De Standaard stopt met de column van Abou Jahjah

[knuppeltje]

Het woordje bezet was wellicht verkeerd gekozen.

Feit is dat Israël ineens met de Palestijnen te maken kreeg terwijl het grond was van Jordanie. Rara. een politieke zet.

Die fabel over de oorlog in 1967 bewijst dat jij er geen bal van begrijpt.

Verdragen en afspraken hebben ze in die regio een broertje dood aan. "Hussein voelde zich verplicht" is dan ook een drogreden. De Arabische landen dachten het in een weekje te klaren. Hij wilde een stuk van de koek.

De verwachting dat de Palestijnen nooit een eigen staat zouden krijgen als Jordanië een stuk van Israël had veroverd ligt voor de hand.

Het is een wespennest met allerlei onfrisse figuren.

En ja, met achterlijke religieuze claim doelde ik op zionisten.

Wellicht? Het was ronduit een kapitale blunder van. Zoiets kun je alleen maar doen als je helemaal niets van het Midden-Oosten af weet.

Tja, toen het gebied nog Jordaans grondgebied was, had Israël niets van doen met de Palestijnen die daar woonden. Dat lijkt zelfs mij duidelijk.
Zeer zeker een politieke zet. Nou ja, van Israël dan toch. Daar zagen ze met die bezetting zomaar hun natte droom van een Erts Israël dichterbij komen. Ge woon nog even de Palestijnen ophokken zoals thuis. Het zal wel een paar jaar duren, maar toch mooi dikke winst.

Dat zie je dan toch echt verkeerd. Nou ja, wat niet?
Maar als zelfs de Israëlische ministers van defensie en van Buitenlandse zaken, allebei internationaal zeer gerespecteerde heren, achteraf verklaren dat Israël op geen enkele manier bedreigd werd door Egypte, maar dat het voor Israël goed uitkwam om die oorlog te beginnen, dan hecht ik daar meer geloof aan dan aan jou. Bovendien was het Israël die toen aanviel en niemand anders.

Er was een verdrag. Eenzelfde verdrag als dat ons verplicht om elke andere NATO-partner te helpen indien die wordt aangevallen. Anderen Arabische landen waren er op dat moment niet bij betrokken. Dat was eerder wel.

Dat zou zomaar kunnen, maar dat is giswerk en doet hier helemaal niet ter zaken. Jordanië zou ook in dat geval op dezelfde manier als Israël nu, als bezetter worden gebrandmerkt.
Jordanië is ook nooit een onderdeel geweest van het oorspronkelijke verdeelplan.

Helaas. Maar dat doet niets af aan het feit dat Israël nergens anders op uit was - en nog is - dan een Erts Israël alleen voor joodse burgers. De rest wordt daarbij volkomen gemarginaliseerd en het liefst de grens over gepest. Je reinste apartheidsstaat.

Goed Zo. Helaas hebben die altijd de politiek van Israël bepaald en naar het er naar uitziet blijft dat ook zo.
Dus: Waarom steun jij zo vol liefde die volgens jou "achterlijke op de bijbel beroepende claim" zionisten?

[Ibrah1234]

Maar als zelfs de Israëlische ministers van defensie en van Buitenlandse zaken, allebei internationaal zeer gerespecteerde heren, achteraf verklaren dat Israël op geen enkele manier bedreigd werd door Egypte, maar dat het voor Israël goed uitkwam om die oorlog te beginnen, dan hecht ik daar meer geloof aan dan aan jou.

Dat is niet helemaal waar. Nasser eiste terugtrekking van de VN-vredestroepen uit de Sinaï om ongehinderd de aanval te kunnen inzetten, blokkade van de straat van Tiran en weken van troepenopbouw 8 Arabische legers bij de grenzen van Israël.

Wat denk jij dat ze van plan waren, potje klaverjassen?

Bovendien waren het de leiders van Syrië en Egypte zelf die in de weken voor de oorlog een ophanden zijnde aanval op Israël hebben aangekondigd in ophitsende oorlogsretoriek jegens Israël .

[Marsipulami]

.

In onze ogen is het ontslag van Jahjah volkomen onterecht

'Je suis Charlie': zelfs voor het Israëlisch-Palestijns conflict?

30 personaliteiten uit Noord en Zuid, o.a. Candice Vanhecke, Eric Corijn, Jan Goossens en Philippe Van Parijs.

17 januari 2017 - Bron: Vanhecke, Corijn ea

Op maandag 9 januari, werd Dyab Abou Jahjah, Brussels activist en schrijver, door de krant De Standaard , waarin hij al drie jaar lang een wekelijkse kroniek had, bedankt. Aanleiding: een Facebook bericht enkele uren na de aanslag met vrachtwagen in Jerusalem die het leven kostte aan vier Israëlische militairen. Dat bericht luidde: “By any means necessary!#Free Palestine” . Het werd snel verduidelijkt door: “Een aanval op bezettende soldaten in een bezet gebied is geen terrorisme! Dat is een verzetsdaad. Het gaat om een recht erkend in het internationaal recht.” Deze stellingname leverde hem een reeks brandende tweets op ook van de Staatssecretaris voor Asiel en Immigratie, Theo Francken, die De Standaard aanmaande zich van de Belgo-Libanese intellectueel te ontdoen.

Men kan geschokt zijn door het bericht van Dyab Abou Jahjah. Drie vrouwen en een man verloren immers het leven in een aanslag. Een aanslag, die volgens de Israëlische regering, moet worden toegeschreven aan IS. Op zijn minst een overhaaste stelling, ingenomen onmiddellijk na de feiten en tot vandaag niet bevestigd door enige opeising vanwege Daesh. Nochtans werd dit bericht zonder meer overgenomen door vele westerse media. Een minimum aan voorzichtigheid ware nochtans goed geweest, omdat dergelijke conclusies volkomen passen in de propaganda van de staat Israël die de laatste jaren elke vorm van Palestijns verzet systematisch poogt te verbinden aan de terroristische activiteiten van Daesh. De redenering is doorzichtig: zoals Frankrijk, België of nog Duitsland is ook Israël het slachtoffer van de islamterreur. Een Palestijn die zicht verzet tegen de Israëlische bezetting zou dus van dezelfde soort zijn dan een djhadist die opereert in Raqqa of bereid is zich in Europa op te blazen.

Het is tegen dit wederkerend amalgaan dat Dyab Abu Jahjah is opgekomen. In een tekst gepubliceerd op zijn blog zegt hij te hopen dat IS de strijd van een volk dat decennia lang leeft onder een buitenlandse militaire bezetting niet komt bezoedelen. Hoe dan ook houdt de stichter van Movement X eraan de legitimiteit van de bevrijdingsstrijd voor Palestina te onderstrepen. Niet zozeer door te wijzen op de onhoudbare toestand waarin de Palestijnen leven, slachtoffer van oorlogsmisdaden en op apartheid gelijkende maatregelen. Maar wel door te wijzen op de legitimiteit van hun strijd. Hij verwijst daarbij naar een juridisch kader vitaal voor het behoud van de wereldvrede: het internationaal recht. Dat garandeert inderdaad het recht op verzet aan elk volk dat leeft onder buitenlandse bezetting, met inbegrip van gewapend verzet. De aanval van die zondag tegenover militaire doelen in bezet gebied, kan dus worden toegewezen aan het uitoefenen van zulk recht.

Men kan het niet eens zijn met de gebruikte methode bij de aanval in Jeruzalem. Men kan het meer in het algemeen niet eens zijn met het gebruik van elke vorm van geweld. Dat geldt voor meerderen onder ons. Dan neemt niet weg dat in de hoger beschreven context en vanuit strikt juridisch standpunt, het mogelijk is dit geweld als legitiem te beschouwen en het in elk geval niet gelijk te stellen met terrorisme. Een dergelijke opinie publiek te uiten zou dus in generlei mate verwerpelijk moeten zijn. En toch heeft het geleid tot de afdanking van een columnist, bekend om het kader van het publieke debat te verbreden en één van de weinige stemmen uit de migratie die telt in het Belgisch mediadebat. In onze ogen is dat ontslag dus volkomen onterecht en het beperkt ook sterk de notie zelf van democratisch debat.

Dag op dag twee jaar geleden zijn we opgestapt achter de slogan ”Je suis Charlie”, voor de vrijheid van meningsuiting als onaantastbaar recht in onze samenleving. Is dat nu het signaal dat we willen geven aan de jongere generaties? Willen we echt aangeven dat een staatssecretaris vanuit de nationalistische rechterzijde zelf racistische uitschuivers kan maken zonder enig gevolg, de kop kan vragen van een mediafiguur omdat die het Palestijns verzet onder al haar vormen conform aan het internationaal recht ondersteunt? Moeten wij ten allen prijze bewijzen dat de slogan “Je suis Charlie” geldt voor elke meningsuiting, behalve over het Israëlisch-Palestijns conflict? Indien we het spel van het antisemitisme of de volgers van een complottheorie zouden willen spelen zouden we het niet anders aanpakken.

Maar misschien zijn er in Vlaanderen, of meer algemeen in België, toch nog één of meerdere media in staat een tribune aan te bieden, binnen het raam van recht en democratie, aan persoonlijkheden, ook al hebben ze opinies die ons storen. Dat is in elk geval onze hoop voor de kwaliteit van het publieke debat in dit land, het vrijwaren van de vrijheid van meningsuiting en de opbouw van een pluriculturele samenleving gebaseerd op gerechtigheid en gelijkheid onder de burgers.

De ondertekenaars:

Dirk Adriaensens, lid van het uitvoerend comité van het BRussells Tribunal

Rachida Aziz, fashion designer

Touria Aziz, maatschappelijk werker (D’Broej vzw)

Marianne Blume, Association Belgo-Palestinienne

Rony Brauman, verleden voorzitter van AZG en hoogleraar aan de universiteit van Manchester

Eric Corijn, hoogleraar Urban studies (VUB)

Olivier Corten, hoogleraar Internationale recht (ULB)

Ludo De Brabander, woordvoerder van Vrede vzw

Jacques Bude, emeritus hoogleraar Sociale psychologie (ULB)

Barbara Delcourt, Hoogleraar politieke wetenschappen (ULB)

Lieven De Cauter, hoogleraar Filosofie (KULeuven)

Fikry El Azzouzi, schrijver

Jan Goossens, directeur van Le Festival de Marseille

Didier de Lannoy, romanschrijver

Ouardia Derriche, socioloog

Alexis Deswaef, voorzitter van de Ligue des Droits de l’Homme

Ludo De Witte, socioloog

Nadia Fadil, docent aan bij de Vakgroep antropologie (KULeuven)

Henri Goldman, auteur

Anne Grauwels, covoorzitter van de UPJB

Alain Gresh, journalist, directeur van Orient XXI

Dirk Jacobs, hoogleraar Sociologie (ULB)

Marc Jacquemain, hoogleraar Sociologie (ULg)

Maarten Loopmans, hoogleraar Sociale geografie (KULeuven)

Alain Maskens, doctor en auteur

Mohsin Mouedden, voorzitter van Les Ambassadeurs de la Paix vzw

Mohamed Ouachen, kunstenaar

Michel Staszewski, geschiedenisleraar

Candice Vanhecke, journalist

Philippe Van Parijs, hoogleraar Politieke filosofie (Université Saint-Louis)

[nacht]

Je zou er maar een stuk grond gekocht hebben en om vervolgens moordaanslagen op je gezin gericht te krijgen.

zijn er moordaanslagen gepleegd op zionistische gezinnen die legaal grond kochten in palestina?

[knuppeltje]

Dat is niet helemaal waar. Nasser eiste terugtrekking van de VN-vredestroepen uit de Sinaï om ongehinderd de aanval te kunnen inzetten, blokkade van de straat van Tiran en weken van troepenopbouw 8 Arabische legers bij de grenzen van Israël.

Wat denk jij dat ze van plan waren, potje klaverjassen?

Bovendien waren het de leiders van Syrië en Egypte zelf die in de weken voor de oorlog een ophanden zijnde aanval op Israël hebben aangekondigd in ophitsende oorlogsretoriek jegens Israël .

Huh? Ga voortaan eerst eens wat lezen, voordat je weer met onzin aankomt.

Nasser kreeg van de Amerikanen geen steun voor het naasten van het Suezkanaal. Uit boosheid legde hij een blokkade in de Golf van Suez. Dat leverde geen enkel gevaar op voor Israël. Bovendien had Nasser, zoals Abba Eben en Moshe Dayan zelf achteraf glunderend verklaarden, toen helemaal geen plannen om een oorlog tegen Israël te beginnen, maar kwam het hun wel heel goed van pas.

Kortom, je klets zomaar wat uit je nek, m'n beste.

[Ibrah1234]

Huh? Ga voortaan eerst eens wat lezen, voordat je weer met onzin aankomt.

Nasser kreeg van de Amerikanen geen steun voor het naasten van het Suezkanaal. Uit boosheid legde hij een blokkade in de Golf van Suez. Dat leverde geen enkel gevaar op voor Israël. Bovendien had Nasser, zoals Abba Eben en Moshe Dayan zelf achteraf glunderend verklaarden, toen helemaal geen plannen om een oorlog tegen Israël te beginnen, maar kwam het hun wel heel goed van pas.

Kortom, je klets zomaar wat uit je nek, m'n beste.

Voor iemand die geschiedenis als hobby heeft ben je slecht geïnformeerd. Zoek het maar op in de je vele boeken. Op Op 15 mei 1967 voorafgaand aan de zesdaagse oorlog mobiliseerde Egypte en drong het leger van Nasser de Sinaï binnen. De volgende dag eiste Nasser dat de VN-vredesmacht (United Nations Emergency Force) zich uit het grensgebied diende terug te trekken om ruim baan te geven aan het Egyptische leger.

Drie dagen later mobiliseerde Syrië.

Nasser: ,,De legers van Egypte, Jordanië, Syrië en Libanon staan aan de grenzen van Israël en achter ons staan de legers van Irak, Algerije, Koeweit, Soedan en de gehele Arabische natie. De wereld zal van ons versteld staan. Vandaag weten ze dat de Arabieren klaar staan voor de strijd, het uur is gekomen. Nu gaat het nog om actie en niet om verklaringen.”

Israël werd door haar bondgenoten volledig in de steek gelaten en haar voornaamste wapenleverancier Frankrijk stelde ook een embargo in. De aanval was op dat moment tactisch gezien de beste verdediging.

[knuppeltje]

Voor iemand die geschiedenis als hobby heeft ben je slecht geïnformeerd. Zoek het maar op in de je vele boeken. Op Op 15 mei 1967 voorafgaand aan de zesdaagse oorlog mobiliseerde Egypte en drong het leger van Nasser de Sinaï binnen. De volgende dag eiste Nasser dat de VN-vredesmacht (United Nations Emergency Force) zich uit het grensgebied diende terug te trekken om ruim baan te geven aan het Egyptische leger.

Drie dagen later mobiliseerde Syrië.

Nasser: ,,De legers van Egypte, Jordanië, Syrië en Libanon staan aan de grenzen van Israël en achter ons staan de legers van Irak, Algerije, Koeweit, Soedan en de gehele Arabische natie. De wereld zal van ons versteld staan. Vandaag weten ze dat de Arabieren klaar staan voor de strijd, het uur is gekomen. Nu gaat het nog om actie en niet om verklaringen.”

Israël werd door haar bondgenoten volledig in de steek gelaten en haar voornaamste wapenleverancier Frankrijk stelde ook een embargo in. De aanval was op dat moment tactisch gezien de beste verdediging.

https://nl.wikipedia.org/wiki/Zesdaagse_Oorlog

[super ick]

Wellicht? Het was ronduit een kapitale blunder van. Zoiets kun je alleen maar doen als je helemaal niets van het Midden-Oosten af weet.

Tja, toen het gebied nog Jordaans grondgebied was, had Israël niets van doen met de Palestijnen die daar woonden. Dat lijkt zelfs mij duidelijk.
Zeer zeker een politieke zet. Nou ja, van Israël dan toch. Daar zagen ze met die bezetting zomaar hun natte droom van een Erts Israël dichterbij komen. Ge woon nog even de Palestijnen ophokken zoals thuis. Het zal wel een paar jaar duren, maar toch mooi dikke winst.

Dat zie je dan toch echt verkeerd. Nou ja, wat niet?
Maar als zelfs de Israëlische ministers van defensie en van Buitenlandse zaken, allebei internationaal zeer gerespecteerde heren, achteraf verklaren dat Israël op geen enkele manier bedreigd werd door Egypte, maar dat het voor Israël goed uitkwam om die oorlog te beginnen, dan hecht ik daar meer geloof aan dan aan jou. Bovendien was het Israël die toen aanviel en niemand anders.

Er was een verdrag. Eenzelfde verdrag als dat ons verplicht om elke andere NATO-partner te helpen indien die wordt aangevallen. Anderen Arabische landen waren er op dat moment niet bij betrokken. Dat was eerder wel.

Dat zou zomaar kunnen, maar dat is giswerk en doet hier helemaal niet ter zaken. Jordanië zou ook in dat geval op dezelfde manier als Israël nu, als bezetter worden gebrandmerkt.
Jordanië is ook nooit een onderdeel geweest van het oorspronkelijke verdeelplan.

Helaas. Maar dat doet niets af aan het feit dat Israël nergens anders op uit was - en nog is - dan een Erts Israël alleen voor joodse burgers. De rest wordt daarbij volkomen gemarginaliseerd en het liefst de grens over gepest. Je reinste apartheidsstaat.

Goed Zo. Helaas hebben die altijd de politiek van Israël bepaald en naar het er naar uitziet blijft dat ook zo.
Dus: Waarom steun jij zo vol liefde die volgens jou "achterlijke op de bijbel beroepende claim" zionisten?

Het is toch uiterst discutabel als je aangevallen wordt of gedwongen bent zelf aan te vallen, je na een oorlog het land dat je veroverd hebt ineens van de Palestijnen te zijn. Dat is een politieke zet geweest van Jordanie. Anders hadden ze het ook eerder aan de Palestijnen kunnen geven. Je moet wel erg gekleurd zijn als je daar niet doorheen kan kijken.

Als een dergelijk klein landje een groot leger op de been moet brengen dan ligt de economie bijna stil. Die situatie is noet lang vol te houden. Als het al waar is dat Israel de eerste klap uitdeelde dan is dat niet meer dan logisch. Grote troepen stonden aan de grens klaar om het land van de kaart te vegen. De Palestijnen werden verzocht Israel even te verlaten. Het zou zo gepiept zijn. Het is alleen anders uitgepakt.

Dat Jordanie hetzelfde gebrandmerkt zou worden als Israel is gewoon niet waar. Dat weet jij heel goed. Zelfs het FNV heeft een Palestinawerkgroep. Het is werkelijk van de zotte. Misplaatste linkse Israelhaat waar jij ook aan lijdt.
Waarom zetten ze geen werkgroep op voor een rechtvaardige samenleving in de Gazastrook. Gelijke rechten voor mannen en vrouwen. Homoseksuelen, etc.

Israel wijkt daar in de regio niets af van de buurlanden. Christenen hebben het in menig moslimland veel slechter dan Arabieren in Israel.

Je vergeet ook voor het gemak dat de meeste Palestijnen daar ook helemaal niet vandaan komen. Veel zijn Egyptenaar.

Ik steun helemaal niets. Ik probeer nog enige mate van objectiviteit te behouden in dit conflict. Ik vergelijk Isael niet met Nederland maar met de landen uit de regio en kom dan tot de conclusie dat ze niets slechter zijn dan de rest, dat ze het voor een niet-olieland heel goed doen en dat ze in een zeer vijandige omgeving zitten.

[super ick]

zijn er moordaanslagen gepleegd op zionistische gezinnen die legaal grond kochten in palestina?

Jazeker.

[Hawa]

Het is daar een waardeloze toestand. In het begin woonden in Palestina maar weinig joden t.a.v. Palestijnen.
Maar jah! Het geloof komt om de hoek en tel uit je winst in kinderrijke gezinnen.
Gezinnen met elf kinderen was gewoon normaal. Nu is het ook normaal om zoveel mogelijk kinderen geboren te laten worden tot dat de grens bereikt is.
Geloof in oog om oog en tand om tand is hier dikwijls aan de orde.
Het rechtse zionistische gepeupel krijgt zowaar de overhand.
En het waarom aan hun kant ligt aan zionistische kant om al die terroristen nu uit te maken voor Daish.
Ze bouwen gewoon verder..tot dat de vlam in de pan schiet.
Die vlam is allang ontsproten.

Men denkt dat Israel democratie brengt maar met de thora in de hand voor al die kolonialisten.
Het land van de joden staat in de Thora.
Het beloofde land.
Het veranderen in een zoutpilaar is niet aan de orde.
Christenen uit Amerika willen nog steeds die Messia...Het beloofde land aan al die christenen.

Rot toch op met je geloof!