PDA

Bekijk Volledige Versie : Antwerpse politieagenten krijgen tien maanden voorwaardelijk wegens schuldig verzuim



Marsipulami
30-06-04, 14:09
Antwerpse agenten krijgen tien maanden voorwaardelijk wegens schuldig verzuim

Reageerden te laat op noodoproep

13:41:32

ANTWERPEN - Drie van de vijf agenten die tijdens de nieuwjaarsnacht van 2002 de radiokamer bemanden toen er een noodoproep binnenkwam van de 37-jarige Ines Verheggen, hebben voorwaardelijke celstraffen gekregen. De agenten reageerden volgens de rechtbank veel te laat op de noodkreet van de vrouw. Ines Verheggen werd door haar geesteszieke partner vermoord.

De rechtbank achtte het bewezen dat dispatcher Johan A. en de wachtofficieren Marc C. en Claude C. bewust verzuimd hebben het nodige te doen om tijdig een politiepatrouille naar Linkeroever te sturen. Johan A. kreeg daarvoor een voorwaardelijke straf van 10 maanden, Marc C. en Claude C. werden veroordeeld tot 6 maanden voorwaardelijk. Het openbaar ministerie had voorwaardelijke straffen van 3 maanden gevraagd. Twee agenten, dispatcher Rafaël V.Z. en calltaker Anita A., werden vrijgesproken.

De strafrechter was niet mild voor de agenten die verzuimd hadden te doen wat ze moesten doen. Hij vond de feiten bijzonder schrijnend en zei dat van de radiokamer verwacht wordt dat de politie op elke oproep adequaat reageert, zoniet wordt het vertrouwen van de burgers geschonden.

De burgerlijke partijen kregen woensdag geen schadevergoeding toegekend omdat het oorzakelijk verband tussen het schuldig verzuim en het overlijden van het slachtoffer niet is bewezen. Het staat nog niet vast of de veroordeelde agenten in beroep gaan tegen hun veroordeling.
30/06/2004

Marsipulami
30-06-04, 14:15
Agenten potdoof voor moordtelefoon


(dmk) 06/02/2004

ANTWERPEN Vijf agenten van de Antwerpse radiokamer staan terecht voor schuldig verzuim, omdat ze tijdens nieuwjaarsnacht 2002 te laat een patrouille stuurden naar Linkeroever. Daar werd bij een echtelijke ruzie een 37-jarige vrouw doodgestoken met een keukenmes. In vier telefoontjes, gespreid over ruim 2 uur, probeerden de buren, de politie ter plaatse te roepen.



Hoe in de radiokamer van de politie werd gereageerd op die noodoproepen, was gisteren bij de opening van het proces te horen op tapes. De agenten zelf konden ook voor het eerst terughoren, hoe ze reageerden op de noodoproepen.

Door de rechtszaal schalt de stem van een agente die in plat Antwerps de paniekerige buurvrouw toesnauwt: ,,Het is hier zeer druk en u bent niet de enige die belt, hoor''. Maar de buren uit de Esmoreitlaan geven niet op: na het eerste telefoontje om 5.28 uur, volgt om 6 uur een smeekbede om toch maar een agent te sturen ,,want wij horen om hulp roepen. Wat moeten we toch doen?'' Om 6.17 uur paniek in crescendo: ,,Het is al één uur geleden dat we de 101 hebben gebeld. Het is verschrikkelijk. Die vermoordt haar als je nog lang wacht.'' Om 7.34 uur, wanneer alles weer stil is en Ines Verheggen al doodgestoken door haar man proberen de buren het een laatste keer: ,,Het is stil. Wij zijn er echt niet gerust in.'' En voor de vierde keer op rij wordt beloofd dat er een ploeg zal komen.

Pijnlijk wordt het wanneer een agent aan zijn overste meldt dat er die nacht ,,buiten wat inbraken enkel kleine prutsen waren die we hebben laten wachten'' en ,,dat ik er voor zorgde dat er aan deze kant (de rechteroever van de Schelde) altijd patrouilles vrij gehouden werden, anders konden we niet ingrijpen als er iets serieus zou gebeuren.''

Serge Muyters, toen zonechef West en hoogste in rang die nacht, werd opgeroepen als getuige. Hoe dit kon gebeuren gebeuren, nota bene op een nieuwjaarsnacht waarin 20 manschappen extra ter beschikking stonden voor de traditionele drukte na het vuurwerk, was de vraag. ,,Die nacht was er geen patrouille op Linkeroever, dat is mij door de radiokamer niet gemeld. Blijkbaar had een agent zich om 22 uur ziek gemeld. Als ik dat had geweten, had ik makkelijk ordediensten naar Linkeroever kunnen overplaatsen.''

De timing van de moord is een wrede speling van het lot. De politietop had eerder beslist vanaf januari 2002 een permanente ploeg op Linkeroever te stationeren.

Ook de oproepers hoorden gisteren voor het eerst hun stem van die nacht weer. ,,Bij het afspelen heb ik mezelf verweten dat ik toch zo beleefd ben gebleven aan de telefoon. Mischien had ik heel erg moeten uitvliegen. We hebben de doodskreet van Ines gehoord, ik hoor hem nog steeds.''



©Copyright De Standaard