PDA

Bekijk Volledige Versie : IJselijke conclusies over oorlog



Marsipulami
13-07-04, 01:41
IJselijke conclusies over oorlog


Door Peter Vandermeersch


Toeval of niet, maar in een tijdspanne van enkele dagen maken rapporten aan beide kanten van de Atlantische Oceaan brandhout van de redenen die Washington en Londen hebben aangevoerd om ten oorlog te trekken tegen Irak. Eind vorige week was een commissie van de Amerikaanse Senaat ronduit vernietigend over de kwaliteit van de inlichtingen die de CIA aan de regering bezorgde.

Morgen dreigt ook in Londen nog maar eens duidelijk te worden dat de informatie die aan de regering werd verstrekt onbetrouwbaar was en de beslissing om Irak binnen te vallen ongefundeerd.

Na een jaar onderzoek en een rapport van 511 bladzijden kwam de Amerikaanse Senaat tot de ijselijke conclusie dat elke belangrijke bevinding van de CIA over Iraks inspanningen om massavernietigingswapens te bouwen of te verwerven, fout was, en - straffer nog - niet onderbouwd met argumenten. Een van de betrokken senatoren beweerde op de persconferentie ronduit dat ,,indien we toen wisten wat we nu weten, het Congres die oorlog niet had toegelaten''.

Intussen sneuvelde in het weekeinde de duizendste geallieerde militair. Vele tienduizenden Irakezen - om hoeveel het juist gaat is niet bekend - verloren het leven in een oorlog die nog dagelijks slachtoffers maakt. En terwijl Irak op het randje van de anarchie balanceert zegt een senator dat, bij nader inzien, de oorlog er eigenlijk niet had moeten komen.

Het Amerikaanse senaatsrapport gaat zorgvuldig de vraag uit de weg of het Witte Huis de informatie die het kreeg over vernietigingswapens bovendien heeft aangedikt of verkeerd geïnterpreteerd. Dat luik wordt voor alle veiligheid pas na de verkiezingen onderzocht. Maar vast staat wel dat de CIA wel aan het Witte Huis meldde dat er geen aantoonbare band was tussen Al Qaeda en Irak. Iets wat George Bush en zijn intimi wel zijn blijven beweren.

Morgen wordt in Groot-Brittannië een soortgelijk rapport bekendgemaakt. Het verslag van Lord Butler zou wel eens een Britse echo van het Amerikaanse onderzoek kunnen worden. Zo zouden Britse functionarissen ervan overtuigd geweest zijn dat de informatie over mogelijke massavernietigingswapens te beperkt was om er een oorlog voor te beginnen. Maar zou die informatie in regeringskringen dusdanig verdraaid zijn om Blairs politieke beslissing te rechtvaardigen om ten oorlog te trekken.

In de kleine beslissingscentra van deze twee wereldmachten hebben op zijn best amateurisme, misschien onkunde en waarschijnlijk zelfs kwade wil de basis gevormd voor deze onrechtvaardige oorlog. Wraakroepend is het gevoel dat dit alles straffeloos kon gebeuren. CIA-baas George Tenet stapte weliswaar op, maar mocht dit doen met felicitaties van zijn president. In Groot-Brittannië wordt het gewezen hoofd van de inlichtingsdiensten John Scarlett straks de baas van MI6.

Steeds duidelijker wordt het dan ook dat Irak thuishoort in de galerij van Vietnam en Watergate. Schandalen waarin hooggeplaatste gezagsdragers systematisch de bevolking voorlogen. Het zijn twee trieste episodes waarin wereldwijd een breuk ontstond tussen politiek en publieke opinie. Met het bijkomende schandaal in Irak werd de breuk alleen maar dieper.