PDA

Bekijk Volledige Versie : Belgisch koningskind streeft naar erkenning door haar vader



Marsipulami
20-07-04, 03:39
,,Afwijzing verteert niet''

DELPHINE WIL ERKENNING VAN HAAR VADER ALBERT

Delphine Boël: ,,Je moet van je wortels kunnen houden.''
© Photo News
BRUSSEL - De romance tussen haar moeder en koning Albert duurde van 1966 tot 1984. En nu heeft Delphine Boël zelf een dochter en streeft ze meer dan ooit erkenning door haar vader na. Sinds vijf jaar heeft ze totaal geen contact meer met hem.



DAT staat vandaag te lezen in een uitgebreid interview van Stefanie De Jonge in Humo. De journaliste sprak met Delphine Boël naar aanleiding van de expositie die ze in Koksijde heeft gehouden. Delphine zegt dat de geboorte van haar dochter Josephine ,,iets é-nórms'' in haar heeft losgemaakt. Ze wil nu meer dan ooit erkenning van haar vader. ,,Het is belangrijk te weten waar je vandaan komt, voor de toekomst, voor Josephine. Je moet van je wortels kunnen houden.''

De afwijzing kwam er pas in 1999, toen haar bestaan uitlekte bij het verschijnen van het boek ,,Paola'' van de journalist Mario Danneels.

,,Iedereen denkt dat wij af en toe gezellig lunchen. Ik wil duidelijk maken dat dat niet zo is. Ik wil niet dat ze mijn dochter straks constant vragen: 'En hoe is het met je grootvader?' Wij zien hem namelijk helemaal niet. En ik denk dat het heel normaal is dat ik daarop reageer. Dat is normaal als je zo faliekant door je vader wordt afgewezen.'' En elders: ,,Het paleis zei: 'Het is een vicious rumour'. Ik was een platte roddel. Kun je je voorstellen hoe dat voelt?''

Twee jaar lang werd ze door perslui in haar woonplaats, Londen, belaagd. Delphine beklaagt er zich over dat haar vader niet reageerde op de smeekbede van haar moeder om een veiligheidsagent naar Londen te sturen: ,,Ik begrijp dat niet. Als je weet dat je dochter wordt belaagd, dat er mannen hun voet tussen de deur zetten Als vader neem je dan toch je verantwoordelijkheid?''

Ze zegt ook dat haar moeder ziek werd van de hele toestand. En dat ze toen zelf het contact met haar vader, intussen koning der Belgen, probeerde te herstellen. Ze nam onder meer contact met kardinaal Danneels. ,,Maar alles mislukte''. Het frappantst is het telefoongesprek dat ze vermeldt, waarin ze toch haar vader aan de lijn kreeg. ,,Hij werd woedend en zei opeens: 'En trouwens, je bent mijn dochter eigenlijk helemaal niet!' Ik stikte bijna. Ik werd woest en zei: 'Dit is belachelijk! Je weet dat het wel zo is. Iedereen ziet het en zegt dat ik Astrids ogen heb'. 'Stop!', riep hij, 'Zeg niet dat je op mijn moeder lijkt! Doe dat nooit meer! Hoe durf je!' () Ik heb er nu jaren op gekauwd, maar het verteert niet.''

Ze zegt dat ze het koningshuis niet wil ondergraven, haar vader geen huwelijksproblemen wil bezorgen en ook niet om zijn geld of zijn naam vraagt. Ze wil met hem geen ,,ijsjes eten op de Grote Markt'', maar vraagt om discreet contact achter gesloten deuren, ,,zoals het jarenlang is gegaan''.

Delphine beweert ten slotte ook dat Albert dertig jaar geleden wel degelijk overwogen zou hebben om te scheiden van Paola, en met haar moeder in zee te gaan. ,,Dan zou hij met het koningshuis hebben moeten breken en zijn kinderen niet meer hebben kunnen zien. () Mijn moeder wilde niet de oorzaak zijn van zoveel ellende.''

(vbr)


20/07/2004 (vbr)

©Copyright De Standaard