PDA

Bekijk Volledige Versie : Arabische slachtoffers van terreuraanslagen



Daniël Z
20-07-04, 16:51
De vergeten doden

Suhil Adawi, Turan, maart 2002, Matza restaurant in Haifa
Nuha Hinawi, 15, Jaffa, mei 2002, Rishon Letzion
Ayman Kabaha, 23, Barta'a, juni 2002, aanslag op bus in Jeruzalem
Roni Ghanem, 28, Maghar, augustus 2002, aanslag op bus bij Meron kruising
Maysoon Hassan, 19, Sajour, augustus 2002, aanslag op bus bij Meron kruising
Ayman Sharouf, 20, Usfiya, oktober 2002, Karkur kruising
Suad Jaber, 23, Taibeh, oktober 2002, Karkur kruising
Mariam Atar, 26, Haifa, maart 2003, bus nr. 37, Haifa
Kamar Abu Hamad, 12, Daliat al-Carmel, maart 2003, bus nr. 37, Haifa
Hasan Tawatha, 41, Jisr a-Zarqa, mei 2003, bomaanslag op winkelcentrum Afula
Mtanes Karkabi, Haifa, oktober 2003, Maxim restaurant, Haifa
Osama Najar, Haifa, oktober 2003, Maxim restaurant, Haifa
Sharbal Matar, Fassouta, oktober 2003, Maxim restaurant, Haifa
Hanna Naim Francis, 40, Fassouta, oktober 2003, Maxim restaurant, Haifa
George Matar, Haifa, oktober 2003, Maxim restaurant, Haifa
George Khoury, 20, Jerusalem, maart 2004, neergeschoten in French Hill, Jerusalem

Wie kent hun namen nog? Een Google-zoekopdracht op de naam van het 12-jarige meisje Kamar Abu Hamad, een Druze, levert slechts drie resultaten op, waarvan er twee identiek zijn.
Het zijn mensen die vermoord werden omdat ze Israëlisch zijn, omdat ze bezetters zijn. Palestijnse zelfmoordenaars maken geen onderscheid tussen joodse, islamitische en christelijke Israëliërs. Hun doel is Israëliërs doden, joden doden. Alle hierboven genoemde mensen, allen niet joods, zijn vermoord wegens hun joodsheid. Waaruit bestond die joodsheid? Uit hun Israëlisch staatsburgerschap, hun aanwezigheid in een Israëlisch restaurant, of in een Israëlische bus. Ze waren voor Hamas, Islamitische Jihad, de al-Aqsa Martelarenbrigades of andere terreurorganisaties joods genoeg om ervoor vermoord te worden.

Er is geen verschil tussen een vermoorde joodse Israëliër en een vermoorde christelijke of islamitische Israëliër, zou je denken. Maar helaas, dat verschil is er wel. Joodse nabestaanden van bij terreuraanslagen omgekomen joden, en joden die bij terreuraanslagen gewond raakten, ontvangen geld uit speciale fondsen waarin van over de hele wereld geld gedoneerd wordt. Islamitische en christelijke nabestaanden of gewonden ontvangen niets.

Hieraan moet een einde worden gemaakt. Christelijke en islamitische slachtoffers zijn óók slachtoffers, ook zij hebben recht op financiële ondersteuning. Het is voor een gezin waarvan de vader en kostwinner door een terreuraanslag om het leven komt buitengewoon lastig om niet in armoede te geraken. Gelukkig kunnen joodse nabestaanden een beroep op fondsen doen. Fondsen die voor islamitische en christelijke nabestaanden gesloten blijven.

Discriminatie op grond van religie. In het meest democratische en meest vrije land van het Midden-Oosten. Een ontoelaatbare situatie die niet getolereerd kan worden.

Uit de tekst van de onafhankelijkheidsverklaring van de staat Israël citeer ik:
"THE STATE OF ISRAEL ... will ensure complete equality of social and political rights to all its inhabitants irrespective of religion, race or sex; it will guarantee freedom of religion, conscience, language, education and culture..."

mark61
20-07-04, 17:41
Het zijn er veel minder dan ik verwacht had. Vijf slachtoffers kwamen bovendien om bij 1 gelegenheid, de aanslag op restaurant Maxim.

De VS hebben niet het alleenvertoningsrecht op de kreet 'collateral damage'. Het is onzin om alle slachtoffers als doelbewust te beschouwen. Hoe weet je wie er in een bus zit? Bovendien kan men evt. Palestijnen die in Israël wonen als collaborateurs beschouwen. Aan de andere kant zijn het ook weer mensen die zich niet uit hun land laten jagen. Tis nooit zwart-wit.

Daniël Z
21-07-04, 17:45
Is het dan waar wat ze zeggen?

Dat de Arabieren eigenlijk niets om de Palestijnen geven, anders hadden ze de Palestijnen wel als gelijkwaardige burgers opgenomen?

Lijkt er wel op hier...

Daniël Z
21-07-04, 17:46
Geplaatst door mark61
Het zijn er veel minder dan ik verwacht had. Vijf slachtoffers kwamen bovendien om bij 1 gelegenheid, de aanslag op restaurant Maxim.

De VS hebben niet het alleenvertoningsrecht op de kreet 'collateral damage'. Het is onzin om alle slachtoffers als doelbewust te beschouwen. Hoe weet je wie er in een bus zit? Bovendien kan men evt. Palestijnen die in Israël wonen als collaborateurs beschouwen. Aan de andere kant zijn het ook weer mensen die zich niet uit hun land laten jagen. Tis nooit zwart-wit.

Ja, inderdaad.

Groepen als Islamic Jihad, Hamas en Hezbollah moeten dus ook niet protesteren tegen dingen zoals die beschieting van een Iraakse bruiloft door Amerikaanse vliegtuigen.

Ze zijn zelf geen haar beter. :moe:

mark61
22-07-04, 00:10
Geplaatst door Daniël Z
Groepen als Islamic Jihad, Hamas en Hezbollah moeten dus ook niet protesteren tegen dingen zoals die beschieting van een Iraakse bruiloft door Amerikaanse vliegtuigen.

Ze zijn zelf geen haar beter. :moe:

Doen ze dat dan? In het geval van de beschieting van die Afghaanse bruiloft waren de Ami's simpelweg afgegaan op iemand die nog een privé-appeltje te schillen had met 1 van de gasten, zo bleek later.

Het verschil blijft, dat Amerika en Israël oppermachtig zijn, en dus de luxe hebben zich zogezegd 'netjes' of 'volgens de regels' te kunnen gedragen. Maar zelfs dat doen ze niet eens. Palestijnen hebben daarentegen geen keus. Op een normale militaire manier zijn ze geen partij voor de tegenstander. Daarvoor is de guerilla uitgevonden, en de bomaanslag.

freya
22-07-04, 00:50
Geplaatst door Daniël Z
De vergeten doden

Suhil Adawi, Turan, maart 2002, Matza restaurant in Haifa
Nuha Hinawi, 15, Jaffa, mei 2002, Rishon Letzion
Ayman Kabaha, 23, Barta'a, juni 2002, aanslag op bus in Jeruzalem
Roni Ghanem, 28, Maghar, augustus 2002, aanslag op bus bij Meron kruising
Maysoon Hassan, 19, Sajour, augustus 2002, aanslag op bus bij Meron kruising
Ayman Sharouf, 20, Usfiya, oktober 2002, Karkur kruising
Suad Jaber, 23, Taibeh, oktober 2002, Karkur kruising
Mariam Atar, 26, Haifa, maart 2003, bus nr. 37, Haifa
Kamar Abu Hamad, 12, Daliat al-Carmel, maart 2003, bus nr. 37, Haifa
Hasan Tawatha, 41, Jisr a-Zarqa, mei 2003, bomaanslag op winkelcentrum Afula
Mtanes Karkabi, Haifa, oktober 2003, Maxim restaurant, Haifa
Osama Najar, Haifa, oktober 2003, Maxim restaurant, Haifa
Sharbal Matar, Fassouta, oktober 2003, Maxim restaurant, Haifa
Hanna Naim Francis, 40, Fassouta, oktober 2003, Maxim restaurant, Haifa
George Matar, Haifa, oktober 2003, Maxim restaurant, Haifa
George Khoury, 20, Jerusalem, maart 2004, neergeschoten in French Hill, Jerusalem

Wie kent hun namen nog? Een Google-zoekopdracht op de naam van het 12-jarige meisje Kamar Abu Hamad, een Druze, levert slechts drie resultaten op, waarvan er twee identiek zijn.
Het zijn mensen die vermoord werden omdat ze Israëlisch zijn, omdat ze bezetters zijn. Palestijnse zelfmoordenaars maken geen onderscheid tussen joodse, islamitische en christelijke Israëliërs. Hun doel is Israëliërs doden, joden doden. Alle hierboven genoemde mensen, allen niet joods, zijn vermoord wegens hun joodsheid. Waaruit bestond die joodsheid? Uit hun Israëlisch staatsburgerschap, hun aanwezigheid in een Israëlisch restaurant, of in een Israëlische bus. Ze waren voor Hamas, Islamitische Jihad, de al-Aqsa Martelarenbrigades of andere terreurorganisaties joods genoeg om ervoor vermoord te worden.

Er is geen verschil tussen een vermoorde joodse Israëliër en een vermoorde christelijke of islamitische Israëliër, zou je denken. Maar helaas, dat verschil is er wel. Joodse nabestaanden van bij terreuraanslagen omgekomen joden, en joden die bij terreuraanslagen gewond raakten, ontvangen geld uit speciale fondsen waarin van over de hele wereld geld gedoneerd wordt. Islamitische en christelijke nabestaanden of gewonden ontvangen niets.

Hieraan moet een einde worden gemaakt. Christelijke en islamitische slachtoffers zijn óók slachtoffers, ook zij hebben recht op financiële ondersteuning. Het is voor een gezin waarvan de vader en kostwinner door een terreuraanslag om het leven komt buitengewoon lastig om niet in armoede te geraken. Gelukkig kunnen joodse nabestaanden een beroep op fondsen doen. Fondsen die voor islamitische en christelijke nabestaanden gesloten blijven.

Discriminatie op grond van religie. In het meest democratische en meest vrije land van het Midden-Oosten. Een ontoelaatbare situatie die niet getolereerd kan worden.
Belachelijke situatie, waarom zijn die fondsen niet gewoon voor alle slachtoffers?



Uit de tekst van de onafhankelijkheidsverklaring van de staat Israël citeer ik:
"THE STATE OF ISRAEL ... will ensure complete equality of social and political rights to all its inhabitants irrespective of religion, race or sex; it will guarantee freedom of religion, conscience, language, education and culture..."

Dit is in Israel al zo vaak met de voeten getreden :rolleyes:

mark61
22-07-04, 00:53
Geplaatst door freya
Dit is in Israel al zo vaak met de voeten getreden :rolleyes:

Dat was zo bespottelijk dak daar maar niet eens op ingegaan ben.