Dutchboy
06-08-04, 11:58
Kut Marokkanen: Slachtoffers of daders?
De laatste jaren is er nogal wat commotie geweest rond de integratie van Marokkaanse jongeren. Zij zouden crimineler zijn, samen hopen, niet goed integreren. Al in 2000 werd door Met de opkomst van Pim Fortuijn in de eerste helft van 2002, neemt het taboe werkelijk iets te zeggen af. Nadat Rob Oudkerk de term:”kutmarokkanen” gebruikte in een onderonsje met burgemeester Cohen over een groep jongeren die overlast bezorgden in Amsterdam, en dit werd opgevangen door een microfoon, was de beer helemaal los. Deze situatie is dan iets uit verband gerukt, aangezien het enkel en alleen om het groepje Marokkanen ging dat overlast veroorzaakte. Tegenwoordig echter, wordt het nieuws waar Marokkanen negatief in voor komen, uitvergroot en besproken. De term Marokkaanse jongeren lijkt deze tijden gelijk te staan aan crimineel gedrag.
De grote vraag is dan ook: “Zijn het nou daadwerkelijk allemaal kutmarokkanen, of maken wij de Marokkanen in onze eigen beeldvorming ‘kut’?”
Om deze vraag te kunnen beantwoorden zal eerst dieper op de situatie in moeten gegaan worden. Daarom de volgende deelvragen, die zouden moeten helpen tot een zo objectief en compleet mogelijk antwoord op de hoofdvraag:
• Welke vooroordelen over Marokkaanse jongeren zijn waar en welke niet?
• Waarom neemt de discriminatie jegens Marokkanen toe?
• Wat wordt er tegen deze discriminatie gedaan en wat doet de Nederlandse samenleving eraan om Marokkaanse jongeren op het rechte pad te houden c.q. te krijgen?
Welke vooroordelen over Marokkaanse jongeren zijn waar en welke niet?
Er zijn nogal wat vooroordelen te noemen die betrekking hebben op Marokkaanse jongeren. Zo zou de doorsnee Marokkaanse jongere crimineel zijn, uiterst agressief zijn, door zijn ouders geslagen worden en zijn vriendin laten werken als prostituee. Uiteraard is dit in de trant van:”Alle Friezen zijn boeren” en “Skinheads zijn nazi’s.” Toch is dit uiterst kwetsend en, hoewel gekarikaturiseerd, wordt dit door de algemene opinie als enigszins waar gezien.
Wordt hier nou ongegrond gegeneraliseerd of zit er waarheid in deze vooroordelen?
“Marokkaanse jongeren zijn crimineel en uiterst agressief”
Een vaak gebruikt vooroordeel. De criminaliteit onder Marokkaanse jongeren zou groter zijn, komt vaker in het nieuws, en zorgt voor een uiterst negatieve inslag van bepaalde mensen en groepen. Een voorbeeld hiervan is zichtbaar in ‘De Telegraaf’, waarin prof. Dr. Bob Smalhout op 23 augustus 2003 stelt:
“…Maar bij alle problemen die zo´n multiculturele samenleving nu eenmaal oplevert, komen speciaal Marokkanen toch wel erg veel voor in de berichtgeving over wangedrag en criminaliteit. De vraag is in hoeverre de overheid hier medeschuldig aan is.
Jarenlang heeft die overheid de immigratie vrijwel ongeremd laten doorgaan. Opgezadeld met links-progressieve ideeën over arme mensen die in hun eigen land met de dood, door politieke vervolging of honger zouden worden bedreigd, werden onze grenzen wijd opengezet….”
Hier wordt gesteld dat omdat Marokkaanse jongeren vaker in het nieuws zouden komen, zij ook meteen daadwerkelijk crimineler zouden zijn. Volgens de theorie van de ‘self-fulfilling prophecy’
is dit dus een vicieuze cirkel die gecreëerd wordt. Wat zijn nou de daadwerkelijke cijfers?
Marokkaanse jongeren hebben (samen met Antilliaanse jongeren) een groter aandeel in de criminaliteit dan de jongeren uit andere etnische groepen. Van de verdachten in de leeftijd van 12 tot en met 17 jaar die in 1995 zijn ingestroomd bij de arrondissementsparketten, had 15% een Marokkaanse achtergrond (daarvan is 8% in Marokko geboren en 7% in Nederland). Dat zijn 3137 personen die 11% vormen van de Marokkaanse bevolking in die leeftijdsgroep. Van de totale leeftijdsgroep 12-17 jarigen stroomt 2% wegens een delict in bij de parketten. Daarmee zijn de Marokkaanse jongeren oververtegenwoordigd met een factor 5,6. In de leeftijdsgroep van 18 tot en met 24 jaar stroomden 4570 Marokkaanse verdachten in bij de parketten: 14% van de Marokkaanse bevolking in die leeftijdscategorie. Van de totale groep 18-24 jarigen stroomt 3% in als verdachte bij de parketten. Daarmee is de oververtegenwoordiging van Marokkanen een factor 4,3. In de leeftijdsgroep 25 jaar en ouder stroomden in 1995 4536 verdachten in. Een oververtegenwoordiging met een factor 4,1. […]Uit de gegevens van de arrondissementsparketten blijkt dat in Marokko geboren verdachten in vergelijking met in Nederland geboren verdachten vaak worden verdacht van diefstal door middel van geweld, vermogensdelicten en delicten tegen de Opiumwet.
(Artikel over commune criminaliteit in het overheidsrapport ’Criminaliteit in relatie tot de integratie van etnische minderheden’, 1997, in opdracht van het Ministerie van Justitie en het Ministerie van Binnenlandse Zaken)
Van de ongeveer 62.000 Marokkaanse jongeren zijn er 7707 ooit met de politie in aanraking geweest. Dat is 12,4%
Op een populatie van 224.900 Marokkanen is in totaal 5,44% crimineel (geweest).
Dat is 1 op de 8 jongeren en 1 op de 20 Marokkanen. Naar verloop van tijd neemt het aantal criminele Marokkanen dus sterk af. Een vooroordeel als ‘Marokkaanse jongeren zijn crimineel’ is dus slechts bij 1 op de 8 Marokkaanse jongeren ook daadwerkelijk van toepassing. Dat betekent dat 7 op de 8 Marokkaanse jongeren onheus bejegend zou worden door een dergelijk vooroordeel. Ook het vooroordeel dat Marokkanen uiterst agressief zouden zijn, is er één die met een korreltje zout moet worden genomen. Zoals in het rapport van de overheid te lezen is, is geweld vaker een middel dan een doel.
“Marokkaanse jongeren worden door hun ouders geslagen”
Marokkaanse gezinnen worden doorgaans gekenmerkt door een traditionele scheiding van de seksen en hiërarchische verhoudingen. De vader heeft het gezag, de moeder bemiddelt tussen de vader en de kinderen en er is een duidelijk verschil in opvoeding tussen jongens en meisjes. Om dit gezag te behouden worden Marokkaanse kinderen inderdaad wel eens geslagen. Jongens wordt geleerd dat een man respect moet verdienen door durf te tonen en zich niets door anderen te laten zeggen. De oudere mannen in de familie hebben echter nog wel een belangrijke inbreng.
Dat er ophef wordt gemaakt over het feit dat Marokkaanse jongeren door hun ouders worden geslagen (hoewel dit natuurlijk niet in elk zin gebeurd), is eigenlijk opmerkelijk. Ook in vele westerse landen gebeurt dit, zoals de Franse, de Engelse en de Amerikaanse bijvoorbeeld. Het is een vooroordeel dat waar is, maar dat ten onrechte enkel wordt toegeschreven aan Marokkaanse gezinnen.
“Marokkaanse jongeren zijn loverboys”
Een fenomeen dat de laatste tijd veel in het nieuws is: de zogeheten ‘loverboys’, jongens die hun vriendin als prostituee laten werken. Hierbij komen de Marokkaanse jongens vooral in het nieuws, wat het mogelijk zou maken de stelling om te draaien. De enige aanwijsbare plek die mij bekend is, is Winsum, te Groningen. Van kennissen daar heb ik begrepen dat het hier om Oost-Europese jongeren gaat. Kortom, het zijn niet enkel Marokkanen die zich hier aan bezondigen. Nog sterker, volgens een rapport van het Openbaar ministerie is het vooral drugshandel waarmee de Marokkaanse jeugd zich mee bezighoudt, en is een eventuele oververtegenwoordiging op het gebied van gedwongen prostitutie te verwaarlozen.
Waarom neemt de discriminatie jegens Marokkaanse jongeren toe?
Het is een tendens dat de laatste jaren het racisme toeneemt. Allochtone jongeren worden voor alles en nog wat uitgescholden, op basis van het beeld dat de rest van de bevolking van hen heeft. Dit treft de Marokkanen de laatste tijd nog het meest. Discriminatie en racisme zullen wel nooit helemaal verdwijnen, maar hoe er met Marokkanen wordt omgegaan op het moment, is schrikbarend. Wat zijn nou de redenen dat juist deze groep op het moment de volle laag krijgt, en niet andere etnische bevolkingsgroepen?
Marokkaanse jongeren
Discriminatie heeft altijd een basis. Uitschelden om het uitschelden bestaat, maar is incidenteel. Zoals eerder aangegeven is het stereotype Marokkaanse jongere crimineel, agressief, niet-schoolgaand, en pooier. Dit gaat misschien op voor 0,2% van alle Marokkanen, maar laten dat nou net degene zijn die het nieuws halen, en het daardoor verpesten voor de rest van zijn etnische bevolkingsgroep. Deze trant is al eerder gezien, alleen destijds met Antilianen, en veel minder extreem, want uiteindelijk zijn Antilianen Nederlanders. Jongeren zoeken elkaar vaak op, waardoor er groepen ontstaan. Dit geldt zowel voor autochtone als voor allochtone jongeren. Mensen voelen zich hierdoor bedreigd, als het om ‘eigen’ jeugd gaat, autochtone jeugd dus, is dit gevoel over het algemeen minder sterk.
De media
Veel informatie die men tegenwoordig binnen krijgt is via de media. Aangezien die lang niet altijd zo objectief is als men beweert te zijn, krijgt men een gekleurd beeld van situaties. Pim Fortuijn bijvoorbeeld, kreeg van de media erg veel aandacht, wat één van de redenen is geweest voor zijn succes als lijsttrekker van zijn eigen partij, de LPF.
Negatieve publiciteit is ook publiciteit. Negatieve dingen blijven toch altijd meer hangen. Dus het maakt niet uit als 1 op de 4 berichten over Marokkanen negatief zijn, of 1 op de 15.
Dit zorgt voor een versterking van het stereotype Marokkaan, als die niet door de media is gecreëerd. Dit zorgt echter wel voor reacties als:
“Je mag ze harder benaderen en tegen ze schelden, want dit zijn ze thuis gewend. Als je slaat helpt het ook. Het gebeurt wel eens dat ze heel dreigend doen, maar meestal ben ik dan de eerste die een klap geeft om wat afstand te houden. Ja, ik laat mij door niemand bedreigen. Het is natuurlijk heel vernederend voor hun dat ik als vrouw hun een klap geef. Ik sla niet met mijn vuist. Ik doe het altijd met de vlakke hand, het schrijnt even, het is meer lawaai dan pijn.”(Politievrouw in Volkskrant 20 september 2003, ‘Politiegeweld verdiept kloof Marokkaanse jeugd’)
Zij zal vast niet de enige politieagente zijn die zo’n reactie tentoonspreidt. Zij zal al helemaal niet de enige Nederlandse zijn die zo denkt, met als gevolg dat de conflicten groter zullen worden.
De laatste jaren is er nogal wat commotie geweest rond de integratie van Marokkaanse jongeren. Zij zouden crimineler zijn, samen hopen, niet goed integreren. Al in 2000 werd door Met de opkomst van Pim Fortuijn in de eerste helft van 2002, neemt het taboe werkelijk iets te zeggen af. Nadat Rob Oudkerk de term:”kutmarokkanen” gebruikte in een onderonsje met burgemeester Cohen over een groep jongeren die overlast bezorgden in Amsterdam, en dit werd opgevangen door een microfoon, was de beer helemaal los. Deze situatie is dan iets uit verband gerukt, aangezien het enkel en alleen om het groepje Marokkanen ging dat overlast veroorzaakte. Tegenwoordig echter, wordt het nieuws waar Marokkanen negatief in voor komen, uitvergroot en besproken. De term Marokkaanse jongeren lijkt deze tijden gelijk te staan aan crimineel gedrag.
De grote vraag is dan ook: “Zijn het nou daadwerkelijk allemaal kutmarokkanen, of maken wij de Marokkanen in onze eigen beeldvorming ‘kut’?”
Om deze vraag te kunnen beantwoorden zal eerst dieper op de situatie in moeten gegaan worden. Daarom de volgende deelvragen, die zouden moeten helpen tot een zo objectief en compleet mogelijk antwoord op de hoofdvraag:
• Welke vooroordelen over Marokkaanse jongeren zijn waar en welke niet?
• Waarom neemt de discriminatie jegens Marokkanen toe?
• Wat wordt er tegen deze discriminatie gedaan en wat doet de Nederlandse samenleving eraan om Marokkaanse jongeren op het rechte pad te houden c.q. te krijgen?
Welke vooroordelen over Marokkaanse jongeren zijn waar en welke niet?
Er zijn nogal wat vooroordelen te noemen die betrekking hebben op Marokkaanse jongeren. Zo zou de doorsnee Marokkaanse jongere crimineel zijn, uiterst agressief zijn, door zijn ouders geslagen worden en zijn vriendin laten werken als prostituee. Uiteraard is dit in de trant van:”Alle Friezen zijn boeren” en “Skinheads zijn nazi’s.” Toch is dit uiterst kwetsend en, hoewel gekarikaturiseerd, wordt dit door de algemene opinie als enigszins waar gezien.
Wordt hier nou ongegrond gegeneraliseerd of zit er waarheid in deze vooroordelen?
“Marokkaanse jongeren zijn crimineel en uiterst agressief”
Een vaak gebruikt vooroordeel. De criminaliteit onder Marokkaanse jongeren zou groter zijn, komt vaker in het nieuws, en zorgt voor een uiterst negatieve inslag van bepaalde mensen en groepen. Een voorbeeld hiervan is zichtbaar in ‘De Telegraaf’, waarin prof. Dr. Bob Smalhout op 23 augustus 2003 stelt:
“…Maar bij alle problemen die zo´n multiculturele samenleving nu eenmaal oplevert, komen speciaal Marokkanen toch wel erg veel voor in de berichtgeving over wangedrag en criminaliteit. De vraag is in hoeverre de overheid hier medeschuldig aan is.
Jarenlang heeft die overheid de immigratie vrijwel ongeremd laten doorgaan. Opgezadeld met links-progressieve ideeën over arme mensen die in hun eigen land met de dood, door politieke vervolging of honger zouden worden bedreigd, werden onze grenzen wijd opengezet….”
Hier wordt gesteld dat omdat Marokkaanse jongeren vaker in het nieuws zouden komen, zij ook meteen daadwerkelijk crimineler zouden zijn. Volgens de theorie van de ‘self-fulfilling prophecy’
is dit dus een vicieuze cirkel die gecreëerd wordt. Wat zijn nou de daadwerkelijke cijfers?
Marokkaanse jongeren hebben (samen met Antilliaanse jongeren) een groter aandeel in de criminaliteit dan de jongeren uit andere etnische groepen. Van de verdachten in de leeftijd van 12 tot en met 17 jaar die in 1995 zijn ingestroomd bij de arrondissementsparketten, had 15% een Marokkaanse achtergrond (daarvan is 8% in Marokko geboren en 7% in Nederland). Dat zijn 3137 personen die 11% vormen van de Marokkaanse bevolking in die leeftijdsgroep. Van de totale leeftijdsgroep 12-17 jarigen stroomt 2% wegens een delict in bij de parketten. Daarmee zijn de Marokkaanse jongeren oververtegenwoordigd met een factor 5,6. In de leeftijdsgroep van 18 tot en met 24 jaar stroomden 4570 Marokkaanse verdachten in bij de parketten: 14% van de Marokkaanse bevolking in die leeftijdscategorie. Van de totale groep 18-24 jarigen stroomt 3% in als verdachte bij de parketten. Daarmee is de oververtegenwoordiging van Marokkanen een factor 4,3. In de leeftijdsgroep 25 jaar en ouder stroomden in 1995 4536 verdachten in. Een oververtegenwoordiging met een factor 4,1. […]Uit de gegevens van de arrondissementsparketten blijkt dat in Marokko geboren verdachten in vergelijking met in Nederland geboren verdachten vaak worden verdacht van diefstal door middel van geweld, vermogensdelicten en delicten tegen de Opiumwet.
(Artikel over commune criminaliteit in het overheidsrapport ’Criminaliteit in relatie tot de integratie van etnische minderheden’, 1997, in opdracht van het Ministerie van Justitie en het Ministerie van Binnenlandse Zaken)
Van de ongeveer 62.000 Marokkaanse jongeren zijn er 7707 ooit met de politie in aanraking geweest. Dat is 12,4%
Op een populatie van 224.900 Marokkanen is in totaal 5,44% crimineel (geweest).
Dat is 1 op de 8 jongeren en 1 op de 20 Marokkanen. Naar verloop van tijd neemt het aantal criminele Marokkanen dus sterk af. Een vooroordeel als ‘Marokkaanse jongeren zijn crimineel’ is dus slechts bij 1 op de 8 Marokkaanse jongeren ook daadwerkelijk van toepassing. Dat betekent dat 7 op de 8 Marokkaanse jongeren onheus bejegend zou worden door een dergelijk vooroordeel. Ook het vooroordeel dat Marokkanen uiterst agressief zouden zijn, is er één die met een korreltje zout moet worden genomen. Zoals in het rapport van de overheid te lezen is, is geweld vaker een middel dan een doel.
“Marokkaanse jongeren worden door hun ouders geslagen”
Marokkaanse gezinnen worden doorgaans gekenmerkt door een traditionele scheiding van de seksen en hiërarchische verhoudingen. De vader heeft het gezag, de moeder bemiddelt tussen de vader en de kinderen en er is een duidelijk verschil in opvoeding tussen jongens en meisjes. Om dit gezag te behouden worden Marokkaanse kinderen inderdaad wel eens geslagen. Jongens wordt geleerd dat een man respect moet verdienen door durf te tonen en zich niets door anderen te laten zeggen. De oudere mannen in de familie hebben echter nog wel een belangrijke inbreng.
Dat er ophef wordt gemaakt over het feit dat Marokkaanse jongeren door hun ouders worden geslagen (hoewel dit natuurlijk niet in elk zin gebeurd), is eigenlijk opmerkelijk. Ook in vele westerse landen gebeurt dit, zoals de Franse, de Engelse en de Amerikaanse bijvoorbeeld. Het is een vooroordeel dat waar is, maar dat ten onrechte enkel wordt toegeschreven aan Marokkaanse gezinnen.
“Marokkaanse jongeren zijn loverboys”
Een fenomeen dat de laatste tijd veel in het nieuws is: de zogeheten ‘loverboys’, jongens die hun vriendin als prostituee laten werken. Hierbij komen de Marokkaanse jongens vooral in het nieuws, wat het mogelijk zou maken de stelling om te draaien. De enige aanwijsbare plek die mij bekend is, is Winsum, te Groningen. Van kennissen daar heb ik begrepen dat het hier om Oost-Europese jongeren gaat. Kortom, het zijn niet enkel Marokkanen die zich hier aan bezondigen. Nog sterker, volgens een rapport van het Openbaar ministerie is het vooral drugshandel waarmee de Marokkaanse jeugd zich mee bezighoudt, en is een eventuele oververtegenwoordiging op het gebied van gedwongen prostitutie te verwaarlozen.
Waarom neemt de discriminatie jegens Marokkaanse jongeren toe?
Het is een tendens dat de laatste jaren het racisme toeneemt. Allochtone jongeren worden voor alles en nog wat uitgescholden, op basis van het beeld dat de rest van de bevolking van hen heeft. Dit treft de Marokkanen de laatste tijd nog het meest. Discriminatie en racisme zullen wel nooit helemaal verdwijnen, maar hoe er met Marokkanen wordt omgegaan op het moment, is schrikbarend. Wat zijn nou de redenen dat juist deze groep op het moment de volle laag krijgt, en niet andere etnische bevolkingsgroepen?
Marokkaanse jongeren
Discriminatie heeft altijd een basis. Uitschelden om het uitschelden bestaat, maar is incidenteel. Zoals eerder aangegeven is het stereotype Marokkaanse jongere crimineel, agressief, niet-schoolgaand, en pooier. Dit gaat misschien op voor 0,2% van alle Marokkanen, maar laten dat nou net degene zijn die het nieuws halen, en het daardoor verpesten voor de rest van zijn etnische bevolkingsgroep. Deze trant is al eerder gezien, alleen destijds met Antilianen, en veel minder extreem, want uiteindelijk zijn Antilianen Nederlanders. Jongeren zoeken elkaar vaak op, waardoor er groepen ontstaan. Dit geldt zowel voor autochtone als voor allochtone jongeren. Mensen voelen zich hierdoor bedreigd, als het om ‘eigen’ jeugd gaat, autochtone jeugd dus, is dit gevoel over het algemeen minder sterk.
De media
Veel informatie die men tegenwoordig binnen krijgt is via de media. Aangezien die lang niet altijd zo objectief is als men beweert te zijn, krijgt men een gekleurd beeld van situaties. Pim Fortuijn bijvoorbeeld, kreeg van de media erg veel aandacht, wat één van de redenen is geweest voor zijn succes als lijsttrekker van zijn eigen partij, de LPF.
Negatieve publiciteit is ook publiciteit. Negatieve dingen blijven toch altijd meer hangen. Dus het maakt niet uit als 1 op de 4 berichten over Marokkanen negatief zijn, of 1 op de 15.
Dit zorgt voor een versterking van het stereotype Marokkaan, als die niet door de media is gecreëerd. Dit zorgt echter wel voor reacties als:
“Je mag ze harder benaderen en tegen ze schelden, want dit zijn ze thuis gewend. Als je slaat helpt het ook. Het gebeurt wel eens dat ze heel dreigend doen, maar meestal ben ik dan de eerste die een klap geeft om wat afstand te houden. Ja, ik laat mij door niemand bedreigen. Het is natuurlijk heel vernederend voor hun dat ik als vrouw hun een klap geef. Ik sla niet met mijn vuist. Ik doe het altijd met de vlakke hand, het schrijnt even, het is meer lawaai dan pijn.”(Politievrouw in Volkskrant 20 september 2003, ‘Politiegeweld verdiept kloof Marokkaanse jeugd’)
Zij zal vast niet de enige politieagente zijn die zo’n reactie tentoonspreidt. Zij zal al helemaal niet de enige Nederlandse zijn die zo denkt, met als gevolg dat de conflicten groter zullen worden.