Orakel
18-08-04, 19:11
Woensdag 14 mei '03 . Reformatorisch Dagblad - internet editie.
„Geef islam een plaats in de belijdenis” .
Voorgangers bezinnen zich op toenemend aantal moslims .
Kerkredactie Geplaatst: 13-5-2003 | 10:48 Laatst gewijzigd: 13-5-2003 | 10:48
AMERSFOORT - Kleiner wordende kerken; almaar grotere moskeeën - zie Rotterdam. „Dank jij ook wel eens voor al die moslims?” vroeg ds. M. de Vries zijn gehoor maandag op de voorgangersdag in Amersfoort.
Zelf ziet de Rotterdamse missionair predikant de komst van veel moslims naar Nederland als een gebedsverhoring. „Toen ik klein was, was er in onze kerk vaak leesdienst. Dan werd er een standaardgebed gebeden, en daarin ging het ook over de „zending onder Joden en mohammedanen.” In die tijd was daar nog geen sprake van. Nu wel: ons land is zendingsgebied geworden. We mogen nu dus doen waar we zo lang om gebeden hebben.”
Thema van de bijeenkomst in Amersfoort was ”De uitdaging van de islam voor de kerken van West-Europa”. Organisatoren waren de Arabische Wereld Zending (AWZ), stichting Evangelie & Moslims en stichting Gave. Zo’n twintig personen, de meesten voorganger, woonden de dag bij. „Studies leren ons dat Europa binnen een ŕ twee generaties wordt gekenmerkt door een migrantencultuur en dat er meer moslims zullen wonen dan christenen”, zei drs. C. Rentier in zijn inleidend woord.
„Steeds meer moslims zoeken bovendien contact met de kerken. Waar staan wij dan?” Bij het scheppen van karikaturen is niemand gebaat, stelde hij. „We moeten serieus gaan kijken naar wat de moslim beweegt. Laten we een open houding aannemen. Zoals Luther, die de koran liet vertalen en uitgeven. Christenen, hoopte hij, zouden er daardoor van weerhouden worden moslim te worden.”
Ds. De Vries stemde hiermee in. „In de Heidelbergse Catechismus ligt nog altijd sterk de nadruk op de dwalingen van de Rooms-Katholieke Kerk. Ik zou er, in het kader van pleidooien voor belijdenisvernieuwing, luidruchtig voor willen pleiten ook de islam een plaats te geven. We moeten de jeugd leren de moslims een antwoord te geven.”
De gereformeerd vrijgemaakte voorganger waarschuwde voor het voeren van een dubbele agenda. „Laten we in onze gesprekken met moslims nooit onduidelijk zijn over wat we willen. Want ik schaam mij het Evangelie niet. Een christen die zijn eigen geloof niet serieus neemt, ís voor een moslim geen christen. Concreet: waarom niet hardop bidden in het restaurant?”
Dr. T. Howarth, predikant en docent aan de zendingsopleiding van de Church Mission Society in het Britse Birmingham, verzorgde de hoofdlezing. „De islam is thuis in Europa, al is hij nog in ontwikkeling”, constateerde hij. „De meeste moslims gaan niet meer weg.” Wat in deze situatie te doen?
„Ik zie een parallel met de relatie tussen de Joden en de Samaritanen in de tijd van Jezus”, zei Howarth, die zelf in een wijk woont die voor 70 ŕ 80 procent uit moslims bestaat. „Ook dat was een heel complexe: etnisch, politiek en theologisch-religieus. Toch ging Jezus deze mensen niet uit de weg. Zijn gesprek met de Samaritaanse vrouw was zelfs confronterend: „Het heil is niet van jullie. Jullie zitten fout.”
„Voor een moslim klopt het Evangelie gewoon niet”, vervolgde hij. „Wij hebben een heel ander beeld van God en de mens. En in een gesprek met moslims hebben wij de neiging om rechttoe, rechtaan te zeggen: Hier is het: neem het of niet. Maar zo werkt het niet. En ook daarin kunnen we van Jezus leren. Want wat deed hij? Hij vertelde een verhaal. Dat moeten ook wij meer gaan doen. We moeten een, laat ik zeggen, proefmonster van de andere wereld scheppen.
Bijvoorbeeld: „Twee moslims gingen naar een moskee. De een zegt: „Ik dank u, Allah, dat ik niet ben gelijk… Ik houd me aan de ramadan…” De ander zegt: „Heer, ontferm u over mij.” :confused:
En wie ging er met vrede in zijn hart naar huis?” We moeten een andere wereld scheppen (-„Stel je nu voor dat God zó is”-), waarin de moslim even mag rondstappen, zien of het klopt, maar waar hij ook altijd weer mag uitstappen.”
Maar, zei dr. Howarth, „we moeten niet alleen verhalen vertéllen, maar verhalen zijn. Met Leslie Newbigin zeg ik: De hermeneutiek van het Evangelie is de plaatselijke gemeente. Het is de uitdaging die ik jullie wil meegeven. Zijn onze gemeenten een proefmonster van een andere wereld? Proeven moslims bij ons een ander beeld van God? Jezus heeft geen boek achtergelaten, alleen een groep discipelen. Zou dat per ongeluk zijn geweest?”
http://users.pandora.be/arseen.de.kesel/interlev.htm
„Geef islam een plaats in de belijdenis” .
Voorgangers bezinnen zich op toenemend aantal moslims .
Kerkredactie Geplaatst: 13-5-2003 | 10:48 Laatst gewijzigd: 13-5-2003 | 10:48
AMERSFOORT - Kleiner wordende kerken; almaar grotere moskeeën - zie Rotterdam. „Dank jij ook wel eens voor al die moslims?” vroeg ds. M. de Vries zijn gehoor maandag op de voorgangersdag in Amersfoort.
Zelf ziet de Rotterdamse missionair predikant de komst van veel moslims naar Nederland als een gebedsverhoring. „Toen ik klein was, was er in onze kerk vaak leesdienst. Dan werd er een standaardgebed gebeden, en daarin ging het ook over de „zending onder Joden en mohammedanen.” In die tijd was daar nog geen sprake van. Nu wel: ons land is zendingsgebied geworden. We mogen nu dus doen waar we zo lang om gebeden hebben.”
Thema van de bijeenkomst in Amersfoort was ”De uitdaging van de islam voor de kerken van West-Europa”. Organisatoren waren de Arabische Wereld Zending (AWZ), stichting Evangelie & Moslims en stichting Gave. Zo’n twintig personen, de meesten voorganger, woonden de dag bij. „Studies leren ons dat Europa binnen een ŕ twee generaties wordt gekenmerkt door een migrantencultuur en dat er meer moslims zullen wonen dan christenen”, zei drs. C. Rentier in zijn inleidend woord.
„Steeds meer moslims zoeken bovendien contact met de kerken. Waar staan wij dan?” Bij het scheppen van karikaturen is niemand gebaat, stelde hij. „We moeten serieus gaan kijken naar wat de moslim beweegt. Laten we een open houding aannemen. Zoals Luther, die de koran liet vertalen en uitgeven. Christenen, hoopte hij, zouden er daardoor van weerhouden worden moslim te worden.”
Ds. De Vries stemde hiermee in. „In de Heidelbergse Catechismus ligt nog altijd sterk de nadruk op de dwalingen van de Rooms-Katholieke Kerk. Ik zou er, in het kader van pleidooien voor belijdenisvernieuwing, luidruchtig voor willen pleiten ook de islam een plaats te geven. We moeten de jeugd leren de moslims een antwoord te geven.”
De gereformeerd vrijgemaakte voorganger waarschuwde voor het voeren van een dubbele agenda. „Laten we in onze gesprekken met moslims nooit onduidelijk zijn over wat we willen. Want ik schaam mij het Evangelie niet. Een christen die zijn eigen geloof niet serieus neemt, ís voor een moslim geen christen. Concreet: waarom niet hardop bidden in het restaurant?”
Dr. T. Howarth, predikant en docent aan de zendingsopleiding van de Church Mission Society in het Britse Birmingham, verzorgde de hoofdlezing. „De islam is thuis in Europa, al is hij nog in ontwikkeling”, constateerde hij. „De meeste moslims gaan niet meer weg.” Wat in deze situatie te doen?
„Ik zie een parallel met de relatie tussen de Joden en de Samaritanen in de tijd van Jezus”, zei Howarth, die zelf in een wijk woont die voor 70 ŕ 80 procent uit moslims bestaat. „Ook dat was een heel complexe: etnisch, politiek en theologisch-religieus. Toch ging Jezus deze mensen niet uit de weg. Zijn gesprek met de Samaritaanse vrouw was zelfs confronterend: „Het heil is niet van jullie. Jullie zitten fout.”
„Voor een moslim klopt het Evangelie gewoon niet”, vervolgde hij. „Wij hebben een heel ander beeld van God en de mens. En in een gesprek met moslims hebben wij de neiging om rechttoe, rechtaan te zeggen: Hier is het: neem het of niet. Maar zo werkt het niet. En ook daarin kunnen we van Jezus leren. Want wat deed hij? Hij vertelde een verhaal. Dat moeten ook wij meer gaan doen. We moeten een, laat ik zeggen, proefmonster van de andere wereld scheppen.
Bijvoorbeeld: „Twee moslims gingen naar een moskee. De een zegt: „Ik dank u, Allah, dat ik niet ben gelijk… Ik houd me aan de ramadan…” De ander zegt: „Heer, ontferm u over mij.” :confused:
En wie ging er met vrede in zijn hart naar huis?” We moeten een andere wereld scheppen (-„Stel je nu voor dat God zó is”-), waarin de moslim even mag rondstappen, zien of het klopt, maar waar hij ook altijd weer mag uitstappen.”
Maar, zei dr. Howarth, „we moeten niet alleen verhalen vertéllen, maar verhalen zijn. Met Leslie Newbigin zeg ik: De hermeneutiek van het Evangelie is de plaatselijke gemeente. Het is de uitdaging die ik jullie wil meegeven. Zijn onze gemeenten een proefmonster van een andere wereld? Proeven moslims bij ons een ander beeld van God? Jezus heeft geen boek achtergelaten, alleen een groep discipelen. Zou dat per ongeluk zijn geweest?”
http://users.pandora.be/arseen.de.kesel/interlev.htm