Bekijk Volledige Versie : Arabieren voelen zich buitengesloten en vernederd
Arabieren voelen zich buitengesloten en vernederd
Hans Feddema
10 april 2004
De tragedie in Madrid van 11 maart met 191 doden, de recente omstreden Israëlische liquidaties van Hamas-leiders, de aanslagen in Oezbekistan, Amerika's hechte bondgenoot in Centraal-Azië, de verbranding van vier Amerikaanse lijken in het Iraakse Falluja zijn allemaal signalen van een wereldwijde oorlog. Een oorlog die gevoerd wordt tussen het Westen en de islamitische wereld. Het is een oorlog die zich verbreedt door het eenzijdig militaristisch antwoord van het regime Bush op geweld zonder aandacht te schenken aan de diepere wortels ervan.
De Arabieren waren eeuwenlang bezet, eerst door de Turken en later door de Britten en de Fransen. Bezetting is dan ook hun trauma. Behalve premier Sharon lijkt ook president Bush met zijn obsessieve fixatie op Irak, die al van voor 11 september 2001 dateert zoals Richard Clarke aan het licht bracht, daarvan niet het flauwste benul te hebben. Het zich inleven in de tegenspeler lijkt, zacht gezegd, geen sterke kant van de Amerikanen.
Naast de oorlog fungeert nu vooral de bezetting van Irak als extra stimulans voor de opstand vanuit de Arabisch-islamitische wereld tegen wat men ziet als het imperialisme van het joods-christelijke Westen. De kwestie na 'Madrid' is niet of we al of niet buigen voor terreur, hoe verwerpelijk dit wapen ook is. Nee, de grote vraag is in hoeverre Nederland zich verre houdt van genoemde polarisatie of semi-oorlog, dan wel hieraan meedoet, hoe subtiel ook. Het is gezien het bezettingstrauma van de Arabieren tevens zeer de vraag of verlenging van het mandaat voor onze militairen in Irak in juni wel gewenst is. VN-goedkeuring of zelfs het plaatsen achteraf van de hele operatie onder een VN-paraplu verandert dat niet. Wouter Bos vergist zich, mocht hij denken van wel.
De bekende sociale wetenschapper Huntington krijgt steeds meer gelijk met zijn stelling van 'botsingen tussen beschavingen' als bron van oorlogen in deze tijd. Dat de conflicten zich vaak op het breukvlak van twee of (zoals in Bosnië) drie cultuurzones afspelen, wil niet zeggen, dat het alleen om cultuur en religie gaat; nee, etniciteit, belang en macht spelen sterk mee. Dat de regering-Bush/Cheney teruggrijpt naar de doctrine van Zbigniew Brzezinski, waarin beheersing van Europa en Azië wordt gezien als voorwaarde voor de Amerikaanse wereldheerschappij, is de radicale elites in de Arabische wereld niet ontgaan.
Ik bedoel de groepen die terreur zijn gaan zien als het enige middel in hun anti-imperialistische strijd. In die lijn is het plausibel waarom Spanje hun doelwit werd. Aznar was niet het schoothondje van Bush, maar eerder diens evenknie in rechtlijnig denken, en bovendien naast Tony Blair diens politieke steunpilaar in Europa. Aznar die zich niets aantrok van het massale verzet van het Spaanse volk tegen de Amerikaans-Britse oorlog tegen Irak, maakte zich in de EU zelfs sterk voor het op een hoop vegen van anders-globalisten met terroristen.
Kortom, met het treffen van Spanje werd ook het Amerika van Bush een slag toegebracht. Na de Amerikaanse wraakreactie op 11 september 2001 verschenen een aantal publicaties van mijn hand die er op neerkwamen dat een louter militair antwoord op terreur niet werkt. Europa waarschuwde de VS na 11 september wel voor overreactie, maar toonde niettemin begrip voor de roep om wraak en zette zelfs artikel 5 van het NAVO-verdrag in werking en versterkte daarmee impliciet de spiraal van wraak en vergelding, waarin VS en Al-Qaeda nu verstrikt zijn geraakt.
In Pakistan wordt nog steeds naarstig gezocht naar Bin Laden, maar zal het veel uitmaken als hij is gepakt? 'Madrid' en ook Irak onder Amerikaanse bezetting tonen aan dat Al-Qaeda door haar kleine autonome cellen bij lange na niet is verslagen. Het draait niet om de organisatie, men kan zo weer een andere oprichten. Wezenlijk is of er genoeg mensen zijn die willen meedoen. Dat nu blijkt helaas meer en meer het geval.
We stuiten hiermee op de voedingsbodem ofwel de wortel van het conflict. Ik sprak reeds over wat de Arabieren zien als herhaling van traumatische episoden uit hun geschiedenis: de vernederende bezetting van Palestina en Irak. In het algemeen is er de ergernis over de drukkende hooghartigheid van het Westen, of die nu voortkomt uit joods-christelijk fundamentalisme dan wel uit onze Verlichtingsvoorsprong.
De Arabieren vertalen dat vooral in het gevoel er niet bij te horen, te zijn buitengesloten en ook slachtoffer te zijn van westers opportunisme, bijvoorbeeld inzake het Israël-Palestina-conflict. Het laatste is meer en meer uitgegroeid van een nationaal tot een religieus conflict tussen joden en islamieten en daardoor zelfs tot een scharnierpunt tussen het Westen en de islamitische wereld. Ex-premier Mahathir van Maleisië gaf eind vorig jaar op een congres de situatie als volgt weer: "Wij allen zijn moslims. Wij worden allen onderdrukt. Wij worden allen vernederd."
De Arabieren hebben voorts ook intern problemen, vooral het disfunctioneren van hun staat. In plaats van daarvoor empathie te tonen, voeren we, hoezeer ook verpakt met 'goede bedoelingen', een politiek van confrontatie jegens hen, hetgeen hun gevoel van vernedering en uitsluiting slechts versterkt. De Amerikanen lijken daarvoor de antenne te missen; ze denken zelfs dat je in een paar jaar met geweld democratie kunt opleggen.
Het zij zo, maar voor ons als Europeanen is het cruciaal een andere attitude te hebben of te ontwikkelen, ook omdat de Arabieren op de zuidflank buren van ons zijn. De Europese inlichtingen- en politiediensten beter op elkaar afstemmen, is belangrijk. Maar dit brengt geen deëscalatie teweeg. Daarvoor is veel meer nodig, op z'n minst attitude- en gedragsverandering bij ons, en zeker het ophouden met neerkijken op de islam. De harten van jonge moslims raak je via empathie en het bevorderen van gerechtigheid, niet in de laatste plaats jegens de Palestijnen. We zullen ook de interne problemen van de Arabieren, voordat het te laat is, zonder paternalisme, maar niettemin écht, tot de onze moeten maken.
-----
Dr. J.P. Feddema is antropoloog en publicist
http://www.geocities.com/HansFeddema/Fed10April04.htm
Pffff... Hij verwacht wel veel van ons.
Geplaatst door Tomas
Pffff... Hij verwacht wel veel van ons.
Valt-best-mee. Kan maklijk op zaterdag tussen de kapper en de markt door.
Hèhè, het begint er een te dagen. Op 10 april 2004 maar liefst.
Geplaatst door Orakel
De bekende sociale wetenschapper Huntington krijgt steeds meer gelijk met zijn stelling van 'botsingen tussen beschavingen' als bron van oorlogen in deze tijd. Dat de conflicten zich vaak op het breukvlak van twee of (zoals in Bosnië) drie cultuurzones afspelen, wil niet zeggen, dat het alleen om cultuur en religie gaat; nee, etniciteit, belang en macht spelen sterk mee.
Alleen jammer dat hij dat geblaat over 'oorlog' en Huntington napraat. Het gaat vrijwel niet om cultuur en religie, en ook niet etniciteit. Doe maar gewoon belang en macht. Die van het westen dan.
Geplaatst door Orakel
Arabieren voelen zich buitengesloten en vernederd
"voelen" is hier het sleutelwoord ja.
Geplaatst door Orakel
Arabieren voelen zich buitengesloten en vernederd
Hans Feddema
10 april 2004
De tragedie in Madrid van 11 maart met 191 doden, de recente omstreden Israëlische liquidaties van Hamas-leiders, de aanslagen in Oezbekistan, Amerika's hechte bondgenoot in Centraal-Azië, de verbranding van vier Amerikaanse lijken in het Iraakse Falluja zijn allemaal signalen van een wereldwijde oorlog. Een oorlog die gevoerd wordt tussen het Westen en de islamitische wereld. Het is een oorlog die zich verbreedt door het eenzijdig militaristisch antwoord van het regime Bush op geweld zonder aandacht te schenken aan de diepere wortels ervan.
De Arabieren waren eeuwenlang bezet, eerst door de Turken en later door de Britten en de Fransen. Bezetting is dan ook hun trauma. Behalve premier Sharon lijkt ook president Bush met zijn obsessieve fixatie op Irak, die al van voor 11 september 2001 dateert zoals Richard Clarke aan het licht bracht, daarvan niet het flauwste benul te hebben. Het zich inleven in de tegenspeler lijkt, zacht gezegd, geen sterke kant van de Amerikanen.
Naast de oorlog fungeert nu vooral de bezetting van Irak als extra stimulans voor de opstand vanuit de Arabisch-islamitische wereld tegen wat men ziet als het imperialisme van het joods-christelijke Westen. De kwestie na 'Madrid' is niet of we al of niet buigen voor terreur, hoe verwerpelijk dit wapen ook is. Nee, de grote vraag is in hoeverre Nederland zich verre houdt van genoemde polarisatie of semi-oorlog, dan wel hieraan meedoet, hoe subtiel ook. Het is gezien het bezettingstrauma van de Arabieren tevens zeer de vraag of verlenging van het mandaat voor onze militairen in Irak in juni wel gewenst is. VN-goedkeuring of zelfs het plaatsen achteraf van de hele operatie onder een VN-paraplu verandert dat niet. Wouter Bos vergist zich, mocht hij denken van wel.
De bekende sociale wetenschapper Huntington krijgt steeds meer gelijk met zijn stelling van 'botsingen tussen beschavingen' als bron van oorlogen in deze tijd. Dat de conflicten zich vaak op het breukvlak van twee of (zoals in Bosnië) drie cultuurzones afspelen, wil niet zeggen, dat het alleen om cultuur en religie gaat; nee, etniciteit, belang en macht spelen sterk mee. Dat de regering-Bush/Cheney teruggrijpt naar de doctrine van Zbigniew Brzezinski, waarin beheersing van Europa en Azië wordt gezien als voorwaarde voor de Amerikaanse wereldheerschappij, is de radicale elites in de Arabische wereld niet ontgaan.
Ik bedoel de groepen die terreur zijn gaan zien als het enige middel in hun anti-imperialistische strijd. In die lijn is het plausibel waarom Spanje hun doelwit werd. Aznar was niet het schoothondje van Bush, maar eerder diens evenknie in rechtlijnig denken, en bovendien naast Tony Blair diens politieke steunpilaar in Europa. Aznar die zich niets aantrok van het massale verzet van het Spaanse volk tegen de Amerikaans-Britse oorlog tegen Irak, maakte zich in de EU zelfs sterk voor het op een hoop vegen van anders-globalisten met terroristen.
Kortom, met het treffen van Spanje werd ook het Amerika van Bush een slag toegebracht. Na de Amerikaanse wraakreactie op 11 september 2001 verschenen een aantal publicaties van mijn hand die er op neerkwamen dat een louter militair antwoord op terreur niet werkt. Europa waarschuwde de VS na 11 september wel voor overreactie, maar toonde niettemin begrip voor de roep om wraak en zette zelfs artikel 5 van het NAVO-verdrag in werking en versterkte daarmee impliciet de spiraal van wraak en vergelding, waarin VS en Al-Qaeda nu verstrikt zijn geraakt.
In Pakistan wordt nog steeds naarstig gezocht naar Bin Laden, maar zal het veel uitmaken als hij is gepakt? 'Madrid' en ook Irak onder Amerikaanse bezetting tonen aan dat Al-Qaeda door haar kleine autonome cellen bij lange na niet is verslagen. Het draait niet om de organisatie, men kan zo weer een andere oprichten. Wezenlijk is of er genoeg mensen zijn die willen meedoen. Dat nu blijkt helaas meer en meer het geval.
We stuiten hiermee op de voedingsbodem ofwel de wortel van het conflict. Ik sprak reeds over wat de Arabieren zien als herhaling van traumatische episoden uit hun geschiedenis: de vernederende bezetting van Palestina en Irak. In het algemeen is er de ergernis over de drukkende hooghartigheid van het Westen, of die nu voortkomt uit joods-christelijk fundamentalisme dan wel uit onze Verlichtingsvoorsprong.
De Arabieren vertalen dat vooral in het gevoel er niet bij te horen, te zijn buitengesloten en ook slachtoffer te zijn van westers opportunisme, bijvoorbeeld inzake het Israël-Palestina-conflict. Het laatste is meer en meer uitgegroeid van een nationaal tot een religieus conflict tussen joden en islamieten en daardoor zelfs tot een scharnierpunt tussen het Westen en de islamitische wereld. Ex-premier Mahathir van Maleisië gaf eind vorig jaar op een congres de situatie als volgt weer: "Wij allen zijn moslims. Wij worden allen onderdrukt. Wij worden allen vernederd."
De Arabieren hebben voorts ook intern problemen, vooral het disfunctioneren van hun staat. In plaats van daarvoor empathie te tonen, voeren we, hoezeer ook verpakt met 'goede bedoelingen', een politiek van confrontatie jegens hen, hetgeen hun gevoel van vernedering en uitsluiting slechts versterkt. De Amerikanen lijken daarvoor de antenne te missen; ze denken zelfs dat je in een paar jaar met geweld democratie kunt opleggen.
Het zij zo, maar voor ons als Europeanen is het cruciaal een andere attitude te hebben of te ontwikkelen, ook omdat de Arabieren op de zuidflank buren van ons zijn. De Europese inlichtingen- en politiediensten beter op elkaar afstemmen, is belangrijk. Maar dit brengt geen deëscalatie teweeg. Daarvoor is veel meer nodig, op z'n minst attitude- en gedragsverandering bij ons, en zeker het ophouden met neerkijken op de islam. De harten van jonge moslims raak je via empathie en het bevorderen van gerechtigheid, niet in de laatste plaats jegens de Palestijnen. We zullen ook de interne problemen van de Arabieren, voordat het te laat is, zonder paternalisme, maar niettemin écht, tot de onze moeten maken.
-----
Dr. J.P. Feddema is antropoloog en publicist
http://www.dacht het niet niet.com/HansFeddema/Fed10April04.htm
heb zo vaak over soortgelijke artikel gesproken...pffff
ach ja,
ik sluit me toch aan bij Tariq Ali en noem ik dat,
the clash of fundamentalists!
of die now grote fundamentalisten met grote machten zijn (US-admin.), of die kleinere fundamentalisten zoals Bin Laden.
ze blijven Fundamentalisten.
DE Arabieren en De Amerikanen hebben in ieder geval een zaak gemeenschappelijk, analfabetisme, het uit zich alleen verschillend omdat de een wel en dan ander niet/slecht/gedeeltelijk kan lezen en schrijven, het resultaat is vrijwel gelijk.
Een beperkte elite domineert de informatie-media.
In de VS betekent dat dat voor een groot deel van de bevolking Irak synoniem is aan 911 en Al Kaida.
In de 'Arabische wereld' betekent dat (gechargeerd) dat alle arabische ellende een joods-christelijk-zionistisch-amerikaans-satanisch complot is.
Die beperkte elite heeft ook een beperkte agenda: macht en bezit!
Op die agenda vinden ze elkaar dus ook en houden ze elkaar in stand.
Het door Feddema gesignaleerde collectieve uitsluitings- en vernederingsgevoel van arabieren lijkt me meer indoctrinatie dan historisch besef.
Evenals het veronderstelde neerkijken op de Islam. Volgens mij is meer sprake van (goed gevoede) angst voor het onbekende, dan van dedain.
De uitspraak die hij aanhaalt van Mahatir:"Wij allen zijn Moslims, wij allen worden onderdrukt, wij allen worden vernederd" is hiervan een ironische illustratie. Dit is toch de man die politieke tegenstanders laat veroordelen als homosexueel of hoofdredacteuren van kritische kranten in het gevang dondert?
Dit soort leiders (in zijn geval danig onder 1 hoedje spelend met de feodale maharadjahs) is een illustratie van de eerder genoemde elite die vijanden creeert voor eigen doeleinden: macht en bezit.
De voedingsbodem voor terroristen is meer te vinden in dezelfde agenda als die van de elite: macht en bezit. Of liever het ontbreken daarvan, democratie (macht) en welvaart (bezit).
Dr. Feddema probeert al hineininterpretierend zijn (behoorlijk verlate) gelijk uit eerdere publicaties aan te tonen en zijn authoriteit op dit terrein te vestigen, middels een nogal 'dunne' semi-antropologische analyse. Wat zou zijn agenda zijn?
Wel een belangrijk punt dat hij maakt is de 'double standard' die het westen hanteert m.b.t. Israel. Als we in europa al een houdings- en gedragsverandering behoeven, dan is het op dat gebied wel.
Als wij als verlichte volkeren willen laten zien dat het Handvest van de VN waarde heeft, dan zullen wij dat scrupuleus na moeten leven. Willen wij iets kunnen betekenen voor het MO dan zullen we op z'n minst die standaard moeten naleven.
dicksr
Geplaatst door Mark
"voelen" is hier het sleutelwoord ja.
Leg uit? :duivels:
Dicksr,
Stel dat wat jij hieronder in dit citaat zegt klopt.
In de 'Arabische wereld' betekent dat (gechargeerd) dat alle arabische ellende een joods-christelijk-zionistisch-amerikaans-satanisch complot is.
Dan is wat je hieronder weer zegt als het ware propaganda vanuit het westen..
Wel een belangrijk punt dat hij maakt is de 'double standard' die het westen hanteert m.b.t. Israel. Als we in europa al een houdings- en gedragsverandering behoeven, dan is het op dat gebied wel.
Als wij als verlichte volkeren willen laten zien dat het Handvest van de VN waarde heeft, dan zullen wij dat scrupuleus na moeten leven. Willen wij iets kunnen betekenen voor het MO dan zullen we op z'n minst die standaard moeten naleven.
Dit verstrekt dus de gedachte dat alle ellende een joods-christelijk-zionistisch-amerikaans-satanisch complot is.
Tel hierbij de invasie en vernietiging van Afganistan en Irak erbij en je hebt helemaal geen Arabische elite of manipulerende media nodig om de Arabieren iets wijs te maken.
De grootste propaganda tegen het westen komt volgens mij vanuit het westen zelf in de vorm van oorlog, bommen, chaos en politiek.
Geplaatst door Orakel
Arabieren voelen zich buitengesloten en vernederd
Hans Feddema
10 april 2004
De tragedie in Madrid van 11 maart met 191 doden, de recente omstreden Israëlische liquidaties van Hamas-leiders, de aanslagen in Oezbekistan, Amerika's hechte bondgenoot in Centraal-Azië, de verbranding van vier Amerikaanse lijken in het Iraakse Falluja zijn allemaal signalen van een wereldwijde oorlog. Een oorlog die gevoerd wordt tussen het Westen en de islamitische wereld. Het is een oorlog die zich verbreedt door het eenzijdig militaristisch antwoord van het regime Bush op geweld zonder aandacht te schenken aan de diepere wortels ervan.
De Arabieren waren eeuwenlang bezet, eerst door de Turken en later door de Britten en de Fransen. Bezetting is dan ook hun trauma. Behalve premier Sharon lijkt ook president Bush met zijn obsessieve fixatie op Irak, die al van voor 11 september 2001 dateert zoals Richard Clarke aan het licht bracht, daarvan niet het flauwste benul te hebben. Het zich inleven in de tegenspeler lijkt, zacht gezegd, geen sterke kant van de Amerikanen.
Naast de oorlog fungeert nu vooral de bezetting van Irak als extra stimulans voor de opstand vanuit de Arabisch-islamitische wereld tegen wat men ziet als het imperialisme van het joods-christelijke Westen. De kwestie na 'Madrid' is niet of we al of niet buigen voor terreur, hoe verwerpelijk dit wapen ook is. Nee, de grote vraag is in hoeverre Nederland zich verre houdt van genoemde polarisatie of semi-oorlog, dan wel hieraan meedoet, hoe subtiel ook. Het is gezien het bezettingstrauma van de Arabieren tevens zeer de vraag of verlenging van het mandaat voor onze militairen in Irak in juni wel gewenst is. VN-goedkeuring of zelfs het plaatsen achteraf van de hele operatie onder een VN-paraplu verandert dat niet. Wouter Bos vergist zich, mocht hij denken van wel.
De bekende sociale wetenschapper Huntington krijgt steeds meer gelijk met zijn stelling van 'botsingen tussen beschavingen' als bron van oorlogen in deze tijd. Dat de conflicten zich vaak op het breukvlak van twee of (zoals in Bosnië) drie cultuurzones afspelen, wil niet zeggen, dat het alleen om cultuur en religie gaat; nee, etniciteit, belang en macht spelen sterk mee. Dat de regering-Bush/Cheney teruggrijpt naar de doctrine van Zbigniew Brzezinski, waarin beheersing van Europa en Azië wordt gezien als voorwaarde voor de Amerikaanse wereldheerschappij, is de radicale elites in de Arabische wereld niet ontgaan.
Ik bedoel de groepen die terreur zijn gaan zien als het enige middel in hun anti-imperialistische strijd. In die lijn is het plausibel waarom Spanje hun doelwit werd. Aznar was niet het schoothondje van Bush, maar eerder diens evenknie in rechtlijnig denken, en bovendien naast Tony Blair diens politieke steunpilaar in Europa. Aznar die zich niets aantrok van het massale verzet van het Spaanse volk tegen de Amerikaans-Britse oorlog tegen Irak, maakte zich in de EU zelfs sterk voor het op een hoop vegen van anders-globalisten met terroristen.
Kortom, met het treffen van Spanje werd ook het Amerika van Bush een slag toegebracht. Na de Amerikaanse wraakreactie op 11 september 2001 verschenen een aantal publicaties van mijn hand die er op neerkwamen dat een louter militair antwoord op terreur niet werkt. Europa waarschuwde de VS na 11 september wel voor overreactie, maar toonde niettemin begrip voor de roep om wraak en zette zelfs artikel 5 van het NAVO-verdrag in werking en versterkte daarmee impliciet de spiraal van wraak en vergelding, waarin VS en Al-Qaeda nu verstrikt zijn geraakt.
In Pakistan wordt nog steeds naarstig gezocht naar Bin Laden, maar zal het veel uitmaken als hij is gepakt? 'Madrid' en ook Irak onder Amerikaanse bezetting tonen aan dat Al-Qaeda door haar kleine autonome cellen bij lange na niet is verslagen. Het draait niet om de organisatie, men kan zo weer een andere oprichten. Wezenlijk is of er genoeg mensen zijn die willen meedoen. Dat nu blijkt helaas meer en meer het geval.
We stuiten hiermee op de voedingsbodem ofwel de wortel van het conflict. Ik sprak reeds over wat de Arabieren zien als herhaling van traumatische episoden uit hun geschiedenis: de vernederende bezetting van Palestina en Irak. In het algemeen is er de ergernis over de drukkende hooghartigheid van het Westen, of die nu voortkomt uit joods-christelijk fundamentalisme dan wel uit onze Verlichtingsvoorsprong.
De Arabieren vertalen dat vooral in het gevoel er niet bij te horen, te zijn buitengesloten en ook slachtoffer te zijn van westers opportunisme, bijvoorbeeld inzake het Israël-Palestina-conflict. Het laatste is meer en meer uitgegroeid van een nationaal tot een religieus conflict tussen joden en islamieten en daardoor zelfs tot een scharnierpunt tussen het Westen en de islamitische wereld. Ex-premier Mahathir van Maleisië gaf eind vorig jaar op een congres de situatie als volgt weer: "Wij allen zijn moslims. Wij worden allen onderdrukt. Wij worden allen vernederd."
De Arabieren hebben voorts ook intern problemen, vooral het disfunctioneren van hun staat. In plaats van daarvoor empathie te tonen, voeren we, hoezeer ook verpakt met 'goede bedoelingen', een politiek van confrontatie jegens hen, hetgeen hun gevoel van vernedering en uitsluiting slechts versterkt. De Amerikanen lijken daarvoor de antenne te missen; ze denken zelfs dat je in een paar jaar met geweld democratie kunt opleggen.
Het zij zo, maar voor ons als Europeanen is het cruciaal een andere attitude te hebben of te ontwikkelen, ook omdat de Arabieren op de zuidflank buren van ons zijn. De Europese inlichtingen- en politiediensten beter op elkaar afstemmen, is belangrijk. Maar dit brengt geen deëscalatie teweeg. Daarvoor is veel meer nodig, op z'n minst attitude- en gedragsverandering bij ons, en zeker het ophouden met neerkijken op de islam. De harten van jonge moslims raak je via empathie en het bevorderen van gerechtigheid, niet in de laatste plaats jegens de Palestijnen. We zullen ook de interne problemen van de Arabieren, voordat het te laat is, zonder paternalisme, maar niettemin écht, tot de onze moeten maken.
-----
Dr. J.P. Feddema is antropoloog en publicist
http://www.dacht het niet niet.com/HansFeddema/Fed10April04.htm
de text in zyn totaliteit kan ik nitz anders noemen, dan goedkope reklame!
hij iz zo verschoven en vertekend, dat dat niet eens de moeitewaard is om op alles erin te reageren.
en is gebaceerd op een tweedelige systeem waarin weer de ene op de andere wil heersen en de andere constant in de schaduw wilt duwen terwijl hij zelf in de licht gaat!
net als wat je constant op tv zit.
keer op keer!!
myn aantwoord is: KEEP DOING IT!!
het is net een "geschiedenis"-stuk in de boeken van de jongeren van middelbare school.
want er moet uiteindelijk een "new" generatie de boel overnemen.
..
arabiren,
ach ja,
dat doet me denken aan de middenoosten deskundigen en arab-& america-kenners.
onze gasten op tv kunnen niet eens in arabische zeggen 'hoe gaat het met je?' laat staan de middenoosten met zijn diversiteit en complexheid kennen.
ik zou niet meer aandacht aan besteden..
als je byvoorbeeld het nedelandse systeem en zijn dubbele agenda, op haar eigene regels gaat toetsen, dan zie je meer verschuivingen in de text.
of je dat subliem kan noemen??
stel je voor dat in plaats van Irak, Nederland bezet zou zijn, door welke kracht(land) dan ook, ....of door een andere hitler weer..
en deze keer zou iedereen vergast moeten worden. (uiteraard nadat hij gebombardeerd is)
dan zou je als vrijheidstrijders niet genoeg nemen om alleen vier lijken te verbranden.
bezetting is lelijk,
hoe kan dan de resistent niet lelijk zijn.(vooraal dat er nu ook netals in de tijd van Saddam, sommige kranten en zenders verboden of verbannen zijn. waarom worden er eerst de oorolgjournalisten uit de stad gegooid en dan gebombardeerd,(Faluja, najaf,..)
hoe agressiever de bezetter, des te geweldadiger en bloediger de resistent.
toen er de geruchten waren dat als US via een invasie, Nederland zou gaan binnenvallen,..
toen was lachen ..
ik denk dat dat over bepaalde criminelen(dus ook burgers) ging, die Nederlandse staat aan US moest leveren.
dat doen nu trouwens veel makkelijk.
terwijl duitsland zelfs een oude nazisoldaat(van nederlandse afkomst), niet heeft eruitgegooid; toen denk ik nederland(?) hem wilde.
keep doing it!
Geplaatst door Rabi'ah.
Leg uit? :duivels:
Iedereen kan zich buitengesloten voelen, of je ook echt buitengesloten wordt is een andere kwestie.
Het heeft niet alleen te maken met hoe de wereld in elkaar zit, maar vooral met hoe je die wereld ervaart. Als je je snel buitengesloten voelt zal er weinig nodig zijn om die emotie te ervaren.
Geplaatst door Mark
Iedereen kan zich buitengesloten voelen, of je ook echt buitengesloten wordt is een andere kwestie.
Het heeft niet alleen te maken met hoe de wereld in elkaar zit, maar vooral met hoe je die wereld ervaart. Als je je snel buitengesloten voelt zal er weinig nodig zijn om die emotie te ervaren. Precies!
Als je buitengesloten voelt moet je niet zielig gedragen en de gene die je buitensluiten, smeken om je te omarmen.
De beste manier is, om je te verenigen en de krachten te bundelen.
De huidige situatie in de Arabische wereld, hebben we te danken aan de Arabische leiders. Die moeten we kwalijk nemen en niet Amerika of Israel.
Want de Arabische despoten, hebben verzaakt om een economische, politieke en vooral een militaire blok te vormen.
Ze koesteren meer vertrouwen richting Amerika en Israel, dan tegenover elkaar.
Voordat de Arabische wereld effectief de externe gevaren en dreigingen van schurkenstaten als VS en Israel kunnen trotseren, moeten we eerst onze eigen stallen/paleizen uitmesten.
Geplaatst door Al Sawt
Precies!
Als je buitengesloten voelt moet je niet zielig gedragen en de gene die je buitensluiten, smeken om je te omarmen.
De beste manier is, om je te verenigen en de krachten te bundelen.
De huidige situatie in de Arabische wereld, hebben we te danken aan de Arabische leiders. Die moeten we kwalijk nemen en niet Amerika of Israel.
Want de Arabische despoten, hebben verzaakt om een economische, politieke en vooral een militaire blok te vormen.
Ze koesteren meer vertrouwen richting Amerika en Israel, dan tegenover elkaar.
Voordat de Arabische wereld effectief de externe gevaren en dreigingen van schurkenstaten als VS en Israel kunnen trotseren, moeten we eerst onze eigen stallen/paleizen uitmesten.
:duim:
Geplaatst door Mark
Iedereen kan zich buitengesloten voelen, of je ook echt buitengesloten wordt is een andere kwestie.
Het heeft niet alleen te maken met hoe de wereld in elkaar zit, maar vooral met hoe je die wereld ervaart. Als je je snel buitengesloten voelt zal er weinig nodig zijn om die emotie te ervaren.
Ik vraag me af hoe de sudanese rebellen zich voelen......ook buitengesloten en onderdrukt misschien? Dat is dan zeker ook de schuld van het verdorven westen :lekpuh:
Geplaatst door Qwertyno
Dicksr,
Sorry Qwertyno,
Maar deze redenering kan ik niet volgen.
dicksr