barneveld
29-08-04, 17:25
Een avondje in de cel
Tijdens mijn lessen Nieuw-Grieks heeft niemand mij de woorden geleerd die nodig zijn voor een politieverhoor. Woensdagavond had ik het kunnen gebruiken tijdens mijn verblijf in een politiecel in het centrum van Athene.
Dit jaar heb ik een appartement vlak buiten het centrum van Athene om alles wat met de Olympische Spelen te maken heeft van heel dichtbij te volgen. Ik ben sporthistoricus en gek op Griekenland. De ideale combinatie dus, want de Spelen komen thuis, waar ze bijna drie millenia geleden zijn begonnen. Eigenlijk ben ik een heel ongeduldige historicus, want ik kan niet wachten tot iets geweest is en netjes in archieven is opgeslagen. De geschiedenis in al haar ongeordendheid en chaos, daar wil ik bij zijn. Die archieven komen later wel.
Dit jaar heb ik daarom al honderden kilometers gemaakt in Athene om alles te zien, alles te voelen, alles mee te maken. Woensdagavond ging ik echter te ver en was gewoon dom. De bewaking is heel scherp, weet ik nu uit eigen ervaring.
Patriarch
Patriarch Vartholomaios en aartsbisschop Christodoulos van de Grieks-Orthodoxe kerk waren woensdagavond op het Mitropoleos Plein in het centrum voor een bijeenkomst over de Olympische Spelen. In Griekenland is de patriarch zowel religieus als politiek onaantastbaar, met wie je geen grappen moet uithalen. Samen met mijn zus en een vriendin gingen we kijken naar deze plechtigheid. Om half negen arriveerden de kerkleiders in lange zwarte auto's, die ik van dichtbij wilde zien.
Bewaker
Geen enkele bewaker had daar moeite mee. Iets te enthousiast schreef ik het nummerbord op van een van die auto's en was al bezig het volgende te bestuderen. Dat had namelijk een heel apart bord met alleen maar symbolen, en geen letters en cijfers. Alles wat ik zag, schreef ik op, in de roes van het maken van een reportage En opeens was het heel druk met geheim agenten en bewakers met uniformen, die schreeuwden en woest gebaarden. "Wat schrijf je daar op? Is dat het nummerbord van de aartsbisschop? Wie ben je? Waarom doe je dat?" Een uur later zat ik in de cel om uitvoerig verhoord te worden. "Are you spy? Why you write that number? Reason! Give reason!" Maar ik had geen reden, ik had niet nagedacht waar ik mee bezig was.
Het is moeilijk uit te leggen aan bezorgde agenten dat ik geen terrorist ben, nadat ik zo'n domme aktie had uitgehaald en alle schijn tegen me had. Twee dagen voor de Spelen beginnen, schrijft een buitenlander de nummerborden over van de hoogste kerkelijke autoriteiten van de Griekse Orthodoxie. Dan vraag je om problemen en die kreeg ik ook voor een paar uur.
Mijn zus en vriendin hadden na een uur mijn paspoort opgehaald. Toen om middernacht de computersystemen van de internationale veiligheidsdiensten me hadden vrijgepleit, stond ik eindelijk weer buiten. Geen Griekse taalles heeft me hierbij geholpen. Het is gewoon een kwestie van gezond verstand.
Reason! Give reason! Ik heb geen reden. De geschiedenis werd misschien even iets te veel en chaotisch voor me.
Tijdens mijn lessen Nieuw-Grieks heeft niemand mij de woorden geleerd die nodig zijn voor een politieverhoor. Woensdagavond had ik het kunnen gebruiken tijdens mijn verblijf in een politiecel in het centrum van Athene.
Dit jaar heb ik een appartement vlak buiten het centrum van Athene om alles wat met de Olympische Spelen te maken heeft van heel dichtbij te volgen. Ik ben sporthistoricus en gek op Griekenland. De ideale combinatie dus, want de Spelen komen thuis, waar ze bijna drie millenia geleden zijn begonnen. Eigenlijk ben ik een heel ongeduldige historicus, want ik kan niet wachten tot iets geweest is en netjes in archieven is opgeslagen. De geschiedenis in al haar ongeordendheid en chaos, daar wil ik bij zijn. Die archieven komen later wel.
Dit jaar heb ik daarom al honderden kilometers gemaakt in Athene om alles te zien, alles te voelen, alles mee te maken. Woensdagavond ging ik echter te ver en was gewoon dom. De bewaking is heel scherp, weet ik nu uit eigen ervaring.
Patriarch
Patriarch Vartholomaios en aartsbisschop Christodoulos van de Grieks-Orthodoxe kerk waren woensdagavond op het Mitropoleos Plein in het centrum voor een bijeenkomst over de Olympische Spelen. In Griekenland is de patriarch zowel religieus als politiek onaantastbaar, met wie je geen grappen moet uithalen. Samen met mijn zus en een vriendin gingen we kijken naar deze plechtigheid. Om half negen arriveerden de kerkleiders in lange zwarte auto's, die ik van dichtbij wilde zien.
Bewaker
Geen enkele bewaker had daar moeite mee. Iets te enthousiast schreef ik het nummerbord op van een van die auto's en was al bezig het volgende te bestuderen. Dat had namelijk een heel apart bord met alleen maar symbolen, en geen letters en cijfers. Alles wat ik zag, schreef ik op, in de roes van het maken van een reportage En opeens was het heel druk met geheim agenten en bewakers met uniformen, die schreeuwden en woest gebaarden. "Wat schrijf je daar op? Is dat het nummerbord van de aartsbisschop? Wie ben je? Waarom doe je dat?" Een uur later zat ik in de cel om uitvoerig verhoord te worden. "Are you spy? Why you write that number? Reason! Give reason!" Maar ik had geen reden, ik had niet nagedacht waar ik mee bezig was.
Het is moeilijk uit te leggen aan bezorgde agenten dat ik geen terrorist ben, nadat ik zo'n domme aktie had uitgehaald en alle schijn tegen me had. Twee dagen voor de Spelen beginnen, schrijft een buitenlander de nummerborden over van de hoogste kerkelijke autoriteiten van de Griekse Orthodoxie. Dan vraag je om problemen en die kreeg ik ook voor een paar uur.
Mijn zus en vriendin hadden na een uur mijn paspoort opgehaald. Toen om middernacht de computersystemen van de internationale veiligheidsdiensten me hadden vrijgepleit, stond ik eindelijk weer buiten. Geen Griekse taalles heeft me hierbij geholpen. Het is gewoon een kwestie van gezond verstand.
Reason! Give reason! Ik heb geen reden. De geschiedenis werd misschien even iets te veel en chaotisch voor me.