Ron Haleber
11-09-04, 09:31
Ali Bouali: eindelijk een beschaafde naffer-rapper!
Ik rap zoals ik praat
HESTER CARVALHO
Opwindende melodieën bij Ali B
Marokkaanse rappers zijn populair. Ook Ali B met zijn raaskallende schelddichten. `Ik heb zo mijn ideeën over hoe mannen en vrouwen met elkaar om moeten gaan.'
De lantaarnpalen in Amsterdam-Oost zijn beplakt met grijsgroene posters. Een Marokkaanse jongen met muts en trainingsjack prijst zijn nieuwe cd er op aan: `Ali B vertelt het leven van de straat'.
Dertig kilometer verderop, in Almere, ligt de Kruidenwijk. De straten zijn breed, de huizen beige. Auto's staan te blinken in hun parkeerhavens. Hier woont Ali Bouali, oftewel Ali B. Zijn deur staat de hele dag open, zijn fiets hoeft niet op slot, zegt hij. De straten hebben er namen als Sterrenmospad en Doddegrasweg. Maar dit zijn niet de straten waar Ali B op zijn cd over rapt. Die liggen in Amsterdam-Oost en -West, in buurten waar jongens rondhangen, praten, ruziën, voetballen en hosselen. Daar is Ali opgegroeid.
De 22-jarige rapper was vroeger zo'n jongen die uit school zijn tas in de gang gooit, een appeltje pakt en naar buiten verdwijnt. Ook toen hij op zijn dertiende met zijn moeder naar Almere verhuisde, bleef hij teruggaan naar Amsterdam. Hij kon niet zonder de straat. Nu is het anders. Die posters is hij eigenhandig gaan plakken, maar in Amsterdam wil Ali niet meer wonen: ,,Te veel problemen met parkeren.''
Op deze warme dag zit hij in de tuin van zijn huis. Hij draagt een sportpak zo wit dat je er een zonnebril bij op moet zetten, en drinkt thee met zijn vriend Khalid Ouaziz, ook bekend als de rapper Casablanca Connect. Samen horen ze bij een scene van Marokkaanse rappers als ook Raymzter, die de laatste tijd populair geworden is. Deze rappers combineren straatwijsheid met uitgekiende harmonieën.
De cd Ali B vertelt het leven van de straat blinkt uit in opwindende melodieën en maffe effecten die van de raps moeiteloos liedjes maken. Ali is grappig en ritmisch tot in zijn tenen. Plat-Amsterdams, Surinaams en Nederengels draait hij samen tot raaskallende schelddichten die laten horen hoe je je op straat moet staande houden als kleine jongen met een grote mond. Je zet de taal naar je hand: `Wil je een show geef me een microfoon/ Ik bust rhymes van hier tot aan bergen op zoon' (uit `Leipe Mocro Flavour'), maakt de boel belachelijk: `Je speelt met je pik en noemt het hardcore sex', of steekt jezelf in de lucht met opschepperij: `Wat zijn we toch een stelletje dwazen/ m'n rhymes zijn zo heet, ja ze smelten de kazen' (uit `Ze vinden je dope').
Zijn producers maakten instrumentaties vol trompetgeschal en stormachtige strijkers. ,,Ik hou ervan als de muziek je waarschuwt voor wat er gaat gebeuren'', zegt Ali. ,,Sommige tracks op mijn cd zijn heel bombastisch, die passen zo in de soundtrack van Braveheart, midden in de strijd. Bijvoorbeeld zo'n roffel die aankondigt: `Daar komt wat aan'. En wat komt er aan? Een ille MC!''
Kinderstrings
Inmiddels staat zijn single `Ik ben je zat' al weken in de Top-10, en was Ali deze zomer op allerlei festivals en concerten te zien. Voor komend najaar heeft hij alweer een nieuw project gepland: een theatertournee. Een vierpersoons band zal hem begeleiden, terwijl Ali rap afwisselt met stand-up comedy. Op de try outs, die in september beginnen, moet de rode draad nog ontwikkeld worden. Basis is in ieder geval weer De Straat, met al zijn verhalen.
En al is `de straat' een in hiphop afgesleten term, Ali B maakt hem waar. Op de cd is Bouali als de lens van een camera die op een stuk straat van honderd meter op steeds andere voorbijgangers inzoomt: de Marokkaanse slager, de integratiewerker, de opgeschoten jongens, de arrogante meiden. `Ik ben je zat' (`We waren met zijn tweeën zo verenigd als de staten') gaat over meisjes die jongens inpalmen en bedriegen. `Geweigerd.nl' laat horen hoe het is om de disco niet binnen te mogen: `Kan ik beter gaan chillen ergens in een portiek/ Yo we maken het gezellig ook al is er geen muziek'. Als krompratende oudere Marokkaan, en een naar hartelust discriminerende autochtoon doet Ali geslaagde sketches tussen de nummers door.
Behalve rapper en komiek is Ali B ook een eenpersoons verzetgroep tegen alles wat hij kil en respectloos vindt. Hij maakt zich boos over de manier waarop de mens met de natuur omgaat, over portiers van discotheken die je niet binnenlaten als je de verkeerde schoenen draagt. ,,En ik vind dat vrouwen slecht worden behandeld. Ze krijgen minder respect dan een golden retriever. Ik wil niet op een foto, omringd door blote vrouwen, wel met een stel Thaiboxers. Is dat niet normaal? Kinderstrings, dát is niet normaal! Het klinkt misschien Staphorst-achtig, maar ik heb zo mijn ideeën over hoe mannen en vrouwen met elkaar om zouden moeten gaan.''
De eerste keer dat Ali B van zich liet horen was in 2003 met de single `Waar gaat dit heen?', die hij samen met zangeres Karima maakte voor Amnesty International. Inmiddels is Ali alweer een paar goede doelen verder, zoals War Child en de hulp na de Marokkaanse aardbeving. Hij treedt vaak op bij partijdagen van SP en PvdA. Zo vaak, dat hij een media-lieveling dreigde te worden. ,,Ik werd steeds gevraagd op tv mijn mening te komen geven over allerlei zaken. Maar ik heb geen zin meer om de loep te leggen op de Jihad of varkenspest. Ik wil alleen nog praten over positieve dingen.''
SP-bijeenkomst
Dat hij makkelijk aansluiting maakt, is het gevolg van een sociale jeugd, zegt Ali. ,,Ik groeide op in Amsterdam, maar later moest ik me ook handhaven in Almere. Toen ik daar kwam, ging ik om met alle soorten jongeren: housers, hardrockers, kakkers, hiphoppers. Ik praatte met iedereen. Omdat er in Almere nog geen coffeeshop was, ging ik wiet verkopen. Ik kan het met alle soorten mensen vinden, omdat ik altijd alles wil weten, wat je achtergrond ook is. Ali B is gewoon heel breed.''
Hij weet dan ook voor ieder publiek de juiste toon te treffen. Ali B treedt op voor de alternatieve rockliefhebbers, zoals op Lowlands van afgelopen weekend; voor poëzieliefhebbers op het Sunsation-festival; voor Marokkaanse jongeren in Amsterdam-West, en als voorprogramma voor 50.000 Marco Borsato-fans in de Kuip in Rotterdam. ,,Als ik op een bijeenkomst van de SP sta, gaat een grap over Balkenende er altijd in. Ik hoef maar even het partijprogramma van zo'n club door te nemen en ik weet wat er aanslaat. Zo neem je eigenlijk altijd even het programma door van je publiek. Ik stond om zes uur 's ochtends op een dichtersfestival van Simon Vinkenoog. Tegen het publiek dat daar de slaap uit zijn ogen zat te wrijven, begon ik over Slauerhoff. Ik zei tegen ze: `Die Slauerhoff, wat heeft die man geróokt?'. Daar wordt om gelachen, want dat vraagt iedereen zich af.''
Ali's vrouw en manager Breghje brengt nog wat glazen Marokkaanse mintthee. Khalid Ouaziz en Ali nemen een slok en halen herinneringen op aan Marokko. Ali: ,,Als je in Marokko gaat ontbijten krijg je zo'n groot glas vol met muntbladeren. Dan zit je heerlijk in de zon, met die thee, zo zoet en zacht. Het lijkt wel drugs, man.'' Ouaziz: ,,Echte theedrinkers zijn net verslaafden. Het moet steeds sterker.''
De familie van Ouaziz komt uit de buurt van Casablanca, die van Ali uit het Spaanse gedeelte in het noorden. Allebei zijn ze in Nederland geboren en gingen ze als kind elke zomer terug naar de familie in Marokko. Het is een muzikaal land, volgens Ali. ,,Marokko is een soort Arabische Sovjet-Unie, er zijn zoveel verschillen tussen de streken onderling. Ieder gebied heeft er een eigen muziekstijl. De Berbers hebben hun eigen muziek, en waar ik vandaan kom heb je weer veel Spaanse invloeden. Als je zomaar op een avond met familie bij elkaar zit, pakt er altijd wel iemand zo'n trommel-achtig ding. Dan gaat er eentje, de oudste tante meestal, een lied zingen en de andere tantes vallen haar bij.''
Khalid Ouaziz wil carrière maken als Engelstalige rapper. Duitsland en Frankrijk hebben al belangstelling. Ouaziz is bezig met een paar producers, onder wie Maniak (die ook voor Brainpower werkt), om een paar nummers op te nemen. Hij klinkt geloofwaardig in het Engels, zegt hij: ,,Ik kan goed verbergen dat ik een Marokkaan ben.'' Voor Ali B was rappen in het Nederlands de enige mogelijkheid. ,,Mijn Engels is niet goed genoeg om me in uit te drukken. Ik vond het Nederlands juist leuk omdat ik rap zoals ik praat. Ik kan inmiddels zonder veel moeite voor de vuist weg rappen; rappen en praten is niet meer zo verschillend.''
Sinds Osdorp Posse bleek rap ook in het Nederlands te kunnen, en sinds het hitparadesucces van Brainpower en Raymzter blijkt hiphop ook commercieel te zijn, zegt Ali. ,,Ik ken mensen die een jaar geleden nog geen rapper waren en zichzelf nu al de beste vinden.'' Ouaziz: ,,Het begon ineens te borrelen bij allerlei mensen: hé, hier kun je platen mee verkopen.''
Ali B is selfmade, in alle opzichten. Een paar jaar geleden was hij nog deur-aan-deurverkoper voor kabeltv-bedrijf UPC (`Ik was een van de betere verkopers'). Hij leerde zichzelf rappen en zorgde ervoor dat iedereen hem te zien kreeg. Waar een podium was, was Ali. Hij deed mee aan iedere prijsvraag en talentenjacht die in het land gehouden werd, en sprong ertussen als collega's ergens bezig waren. Hij kreeg enige faam als co-auteur van Raymzters hitsingle `Kutmarokkanen?!' (2002).
Jonge-Marokkanenbak
ADaarna besloot Ali een cd te maken, zonder zijn huid te verkopen aan een platenmaatschappij. Hij betaalde alles zelf: de studio-opnamen, het hoesontwerp, de clip. ,,Dat kost allemaal veel geld'', zegt hij, ,,maar een echte hosselaar vindt altijd wel een manier om het betaalbaar te maken.'' Via via regelde hij een goede studio, en een paar producers leverden de beats.
ls Ali optreedt heeft hij alleen een extra mc bij zich, `voor als ik buiten adem raak'. Hij heeft geen dj die stunts uithaalt met twee draaitafels. ,,Ik weet wel dat bij hiphop eigenlijk een dj hoort die scratcht en mixt, maar dat soort publiek heb ik nu eenmaal niet. Bij mij komen ze niet voor mooie mix-stukjes. Als ik zo'n dj aan het werk zou hebben, zie je mijn publiek al snel kijken van: `rond je het effe af!?'.
,,Anders dan in de klassieke hiphop maak ik liedjes, compleet met refrein. Zo'n refrein neemt de plaats in van wat de dj anders doet: een stukje scratchen ofzo. Ik geloof in de kracht van refreinen, het meezingbare stukje tussendoor.''
Daarmee past hij in de trend die de laatste tijd bij veel Nederlandse rappers te horen is: de combinatie van een rap-couplet met een melodieus, r, b-achtig refrein. Lange Frans , Baas B doen hetzelfde in hun hit `Moppie', net als Raymzter en Brainpower. ,,Ook bij andere mensen vind ik refreinen lekker'', zegt Ali. ,,Het kan me niet schelen als je couplet nep is, als je refrein goed is vergeef ik je alles.''
We gaan de straat op om foto's te maken. Een buurjongen roept: ,,Hé Ali, heb je een handtekening voor me?!.'' Om de hoek begint de snelweg. Daar rijdt Ali B bijna dagelijks, op weg naar weer een ander publiek dat van zijn kwaliteiten overtuigd moet worden. Hij heeft sinds kort een nieuwe stationwagon. ,,Vroeger reed ik in een verlaagde Golf, zo'n typische jonge-Marokkanenbak'', zegt hij. ,,Het scheelt echt. Met deze auto word ik een stuk minder vaak aangehouden.''
Info: `Ali B vertelt het leven van de straat',uitgebracht door SPEC-records. In september staat hij met try-outs in het theater. Info: www.alib.nl.
Bron: NRC
http://archief.nrc.nl:/?modus=m&text=Ali+B.&hit=3&set=1
Ik rap zoals ik praat
HESTER CARVALHO
Opwindende melodieën bij Ali B
Marokkaanse rappers zijn populair. Ook Ali B met zijn raaskallende schelddichten. `Ik heb zo mijn ideeën over hoe mannen en vrouwen met elkaar om moeten gaan.'
De lantaarnpalen in Amsterdam-Oost zijn beplakt met grijsgroene posters. Een Marokkaanse jongen met muts en trainingsjack prijst zijn nieuwe cd er op aan: `Ali B vertelt het leven van de straat'.
Dertig kilometer verderop, in Almere, ligt de Kruidenwijk. De straten zijn breed, de huizen beige. Auto's staan te blinken in hun parkeerhavens. Hier woont Ali Bouali, oftewel Ali B. Zijn deur staat de hele dag open, zijn fiets hoeft niet op slot, zegt hij. De straten hebben er namen als Sterrenmospad en Doddegrasweg. Maar dit zijn niet de straten waar Ali B op zijn cd over rapt. Die liggen in Amsterdam-Oost en -West, in buurten waar jongens rondhangen, praten, ruziën, voetballen en hosselen. Daar is Ali opgegroeid.
De 22-jarige rapper was vroeger zo'n jongen die uit school zijn tas in de gang gooit, een appeltje pakt en naar buiten verdwijnt. Ook toen hij op zijn dertiende met zijn moeder naar Almere verhuisde, bleef hij teruggaan naar Amsterdam. Hij kon niet zonder de straat. Nu is het anders. Die posters is hij eigenhandig gaan plakken, maar in Amsterdam wil Ali niet meer wonen: ,,Te veel problemen met parkeren.''
Op deze warme dag zit hij in de tuin van zijn huis. Hij draagt een sportpak zo wit dat je er een zonnebril bij op moet zetten, en drinkt thee met zijn vriend Khalid Ouaziz, ook bekend als de rapper Casablanca Connect. Samen horen ze bij een scene van Marokkaanse rappers als ook Raymzter, die de laatste tijd populair geworden is. Deze rappers combineren straatwijsheid met uitgekiende harmonieën.
De cd Ali B vertelt het leven van de straat blinkt uit in opwindende melodieën en maffe effecten die van de raps moeiteloos liedjes maken. Ali is grappig en ritmisch tot in zijn tenen. Plat-Amsterdams, Surinaams en Nederengels draait hij samen tot raaskallende schelddichten die laten horen hoe je je op straat moet staande houden als kleine jongen met een grote mond. Je zet de taal naar je hand: `Wil je een show geef me een microfoon/ Ik bust rhymes van hier tot aan bergen op zoon' (uit `Leipe Mocro Flavour'), maakt de boel belachelijk: `Je speelt met je pik en noemt het hardcore sex', of steekt jezelf in de lucht met opschepperij: `Wat zijn we toch een stelletje dwazen/ m'n rhymes zijn zo heet, ja ze smelten de kazen' (uit `Ze vinden je dope').
Zijn producers maakten instrumentaties vol trompetgeschal en stormachtige strijkers. ,,Ik hou ervan als de muziek je waarschuwt voor wat er gaat gebeuren'', zegt Ali. ,,Sommige tracks op mijn cd zijn heel bombastisch, die passen zo in de soundtrack van Braveheart, midden in de strijd. Bijvoorbeeld zo'n roffel die aankondigt: `Daar komt wat aan'. En wat komt er aan? Een ille MC!''
Kinderstrings
Inmiddels staat zijn single `Ik ben je zat' al weken in de Top-10, en was Ali deze zomer op allerlei festivals en concerten te zien. Voor komend najaar heeft hij alweer een nieuw project gepland: een theatertournee. Een vierpersoons band zal hem begeleiden, terwijl Ali rap afwisselt met stand-up comedy. Op de try outs, die in september beginnen, moet de rode draad nog ontwikkeld worden. Basis is in ieder geval weer De Straat, met al zijn verhalen.
En al is `de straat' een in hiphop afgesleten term, Ali B maakt hem waar. Op de cd is Bouali als de lens van een camera die op een stuk straat van honderd meter op steeds andere voorbijgangers inzoomt: de Marokkaanse slager, de integratiewerker, de opgeschoten jongens, de arrogante meiden. `Ik ben je zat' (`We waren met zijn tweeën zo verenigd als de staten') gaat over meisjes die jongens inpalmen en bedriegen. `Geweigerd.nl' laat horen hoe het is om de disco niet binnen te mogen: `Kan ik beter gaan chillen ergens in een portiek/ Yo we maken het gezellig ook al is er geen muziek'. Als krompratende oudere Marokkaan, en een naar hartelust discriminerende autochtoon doet Ali geslaagde sketches tussen de nummers door.
Behalve rapper en komiek is Ali B ook een eenpersoons verzetgroep tegen alles wat hij kil en respectloos vindt. Hij maakt zich boos over de manier waarop de mens met de natuur omgaat, over portiers van discotheken die je niet binnenlaten als je de verkeerde schoenen draagt. ,,En ik vind dat vrouwen slecht worden behandeld. Ze krijgen minder respect dan een golden retriever. Ik wil niet op een foto, omringd door blote vrouwen, wel met een stel Thaiboxers. Is dat niet normaal? Kinderstrings, dát is niet normaal! Het klinkt misschien Staphorst-achtig, maar ik heb zo mijn ideeën over hoe mannen en vrouwen met elkaar om zouden moeten gaan.''
De eerste keer dat Ali B van zich liet horen was in 2003 met de single `Waar gaat dit heen?', die hij samen met zangeres Karima maakte voor Amnesty International. Inmiddels is Ali alweer een paar goede doelen verder, zoals War Child en de hulp na de Marokkaanse aardbeving. Hij treedt vaak op bij partijdagen van SP en PvdA. Zo vaak, dat hij een media-lieveling dreigde te worden. ,,Ik werd steeds gevraagd op tv mijn mening te komen geven over allerlei zaken. Maar ik heb geen zin meer om de loep te leggen op de Jihad of varkenspest. Ik wil alleen nog praten over positieve dingen.''
SP-bijeenkomst
Dat hij makkelijk aansluiting maakt, is het gevolg van een sociale jeugd, zegt Ali. ,,Ik groeide op in Amsterdam, maar later moest ik me ook handhaven in Almere. Toen ik daar kwam, ging ik om met alle soorten jongeren: housers, hardrockers, kakkers, hiphoppers. Ik praatte met iedereen. Omdat er in Almere nog geen coffeeshop was, ging ik wiet verkopen. Ik kan het met alle soorten mensen vinden, omdat ik altijd alles wil weten, wat je achtergrond ook is. Ali B is gewoon heel breed.''
Hij weet dan ook voor ieder publiek de juiste toon te treffen. Ali B treedt op voor de alternatieve rockliefhebbers, zoals op Lowlands van afgelopen weekend; voor poëzieliefhebbers op het Sunsation-festival; voor Marokkaanse jongeren in Amsterdam-West, en als voorprogramma voor 50.000 Marco Borsato-fans in de Kuip in Rotterdam. ,,Als ik op een bijeenkomst van de SP sta, gaat een grap over Balkenende er altijd in. Ik hoef maar even het partijprogramma van zo'n club door te nemen en ik weet wat er aanslaat. Zo neem je eigenlijk altijd even het programma door van je publiek. Ik stond om zes uur 's ochtends op een dichtersfestival van Simon Vinkenoog. Tegen het publiek dat daar de slaap uit zijn ogen zat te wrijven, begon ik over Slauerhoff. Ik zei tegen ze: `Die Slauerhoff, wat heeft die man geróokt?'. Daar wordt om gelachen, want dat vraagt iedereen zich af.''
Ali's vrouw en manager Breghje brengt nog wat glazen Marokkaanse mintthee. Khalid Ouaziz en Ali nemen een slok en halen herinneringen op aan Marokko. Ali: ,,Als je in Marokko gaat ontbijten krijg je zo'n groot glas vol met muntbladeren. Dan zit je heerlijk in de zon, met die thee, zo zoet en zacht. Het lijkt wel drugs, man.'' Ouaziz: ,,Echte theedrinkers zijn net verslaafden. Het moet steeds sterker.''
De familie van Ouaziz komt uit de buurt van Casablanca, die van Ali uit het Spaanse gedeelte in het noorden. Allebei zijn ze in Nederland geboren en gingen ze als kind elke zomer terug naar de familie in Marokko. Het is een muzikaal land, volgens Ali. ,,Marokko is een soort Arabische Sovjet-Unie, er zijn zoveel verschillen tussen de streken onderling. Ieder gebied heeft er een eigen muziekstijl. De Berbers hebben hun eigen muziek, en waar ik vandaan kom heb je weer veel Spaanse invloeden. Als je zomaar op een avond met familie bij elkaar zit, pakt er altijd wel iemand zo'n trommel-achtig ding. Dan gaat er eentje, de oudste tante meestal, een lied zingen en de andere tantes vallen haar bij.''
Khalid Ouaziz wil carrière maken als Engelstalige rapper. Duitsland en Frankrijk hebben al belangstelling. Ouaziz is bezig met een paar producers, onder wie Maniak (die ook voor Brainpower werkt), om een paar nummers op te nemen. Hij klinkt geloofwaardig in het Engels, zegt hij: ,,Ik kan goed verbergen dat ik een Marokkaan ben.'' Voor Ali B was rappen in het Nederlands de enige mogelijkheid. ,,Mijn Engels is niet goed genoeg om me in uit te drukken. Ik vond het Nederlands juist leuk omdat ik rap zoals ik praat. Ik kan inmiddels zonder veel moeite voor de vuist weg rappen; rappen en praten is niet meer zo verschillend.''
Sinds Osdorp Posse bleek rap ook in het Nederlands te kunnen, en sinds het hitparadesucces van Brainpower en Raymzter blijkt hiphop ook commercieel te zijn, zegt Ali. ,,Ik ken mensen die een jaar geleden nog geen rapper waren en zichzelf nu al de beste vinden.'' Ouaziz: ,,Het begon ineens te borrelen bij allerlei mensen: hé, hier kun je platen mee verkopen.''
Ali B is selfmade, in alle opzichten. Een paar jaar geleden was hij nog deur-aan-deurverkoper voor kabeltv-bedrijf UPC (`Ik was een van de betere verkopers'). Hij leerde zichzelf rappen en zorgde ervoor dat iedereen hem te zien kreeg. Waar een podium was, was Ali. Hij deed mee aan iedere prijsvraag en talentenjacht die in het land gehouden werd, en sprong ertussen als collega's ergens bezig waren. Hij kreeg enige faam als co-auteur van Raymzters hitsingle `Kutmarokkanen?!' (2002).
Jonge-Marokkanenbak
ADaarna besloot Ali een cd te maken, zonder zijn huid te verkopen aan een platenmaatschappij. Hij betaalde alles zelf: de studio-opnamen, het hoesontwerp, de clip. ,,Dat kost allemaal veel geld'', zegt hij, ,,maar een echte hosselaar vindt altijd wel een manier om het betaalbaar te maken.'' Via via regelde hij een goede studio, en een paar producers leverden de beats.
ls Ali optreedt heeft hij alleen een extra mc bij zich, `voor als ik buiten adem raak'. Hij heeft geen dj die stunts uithaalt met twee draaitafels. ,,Ik weet wel dat bij hiphop eigenlijk een dj hoort die scratcht en mixt, maar dat soort publiek heb ik nu eenmaal niet. Bij mij komen ze niet voor mooie mix-stukjes. Als ik zo'n dj aan het werk zou hebben, zie je mijn publiek al snel kijken van: `rond je het effe af!?'.
,,Anders dan in de klassieke hiphop maak ik liedjes, compleet met refrein. Zo'n refrein neemt de plaats in van wat de dj anders doet: een stukje scratchen ofzo. Ik geloof in de kracht van refreinen, het meezingbare stukje tussendoor.''
Daarmee past hij in de trend die de laatste tijd bij veel Nederlandse rappers te horen is: de combinatie van een rap-couplet met een melodieus, r, b-achtig refrein. Lange Frans , Baas B doen hetzelfde in hun hit `Moppie', net als Raymzter en Brainpower. ,,Ook bij andere mensen vind ik refreinen lekker'', zegt Ali. ,,Het kan me niet schelen als je couplet nep is, als je refrein goed is vergeef ik je alles.''
We gaan de straat op om foto's te maken. Een buurjongen roept: ,,Hé Ali, heb je een handtekening voor me?!.'' Om de hoek begint de snelweg. Daar rijdt Ali B bijna dagelijks, op weg naar weer een ander publiek dat van zijn kwaliteiten overtuigd moet worden. Hij heeft sinds kort een nieuwe stationwagon. ,,Vroeger reed ik in een verlaagde Golf, zo'n typische jonge-Marokkanenbak'', zegt hij. ,,Het scheelt echt. Met deze auto word ik een stuk minder vaak aangehouden.''
Info: `Ali B vertelt het leven van de straat',uitgebracht door SPEC-records. In september staat hij met try-outs in het theater. Info: www.alib.nl.
Bron: NRC
http://archief.nrc.nl:/?modus=m&text=Ali+B.&hit=3&set=1