Zwarte Schaap
15-09-04, 18:06
Leefbaar en de geest van Ed Nijpels
Door Jan Booister
http://w3s.rotterdamsdagblad.nl/upload/rdagblad.artikel.foto/1095235534_29640.jpg
Leefbaar Rotterdam doet - in de raad en het college - waar hun grote voorbeeld Pim Fortuyn sterk in was: de pers bespelen. Voor weinig of geen geld je toch profileren. Links wethouder Marianne van den Anker van Leefbaar Rotterdam, die onlangs riep dat het onzin is dat medewerkers van de Riagg naar Marokko reizen en privé opvattingen ventileert over de toekomst van de Pauluskerk. (Archieffoto Dick Sluijter)
VVD-coryfee Ed Nijpels heeft niet slecht geboerd. Hij is commissaris van de koningin in de provincie Friesland en dat is best een goed betaalde baan. Ed Nijpels is dan ook een slimme jongen. Hij weet hoe hij moet opvallen in de politiek.
De liberaal is enthousiast aanhanger van wat hij de 'nederlagenstrategie' noemt. Toen hij lid werd van de Tweede Kamer heeft hij die meerdere malen toegepast.
De nederlagenstrategie houdt het volgende in: start toch een discussie, ook al weet je dat je die gaat verliezen. De winst is dat algemeen bekend wordt hoe jij over bepaalde zaken denkt, en een aantal malen een onderwerp luidruchtig op de agenda zetten, leidt er uiteindelijk toe dat je op een zeker moment toch je zin kan krijgen. Ook al is het af en toe even slikken omdat je genadeloos onderuit gaat.
Ed Nijpels heeft aanhangers in Rotterdam. Ze zitten bij Leefbaar Rotterdam. Zowel in de fractie als in het college.
Ook daar is het inmiddels goed gebruik om discussies te starten over zaken waarvan op voorhand vast staat dat er geen politieke meerderheid voor is te vinden. Dat vindt Leefbaar Rotterdam ook niet erg, als maar bekend wordt, en graag bij herhaling, waar de partij voor staat.
Die aanpak was te zien bij de discussie over de vraag of ambtenaren hoofddoekjes mogen dragen. Leefbaar Rotterdam zette dat probleem op de plaatselijke agenda en toen de eerste protesten waren verstomd, werd de zaak opnieuw aangewakkerd door om een behandeling in de gemeenteraad te vragen. Die werd uitgesteld en ging vervolgens weer door, ook al wist Leefbaar dat er onvoldoende steun was.
Al die keren was er opnieuw publiciteit voor de ideeën van Leefbaar en daar ging het om. Daar kwam nog de behandeling zelf overheen en tussendoor kondigde Leefbaar Rotterdam nog een notitie over hoofddoekjes aan die er uiteindelijk niet kwam. Alles was uit de kast gehaald om maximale publiciteit te krijgen en die strategie werkte perfect.
De grote voorganger bij deze aanpak was fractieleider Ronald Sørensen. Wethouder Marco Pastors deed hetzelfde bij de discussie over de Essalam-moskee. Hij wilde een kleinere versie gerealiseerd zien van het gebedshuis, maar kreeg nul op rekest omdat alle handtekeningen al waren gezet. Dat weerhield hem er niet van alles uit de kast te halen om de discussie gaande te houden.
Bij de vraag hoe hoog minaretten mogen zijn, boekte Leefbaar Rotterdam ook weinig winst, maar haalde wel bij herhaling de media. Zonder moeite.
Wethouder Marianne van den Anker van Leefbaar Rotterdam doet hetzelfde. Ze roept dat het onzin is dat medewerkers van de Riagg naar Marokko reizen om daar cliënten te helpen, wetende dat er aan de situatie niets zal veranderen. Hetzelfde speelde deze week met de discussie over de toekomst van de Pauluskerk. Ze negeerde het collegestandpunt, kwam met privé-opvattingen, maar heel Rotterdam weet inmiddels hoe zij denkt over het werk van dominee Hans Visser. Dan is burgemeester Opstelten ingetogener als het om persoonlijke opvattingen gaat.
Vorige week trok Marco Pastors zijn omstreden moskeeënnota in. Niet om hem in de prullenbak te gooien, want dat dreigde de raad te doen. Hij deed dat om er mettertijd in een aangepaste vorm mee terug te keren en weer discussies uit te lokken. Het is overigens de vraag of er dan nog wat in afgezwakte versie staat, want nu al is er eerder sprake van het afleggen van getuigenis dan concreet nieuw beleid.
PvdA
Leefbaar Rotterdam doet zo waar hun grote voorbeeld Pim Fortuyn sterk in was: de pers bespelen. Voor weinig of geen geld je toch profileren. Dat lukt de PvdA in de Rotterdamse raad maar matig. Voorzitter Ocker van Munster heeft de vinger dan ook op de zere plek gelegd: de sociaal-democraten moeten zich beter profileren. Dat is hard nodig want over anderhalf jaar zijn er weer raadsverkiezingen. En de PvdA heeft wat goed te maken.
Een tip voor de sociaal-democraten? Laten ze de diefstal van fietsen eens tot een verkiezingsitem promoveren. Alle Rotterdamse fietsers hebben er last van en van enig beleid bij de politie om die zaak rigoureus aan te pakken is maar weinig te merken. Waarom geen undercover-agenten aan het werk gezet? Als er jaarlijks vele, vele tienduizenden fietsen worden gestolen, moet er toch een of meerdere organisaties achter zitten? Pak dat aan! Niet dat er wat verandert, maar dan is duidelijk wat de PvdA wil. DE fiets is bij uitstek een vervoermiddel voor de kansarme. Dus alle reden voor stevige standpunten.
Ed Nijpels zou het zelf bedacht kunnen hebben.
Bron: Rotterdams Dagblad 15/09/04
Door Jan Booister
http://w3s.rotterdamsdagblad.nl/upload/rdagblad.artikel.foto/1095235534_29640.jpg
Leefbaar Rotterdam doet - in de raad en het college - waar hun grote voorbeeld Pim Fortuyn sterk in was: de pers bespelen. Voor weinig of geen geld je toch profileren. Links wethouder Marianne van den Anker van Leefbaar Rotterdam, die onlangs riep dat het onzin is dat medewerkers van de Riagg naar Marokko reizen en privé opvattingen ventileert over de toekomst van de Pauluskerk. (Archieffoto Dick Sluijter)
VVD-coryfee Ed Nijpels heeft niet slecht geboerd. Hij is commissaris van de koningin in de provincie Friesland en dat is best een goed betaalde baan. Ed Nijpels is dan ook een slimme jongen. Hij weet hoe hij moet opvallen in de politiek.
De liberaal is enthousiast aanhanger van wat hij de 'nederlagenstrategie' noemt. Toen hij lid werd van de Tweede Kamer heeft hij die meerdere malen toegepast.
De nederlagenstrategie houdt het volgende in: start toch een discussie, ook al weet je dat je die gaat verliezen. De winst is dat algemeen bekend wordt hoe jij over bepaalde zaken denkt, en een aantal malen een onderwerp luidruchtig op de agenda zetten, leidt er uiteindelijk toe dat je op een zeker moment toch je zin kan krijgen. Ook al is het af en toe even slikken omdat je genadeloos onderuit gaat.
Ed Nijpels heeft aanhangers in Rotterdam. Ze zitten bij Leefbaar Rotterdam. Zowel in de fractie als in het college.
Ook daar is het inmiddels goed gebruik om discussies te starten over zaken waarvan op voorhand vast staat dat er geen politieke meerderheid voor is te vinden. Dat vindt Leefbaar Rotterdam ook niet erg, als maar bekend wordt, en graag bij herhaling, waar de partij voor staat.
Die aanpak was te zien bij de discussie over de vraag of ambtenaren hoofddoekjes mogen dragen. Leefbaar Rotterdam zette dat probleem op de plaatselijke agenda en toen de eerste protesten waren verstomd, werd de zaak opnieuw aangewakkerd door om een behandeling in de gemeenteraad te vragen. Die werd uitgesteld en ging vervolgens weer door, ook al wist Leefbaar dat er onvoldoende steun was.
Al die keren was er opnieuw publiciteit voor de ideeën van Leefbaar en daar ging het om. Daar kwam nog de behandeling zelf overheen en tussendoor kondigde Leefbaar Rotterdam nog een notitie over hoofddoekjes aan die er uiteindelijk niet kwam. Alles was uit de kast gehaald om maximale publiciteit te krijgen en die strategie werkte perfect.
De grote voorganger bij deze aanpak was fractieleider Ronald Sørensen. Wethouder Marco Pastors deed hetzelfde bij de discussie over de Essalam-moskee. Hij wilde een kleinere versie gerealiseerd zien van het gebedshuis, maar kreeg nul op rekest omdat alle handtekeningen al waren gezet. Dat weerhield hem er niet van alles uit de kast te halen om de discussie gaande te houden.
Bij de vraag hoe hoog minaretten mogen zijn, boekte Leefbaar Rotterdam ook weinig winst, maar haalde wel bij herhaling de media. Zonder moeite.
Wethouder Marianne van den Anker van Leefbaar Rotterdam doet hetzelfde. Ze roept dat het onzin is dat medewerkers van de Riagg naar Marokko reizen om daar cliënten te helpen, wetende dat er aan de situatie niets zal veranderen. Hetzelfde speelde deze week met de discussie over de toekomst van de Pauluskerk. Ze negeerde het collegestandpunt, kwam met privé-opvattingen, maar heel Rotterdam weet inmiddels hoe zij denkt over het werk van dominee Hans Visser. Dan is burgemeester Opstelten ingetogener als het om persoonlijke opvattingen gaat.
Vorige week trok Marco Pastors zijn omstreden moskeeënnota in. Niet om hem in de prullenbak te gooien, want dat dreigde de raad te doen. Hij deed dat om er mettertijd in een aangepaste vorm mee terug te keren en weer discussies uit te lokken. Het is overigens de vraag of er dan nog wat in afgezwakte versie staat, want nu al is er eerder sprake van het afleggen van getuigenis dan concreet nieuw beleid.
PvdA
Leefbaar Rotterdam doet zo waar hun grote voorbeeld Pim Fortuyn sterk in was: de pers bespelen. Voor weinig of geen geld je toch profileren. Dat lukt de PvdA in de Rotterdamse raad maar matig. Voorzitter Ocker van Munster heeft de vinger dan ook op de zere plek gelegd: de sociaal-democraten moeten zich beter profileren. Dat is hard nodig want over anderhalf jaar zijn er weer raadsverkiezingen. En de PvdA heeft wat goed te maken.
Een tip voor de sociaal-democraten? Laten ze de diefstal van fietsen eens tot een verkiezingsitem promoveren. Alle Rotterdamse fietsers hebben er last van en van enig beleid bij de politie om die zaak rigoureus aan te pakken is maar weinig te merken. Waarom geen undercover-agenten aan het werk gezet? Als er jaarlijks vele, vele tienduizenden fietsen worden gestolen, moet er toch een of meerdere organisaties achter zitten? Pak dat aan! Niet dat er wat verandert, maar dan is duidelijk wat de PvdA wil. DE fiets is bij uitstek een vervoermiddel voor de kansarme. Dus alle reden voor stevige standpunten.
Ed Nijpels zou het zelf bedacht kunnen hebben.
Bron: Rotterdams Dagblad 15/09/04