ZbaqZbaq
27-09-04, 00:33
Israëlisch leger misdraagt zich
van onze correspondent AD BLOEMENDAAL
TEL AVIV - Een Israëlische sergeant is deze week veroordeeld tot een half jaar gevangenisstraf wegens het slaan van Palestijnen en machtsmisbruik, bij een controlepost op de Westelijke Jordaanoever.
De militaire rechtbank gaf hem bovendien een jaar voorwaardelijk, en hij werd gedegradeerd.
Het vonnis was opmerkelijk, omdat Israëlische militairen die in bezet gebied hun boekje te buiten gaan, zelden worden gestraft. De sergeant die zich voor de rechter moest verantwoorden had dan ook domme pech. Zijn optreden was gefilmd door een militaire filmploeg, die een instructievideo van het leger was aan 't maken.
De veroordeelde sergeant was commandant van de controlepost Hawara bij Nabloes, één van de drukste op de Westelijke Jordaanoever. Op de videobeelden is te zien dat hij Palestijnen die probeerden voor te dringen, sloeg en stompte. Het vonnis vermeldt verder dat hij zich in de loop van zijn commando veel vaker aan geweld heeft schuldig gemaakt. Hij heeft eigendommen van Palestijnse passanten beschadigd en ruiten van taxi's ingeslagen.
In zijn verdediging voerde de sergeant aan, dat veel van zijn collega's zich net zo gedragen. Hij klaagde dat hij door toevallige omstandigheden de zondebok was geworden. Maar de rechters vonden dat hij alleen is aangesproken op zijn eigen daden en dat anderen bij soortgelijk wangedrag net zo gestraft zouden worden.
Slaan, schoppen en vandalisme. Het is een gedragspatroon dat veel Palestijnen die dagelijks een of meer militaire controleposten moeten passeren, bekend voorkomt. Doorgaans zijn zij de enige getuigen, en het indienen van klachten heeft dan weinig zin.
In de loop van de intifada heeft Israël op tientallen plaatsen op de Westelijke Jordaanoever militaire controleposten ingericht, vooral in de onmiddellijke omgeving van steden en dorpen. Het doel is duidelijk: het tijdig opsporen van gezochte militanten, explosieven en zelfmoordterroristen. Vooral het laatste jaar zijn op die manier veel aanslagen binnen Israël voorkomen. Maar de prijs is hoog. Dagelijks moeten tienduizenden Palestijnen zich bij de posten onderwerpen aan vernederende verhoren en fysieke onderzoeken. En vooral: ze moeten wachten, heel lang wachten.
De Israëlische soldaten die de posten bemannen zijn evenmin te benijden. Iedereen die regelmatig op de Westoever reist kan met eigen ogen constateren hoe slecht ingericht en hoe onderbezet de meeste wegversperringen zijn. Een handjevol soldaten - sommigen nog teenagers - wordt geacht honderden ongeduldig dringende en schreeuwende Palestijnen in toom te houden. De kans dat zich onder de wachtenden mensen met explosieven bevinden draagt alleen maar bij aan de spanning.
De deze week veroordeelde sergeant vertelde de rechters dat hij de toestand bij zijn post als zo intimiderend ervoer, dat hij zijn gezag alleen nog kon opleggen door het gebruik van geweld. Ook de rechters stelden vast dat bij de controleposten een sfeer van wederzijdse vijandschap heerst en dat de soldaten die er dienen veelal slecht zijn opgeleid. Ze uitten scherpe kritiek op de hogere legerechelons, die onvoldoende oog hebben voor de problemen.
Zo zijn er bij de post Hawara, waar de sergeant het commando voerde, onvoldoende metaaldetectors en luidsprekers voorhanden. Te vaak zijn er geen vrouwelijke soldaten aanwezig om Palestijnse vrouwen te visiteren, en de bemanning krijgt onvoldoende slaap en voedsel. Het zijn in hoofdzaak soldaten van infanterie-eenheden die het vuile werk in bezet gebied moeten opknappen. Daarvoor betalen ze een hoge morele prijs, meent een groep militairen die zelf op de Westelijke Jordaanoever hebben gediend. Onder de titel 'De stilte doorbroken' organiseerden ze in juni een tentoonstelling in Tel Aviv.
Er waren foto's te zien van het dagelijks leven van soldaten in het honderdtwintigduizend inwoners tellende Hebron. Ze hebben als taak de vierhonderd Israëlische kolonisten in de stad te beschermen.
Op de tentoonstelling werd een videofilm getoond waarop zeventig soldaten anoniem over hun ervaringen vertellen. Geen rapportage van zware martelingen of buitengewoon geweld, maar van immoreel gedrag door onverschilligheid. ''Als je in Hebron dient, moet je je verstand op nul zetten, anders word je gek,'' zegt een van hen. En dus gooien ze voor de lol luchtdrukgranaten naar kinderen en doen ze wie de meeste gaten kan schieten in de waterboilers op de daken van Palestijnse huizen. Uit hun getuigenissen blijkt ook dat het leger nog vaak Palestijnen gebruikt als menselijk schild, hoewel het Hooggerechtshof dat een jaar geleden uitdrukkelijk heeft verboden.
De militaire politie heeft een deel van het tentoonstellingsmateriaal in beslag genomen, naar eigen zeggen om na te gaan of er stappen kunnen worden genomen tegen zich misdragende soldaten. Daarbij is het gebleven. Dat lag gedeeltelijk aan de zeventig getuigen op de video. Geen van hen bleek bereid uit de anonimiteit te treden.
© Het Parool, 25-09-2004
van onze correspondent AD BLOEMENDAAL
TEL AVIV - Een Israëlische sergeant is deze week veroordeeld tot een half jaar gevangenisstraf wegens het slaan van Palestijnen en machtsmisbruik, bij een controlepost op de Westelijke Jordaanoever.
De militaire rechtbank gaf hem bovendien een jaar voorwaardelijk, en hij werd gedegradeerd.
Het vonnis was opmerkelijk, omdat Israëlische militairen die in bezet gebied hun boekje te buiten gaan, zelden worden gestraft. De sergeant die zich voor de rechter moest verantwoorden had dan ook domme pech. Zijn optreden was gefilmd door een militaire filmploeg, die een instructievideo van het leger was aan 't maken.
De veroordeelde sergeant was commandant van de controlepost Hawara bij Nabloes, één van de drukste op de Westelijke Jordaanoever. Op de videobeelden is te zien dat hij Palestijnen die probeerden voor te dringen, sloeg en stompte. Het vonnis vermeldt verder dat hij zich in de loop van zijn commando veel vaker aan geweld heeft schuldig gemaakt. Hij heeft eigendommen van Palestijnse passanten beschadigd en ruiten van taxi's ingeslagen.
In zijn verdediging voerde de sergeant aan, dat veel van zijn collega's zich net zo gedragen. Hij klaagde dat hij door toevallige omstandigheden de zondebok was geworden. Maar de rechters vonden dat hij alleen is aangesproken op zijn eigen daden en dat anderen bij soortgelijk wangedrag net zo gestraft zouden worden.
Slaan, schoppen en vandalisme. Het is een gedragspatroon dat veel Palestijnen die dagelijks een of meer militaire controleposten moeten passeren, bekend voorkomt. Doorgaans zijn zij de enige getuigen, en het indienen van klachten heeft dan weinig zin.
In de loop van de intifada heeft Israël op tientallen plaatsen op de Westelijke Jordaanoever militaire controleposten ingericht, vooral in de onmiddellijke omgeving van steden en dorpen. Het doel is duidelijk: het tijdig opsporen van gezochte militanten, explosieven en zelfmoordterroristen. Vooral het laatste jaar zijn op die manier veel aanslagen binnen Israël voorkomen. Maar de prijs is hoog. Dagelijks moeten tienduizenden Palestijnen zich bij de posten onderwerpen aan vernederende verhoren en fysieke onderzoeken. En vooral: ze moeten wachten, heel lang wachten.
De Israëlische soldaten die de posten bemannen zijn evenmin te benijden. Iedereen die regelmatig op de Westoever reist kan met eigen ogen constateren hoe slecht ingericht en hoe onderbezet de meeste wegversperringen zijn. Een handjevol soldaten - sommigen nog teenagers - wordt geacht honderden ongeduldig dringende en schreeuwende Palestijnen in toom te houden. De kans dat zich onder de wachtenden mensen met explosieven bevinden draagt alleen maar bij aan de spanning.
De deze week veroordeelde sergeant vertelde de rechters dat hij de toestand bij zijn post als zo intimiderend ervoer, dat hij zijn gezag alleen nog kon opleggen door het gebruik van geweld. Ook de rechters stelden vast dat bij de controleposten een sfeer van wederzijdse vijandschap heerst en dat de soldaten die er dienen veelal slecht zijn opgeleid. Ze uitten scherpe kritiek op de hogere legerechelons, die onvoldoende oog hebben voor de problemen.
Zo zijn er bij de post Hawara, waar de sergeant het commando voerde, onvoldoende metaaldetectors en luidsprekers voorhanden. Te vaak zijn er geen vrouwelijke soldaten aanwezig om Palestijnse vrouwen te visiteren, en de bemanning krijgt onvoldoende slaap en voedsel. Het zijn in hoofdzaak soldaten van infanterie-eenheden die het vuile werk in bezet gebied moeten opknappen. Daarvoor betalen ze een hoge morele prijs, meent een groep militairen die zelf op de Westelijke Jordaanoever hebben gediend. Onder de titel 'De stilte doorbroken' organiseerden ze in juni een tentoonstelling in Tel Aviv.
Er waren foto's te zien van het dagelijks leven van soldaten in het honderdtwintigduizend inwoners tellende Hebron. Ze hebben als taak de vierhonderd Israëlische kolonisten in de stad te beschermen.
Op de tentoonstelling werd een videofilm getoond waarop zeventig soldaten anoniem over hun ervaringen vertellen. Geen rapportage van zware martelingen of buitengewoon geweld, maar van immoreel gedrag door onverschilligheid. ''Als je in Hebron dient, moet je je verstand op nul zetten, anders word je gek,'' zegt een van hen. En dus gooien ze voor de lol luchtdrukgranaten naar kinderen en doen ze wie de meeste gaten kan schieten in de waterboilers op de daken van Palestijnse huizen. Uit hun getuigenissen blijkt ook dat het leger nog vaak Palestijnen gebruikt als menselijk schild, hoewel het Hooggerechtshof dat een jaar geleden uitdrukkelijk heeft verboden.
De militaire politie heeft een deel van het tentoonstellingsmateriaal in beslag genomen, naar eigen zeggen om na te gaan of er stappen kunnen worden genomen tegen zich misdragende soldaten. Daarbij is het gebleven. Dat lag gedeeltelijk aan de zeventig getuigen op de video. Geen van hen bleek bereid uit de anonimiteit te treden.
© Het Parool, 25-09-2004