PDA

Bekijk Volledige Versie : Mijn hoofddoek en ik



Marsipulami
10-10-04, 02:24
Mijn hoofddoek en ik


© Michiel Hendryckx

In de Franse scholen heerst sinds dit schooljaar een verbod op het dragen van de hoofddoek. De Belgische minister van Binnenlandse Zaken, Patrick Dewael (VLD), riep begin dit jaar op tot een soortgelijke maatregel. En deze week wees de Hasseltse kortgedingrechter de eis van zes moslimmeisjes af die hun school hadden gedagvaard omdat ze geen hoofddoek mogen dragen in de klas. De hoofddoek roept sterke emoties op. Vier ervaringsdeskundigen lichten een tip van de sluier op. ,,Kan iemand me zeggen waar het hoofddoekendebat eigenlijk over gaat?''


Naam: Jessica Yasmina Lammertyn

Leeftijd: 22 jaar

Beroep: werkloos

Draagt al vijf jaar een hoofddoek. Sluiert zich ,,omdat God het vraagt''.

,,Ik ben rooms-katholiek opgevoed, maar werd ongelovig toen mijn vader stierf. Ik was toen acht. In mijn tienerjaren botste het vaak met mijn moeder. Ik had vriendjes, dronk, rookte, nam drugs. Ik werd racist. Het beest in me bedaarde toen ik op mijn vijftiende bevriend raakte met een Marokkaanse klasgenote. Als ik haar thuis bezocht, zag ik hoe warm en eerbiedig moslims met elkaar omgingen. Ik leerde dagelijks iets bij over de islam en besloot deel te nemen aan de ramadan. In die vastenmaand voelde ik me gezuiverd en beschermd door Allah. Een nieuwe ik was geboren, ik bekeerde me tot de islam.''

,,Ik droomde dat ik op een berg stond, in een grote menigte van vrouwen. Plots vloog een duif naar me toe en sprak me aan: 'Doe deze sluier aan uit liefde voor Allah.' Ik werd wakker en deed wat de duif me vroeg in mijn droom.''

,,Mijn moeder zette me prompt het huis uit omdat ik een hoofddoek droeg. Ze vond dat de islam geen universele godsdienst is, maar uitsluitend bedoeld is voor het Arabische volk. Inmiddels heb ik een goede relatie met mijn moeder. Ze respecteert mij en mijn hijab. De islam herleidt de hijab niet tot het bedekken van het haar. Het lichaam en het hoofd bedekken is een bepaalde levenswijze volgen. Wij willen beoordeeld worden op ons karakter, want een vrouw is meer dan haar lichaam. Waarmee ik niet wil zeggen dat ongesluierde vrouwen om aandacht van mannen vragen. Maar ik kan me niet inbeelden dat ik mijn haren laat zien aan mannen. Die gedachte roept een gevoel van naaktheid op. Ik verkies de dood boven een leven zonder sluier.''

,,De hoofddoekendiscussie viseert de islam, die door te veel mensen gezien wordt als een mannengeloof dat alleen beleden wordt door terroristen en moordenaars. Amerika en Engeland strijden tegen de islam, maar reppen niet over een verbod op de hoofddoek. Maar het tolerante Europa, dat gekant was tegen de oorlog in Irak, zou nu plots een rem zetten op de vrijheid van godsdienst? Dat noem ik pas een onderdrukking.''

,,België broedt op een hoofddoekverbod met het oog op electoraal gewin. De politieke partijen gooien hun hengel in de vijver van het Vlaams Blok. Maar ze denken niet na. Want ook nonnen dragen een hoofddoek, en sikhs een tulband. En de joden? Daarover zwijgen politici.''



NAAM: Yehemdi Drirez

LEEFTIJD: 55 jaar

BEROEP: huisvrouw

Draagt al twaalf jaar een hoofddoek

Sluiert zich ,, omdat mijn geweten knaagde''.

,,Bedek je, bedek je, zei ik veel te vaak en veel te lang tegen mezelf. Vanaf mijn vijfentwintigste knaagde mijn geweten. Net als mijn hoofd voelde mijn ziel zich bloot. Op een dag droeg ik een hoofddoek, maar mijn man rukte die van me af, want ik mocht best gezien worden, zei hij. Telkens als ik een minirok droeg, was hij apetrots. Nu zijn mijn oude benen niet meer zo aantrekkelijk. (lacht) ''

,,In 1991 vond ik dat mijn jonge jaren voorbij waren en voldeed ik aan mijn religieuze verplichting. Ik knoopte de stof om mijn hoofd en kreeg er kippenvel van. Eindelijk vond ik innerlijke rust. Ik voelde me bevrijd van een enorme last. Maar ik weet best dat de islam meer is dan een kledingstuk. Het geloof nestelt zich in het hart, niet op het hoofd. Er zijn veel gesluierde meisjes die zich verre van islamitisch gedragen. Ik durf zelfs te beweren dat jonge moslima's zonder hoofddoek meer volgens het geloof handelen dan sommige meisjes die gesluierd rondlopen. Ik zie ze dikwijls, gesluierde meisjes met strakke kleren waarin de vorm van hun achterste duidelijk te zien is. Zulke meiden dragen vaak een hoofddoek onder familiale of sociale druk. Maar hun gesluierde leven is van korte duur, want als ze eenmaal ouder zijn, gooien ze de hoofddoek toch af.''

,,Mijn moeder zette mij vroeger ook onder druk. 'Draag een hoofddoek, de mensen lachen je uit', zei ze. Mijn vader antwoordde altijd dat een vrouw zich moet bedekken voor Allah, niet voor mensen. En dat ze dat bovenal uit vrije wil moet doen. Ik deel mijn vaders mening: niemand mag verplicht worden een hoofddoek te dragen. Mijn boodschap is: respecteer elkaar, gesluierd én bloot. En dat maak ik mijn kinderen ook duidelijk. Toen mijn oudste zoon, die ik soms voor de grap Khomeiny noem, opperde dat zijn zus ook maar eens de hoofddoek moest dragen, zei ik: 'Jij verplicht je zus niets zolang ik de baas in huis ben.' En weet je wat merkwaardig is? Mijn dochter droeg de hoofddoek toch, als ze op straat liep, zonder dat ik het wist. Ze sluierde zich, maar dat hoefde haar broer niet te weten.

,,Vele jonge meisjes zijn uit protest tegen de overheid een hoofddoek beginnen te dragen. Uit een soort van rebellie tegen de hele hoofddoekenpolemiek. Begrijpelijk, want wat je verbiedt, wordt aantrekkelijk.''



NAAM: Fatima Balharbi

LEEFTIJD: 22 jaar

BEROEP: laborante bij het Tropisch Instituut in Antwerpen

Draagt al bijna een jaar een hoofddoek.

Sluiert zich ,,om uiting te geven aan mijn identiteit en afkomst''.

,,Vorig jaar pas heb ik voor het eerst in mijn leven een moskee bezocht. Om te bidden droeg ik een hoofddoek, ook al voor het eerst. En gesluierd voelde ik me meteen goed in mijn vel. Het was geen roeping of zo, het was een goed gevoel, dat ik voorgoed wilde koesteren.''

,,Sinds ik een hoofddoek draag, loop ik met geheven hoofd. Niet uit arrogantie, wel uit zelfvertrouwen. Met mijn hoofddoek kan ik me als persoon laten zien. Zo van, kijk mensen, ik ben gelukkig getrouwd, ik heb een fantastische baan met leuke collega's en ik ben een zelfstandige vrouw. Ja, ik heb mijn weg gevonden. De Fatima van vroeger met haar weelderige lange haren zit nog steeds in me, maar mijn sluier geeft nu ook uiting aan mijn afkomst, want iedereen mag weten dat ik Marokkaans, Berbers, moslim en vrouw ben.''

,,Met mijn hoofddoek protesteer ik nergens tegen, en ongesluierde moslimvrouwen veroordeel ik niet. Wie geen hoofddoek draagt, is niet minder gelovig dan ik. Nergens in de koran staat dat vrouwen zich moeten sluieren. Moslima's moeten zich wel bedekken, ze moeten schuilen voor de ogen van het andere geslacht. Maar ik stop me niet weg voor mannen en ik verberg mijn schoonheid niet. Daarvoor ga ik te nonchalant om met mijn uiterlijk. Trouwens, een gesluierd hoofd voorkomt niet dat mannen naar je kijken. Een verbod op hoofddoeken verandert de mannelijke geest niet en zal de vrouwen dus niet bevrijden uit hun 'onderdrukking', een beeld dat de media trouwens maar wat graag ophangen.''

,,Mijn werkdagen breng ik door in een internationale omgeving met een tolerante werkgever. Als er op het werk een verbod op de hoofddoek kwam, dan zou ik dat aanvaarden. Ach, misschien ben ik gewoon nog niet zo gehecht aan mijn sluier.''

,,Het verband tussen een hoofddoek en integratie ontgaat me. En wat is dat trouwens, integratie? Is dat het overnemen van andermans kledinggewoonten? En waar komt dat hoofddoekendebat eigenlijk vandaan? De eerste dag dat ik een hoofddoek droeg, vond ik het heel frappant dat niemand me nakeek of vragen stelde. De hoofddoek is nu eenmaal een gewoonte in de Belgische samenleving. Overal zie je ze, de gesluierde dames, in de tram, in het café. Kan iemand me zeggen waar het debat eigenlijk over gaat?''



NAAM: Hayar Ettarfi

LEEFTIJD: 16 jaar

BEROEP: Leerling

Draagt al zeven jaar een hoofddoek Sluiert zich ,,omdat ik het licht binnen in me voel''

,,Vanaf mijn negende droeg ik hem soms wel en soms niet. Maar op mijn twaalfde besloot ik dat ik me voorgoed zou sluieren. De liefde voor de hoofddoek groeide uit de verhalen die mijn vader vertelde over het leven van de profeet Mohammed, die het raadzaam vond dat vrouwen hun schoonheid bedekten. Wie haar haren toont, moet God vrezen. 'Want Allah zal ieder haartje doen branden', waarschuwde mijn vader. Uit angst begon ik een hoofddoek te dragen, daarna werd het een gewoonte en uiteindelijk deed ik het uit liefde voor de hoofddoek. Die liefde kwam voort uit simpele logica. Waarom wil een vrouw haar haren knippen, kleuren, brushen en goed leggen? Omdat haar schoonheid in haar haren zit, toch? Wel, een schoonheid die prikkelt en in seks eindigt, staat gelijk met het begaan van een zonde.''

,,Ik draag een hoofddoek om me minder aantrekkelijk te maken en me beschermd te voelen. En toch bedek in niet mijn hele schoonheid. Een blik, een lach, alles begint bij het kijken. Op straat loop ik met neergeslagen ogen en negeer ik alle mannen. Als mijn ogen kijken, doen ze dat zonder bijbedoelingen. Als je erover nadenkt, heeft een vrouw heel wat te bedekken, want haar schoonheid is alomtegenwoordig en krachtig. Een man hoeft alleen zijn lichaam te verhullen met losse kleren. Want de schoonheid van een man is zijn lijf.''

,,Thuis zijn we met vijf meisjes, allen gesluierd. De mensen complimenteren mijn vader met zijn 'prachtige dochters'. Over mijn moeder wordt slecht gesproken omdat ze geen hoofddoek draagt. Ik heb mijn moeder tevergeefs proberen te overtuigen om zich te sluieren. Ondertussen heb ik me erbij neergelegd. Ik ben het eens met mijn vader. 'Ieder zijn keuze, ieder zijn straf, opgelegd door God en niet de mens', zegt hij.''

,,Als de overheid de hoofddoek op school verbiedt, zullen we hard terugslaan. Wij, moslimvrouwen, zullen met de steun van onze vaders, broers en neven rellen inluiden. Wat doen hoofddoeken in godsnaam verkeerd? En wat wil de regering met de joden aanvangen: hun krulletjes wegknippen, de vrouwenpruiken afnemen? De regering is bang voor de islamitische invloed. Terecht, want veel Belgen bekeren zich tot de islam. Een vijftal van mijn Belgische vriendinnen is moslim geworden. Ja, de moslimnatie in Vlaanderen breidt zich uit.''

,,Maar mij zie je niet zonder hoofddoek op school. Ik word nog liever huisvrouw. Dat klinkt niet echt geëmancipeerd, maar ik vraag geen medelijden van de Belgen. Laat ze maar medelijden hebben met zichzelf in plaats van met de moslimmeiden.

Deze rubriek focust op een opmerkelijke figuur of gebeurtenis uit de afgelopen week.

www.standaard.be/indekijker


09/10/2004 Hind Fraihi

©Copyright De Standaard