Goodnight
11-10-04, 19:53
Paul Smaïl is een vechter; al heel zijn leven vecht hij tegen sociale onrechtvaardigheden die hem keer op keer te beurt vallen. Onrechtvaardigheden, en dat alleen maar omdat hij donker is. Onrechtvaardigheden, want hij slaat altijd maar net op het nippertje de bal mis om die mooie baan te krijgen die hij door zijn opleiding eigenlijk wel verdient. Smaïl is literatuurwetenschapper, net zoals het personage in zijn boek. Dit debuut was dé literaire ontdekking van het najaar '97 in Frankrijk. Smaïl schreef een boek dat trouwens volzit van de autobiografische referenties aan de dood van zijn vader, aan de nooit werkelijk aanvaarde homoseksualiteit van zijn (nu dode) broer, aan het veel te harde en ongelijke leven dat hem te beurt is gevallen. Zoals Paul het zelf zegt, heeft hij gelukkig één zegen: de kracht van het woord. Woorden spelen een belangrijke rol in zijn leven, staan hem bij op de moeilijkste momenten, en lijken soms wel een profetische rol te vervullen; op de onverwachtste momenten duiken ze in zijn leven op en bezorgen hem een baan in een boekwinkeltje dat blijkt gerund te worden door een half verdoken nazi-sympathisante. Beter nog: ze bezorgen hem ook de vrouw van zijn leven, een meisje dat in dezelfde boekwinkel werkt… Edoch, wanneer alles te perfect lijkt om waar te zijn, slaat keer op keer het noodlot toe: zijn vader sterft aan een vreemde ziekte, zijn broer evenzeer aan een vreemde, maar tegenwoordig té bekende ziekte, hij verliest zijn baan en ook zijn vriendin… Het is dan ook niet meer dan normaal dat Smaïl zichzelf vergelijkt met Moby Dick's Ahab (Leven doodt mij opent met 'Noem me Smaïl'), die evenzeer zijn hele leven vecht tegen de bierkaai, maar uiteindelijk zijn hele hebben en zijn verliest aan de veel te grote en sterke walvis. Voor Smaïl is de maatschappij die walvis, literatuur zijn wapen. Daarom is dit boek er. Daarom staat het vol met referenties aan wereldwerken. Daarom geeft het, ondanks alle inherente triestheid die erin verwerkt zit, ook een teken van een betere toekomst. En, even simpel, daarom is het veel te goed om aan je voorbij te laten gaan.
:duim:
:duim: