Marsipulami
13-10-04, 08:52
Gezicht getransplanteerd
BRUSSEL - Amerikaanse plastisch chirurgen zijn erin geslaagd het geschonden gelaat van een brandwondenpatiënt te reconstrueren door een grote lap huid van diens rug naar zijn aangezicht te transplanteren, nadat ze het verbrande gelaat vooraf eerst hadden weggesneden. Ze presenteren de techniek vandaag aan hun collega's op een conferentie in Philadelphia, volgens Lynn Kahn van de Amerikaanse Vereniging van plastisch chirurgen.
De Amerikaanse artsen gebruikten een techniek die ook wordt ingezet bij de scheiding van Siamese tweelingen. Met onderhuidse ballons rekten ze de rughuid van de patiënt steeds verder op, tot ze voldoende weefsel hadden gecreëerd om niet alleen het gelaat te reconstrueren maar ook de rugwonde in één beweging te sluiten. De techniek betekent een stap vooruit voor brandwondenpatiënten die nu vaak nog meerdere opeenvolgende operaties nodig hebben om hun gezicht te laten reconstrueren en aan die opeenvolgende stappen ontsierende littekens overhouden.
Een volgende mijlpaal in de plastische chirurgie wordt wellicht de transplantatie van een donorgelaat, een ethisch veel controversiëlere ingreep waarover al jaren hardnekkige geruchten de ronde doen. De techniek zou al helemaal op punt staan, een select clubje Franse, Engelse en Amerikaanse plastisch chirurgen zou hem onder de knie hebben en er zouden al patiënten op de wachtlijst staan voor de ingreep. Het zou alleen nog wachten zijn op toestemming van de ethische commissie die moet afwegen of de voordelen van de operatie opwegen tegen de nadelen, want er zitten nogal wat bezwaren aan een gelaatstransplantatie vast.
Zo moet een patiënt die een donorgelaat krijgt, zijn hele verdere leven lang medicijnen slikken om afstoting van het donorweefsel tegen te gaan (wat niet nodig is als een patiënt zijn eigen huid getransplanteerd krijgt, zoals nu in de VS). Die medicijnen onderdrukken de werking van het immuunsysteem en verhogen daardoor het risico op infecties als verkoudheden en griep, maar ook op kanker. Maar het grootste probleem wordt naar alle waarschijnlijkheid het vinden van een geschikt donorgelaat, want hoeveel mensen zullen bereid zijn om het gelaat van een geliefde te laten wegsnijden, luttele uren na diens overlijden? Ook de vraag wat de psychische en sociale gevolgen zijn van een leven met andermans gelaat, heeft tot op heden nog geen antwoord gekregen.
(hvde)
13/10/2004 (hvde)
©Copyright De Standaard
BRUSSEL - Amerikaanse plastisch chirurgen zijn erin geslaagd het geschonden gelaat van een brandwondenpatiënt te reconstrueren door een grote lap huid van diens rug naar zijn aangezicht te transplanteren, nadat ze het verbrande gelaat vooraf eerst hadden weggesneden. Ze presenteren de techniek vandaag aan hun collega's op een conferentie in Philadelphia, volgens Lynn Kahn van de Amerikaanse Vereniging van plastisch chirurgen.
De Amerikaanse artsen gebruikten een techniek die ook wordt ingezet bij de scheiding van Siamese tweelingen. Met onderhuidse ballons rekten ze de rughuid van de patiënt steeds verder op, tot ze voldoende weefsel hadden gecreëerd om niet alleen het gelaat te reconstrueren maar ook de rugwonde in één beweging te sluiten. De techniek betekent een stap vooruit voor brandwondenpatiënten die nu vaak nog meerdere opeenvolgende operaties nodig hebben om hun gezicht te laten reconstrueren en aan die opeenvolgende stappen ontsierende littekens overhouden.
Een volgende mijlpaal in de plastische chirurgie wordt wellicht de transplantatie van een donorgelaat, een ethisch veel controversiëlere ingreep waarover al jaren hardnekkige geruchten de ronde doen. De techniek zou al helemaal op punt staan, een select clubje Franse, Engelse en Amerikaanse plastisch chirurgen zou hem onder de knie hebben en er zouden al patiënten op de wachtlijst staan voor de ingreep. Het zou alleen nog wachten zijn op toestemming van de ethische commissie die moet afwegen of de voordelen van de operatie opwegen tegen de nadelen, want er zitten nogal wat bezwaren aan een gelaatstransplantatie vast.
Zo moet een patiënt die een donorgelaat krijgt, zijn hele verdere leven lang medicijnen slikken om afstoting van het donorweefsel tegen te gaan (wat niet nodig is als een patiënt zijn eigen huid getransplanteerd krijgt, zoals nu in de VS). Die medicijnen onderdrukken de werking van het immuunsysteem en verhogen daardoor het risico op infecties als verkoudheden en griep, maar ook op kanker. Maar het grootste probleem wordt naar alle waarschijnlijkheid het vinden van een geschikt donorgelaat, want hoeveel mensen zullen bereid zijn om het gelaat van een geliefde te laten wegsnijden, luttele uren na diens overlijden? Ook de vraag wat de psychische en sociale gevolgen zijn van een leven met andermans gelaat, heeft tot op heden nog geen antwoord gekregen.
(hvde)
13/10/2004 (hvde)
©Copyright De Standaard