Joesoef
17-10-04, 10:06
I. GIJ ZULT DE HERE UW GOD AANBIDDEN EN HEM LIEFHEBBEN MET GEHEEL UW HART, GEHEEL UW ZIEL EN MET AL UW KRACHTEN
,,Ik ging naar een rooms-katholieke lagere school, een rooms-katholieke middelbare school en tijdens Kerstmis naar de kerk. Daar is alles mee gezegd. Ik heb ertussen gezeten, ik ben ermee opgegroeid, maar ik heb er niets van meegekregen. Ik heb niets tegen religie, zolang het de soevereiniteit van de eigen kring, zoals de christen-democraten het omschrijven, maar niet ontstijgt. Ik ben vaak in islamitische landen geweest waar de scheiding tussen kerk en staat niet bestaat of inmiddels is opgeheven: daar heb ik de grootste moeite mee. Ik heb respect voor gelovigen, maar ze moeten niet proberen hun geloof aan mij op te dringen. Waar ik heen ga als ik troost of steun zoek? Nou, niet naar een God als je dat bedoelt. Ik ga naar mijn moeder, mijn vrouw, een enkele vriend-maar ik los het meestal zelf wel op. Ik ben helemaal niet zo bezig met de grote vragen des levens; waartoe we hier op aarde zijn en dat soort onzin. Ik wil gewoon gelukkig zijn. Ik wil dat mijn dierbaren gelukkig zijn. Ik wil iets kunnen betekenen voor anderen. Mensen doen dat op verschillende manieren; bij mij heeft het idee postgevat dat ik als politicus misschien het verschil kan maken.''
II. GIJ ZULT DE NAAM VAN DE HEER UW GOD NIET ZONDER EERBIED GEBRUIKEN
,,Onlangs was ik te gast bij EO-radio. Ik werd geïnterviewd door Thijs van den Brink in het programma 'De Ochtenden'. Na verloop van tijd kwamen er steeds meer boze telefoontjes binnen: waarom moest die meneer Wilders zo nodig in iedere zin het woordje 'God' gebruiken? Het was niet mijn bedoeling om iemand te kwetsen-ik heb onmiddellijk mijn excuses aangeboden-maar in principe mag ik natuurlijk zeggen wat ik wil. Ja, ook over de islam. Ayaan Hirsi Ali heeft het volste recht om te zeggen dat Mohammed een perverse tiran was, Theo van Gogh mag roepen dat mohammedanen geitenneukers zijn. Ik gebruik dat soort termen niet, maar ik ben wel een liberale djihad begonnen tegen de vele slechte kanten van de politieke islam. Goed, misschien kwets ik daar ook mensen mee, maar we hebben het hier wel over feiten: ik heb gemartelden in Syrië gesproken, Iraanse journalisten die hun werk niet meer konden doen en ga zo maar door. Ik weet waar ik het over heb als ik zeg dat de politieke islam achterlijker dan achterlijk is. Ik zeg niet dat de islam achterlijk is, ik wil alleen de excessen zo fel mogelijk bestrijden. Of ze nu in een despotisch regime in Iran voorkomen of in de Al Tahweed Moskee in Amsterdam, waar de imam oproept homoseksuelen uit het raam te gooien. Ik heb het drie jaar geleden al in de Kamer geroepen -maar toen zaten ze allemaal als domme schapen naar het plafond te staren: de politieke islam is de grootste bedreiging voor de wereldorde in de komende decennia. Negenennegentig procent van alle problemen in de wereld hebben op een of andere manier met de islam te maken. Dat is de realiteit. Ja, ook in Nederland. Daarom heb ik voorgesteld de eerst komende vijf jaar niet meer aan gezinshereniging van niet-westerse allochtonen te doen. Ik zeg niet dat ik Nederland schoon wil vegen; mensen weg wil sturen, nee, ik wil er juist voor zorgen dat de mensen die hier zijn zich beter integreren. Ik wil dat ze niet langer de lijstjes van criminaliteit, huiselijk geweld, analfabetisme en uitkeringsafhankelijkheid aanvoeren. Ik heb het beste met de allochtonen voor. Ik wil ze de kans geven om zich op een nette manier aan te passen en dat kan niet zo lang de kraan open blijft staan en er ieder jaar weer 30000 bij komen. Daar komt nog een demografisch aspect bij: ik wil niet dat Nederland een islamitisch land wordt, ook niet in 2099. Ja, dat wordt het, dat wordt het echt, als we zo doorgaan. Wist je dat het CBS heeft berekend dat de bevolkingsgroei tot 2010 voor 75 procent van niet-westerse allochtonen- en voor 8 procent van de autochtonen komt? En die niet-westerse allochtonen, dat zijn meestal mensen met een islamitische achtergrond. Waar ik bang voor ben? Ik ben helemaal niet bang. Ik zeg alleen maar dat ik niet wil dat Nederland een islamitisch land wordt. We hebben een andere cultuur, een andere religie. Wij hebben de Verlichting meegemaakt, de Renaissance. Onze samenleving is gestoeld op christelijke, joodse en humanistische normen en waarden. Dat wil ik graag zo houden. Jij ziet het probleem niet. Dat kan. Maar laat ik je dit zeggen: als het ooit zo ver komt, zal ik het land verlaten.''
III. GIJ ZULT DE DAG DES HEREN HEILIGEN
,,Laat dat nou eens het gebod zijn waar ik mij het minst aan houd. In het weekend neem ik stukken door en bereid ik speeches voor. Ik werk altijd. Mijn vrouw klaagt daar wel eens over. En terecht. Ik wil best af en toe iets gezelligs doen, maar ook op die momenten ben ik met mijn hoofd in Den Haag. De prijs? Tja... ik heb niet veel vrienden meer over, dat is waar. Ik heb, door altijd maar te werken, mijn vriendschappen verwaarloosd. Ik voel me soms alleen, maar ik ben zeker niet eenzaam. Los van de fysieke -en misschien, heel soms, ook wel mentale- moeheid, heb ik een enorme gedrevenheid om er iets van te maken. Dit is het moment. Ik moet het nú doen.''
IV. EER UW VADER EN UW MOEDER
,,Ik ben een nakomertje, de jongste van vier. Ik kreeg alles wat ik wilde hebben. Een verwend jongetje. Ook als lastige tiener had ik het rijk alleen. Mijn vader had een drukke baan, mijn broer en zusters waren al het huis uit- ik deed waar ik zin had. Alles wat God verboden heeft. Laat thuiskomen, gerommel met vrouwen, drank. Ik heb mijn moeder in die tijd heel slecht behandeld, daar heb ik nog altijd spijt van. Ik luisterde nooit, stal geld uit haar portemonnee, schold haar uit... mijn moeder is potverdorie zo'n goede, lieve schat, ik begrijp echt niet hoe ik haar zo'n groot onrecht heb kunnen aandoen. Nee, ik probeer het nu niet goed te maken, dat kan ook helemaal niet. Ik zou haar wel wat vaker moeten opzoeken, maar ja, dat werk, hè? Ik heb het gewoon te druk en zij heeft daar wel begrip voor. Ze is het niet altijd met me eens, maar ze steunt mij wel. Ik heb, wat dat betreft, een beter contact met haar dan met mijn vader. Zij heeft zich voor mij geopend. Mijn vader is altijd een gesloten man geweest. Daar is pas verandering in gekomen toen hij, een jaar voor zijn pensionering, een hartinfarct kreeg. Toen was ik het huis al uit. Ik heb die verandering niet echt meegemaakt; ik was met mijn eigen leven bezig. Studeren, werken, trouwen. Hij is nu 81. Een lieve man, maar ik weet niet of het me is gelukt om hem echt te leren kennen.''
V. GIJ ZULT NIET DODEN
,,Misschien zou ik, als iemand een van mijn geliefden wil doden, een moord kunnen plegen, maar ik moet je eerlijk zeggen dat ik het moeilijk voorstelbaar vind. Ik ben fysiek niet agressief. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit iemand heb geslagen. Ik ben verbaal wel scherp, maar ik speel het zelden op de man. Als ik scheld, scheld ik op partijen, of ideologieën. Ik ben de laatste weken, na de breuk met de VVD wel op de proef gesteld; Van Baalen, Hoogervorst, ze stonden allemaal voor de camera te briesen hoe slecht ik was. Een verwend kind! Een gelegitimeerde dief! Je moest eens weten wat ik allemaal over mij heen heb gekregen... De maandag na de breuk stonden de verhuisdozen al in mijn kamer. De telefoon deed het niet meer, collega's draaiden zich om als ze mij zagen lopen-het was echt heel erg pijnlijk. Mijn beste vrienden in de Kamer bleken mijn grootste vijanden te zijn. Ik maak nu een minirouwproces mee: ik ben kwaad, ik ben verdrietig, ik ben van alles wat... en toch heb ik geen wraakgevoelens. De talloze media opportunities die ik kreeg om terug te slaan, heb ik laten liggen. Ik wil niet zijn zoals mijn voormalige partijgenoten. Het gaat mij om de kiezers. Het enige wat ik ga doen, is zoveel mogelijk zetels van hen afpakken.''
VI. GIJ ZULT GEEN ONKUISHEID DOEN
,,Wat is nou onkuis? Mensen mogen van mij doen wat ze willen. Neem homoseksualiteit: daar heb ik niets op tegen. Zo lang ik het niet hoef te zien, vind ik het allemaal best. Ja, Pim Fortuyn was heel transparant in zijn voor- en afkeuren. Ik ben nog een beetje op zoek naar de juiste verhouding tussen privé en openbaar. Sinds ik uit de VVD ben gestapt, worden me allerlei vragen gesteld die ik als 'gewoon' kamerlid nooit hoefde te beantwoorden. Wat staat er in uw boekenkast? Wanneer heeft uw vrouw voor het laatst gehuild? Wat is uw lievelingsgerecht? Ik begrijp dat het ook nodig is om iets over mijn persoonlijk leven te vertellen. Daarom heb ik deze week een interview aan Privé gegeven. Ja, waarom niet? Dat blad wordt door 2,2 miljoen mensen gelezen, dat is duizend keer 'Nova'.''
VII. GIJ ZULT NIET STELEN
,,Ik heb altijd hard gewerkt voor mijn geld: kranten rondbrengen, vakken vullen, noem maar op. Maar als ik het eenmaal heb, ben ik het ook zo weer kwijt. Ik verdien als Kamerlid een goed salaris en toch hou ik nooit iets over. Het klinkt misschien een beetje dom, maar ik heb ook geen idee waar ik het aan uitgeef; ik kan me niet één uitspatting herinneren. Ik geef makkelijk iemand iets cadeau, als iemand uit mijn kring financiële problemen heeft, help ik. Of ik aan de armen geef? Nee. Al die smeekbrieven, al die acceptgirokaarten donder ik meteen weg. Het liefst zou ik ook die hele ontwikkelingshulp afschaffen. Ik heb, toen ik buitenlandse zaken nog in mijn portefeuille had, heel wat interessante projecten gezien, maar op mijn vraag waar al die hulp nou concreet toe heeft geleid, volgde altijd een vaag antwoord. 'Moeilijk meetbaar', heet dat dan. Nou, volgens mij gaat het meeste geld naar het apparaat, de industrie, de bureaucratie rond al die projecten. Discussies over het hervormen van die ontwikkelingssamenwerking leveren helemaal niets op. Nederland betaalt al jaren vier keer meer dan andere landen in Europa. Het lijkt me niet onredelijk om de komende jaren -noodhulp buiten beschouwing gelaten- niets te geven. Hulp bieden aan Afrika is prima, maar op het ogenblik is het beter om geld te besteden aan de problemen die in onze eigen land spelen.''
VIII. GIJ ZULT TEGEN UW NAASTE NIET VALS GETUIGEN
,,Ik heb natuurlijk liever dat je mij een goede vent vindt dan een enge man met abjecte ideeën, maar ik zal er mijn standpunten niet voor wijzigen. Ik zeg wat ik vind. Dat niet te mogen doen, was voor mij een reden om uit de VVD te stappen. Ik gebruik oneliners -zoals 'Ik lust die hoofddoekjes rauw', 'De Kamer zit vol grijze muizen' en 'De VVD lijkt wel een bejaardentehuis'- om te provoceren, maar er zit altijd een goed verhaal achter. Het is niet zo dat ik zo maar iets roep. Ik weet dat er een verband bestaat tussen de dingen die ik zeg en de doodsbedreigingen die ik binnen krijg, maar ik zal er geen millimeter voor wijken. Ik ben niet bang voor mezelf, wel voor de mensen van wie ik houd. Ja soms, heel soms, zie ik mezelf in een plas bloed op straat liggen, maar ik probeer dat beeld weer heel snel kwijt te raken. Misschien ben ik buiten de Kamer voorzichtiger, maar binnen is er niets veranderd. Ik ben wie ik ben en ik zeg wat ik wil. Ik vind dat mijn ideeën deugen en ik heb de indruk dat heel veel mensen het met mij eens zijn. Ik krijg honderden e-mails per week waarin burgers mij oproepen vooral door te gaan. Mensen die zich excuseren voor hun mening, bang zijn voor racist te worden uitgemaakt, maar toch graag willen kunnen zeggen hoe ze denken over het integratiebeleid van deze regering.
Mijn map 'Steun' telt zeker vijfduizend van dat soort positieve berichten -je mag ze lezen, als je wilt. In het mapje 'Kritiek' zitten er misschien vijfhonderd. Goed, dan tel ik de drieduizend mails uit Turkije even niet mee. Nadat ik met foto en link op de voorpagina van een Turkse krant had gestaan, kwam er werkelijk een diarree van e-mail op gang. Dat was een protestactie tegen mijn voorstel de gezinshereniging tijdelijk stop te zetten. De echte engerds, die denken dat ze mij een plezier doen met racistische berichten waar de honden geen brood van lusten, zijn gelukkig sterk in de minderheid.''
IX. GIJ ZULT GEEN ONKUISHEID BEGEREN
,,Ik ben al een keer eerder getrouwd geweest. Ik was pas twintig en het huwelijk heeft maar korte tijd stand gehouden. We waren te jong, we namen die beslissing te snel -maar ik zou het zo weer overdoen; ik heb er veel van geleerd. Inmiddels ben ik al twaalfen half jaar getrouwd. Zij is de liefste vrouw ter wereld. We zien elkaar helaas te weinig. Ja, de prijs, daar heb je het weer... voor mijn gedrevenheid moeten heel wat mensen wijken. Je zult zien dat ik straks zonder vrouw, zonder vrienden, verketterd door heel Nederland, ergens op een zolderkamertje aan mijn einde kom. Dat vind je geen ondenkbaar scenario? Nou, dankjewel voor deze fijne opsteker! Nee hoor, het komt allemaal goed, daar ben ik van overtuigd.''
X. GIJ ZULT NIET BEGEREN WAT UW NAASTE TOEBEHOORT
,,Ik had de op een na mooiste kamer van de VVD. Uitzicht op het Binnenhof, twintig keer groter dan het kippenhok waar ik nu in zit. En toch voel ik me hier senang. Ik geef helemaal niet om materiële zaken. Ik rijd nu in een mooie auto, maar ik heb mijn leven lang in oude bakken rondgereden. Ik moet binnenkort, om allerlei redenen, verhuizen en ik denk erover om iets te kopen. Dat wordt dan mijn eerste eigen huis. Zegt me helemaal niets. Een tuin? Ik moet er niet aan denken. Het enige wat ik begeer is een groot aantal stemmen voor de Groep Wilders, een nieuwe beweging oprichten en Nederland teruggeven aan de burgers.
Als politici weer op hun daden worden afgerekend en er weer publieke transparantie is, dan zit mijn taak erop. Duidelijke, heldere standpunten in plaats van die snelkookpan vol halfbakken ideeën! Wat op straat wordt gezegd moet in de Kamer worden besloten. Mensen zijn het spuugzat om -wat zeg je? Hoe ik mij mijn oude dag voorstel? Eh... ja, da's gek, eerst dacht ik dat ik de dertig niet zou halen, toen dacht ik dat ik voor mijn veertigste dood zou zijn. Ik heb me dus twee keer vergist, maar ik ben er nog altijd van overtuigd dat ik niet oud zal worden. Ik weet niet hoe ik daarbij kom. Nee, het heeft niets met mijn levensstijl te maken. Het is zomaar een gedachte, ik kan het je niet uitleggen en ik ga er ook niet voor in therapie.
Angst? Nee, hou er nou maar over op. Als ik ergens een hekel aan heb, is het wel dat eindeloze gepsychologiseer. Schei toch uit! Ik mankeer niets. Ik voel de adrenaline iedere ochtend letterlijk door mijn oren stromen. Weet je wel hoe trots ik ben, dat ik dit werk mag doen? Het liefst zou ik iedere dag een kamervraag stellen. Je hebt gelijk: er is inmiddels een aardige symbiose ontstaan tussen mijn persoonlijke leven en mijn politieke bestaan; het een gaat in het ander over. Ik doe nu eenmaal niets half, ik doe eerder anderhalf keer mijn best. Ik ga door tot het gaatje.''
:D Over genomen van www.trouw.nl
,,Ik ging naar een rooms-katholieke lagere school, een rooms-katholieke middelbare school en tijdens Kerstmis naar de kerk. Daar is alles mee gezegd. Ik heb ertussen gezeten, ik ben ermee opgegroeid, maar ik heb er niets van meegekregen. Ik heb niets tegen religie, zolang het de soevereiniteit van de eigen kring, zoals de christen-democraten het omschrijven, maar niet ontstijgt. Ik ben vaak in islamitische landen geweest waar de scheiding tussen kerk en staat niet bestaat of inmiddels is opgeheven: daar heb ik de grootste moeite mee. Ik heb respect voor gelovigen, maar ze moeten niet proberen hun geloof aan mij op te dringen. Waar ik heen ga als ik troost of steun zoek? Nou, niet naar een God als je dat bedoelt. Ik ga naar mijn moeder, mijn vrouw, een enkele vriend-maar ik los het meestal zelf wel op. Ik ben helemaal niet zo bezig met de grote vragen des levens; waartoe we hier op aarde zijn en dat soort onzin. Ik wil gewoon gelukkig zijn. Ik wil dat mijn dierbaren gelukkig zijn. Ik wil iets kunnen betekenen voor anderen. Mensen doen dat op verschillende manieren; bij mij heeft het idee postgevat dat ik als politicus misschien het verschil kan maken.''
II. GIJ ZULT DE NAAM VAN DE HEER UW GOD NIET ZONDER EERBIED GEBRUIKEN
,,Onlangs was ik te gast bij EO-radio. Ik werd geïnterviewd door Thijs van den Brink in het programma 'De Ochtenden'. Na verloop van tijd kwamen er steeds meer boze telefoontjes binnen: waarom moest die meneer Wilders zo nodig in iedere zin het woordje 'God' gebruiken? Het was niet mijn bedoeling om iemand te kwetsen-ik heb onmiddellijk mijn excuses aangeboden-maar in principe mag ik natuurlijk zeggen wat ik wil. Ja, ook over de islam. Ayaan Hirsi Ali heeft het volste recht om te zeggen dat Mohammed een perverse tiran was, Theo van Gogh mag roepen dat mohammedanen geitenneukers zijn. Ik gebruik dat soort termen niet, maar ik ben wel een liberale djihad begonnen tegen de vele slechte kanten van de politieke islam. Goed, misschien kwets ik daar ook mensen mee, maar we hebben het hier wel over feiten: ik heb gemartelden in Syrië gesproken, Iraanse journalisten die hun werk niet meer konden doen en ga zo maar door. Ik weet waar ik het over heb als ik zeg dat de politieke islam achterlijker dan achterlijk is. Ik zeg niet dat de islam achterlijk is, ik wil alleen de excessen zo fel mogelijk bestrijden. Of ze nu in een despotisch regime in Iran voorkomen of in de Al Tahweed Moskee in Amsterdam, waar de imam oproept homoseksuelen uit het raam te gooien. Ik heb het drie jaar geleden al in de Kamer geroepen -maar toen zaten ze allemaal als domme schapen naar het plafond te staren: de politieke islam is de grootste bedreiging voor de wereldorde in de komende decennia. Negenennegentig procent van alle problemen in de wereld hebben op een of andere manier met de islam te maken. Dat is de realiteit. Ja, ook in Nederland. Daarom heb ik voorgesteld de eerst komende vijf jaar niet meer aan gezinshereniging van niet-westerse allochtonen te doen. Ik zeg niet dat ik Nederland schoon wil vegen; mensen weg wil sturen, nee, ik wil er juist voor zorgen dat de mensen die hier zijn zich beter integreren. Ik wil dat ze niet langer de lijstjes van criminaliteit, huiselijk geweld, analfabetisme en uitkeringsafhankelijkheid aanvoeren. Ik heb het beste met de allochtonen voor. Ik wil ze de kans geven om zich op een nette manier aan te passen en dat kan niet zo lang de kraan open blijft staan en er ieder jaar weer 30000 bij komen. Daar komt nog een demografisch aspect bij: ik wil niet dat Nederland een islamitisch land wordt, ook niet in 2099. Ja, dat wordt het, dat wordt het echt, als we zo doorgaan. Wist je dat het CBS heeft berekend dat de bevolkingsgroei tot 2010 voor 75 procent van niet-westerse allochtonen- en voor 8 procent van de autochtonen komt? En die niet-westerse allochtonen, dat zijn meestal mensen met een islamitische achtergrond. Waar ik bang voor ben? Ik ben helemaal niet bang. Ik zeg alleen maar dat ik niet wil dat Nederland een islamitisch land wordt. We hebben een andere cultuur, een andere religie. Wij hebben de Verlichting meegemaakt, de Renaissance. Onze samenleving is gestoeld op christelijke, joodse en humanistische normen en waarden. Dat wil ik graag zo houden. Jij ziet het probleem niet. Dat kan. Maar laat ik je dit zeggen: als het ooit zo ver komt, zal ik het land verlaten.''
III. GIJ ZULT DE DAG DES HEREN HEILIGEN
,,Laat dat nou eens het gebod zijn waar ik mij het minst aan houd. In het weekend neem ik stukken door en bereid ik speeches voor. Ik werk altijd. Mijn vrouw klaagt daar wel eens over. En terecht. Ik wil best af en toe iets gezelligs doen, maar ook op die momenten ben ik met mijn hoofd in Den Haag. De prijs? Tja... ik heb niet veel vrienden meer over, dat is waar. Ik heb, door altijd maar te werken, mijn vriendschappen verwaarloosd. Ik voel me soms alleen, maar ik ben zeker niet eenzaam. Los van de fysieke -en misschien, heel soms, ook wel mentale- moeheid, heb ik een enorme gedrevenheid om er iets van te maken. Dit is het moment. Ik moet het nú doen.''
IV. EER UW VADER EN UW MOEDER
,,Ik ben een nakomertje, de jongste van vier. Ik kreeg alles wat ik wilde hebben. Een verwend jongetje. Ook als lastige tiener had ik het rijk alleen. Mijn vader had een drukke baan, mijn broer en zusters waren al het huis uit- ik deed waar ik zin had. Alles wat God verboden heeft. Laat thuiskomen, gerommel met vrouwen, drank. Ik heb mijn moeder in die tijd heel slecht behandeld, daar heb ik nog altijd spijt van. Ik luisterde nooit, stal geld uit haar portemonnee, schold haar uit... mijn moeder is potverdorie zo'n goede, lieve schat, ik begrijp echt niet hoe ik haar zo'n groot onrecht heb kunnen aandoen. Nee, ik probeer het nu niet goed te maken, dat kan ook helemaal niet. Ik zou haar wel wat vaker moeten opzoeken, maar ja, dat werk, hè? Ik heb het gewoon te druk en zij heeft daar wel begrip voor. Ze is het niet altijd met me eens, maar ze steunt mij wel. Ik heb, wat dat betreft, een beter contact met haar dan met mijn vader. Zij heeft zich voor mij geopend. Mijn vader is altijd een gesloten man geweest. Daar is pas verandering in gekomen toen hij, een jaar voor zijn pensionering, een hartinfarct kreeg. Toen was ik het huis al uit. Ik heb die verandering niet echt meegemaakt; ik was met mijn eigen leven bezig. Studeren, werken, trouwen. Hij is nu 81. Een lieve man, maar ik weet niet of het me is gelukt om hem echt te leren kennen.''
V. GIJ ZULT NIET DODEN
,,Misschien zou ik, als iemand een van mijn geliefden wil doden, een moord kunnen plegen, maar ik moet je eerlijk zeggen dat ik het moeilijk voorstelbaar vind. Ik ben fysiek niet agressief. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit iemand heb geslagen. Ik ben verbaal wel scherp, maar ik speel het zelden op de man. Als ik scheld, scheld ik op partijen, of ideologieën. Ik ben de laatste weken, na de breuk met de VVD wel op de proef gesteld; Van Baalen, Hoogervorst, ze stonden allemaal voor de camera te briesen hoe slecht ik was. Een verwend kind! Een gelegitimeerde dief! Je moest eens weten wat ik allemaal over mij heen heb gekregen... De maandag na de breuk stonden de verhuisdozen al in mijn kamer. De telefoon deed het niet meer, collega's draaiden zich om als ze mij zagen lopen-het was echt heel erg pijnlijk. Mijn beste vrienden in de Kamer bleken mijn grootste vijanden te zijn. Ik maak nu een minirouwproces mee: ik ben kwaad, ik ben verdrietig, ik ben van alles wat... en toch heb ik geen wraakgevoelens. De talloze media opportunities die ik kreeg om terug te slaan, heb ik laten liggen. Ik wil niet zijn zoals mijn voormalige partijgenoten. Het gaat mij om de kiezers. Het enige wat ik ga doen, is zoveel mogelijk zetels van hen afpakken.''
VI. GIJ ZULT GEEN ONKUISHEID DOEN
,,Wat is nou onkuis? Mensen mogen van mij doen wat ze willen. Neem homoseksualiteit: daar heb ik niets op tegen. Zo lang ik het niet hoef te zien, vind ik het allemaal best. Ja, Pim Fortuyn was heel transparant in zijn voor- en afkeuren. Ik ben nog een beetje op zoek naar de juiste verhouding tussen privé en openbaar. Sinds ik uit de VVD ben gestapt, worden me allerlei vragen gesteld die ik als 'gewoon' kamerlid nooit hoefde te beantwoorden. Wat staat er in uw boekenkast? Wanneer heeft uw vrouw voor het laatst gehuild? Wat is uw lievelingsgerecht? Ik begrijp dat het ook nodig is om iets over mijn persoonlijk leven te vertellen. Daarom heb ik deze week een interview aan Privé gegeven. Ja, waarom niet? Dat blad wordt door 2,2 miljoen mensen gelezen, dat is duizend keer 'Nova'.''
VII. GIJ ZULT NIET STELEN
,,Ik heb altijd hard gewerkt voor mijn geld: kranten rondbrengen, vakken vullen, noem maar op. Maar als ik het eenmaal heb, ben ik het ook zo weer kwijt. Ik verdien als Kamerlid een goed salaris en toch hou ik nooit iets over. Het klinkt misschien een beetje dom, maar ik heb ook geen idee waar ik het aan uitgeef; ik kan me niet één uitspatting herinneren. Ik geef makkelijk iemand iets cadeau, als iemand uit mijn kring financiële problemen heeft, help ik. Of ik aan de armen geef? Nee. Al die smeekbrieven, al die acceptgirokaarten donder ik meteen weg. Het liefst zou ik ook die hele ontwikkelingshulp afschaffen. Ik heb, toen ik buitenlandse zaken nog in mijn portefeuille had, heel wat interessante projecten gezien, maar op mijn vraag waar al die hulp nou concreet toe heeft geleid, volgde altijd een vaag antwoord. 'Moeilijk meetbaar', heet dat dan. Nou, volgens mij gaat het meeste geld naar het apparaat, de industrie, de bureaucratie rond al die projecten. Discussies over het hervormen van die ontwikkelingssamenwerking leveren helemaal niets op. Nederland betaalt al jaren vier keer meer dan andere landen in Europa. Het lijkt me niet onredelijk om de komende jaren -noodhulp buiten beschouwing gelaten- niets te geven. Hulp bieden aan Afrika is prima, maar op het ogenblik is het beter om geld te besteden aan de problemen die in onze eigen land spelen.''
VIII. GIJ ZULT TEGEN UW NAASTE NIET VALS GETUIGEN
,,Ik heb natuurlijk liever dat je mij een goede vent vindt dan een enge man met abjecte ideeën, maar ik zal er mijn standpunten niet voor wijzigen. Ik zeg wat ik vind. Dat niet te mogen doen, was voor mij een reden om uit de VVD te stappen. Ik gebruik oneliners -zoals 'Ik lust die hoofddoekjes rauw', 'De Kamer zit vol grijze muizen' en 'De VVD lijkt wel een bejaardentehuis'- om te provoceren, maar er zit altijd een goed verhaal achter. Het is niet zo dat ik zo maar iets roep. Ik weet dat er een verband bestaat tussen de dingen die ik zeg en de doodsbedreigingen die ik binnen krijg, maar ik zal er geen millimeter voor wijken. Ik ben niet bang voor mezelf, wel voor de mensen van wie ik houd. Ja soms, heel soms, zie ik mezelf in een plas bloed op straat liggen, maar ik probeer dat beeld weer heel snel kwijt te raken. Misschien ben ik buiten de Kamer voorzichtiger, maar binnen is er niets veranderd. Ik ben wie ik ben en ik zeg wat ik wil. Ik vind dat mijn ideeën deugen en ik heb de indruk dat heel veel mensen het met mij eens zijn. Ik krijg honderden e-mails per week waarin burgers mij oproepen vooral door te gaan. Mensen die zich excuseren voor hun mening, bang zijn voor racist te worden uitgemaakt, maar toch graag willen kunnen zeggen hoe ze denken over het integratiebeleid van deze regering.
Mijn map 'Steun' telt zeker vijfduizend van dat soort positieve berichten -je mag ze lezen, als je wilt. In het mapje 'Kritiek' zitten er misschien vijfhonderd. Goed, dan tel ik de drieduizend mails uit Turkije even niet mee. Nadat ik met foto en link op de voorpagina van een Turkse krant had gestaan, kwam er werkelijk een diarree van e-mail op gang. Dat was een protestactie tegen mijn voorstel de gezinshereniging tijdelijk stop te zetten. De echte engerds, die denken dat ze mij een plezier doen met racistische berichten waar de honden geen brood van lusten, zijn gelukkig sterk in de minderheid.''
IX. GIJ ZULT GEEN ONKUISHEID BEGEREN
,,Ik ben al een keer eerder getrouwd geweest. Ik was pas twintig en het huwelijk heeft maar korte tijd stand gehouden. We waren te jong, we namen die beslissing te snel -maar ik zou het zo weer overdoen; ik heb er veel van geleerd. Inmiddels ben ik al twaalfen half jaar getrouwd. Zij is de liefste vrouw ter wereld. We zien elkaar helaas te weinig. Ja, de prijs, daar heb je het weer... voor mijn gedrevenheid moeten heel wat mensen wijken. Je zult zien dat ik straks zonder vrouw, zonder vrienden, verketterd door heel Nederland, ergens op een zolderkamertje aan mijn einde kom. Dat vind je geen ondenkbaar scenario? Nou, dankjewel voor deze fijne opsteker! Nee hoor, het komt allemaal goed, daar ben ik van overtuigd.''
X. GIJ ZULT NIET BEGEREN WAT UW NAASTE TOEBEHOORT
,,Ik had de op een na mooiste kamer van de VVD. Uitzicht op het Binnenhof, twintig keer groter dan het kippenhok waar ik nu in zit. En toch voel ik me hier senang. Ik geef helemaal niet om materiële zaken. Ik rijd nu in een mooie auto, maar ik heb mijn leven lang in oude bakken rondgereden. Ik moet binnenkort, om allerlei redenen, verhuizen en ik denk erover om iets te kopen. Dat wordt dan mijn eerste eigen huis. Zegt me helemaal niets. Een tuin? Ik moet er niet aan denken. Het enige wat ik begeer is een groot aantal stemmen voor de Groep Wilders, een nieuwe beweging oprichten en Nederland teruggeven aan de burgers.
Als politici weer op hun daden worden afgerekend en er weer publieke transparantie is, dan zit mijn taak erop. Duidelijke, heldere standpunten in plaats van die snelkookpan vol halfbakken ideeën! Wat op straat wordt gezegd moet in de Kamer worden besloten. Mensen zijn het spuugzat om -wat zeg je? Hoe ik mij mijn oude dag voorstel? Eh... ja, da's gek, eerst dacht ik dat ik de dertig niet zou halen, toen dacht ik dat ik voor mijn veertigste dood zou zijn. Ik heb me dus twee keer vergist, maar ik ben er nog altijd van overtuigd dat ik niet oud zal worden. Ik weet niet hoe ik daarbij kom. Nee, het heeft niets met mijn levensstijl te maken. Het is zomaar een gedachte, ik kan het je niet uitleggen en ik ga er ook niet voor in therapie.
Angst? Nee, hou er nou maar over op. Als ik ergens een hekel aan heb, is het wel dat eindeloze gepsychologiseer. Schei toch uit! Ik mankeer niets. Ik voel de adrenaline iedere ochtend letterlijk door mijn oren stromen. Weet je wel hoe trots ik ben, dat ik dit werk mag doen? Het liefst zou ik iedere dag een kamervraag stellen. Je hebt gelijk: er is inmiddels een aardige symbiose ontstaan tussen mijn persoonlijke leven en mijn politieke bestaan; het een gaat in het ander over. Ik doe nu eenmaal niets half, ik doe eerder anderhalf keer mijn best. Ik ga door tot het gaatje.''
:D Over genomen van www.trouw.nl