Bekijk Volledige Versie : Islam, eigen verantwoordelijkheid en de gemeenschap........Rabiahs impressies.
Ok, ben nu ongeveer een jaar moslima :wink: en het volgende moet me van het hart:
Toen ik me pas in de islam begon te verdiepen, was ik diep, heel erg diep onder de indruk van moslims in het algemeen.
Daarmee bedoel ik, dat ik er maar voetstoots vanuit ging dat alle moslims ook in de praktijk leefden naar hetgeen de Qor'an van ons vraagt.
Vooral voor moslima's met hoofddoek had ik veel respect, vanwege de druk die er vanuit de Nederlandse samenleving is om geen hoofddoek te dragen, maar ook vanwege het feit dat mij steeds gewezen werd op het belang van de hoofddoek, als symbool van de islam en fysiek symbool van kuisheid.
Want, een behoofddoekte vrouw, is een kuise vrouw -------toch?
Nu wil ik niet een hele inhoudelijke discussie beginnen over het al dan niet verplicht zijn van de hoofddoek.
Dat is een lang, gecompliceerd verhaal met vele aspecten en een discussie die hier ontelbare keren gevoerd is, ook door mijzelf.
Het enige waar ik hier op wil wijzen, is de theorie van de Qor'an, en de praktijk van sommige moslims.
Een greep uit bepaalde zaken die ik meegemaakt heb en die me vroeger heel erg schokten (nu overigens niet meer).
- Moslima's met hoofddoek die maagd waren, maar bepaald niet kuis, die thuis de brave dochter speelden, maar ondertussen vanalles deden wat de islam verbiedt maar er alleen voor zorgden dat ze technisch gezien maagd bleven.
- Islamitische jongens die het hele jaar door rookten, dronken en met meisjes naar bed gingen, maar alleen niet in de Ramadan.
- Een islamitische jongen die mij er op aanviel dat ik geen hoofddoek draarg en meteen riep dat ik geen moslima was en ook het dragen van sexy kleding door vrouwen afkeurde, terwijl hij zich geen minuut daarvoor nog had zitten verlekkeren aan het décolleté van Jennifer Lopez.
Ik begrijp heel goed dat mensen mensen zijn, ook bij moslims en dat iedereen fouten maakt, mijzelf incluis, maar wat ik moeilijk te begrijpen vind, is de hypocrisie.
Veel van de mensen die zelf namelijk zo waren, wezen wel met het wijzende vingertje naar een ander. Die moslima's met hoofddoek naar ongesluierde moslima's. En die jongens naar de Nederlandse meisjes met wie ze overigens zelf naar bed gingen.
Laatst vroeg iemand me nog of ik niet weleens stiekem at. Ik antwoordde van nee. Het maakt namelijk niet uit of je midden op straat eet, of stiekem in een donker hoekje - Allah ziet het toch wel.
Het maakt niet uit of je stiekem een vriend hebt of openlijk - ook dat weet Allah.
Dat was mijn redenering.
De andere kant van de medaille is, dat ik makkelijk praten heb. Ik heb er zelf voor gekozen.
En er zijn veel, heel veel moslims die geen vrije keus hebben. Die misschien helemaal niet zoveel zien in kuisheid of het niet drinken van alccohol, maar door de sociale druk gedwongen worden in ieder geval de schijn op te houden, wél zo te willen leven.
De verhalen van meisjes die door hun broers bedreigd of mishandeld worden omdat ze uit de pas lopen, zijn mij ook bekend, maar voorbeelden van verregaande sociale druk tegen mannen zijn natuurlijk ook te noemen.
Dit brengt ons op de vraag van de eigen verantwoordelijkheid. Is het verantwoord dat de gemeenschap zich bemoeit met het al dan niet islamitische gedrag van haar leden? Heeft de ene moslim het recht de andere moslim aan te spreken en hoever gaat dat? Staan we niet uiteindelijk allemaal alleen op de Dag des Oordeels voor de Hoogste Rechter? Hoever mag de bemoeienis van ouders gaan? Is het uiteindelijk niet allemaal tussen onszelf en Allah?
Overigens moet ik eerlijk toegeven dat ik mezelf ook betrap op hetzelfde mechanisme. Toen ik merkte dat twee klasgenootjes, een Iraanse en een Indonesische, niet vastten, kon ik een geschokte blik niet onderdrukken. En als ik Marokkaanse jongetjes op straat rotzooi zie trappen, ga ik me plaatsvervangend schamen.
Hoe zou de verhouding tussen het individu en de gemeenschap moeten zijn, tussen ik en wij, ik (de moslim) en wij (de gemeenschap), waar al die ik-jes onderdeel van uitmaken?
Mijns inziens een toch wat gecompliceerder vraagstuk, dan ik in eerste instantie dacht. Ik zie jullie reacties tegemoet.
Rabiah.
Nou nou nou zeg.
Blijken moslims ook maar mensen te zijn en die niet allemaal op elkaar lijken.
Meid je heb het wiel ontdekt!:duim:
Geplaatst door taouanza
Nou nou nou zeg.
Blijken moslims ook maar mensen te zijn en die niet allemaal op elkaar lijken.
Meid je heb het wiel ontdekt!:duim:
:moe:
Vreemd dat dat alles is wat je te zeggen hebt op z'n lange post?
Geplaatst door Rabi'ah.
:moe:
Vreemd dat dat alles is wat je te zeggen hebt op z'n lange post?
Sorry.
Maar meer kan ik er niet van maken:)
Geplaatst door Rabi'ah.
...Hoe zou de verhouding tussen het individu en de gemeenschap moeten zijn, tussen ik en wij, ik (de moslim) en wij (de gemeenschap), waar al die ik-jes onderdeel van uitmaken?
Mijns inziens een toch wat gecompliceerder vraagstuk, dan ik in eerste instantie dacht. Ik zie jullie reacties tegemoet. Rabiah.
Het antwoord van het westen op die algemene vraag is, even heel grof gesteld, dacht ik zo: morele onderwerpen die je vreselijk belangrijk vindt, giet je in een wet die voor iedereen geldt en die overtreders bestraft. Morele onderwerpen die je minder belangrijk vindt laat je over aan de maatschappij / de groep / het individu zelf.
Hoe dat voor moslimsamenlevingen ligt kan ik niet zeggen.
Opvattingen veranderen, dus wetten worden afgeschaft (hier: op scheiding, overspel, abortus, etc.) en er komen nieuwe wetten. Die volgen in feite de veranderde opvattingen met flinke vertraging, om niet telkens de waan van de dag te hoeven volgen.
Overspel bijv. werd gedurende een eeuw ongeveer steeds 'aanvaardbaarder', of althans iets dat gezien wordt als je persoonlijke verantwoordelijkheid, dus dat hoefde niet meer strafbaar te zijn.
Evengoed zijn er grote verschillen: in de Angelsaksische wereld is overspel in de politiek veel meer een issue dan in NL of Zuid-Europa.
Of ik mijn broeders hoeder ben moet iedereen voor zichzelf uitmaken, van geval tot geval. Daar is nooit een definitief, algemeen antwoord op te geven.
De hypocrisie die gepaard gaat met het stellen van zó strikte normen dat veel mensen zich daar niet aan kunnen houden vind ik stuitend. Sterker nog, die leidt volgens mij tot uitwassen die erger zijn dan de kwaal.
Geplaatst door taouanza
Nou nou nou zeg.
Blijken moslims ook maar mensen te zijn en die niet allemaal op elkaar lijken.
Meid je heb het wiel ontdekt!:duim:
Dat was de vraag niet.
Een sarcastische dooddoener.
Geplaatst door mark61
Dat was de vraag niet.
Een sarcastische dooddoener.
Sooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooooo bite mih :wohaa:
Geplaatst door Rabi'ah.
Ok, ben nu ongeveer een jaar moslima :wink: en het volgende moet me van het hart:
Toen ik me pas in de islam begon te verdiepen, was ik diep, heel erg diep onder de indruk van moslims in het algemeen.
Daarmee bedoel ik, dat ik er maar voetstoots vanuit ging dat alle moslims ook in de praktijk leefden naar hetgeen de Qor'an van ons vraagt.
Vooral voor moslima's met hoofddoek had ik veel respect, vanwege de druk die er vanuit de Nederlandse samenleving is om geen hoofddoek te dragen, maar ook vanwege het feit dat mij steeds gewezen werd op het belang van de hoofddoek, als symbool van de islam en fysiek symbool van kuisheid.
Want, een behoofddoekte vrouw, is een kuise vrouw -------toch?
Nu wil ik niet een hele inhoudelijke discussie beginnen over het al dan niet verplicht zijn van de hoofddoek.
Dat is een lang, gecompliceerd verhaal met vele aspecten en een discussie die hier ontelbare keren gevoerd is, ook door mijzelf.
Het enige waar ik hier op wil wijzen, is de theorie van de Qor'an, en de praktijk van sommige moslims.
Een greep uit bepaalde zaken die ik meegemaakt heb en die me vroeger heel erg schokten (nu overigens niet meer).
- Moslima's met hoofddoek die maagd waren, maar bepaald niet kuis, die thuis de brave dochter speelden, maar ondertussen vanalles deden wat de islam verbiedt maar er alleen voor zorgden dat ze technisch gezien maagd bleven.
- Islamitische jongens die het hele jaar door rookten, dronken en met meisjes naar bed gingen, maar alleen niet in de Ramadan.
- Een islamitische jongen die mij er op aanviel dat ik geen hoofddoek draarg en meteen riep dat ik geen moslima was en ook het dragen van sexy kleding door vrouwen afkeurde, terwijl hij zich geen minuut daarvoor nog had zitten verlekkeren aan het décolleté van Jennifer Lopez.
Ik begrijp heel goed dat mensen mensen zijn, ook bij moslims en dat iedereen fouten maakt, mijzelf incluis, maar wat ik moeilijk te begrijpen vind, is de hypocrisie.
Veel van de mensen die zelf namelijk zo waren, wezen wel met het wijzende vingertje naar een ander. Die moslima's met hoofddoek naar ongesluierde moslima's. En die jongens naar de Nederlandse meisjes met wie ze overigens zelf naar bed gingen.
Laatst vroeg iemand me nog of ik niet weleens stiekem at. Ik antwoordde van nee. Het maakt namelijk niet uit of je midden op straat eet, of stiekem in een donker hoekje - Allah ziet het toch wel.
Het maakt niet uit of je stiekem een vriend hebt of openlijk - ook dat weet Allah.
Dat was mijn redenering.
De andere kant van de medaille is, dat ik makkelijk praten heb. Ik heb er zelf voor gekozen.
En er zijn veel, heel veel moslims die geen vrije keus hebben. Die misschien helemaal niet zoveel zien in kuisheid of het niet drinken van alccohol, maar door de sociale druk gedwongen worden in ieder geval de schijn op te houden, wél zo te willen leven.
De verhalen van meisjes die door hun broers bedreigd of mishandeld worden omdat ze uit de pas lopen, zijn mij ook bekend, maar voorbeelden van verregaande sociale druk tegen mannen zijn natuurlijk ook te noemen.
Dit brengt ons op de vraag van de eigen verantwoordelijkheid. Is het verantwoord dat de gemeenschap zich bemoeit met het al dan niet islamitische gedrag van haar leden? Heeft de ene moslim het recht de andere moslim aan te spreken en hoever gaat dat? Staan we niet uiteindelijk allemaal alleen op de Dag des Oordeels voor de Hoogste Rechter? Hoever mag de bemoeienis van ouders gaan? Is het uiteindelijk niet allemaal tussen onszelf en Allah?
Overigens moet ik eerlijk toegeven dat ik mezelf ook betrap op hetzelfde mechanisme. Toen ik merkte dat twee klasgenootjes, een Iraanse en een Indonesische, niet vastten, kon ik een geschokte blik niet onderdrukken. En als ik Marokkaanse jongetjes op straat rotzooi zie trappen, ga ik me plaatsvervangend schamen.
Hoe zou de verhouding tussen het individu en de gemeenschap moeten zijn, tussen ik en wij, ik (de moslim) en wij (de gemeenschap), waar al die ik-jes onderdeel van uitmaken?
Mijns inziens een toch wat gecompliceerder vraagstuk, dan ik in eerste instantie dacht. Ik zie jullie reacties tegemoet.
Rabiah.
We zijn allemaal mensen.
Dan pas komen die dingen zoals geslacht, afkomst, geloof.....
:)
Geplaatst door Rabi'ah.
Hoe zou de verhouding tussen het individu en de gemeenschap moeten zijn, tussen ik en wij, ik (de moslim) en wij (de gemeenschap), waar al die ik-jes onderdeel van uitmaken?
Mijns inziens een toch wat gecompliceerder vraagstuk, dan ik in eerste instantie dacht. Ik zie jullie reacties tegemoet.
Rabiah.
Die verhouding ik-wij heeft nog een extra dimensie en dan kom je uit op ik-wij-geloof.
"Ik" houdt dan in dat iedere gelovige verantwoordelijk is voor zijn eigen mate en wijze van beleven en praktiseren van geloof, zonder daarin door 'wij' gehinderd, gedwongen, be- of veroordeeld te worden.
Je gelooft voor jezelf, niet voor een ander.
"Wij" houdt in dat alle ik-en, ongeacht de mate van gelovigheid, verantwoordelijk zijn voor het behoud van waarden als gemeenschapszin, solidariteit, airmiles en Douwe Egbertspunten.
Dat houdt in dat men elkaar niet afrekent of uitsluit op basis van de wijze waarop, of de mate waarin het geloof beleefd of gepraktiseerd wordt.
Dit alles om uit te komen op de stellingname dat het geloof alleen dan tot haar bedoelde recht kan komen als het in vrije wil en vrije keuze gepraktiseerd en verinnerlijkt kan worden.
Dan houd je dus gelovigen over die gelovigen blijven, ondanks de afwezigheid van welke vorm van (sociale of religieuse) pressie ook.
Geplaatst door Orakel
Die verhouding ik-wij heeft nog een extra dimensie en dan kom je uit op ik-wij-geloof.
"Ik" houdt dan in dat iedere gelovige verantwoordelijk is voor zijn eigen mate en wijze van beleven en praktiseren van geloof, zonder daarin door 'wij' gehinderd, gedwongen, be- of veroordeeld te worden.
Je gelooft voor jezelf, niet voor een ander.
"Wij" houdt in dat alle ik-en, ongeacht de mate van gelovigheid, verantwoordelijk zijn voor het behoud van waarden als gemeenschapszin, solidariteit, airmiles en Douwe Egbertspunten.
Dat houdt in dat men elkaar niet afrekent of uitsluit op basis van de wijze waarop, of de mate waarin het geloof beleefd of gepraktiseerd wordt.
Dit alles om uit te komen op de stellingname dat het geloof alleen dan tot haar bedoelde recht kan komen als het in vrije wil en vrije keuze gepraktiseerd en verinnerlijkt kan worden.
Dan houd je dus gelovigen over die gelovigen blijven, ondanks de afwezigheid van welke vorm van (sociale of religieuse) pressie ook.
:loens:
Geplaatst door Rabi'ah.
Ok, ben nu ongeveer een jaar moslima :wink: en het volgende moet me van het hart:
Toen ik me pas in de islam begon te verdiepen, was ik diep, heel erg diep onder de indruk van moslims in het algemeen.
Daarmee bedoel ik, dat ik er maar voetstoots vanuit ging dat alle moslims ook in de praktijk leefden naar hetgeen de Qor'an van ons vraagt.
Vooral voor moslima's met hoofddoek had ik veel respect, vanwege de druk die er vanuit de Nederlandse samenleving is om geen hoofddoek te dragen, maar ook vanwege het feit dat mij steeds gewezen werd op het belang van de hoofddoek, als symbool van de islam en fysiek symbool van kuisheid.
Want, een behoofddoekte vrouw, is een kuise vrouw -------toch?
Nu wil ik niet een hele inhoudelijke discussie beginnen over het al dan niet verplicht zijn van de hoofddoek.
Dat is een lang, gecompliceerd verhaal met vele aspecten en een discussie die hier ontelbare keren gevoerd is, ook door mijzelf.
Het enige waar ik hier op wil wijzen, is de theorie van de Qor'an, en de praktijk van sommige moslims.
Een greep uit bepaalde zaken die ik meegemaakt heb en die me vroeger heel erg schokten (nu overigens niet meer).
- Moslima's met hoofddoek die maagd waren, maar bepaald niet kuis, die thuis de brave dochter speelden, maar ondertussen vanalles deden wat de islam verbiedt maar er alleen voor zorgden dat ze technisch gezien maagd bleven.
- Islamitische jongens die het hele jaar door rookten, dronken en met meisjes naar bed gingen, maar alleen niet in de Ramadan.
- Een islamitische jongen die mij er op aanviel dat ik geen hoofddoek draarg en meteen riep dat ik geen moslima was en ook het dragen van sexy kleding door vrouwen afkeurde, terwijl hij zich geen minuut daarvoor nog had zitten verlekkeren aan het décolleté van Jennifer Lopez.
Ik begrijp heel goed dat mensen mensen zijn, ook bij moslims en dat iedereen fouten maakt, mijzelf incluis, maar wat ik moeilijk te begrijpen vind, is de hypocrisie.
Veel van de mensen die zelf namelijk zo waren, wezen wel met het wijzende vingertje naar een ander. Die moslima's met hoofddoek naar ongesluierde moslima's. En die jongens naar de Nederlandse meisjes met wie ze overigens zelf naar bed gingen.
Laatst vroeg iemand me nog of ik niet weleens stiekem at. Ik antwoordde van nee. Het maakt namelijk niet uit of je midden op straat eet, of stiekem in een donker hoekje - Allah ziet het toch wel.
Het maakt niet uit of je stiekem een vriend hebt of openlijk - ook dat weet Allah.
Dat was mijn redenering.
De andere kant van de medaille is, dat ik makkelijk praten heb. Ik heb er zelf voor gekozen.
En er zijn veel, heel veel moslims die geen vrije keus hebben. Die misschien helemaal niet zoveel zien in kuisheid of het niet drinken van alccohol, maar door de sociale druk gedwongen worden in ieder geval de schijn op te houden, wél zo te willen leven.
De verhalen van meisjes die door hun broers bedreigd of mishandeld worden omdat ze uit de pas lopen, zijn mij ook bekend, maar voorbeelden van verregaande sociale druk tegen mannen zijn natuurlijk ook te noemen.
Dit brengt ons op de vraag van de eigen verantwoordelijkheid. Is het verantwoord dat de gemeenschap zich bemoeit met het al dan niet islamitische gedrag van haar leden? Heeft de ene moslim het recht de andere moslim aan te spreken en hoever gaat dat? Staan we niet uiteindelijk allemaal alleen op de Dag des Oordeels voor de Hoogste Rechter? Hoever mag de bemoeienis van ouders gaan? Is het uiteindelijk niet allemaal tussen onszelf en Allah?
Overigens moet ik eerlijk toegeven dat ik mezelf ook betrap op hetzelfde mechanisme. Toen ik merkte dat twee klasgenootjes, een Iraanse en een Indonesische, niet vastten, kon ik een geschokte blik niet onderdrukken. En als ik Marokkaanse jongetjes op straat rotzooi zie trappen, ga ik me plaatsvervangend schamen.
Hoe zou de verhouding tussen het individu en de gemeenschap moeten zijn, tussen ik en wij, ik (de moslim) en wij (de gemeenschap), waar al die ik-jes onderdeel van uitmaken?
Mijns inziens een toch wat gecompliceerder vraagstuk, dan ik in eerste instantie dacht. Ik zie jullie reacties tegemoet.
Rabiah.
antwoord:
het zit in de menselijke natuur vrij te leven.
Als een kerel een lekker wijf kan scoren doet ie dat. Period.
Maakt echt geen donder uit wat voor zogenaamde overtuiging hij heeft.
Ook zit het in de menselijke natuur nieuwschierig te zijn. Dus jongeren willen wel proberen te roken (zelf nooit gedaan) en/of drinken.
Zogenaamde regeltjes die tegen de individuele menselijke natuur ingaan
zijn per definitie onzin en dienen alleen de belangen van een bepaalde organisatie/persoon.
Ik hoop dat dit zo duidelijk is voor je.
Geplaatst door taouanza
:loens:
Kan d'r niks aan doen. Toen ik ff niet oplette, sneakte me buuf snel achter me comp en tiepte die text in. Heb nu alles weer onder controle en zij houdt nu de aardappels in de gaten.
Geplaatst door Orakel
Kan d'r niks aan doen. Toen ik ff niet oplette, sneakte me buuf snel achter me comp en tiepte die text in. Heb nu alles weer onder controle en zij houdt nu de aardappels in de gaten.
Mooi kun je het nu in het Nederlands herhalen?:)
Geplaatst door taouanza
:loens:
Ach gossie: beheer snapt het niet.
Kan beheer nog wel inschatten of het door de beugel kan of niet?
Geplaatst door Orakel
Die verhouding ik-wij heeft nog een extra dimensie en dan kom je uit op ik-wij-geloof.
"Ik" houdt dan in dat iedere gelovige verantwoordelijk is voor zijn eigen mate en wijze van beleven en praktiseren van geloof, zonder daarin door 'wij' gehinderd, gedwongen, be- of veroordeeld te worden.
Je gelooft voor jezelf, niet voor een ander.
"Wij" houdt in dat alle ik-en, ongeacht de mate van gelovigheid, verantwoordelijk zijn voor het behoud van waarden als gemeenschapszin, solidariteit, airmiles en Douwe Egbertspunten.
Dat houdt in dat men elkaar niet afrekent of uitsluit op basis van de wijze waarop, of de mate waarin het geloof beleefd of gepraktiseerd wordt.
Dit alles om uit te komen op de stellingname dat het geloof alleen dan tot haar bedoelde recht kan komen als het in vrije wil en vrije keuze gepraktiseerd en verinnerlijkt kan worden.
Dan houd je dus gelovigen over die gelovigen blijven, ondanks de afwezigheid van welke vorm van (sociale of religieuse) pressie ook.
:duim:
Helemaal mee eens. :)
@ Nachtmelodie: Dit is zo ongeveer mijn verhaal zoals ik het een tijdje terug schreef op een andere site.
Ik ben altijd al gelovig geweest en ben christelijk opgevoed, mijn moeder is hervormd, mijn vader atheïst, alhoewel hij jaren communist is geweest, ook een soort religie, haha.
Wij zijn Surinaams, dus gaan in veel opzichten een stuk liberaler en relaxter met het geloof om dan hier in West-Europa tot voor kort de gewoonte was.
Niks zwartekousenkerk, hel en verdoemenis en een God der wrake, gelukkig! Bij ons thuis lag juist de nadruk op liefde, vergeving, vreugde en het persoonlijke contact met God, maar dan wel via Jezus als bemiddelaar en verlosser.
Dit laatste punt was ook meteen mijn grootste probleem met het christendom, het idee dat een mens andere mensen van zonde kon verlossen. Langzamerhand begon ik te twijfelen aan bepaalde christelijke dogma's, alhoewel die bij ons niet eens zo op de voorgrond traden.
Met die dogma's bedoel ik Jezus die gestorven zou zijn voor de zonden van de mensheid, Jezus als zoon van God, en ik begon mezelf ook vragen te stellen als: "Waarom komen alle profeten in de Bijbel uit het Midden-Oosten?" en "Hoe kan God nou fysieke kinderen hebben?"
Ik begon al vrij vroeg, toen ik een jaar of 9, 10 was, boeken over godsdienst te lezen, het interesseerde me gewoon erg. Ik heb gelezen over het hindoeïsme, het jodendom, het boeddhisme, een tijdje was ik helemaal into de Jehovahs Getuigen (Goddank nu niet meer natuurlijk!! ) en ook las ik veel Griekse mythen, maar dan meer als een soort sprookjes.
Langzamerhand begon ik steeds minder te zien in het christendom, het katholicisme vond ik sowieso altijd al een rare heidense toestand, en ik begon eigenlijk steeds meer toe te groeien naar - ja, naar wat wist ik toen nog niet.
Toen kwam, als een donderslag bij heldere hemel, 11 september. In zeker zin ook een keerpunt in mijn leven. Ik werd toen politiek bewust en begon o.m. actie te voeren voor Palestina. In die tijd was er zoveel te doen over de islam, dat ik dacht "Kom, laat ik eens naar de boekhandel gaan en boeken kopen over de islam". Een jaar lang las ik alles wat ik kon vinden over de islam; boeken van Westerlingen, maar ook boekjes als Halal en Haram; ik stelde moslims vragen en discussieerde over de islam, in real life, maar ook op internetdiscussiefora zoals maroc.nl.
Alhoewel ik heel veel in de islam zag waarvan ik zoveel van mezelf herkende, en dit gevoel werd steeds sterker, waren er ook bepaalde dingen waar ik een weerstand tegen had.
Ik kwam in die tijd namelijk in contact met een zeer strenge nieuwe moslima, een Nederlandse, en die leerde me allemaal dingen zoals dat je een hoofddoek moest dragen, maar niet zomaar 1, maar 1 tot over je borsten en dat je niet uit mocht gaan en niet met mannen bevriend mocht zijn en niet met een niet-moslim getrouwd mocht zijn en geen handen mocht geven. Dit beeld werd ook door diverse internetsites bevestigd.
Ondanks mijn weerstand tegen deze regels, merkte ik aan mezelf dat ik steeds "islamitischer" begon te worden; ik kreeg een tegenzin tegen varkensvlees, ik begon de Qor'an te lezen en ontdekte dat heel veel wat ik altijd al had geloofd en gevonden, gewoon in de Koran stond!
In die tijd, vlak voor de vorige Ramadan, heb ik de shahada gezegd terwijl ik op weg naar huis was, ik zat onder een boom, en zei de sunnitische shahada.
Desalniettemin bleef ik het moeilijk hebben met bepaalde zaken, die dus later puur uit de sunna bleken te komen, en een goede vriendin gaf me de link naar monotheist.nl en bracht me in contact met een broeder die ook alleen maar in de Koran geloofde.
Hij is trouwens ook een grote steun voor me geweest, omdat ik, in tegenstelling tot de meeste nieuwe moslims, geen islamitische partner heb en toen nog weinig islamitische vrienden en kennissen, behalve dan die extreme types.
Vrij snel al heb ik de sunna overboord gegooid en ben me gaan toeleggen op wat ik als de ware islam zie, dus de Qor'an; ik werd maatschappelijk actief, omdat ik dat ook zie als deel van de islam: goed zijn voor anderen.
In de Ramadan vastte ik uiteindelijk 15 dagen, wat al erg zwaar was, want iedereen om me heen at vrolijk door.
Wat wel steeds als een rode draad door alles heen bleef lopen was mijn persoonlijke contact met God door het gebed, en mijn interesse voor de islamitische mystiek, het soefisme, waar ik vanaf het begin veel over las en nu nog lees.
SalmayaSale
28-10-04, 12:10
Geplaatst door Rabi'ah.
Dit brengt ons op de vraag van de eigen verantwoordelijkheid. Is het verantwoord dat de gemeenschap zich bemoeit met het al dan niet islamitische gedrag van haar leden? Heeft de ene moslim het recht de andere moslim aan te spreken en hoever gaat dat? Staan we niet uiteindelijk allemaal alleen op de Dag des Oordeels voor de Hoogste Rechter? Hoever mag de bemoeienis van ouders gaan? Is het uiteindelijk niet allemaal tussen onszelf en Allah?
Rabiah.
Eerst even mijn excuse over mijn Verontwaardiging over de Imasakverhaal, wist niet dat je pas bij de club hoort. :duim:
De profeet zelf werd vaak door God op de vingers getikt als Hij op Gods troon onbewust probeerde te zitten, door dingen te verbieden/toestaan die God niet heeft gedaan.
Als wij iets daarvan kunnen leren is het wel dat wij ons niet moeten bemoeien met andermans zaken.
Het is wel onze plicht om iemand op zijn fouten te wijzen maar het is uiteindelijk tussen hem en God.
De ouders hebben wel een plicht tegenover hun kinderen tot zij volwassenen zijn.
Ze moeten hun het geloof bijbrengen. Als zij volwassenen zijn, mogen zij het beleven of niet.
Een man ging een keer naar Harun el Rachid om te vertellen dat hij een paar mensen betrapte op het drinken van alcohol. De kalief vroeg hem hoe hij dat ontdekte, de man verteld dat hij over de muur van een huis heeft gekeken. Toen kreeg hij van langs van de kalief omdat hij vond dat bespioneren nog erger is dan drinken.
Geplaatst door Rabi'ah.
Hoe zou de verhouding tussen het individu en de gemeenschap moeten zijn, tussen ik en wij, ik (de moslim) en wij (de gemeenschap), waar al die ik-jes onderdeel van uitmaken?
Mijns inziens een toch wat gecompliceerder vraagstuk, dan ik in eerste instantie dacht. Ik zie jullie reacties tegemoet.
Rabiah.
Ik zie de verhouding als volgt:
Je bent verantwoording ALLEEN aan God schuldig.
Je mag mensen adviseren maar niks opleggen.
Je bent vrij maar je vrijheid houdt bij iemand anders vrijheid op.
Edin moamala. Htwz dat wij iedereen met respect moeten behandelen dan pas krijgen wij het respect terug dat de islam verdient.
Ik heb altijd gedacht dat het hoofdoek-verhaal net zo abstract is dan het bikini-verhaal. :wijs:
Geplaatst door Rabi'ah.
Ok, ben nu ongeveer een jaar moslima :wink: en het volgende moet me van het hart:
Toen ik me pas in de islam begon te verdiepen, was ik diep, heel erg diep onder de indruk van moslims in het algemeen.
Daarmee bedoel ik, dat ik er maar voetstoots vanuit ging dat alle moslims ook in de praktijk leefden naar hetgeen de Qor'an van ons vraagt.
Vooral voor moslima's met hoofddoek had ik veel respect, vanwege de druk die er vanuit de Nederlandse samenleving is om geen hoofddoek te dragen, maar ook vanwege het feit dat mij steeds gewezen werd op het belang van de hoofddoek, als symbool van de islam en fysiek symbool van kuisheid.
Want, een behoofddoekte vrouw, is een kuise vrouw -------toch?
Nu wil ik niet een hele inhoudelijke discussie beginnen over het al dan niet verplicht zijn van de hoofddoek.
Dat is een lang, gecompliceerd verhaal met vele aspecten en een discussie die hier ontelbare keren gevoerd is, ook door mijzelf.
Het enige waar ik hier op wil wijzen, is de theorie van de Qor'an, en de praktijk van sommige moslims.
Een greep uit bepaalde zaken die ik meegemaakt heb en die me vroeger heel erg schokten (nu overigens niet meer).
- Moslima's met hoofddoek die maagd waren, maar bepaald niet kuis, die thuis de brave dochter speelden, maar ondertussen vanalles deden wat de islam verbiedt maar er alleen voor zorgden dat ze technisch gezien maagd bleven.
- Islamitische jongens die het hele jaar door rookten, dronken en met meisjes naar bed gingen, maar alleen niet in de Ramadan.
- Een islamitische jongen die mij er op aanviel dat ik geen hoofddoek draarg en meteen riep dat ik geen moslima was en ook het dragen van sexy kleding door vrouwen afkeurde, terwijl hij zich geen minuut daarvoor nog had zitten verlekkeren aan het décolleté van Jennifer Lopez.
Ik begrijp heel goed dat mensen mensen zijn, ook bij moslims en dat iedereen fouten maakt, mijzelf incluis, maar wat ik moeilijk te begrijpen vind, is de hypocrisie.
Veel van de mensen die zelf namelijk zo waren, wezen wel met het wijzende vingertje naar een ander. Die moslima's met hoofddoek naar ongesluierde moslima's. En die jongens naar de Nederlandse meisjes met wie ze overigens zelf naar bed gingen.
Laatst vroeg iemand me nog of ik niet weleens stiekem at. Ik antwoordde van nee. Het maakt namelijk niet uit of je midden op straat eet, of stiekem in een donker hoekje - Allah ziet het toch wel.
Het maakt niet uit of je stiekem een vriend hebt of openlijk - ook dat weet Allah.
Dat was mijn redenering.
De andere kant van de medaille is, dat ik makkelijk praten heb. Ik heb er zelf voor gekozen.
En er zijn veel, heel veel moslims die geen vrije keus hebben. Die misschien helemaal niet zoveel zien in kuisheid of het niet drinken van alccohol, maar door de sociale druk gedwongen worden in ieder geval de schijn op te houden, wél zo te willen leven.
De verhalen van meisjes die door hun broers bedreigd of mishandeld worden omdat ze uit de pas lopen, zijn mij ook bekend, maar voorbeelden van verregaande sociale druk tegen mannen zijn natuurlijk ook te noemen.
Dit brengt ons op de vraag van de eigen verantwoordelijkheid. Is het verantwoord dat de gemeenschap zich bemoeit met het al dan niet islamitische gedrag van haar leden? Heeft de ene moslim het recht de andere moslim aan te spreken en hoever gaat dat? Staan we niet uiteindelijk allemaal alleen op de Dag des Oordeels voor de Hoogste Rechter? Hoever mag de bemoeienis van ouders gaan? Is het uiteindelijk niet allemaal tussen onszelf en Allah?
Overigens moet ik eerlijk toegeven dat ik mezelf ook betrap op hetzelfde mechanisme. Toen ik merkte dat twee klasgenootjes, een Iraanse en een Indonesische, niet vastten, kon ik een geschokte blik niet onderdrukken. En als ik Marokkaanse jongetjes op straat rotzooi zie trappen, ga ik me plaatsvervangend schamen.
Hoe zou de verhouding tussen het individu en de gemeenschap moeten zijn, tussen ik en wij, ik (de moslim) en wij (de gemeenschap), waar al die ik-jes onderdeel van uitmaken?
Mijns inziens een toch wat gecompliceerder vraagstuk, dan ik in eerste instantie dacht. Ik zie jullie reacties tegemoet.
Rabiah.
Beste Rabiah,
Ik heb bewondering voor je stuk, ondanks dat ik een kaaskop ben.
Mijn eerste reactie: ik respecteer en bewonder iedereen die werkelijk in zijn/haar religie gelooft en conform die religie leeft. Ik vind ook dat die ruimte in Nederland gegarandeerd moet zijn.
Hoewel ik begrip heb voor het mechanisme van de groepsdruk, ben ik het daar helemaal niet mee eens. Het kernpunt van religie is nou juist de persoonlijke beleving daarvan en dat moet imho zo blijven/worden.
De hypocrisie is een bekend gegeven. Het is wel eens verfrissend om dat geluid ook eens uit moslimhoek te horen. Diezelfde hypocrisie is voor mij een reden om me af te zetten tegen vele uitingsvormen van de Islam, zoals bijvoorbeeld die hoofddoek.
Met name het daarmee onuitgesproken oordeel dat ongesluierde vrouwen niet kuis zijn, vind ik een grove belediging aan het adres van al die vrouwen (moslima of niet) die ongesluierd door het leven gaan en aan het adres van al die mannen die zich niet gelijk als een wellustig beest op je storten bij de aanblik van een stukje bloot. Maar goed dat is slechts mijn mening.
Voor het overige ben ik bang dat je maar weinig weerklank zult vinden bij je geloofsgenoten en de hypocrisie zal voortduren. Het enige wat je mischien bereikt is negativiteit vanwege je kritiek (hoe gefundeerd ook) want dat zijn zij niet gewend en zeker niet van een vrouw.
Voor nu laat ik het hierbij.
Geplaatst door SalmayaSale
...Ze moeten hun het geloof bijbrengen. Als zij volwassenen zijn, mogen zij het beleven of niet.
Als je 18 jaar 'geïndoctrineerd' bent, excusez le mot, is die keuze niet geheel vrij meer. Afhankelijk van de persoon.
Ik zie de verhouding als volgt:
Je bent verantwoording ALLEEN aan God schuldig.
Je mag mensen adviseren maar niks opleggen.
Je bent vrij maar je vrijheid houdt bij iemand anders vrijheid op.
Dat is een mooie gedachte :staart: , maar werkt niet. Waar mensen samenleven zijn conflicten. De meeste van die conflicten los je niet op met een advies. Er moet dus een mechanisme zijn dat mensen weerhoudt van het oplossen van die conflicten met geweld. Godsdienst alleen werkt niet, en zo hebben alle gemeenschappen in de wereld dan ook wetten.
Misschien met uitzondering van kleine, overzichtelijke gemeenschappen als Aboriginals etc. Maar ook die hebben regels en sancties. Het wordt onleefbaar als bestraffing van elke misdaad wordt uitgesteld tot na de dood. Daarom zijn er dus wetten.
De vraag is dan, wat moet er in de wet geregeld worden en wat niet. Al het morele dat daarbuiten ligt is onderhevig aan moraal. Dan pas wordt jouw verhaal van kracht.
Dan nog, waar is de grens van jouw vrijheid met die van iemand anders?
Op dit forum zie ik voortdurend mensen elkaar naar de hel sturen met een beroep op het heilige boek. Je hebt nog veel zendingswerk te verrichten. Moge Allah je steunen. Sérieusement.
Edin moamala. Htwz dat wij iedereen met respect moeten behandelen dan pas krijgen wij het respect terug dat de islam verdient.
Ik heb altijd gedacht dat het hoofdoek-verhaal net zo abstract is dan het bikini-verhaal. :wijs:
Zo is het maar net. De laatste zin begrijp ik niet?
Geplaatst door Stopnaald
Beste Rabiah,
Ik heb bewondering voor je stuk, ondanks dat ik een kaaskop ben.
Mijn eerste reactie: ik respecteer en bewonder iedereen die werkelijk in zijn/haar religie gelooft en conform die religie leeft. Ik vind ook dat die ruimte in Nederland gegarandeerd moet zijn.
Hoewel ik begrip heb voor het mechanisme van de groepsdruk, ben ik het daar helemaal niet mee eens. Het kernpunt van religie is nou juist de persoonlijke beleving daarvan en dat moet imho zo blijven/worden.
De hypocrisie is een bekend gegeven. Het is wel eens verfrissend om dat geluid ook eens uit moslimhoek te horen. Diezelfde hypocrisie is voor mij een reden om me af te zetten tegen vele uitingsvormen van de Islam, zoals bijvoorbeeld die hoofddoek.
Met name het daarmee onuitgesproken oordeel dat ongesluierde vrouwen niet kuis zijn, vind ik een grove belediging aan het adres van al die vrouwen (moslima of niet) die ongesluierd door het leven gaan en aan het adres van al die mannen die zich niet gelijk als een wellustig beest op je storten bij de aanblik van een stukje bloot. Maar goed dat is slechts mijn mening.
Voor het overige ben ik bang dat je maar weinig weerklank zult vinden bij je geloofsgenoten en de hypocrisie zal voortduren. Het enige wat je mischien bereikt is negativiteit vanwege je kritiek (hoe gefundeerd ook) want dat zijn zij niet gewend en zeker niet van een vrouw.
Voor nu laat ik het hierbij.
Gelukkig ben jij niet hypocriet en wil jij niet je moraal op leggen aan derden. Kijk een lichtpuntje.
Geplaatst door taouanza
Gelukkig ben jij niet hypocriet en wil jij niet je moraal op leggen aan derden. Kijk een lichtpuntje.
?
Bij de weg ik heb vandaag gewoon op straat een broodje Doner gegeten. Als ik vast vast ik voor Allah en als ik dat niet doe dat weet Allah waarom niet.
Ik betrapte mezelf erop dat ik het thuis wilde gaan eten om niet gezien te worden en dacht: Allah ziet me toch en van Hem heb ik toestemming.
Wat kan de rest mij schelen.
SalmayaSale
28-10-04, 13:59
Geplaatst door mark61
Als je 18 jaar 'geïndoctrineerd' bent, excusez le mot, is die keuze niet geheel vrij meer. Afhankelijk van de persoon.
dat noem je indoctrinatie, dat noem ik gewoon opvoeding.
Het is je plicht om als ouders je kind(eren) je eigen waarden en normen door te geven, je gaat niet bij de buren kloppen om er een paar van te lenen.
Als je moslim bent, maakt je geloof zeker een grote deel van je opvoeding maar tradities spelen ook een rol daarin.
Als volwassen ben je geacht om zelf op onderzoek te gaan.
Afhankelijk van de persoon, betwist ik niet, helemaal waar, afhankelijk van je intellect ook.
QUOTE]Geplaatst door mark61
Dat is een mooie gedachte :staart: , maar werkt niet. Waar mensen samenleven zijn conflicten. De meeste van die conflicten los je niet op met een advies. Er moet dus een mechanisme zijn dat mensen weerhoudt van het oplossen van die conflicten met geweld. Godsdienst alleen werkt niet, en zo hebben alle gemeenschappen in de wereld dan ook wetten.
Misschien met uitzondering van kleine, overzichtelijke gemeenschappen als Aboriginals etc. Maar ook die hebben regels en sancties. Het wordt onleefbaar als bestraffing van elke misdaad wordt uitgesteld tot na de dood. Daarom zijn er dus wetten.
De vraag is dan, wat moet er in de wet geregeld worden en wat niet. Al het morele dat daarbuiten ligt is onderhevig aan moraal. Dan pas wordt jouw verhaal van kracht.
[/QUOTE]
Wetten zijn regels die emotieloos zijn en dat is misschien het verkeerde van.
Mensen zitten ingewikkelder in elkaar dan schetsprofielen.
Dan heb je nog de vraag, wie gaat de wet toepassen? Een rechtvaardige iemand om iemand die op macht belust is?
Vergis je niet, niemand wordt gewelddadig geboren, het geloof is ook onschuldig daarin.
Frustratie, oneerlijkheid, onderdrukking, onrechtvaardigheid is de belangrijkste oorzaak van geweld, dat mensen daarbij het geloof betrekken bewijst maar des te meer hun wanhoop en hun doelloosheid.
Wat je zegt over morele en moraal, vind ik heel mooi.
Ja, hoe kan je nou je morele verheven tot de wereldse waard als je moraal op nul zit?
QUOTE]Geplaatst door mark61
Dan nog, waar is de grens van jouw vrijheid met die van iemand anders?
Op dit forum zie ik voortdurend mensen elkaar naar de hel sturen met een beroep op het heilige boek. Je hebt nog veel zendingswerk te verrichten. Moge Allah je steunen. Sérieusement.
[/QUOTE]
Als mijn vrijheid letsel aan een andere zou toebrengen, is het geen vrijheid meer maar een misdaad.
QUOTE]Geplaatst door mark61
Zo is het maar net. De laatste zin begrijp ik niet?
[/QUOTE]
Serieusement niet? Zal ik nog een kans geven?
SalmayaSale
28-10-04, 14:03
Geplaatst door taouanza
Bij de weg ik heb vandaag gewoon op straat een broodje Doner gegeten. Als ik vast vast ik voor Allah en als ik dat niet doe dat weet Allah waarom niet.
Ik betrapte mezelf erop dat ik het thuis wilde gaan eten om niet gezien te worden en dacht: Allah ziet me toch en van Hem heb ik toestemming.
Wat kan de rest mij schelen.
Mmmm, ik weet ook waarom.
Maar zou je het ook in Marokko kunnen doen?
Geplaatst door SalmayaSale
Mmmm, ik weet ook waarom.
Maar zou je het ook in Marokko kunnen doen?
Ja ik zou het ook in Marokko kunnen doen. Waarom doe jij zo denigrerend over Marokko????
SalmayaSale
28-10-04, 14:20
Geplaatst door taouanza
Ja ik zou het ook in Marokko kunnen doen. Waarom doe jij zo denigrerend over Marokko????
Nou dan heb je mij echt niet begrepen. Ik had het over Marokko omdat jij toevallig Marokkanse bent. Maar het kon net zo goed over een ander land gaan.
Was ik ooit neerbuigend over Marokko? Hoe kom je daarbij?
Ik ben dol op Marokko.
Ik bedoel alleen dat jouw mooi verhaal over het eten op straat hier wel kan, in een niet-moslim land, maar dat het in een moslim land heel anders zou pakken. Vind je ook niet?
Geplaatst door SalmayaSale
Nou dan heb je mij echt niet begrepen. Ik had het over Marokko omdat jij toevallig Marokkanse bent. Maar het kon net zo goed over een ander land gaan.
Was ik ooit neerbuigend over Marokko? Hoe kom je daarbij?
Ik ben dol op Marokko.
Ik bedoel alleen dat jouw mooi verhaal over het eten op straat hier wel kan, in een niet-moslim land, maar dat het in een moslim land heel anders zou pakken. Vind je ook niet?
Ik denk het niet.
Mocht iemand mijn aanspreken zou ik zeggen: Vast ik God of vast ik voor jou?
SalmayaSale
28-10-04, 14:34
Geplaatst door taouanza
Ik denk het niet.
Mocht iemand mijn aanspreken zou ik zeggen: Vast ik God of vast ik voor jou?
Dat vind ik wel moedig, ik zou het echt niet kunnen.
Ik voel het ook als respect, als ik in het openbaar zou eten, beledig ik misschien de vastende mensen.
Zoals ik al zei de vrijheid van het individu houdt op als die van de massa begint (ik zeg niet dat je geen respect toont, begrijp me niet weer verkeerd, dat is gewoon mijn mening)
Trouwens, het zou me meer energie kosten om de afkeurende blikken te ontwijken dan het stiekem eten.
Geplaatst door SalmayaSale
dat noem je indoctrinatie, dat noem ik gewoon opvoeding.
Het is je plicht om als ouders je kind(eren) je eigen waarden en normen door te geven, je gaat niet bij de buren kloppen om er een paar van te lenen....
Normen en waarden is 1 ding, dat daar een geloof bij hoort is een ander ding. Niet dat ik nou zeg dat je het beslist niet moet doen, maar weet wel wat je doet.
Wetten zijn regels die emotieloos zijn en dat is misschien het verkeerde van.
Gelukkig zijn ze er wel.
Mensen zitten ingewikkelder in elkaar dan schetsprofielen.
Dan heb je nog de vraag, wie gaat de wet toepassen? Een rechtvaardige iemand om iemand die op macht belust is?
De staat. Gecontroleerd door onze volksvertegenwoordiging. Waar woon jij?
Als mijn vrijheid letsel aan een andere zou toebrengen, is het geen vrijheid meer maar een misdaad.
Sommige mensen leggen dat zo uit, dat andermans gedrag dat hen in feite niets aangaat en niet raakt, hen wel schade toebrengt. Sujet glissant.
Serieusement niet? Zal ik nog een kans geven?
SVP
PS, voor eenvoudig citeren: selecteer de tekst en klik op citaat. Uitgebreide modus linksboven moet aangevinkt staan.
Geplaatst door SalmayaSale
Dat vind ik wel moedig, ik zou het echt niet kunnen.
Ik voel het ook als respect, als ik in het openbaar zou eten, beledig ik misschien de vastende mensen.
Zoals ik al zei de vrijheid van het individu houdt op als die van de massa begint (ik zeg niet dat je geen respect toont, begrijp me niet weer verkeerd, dat is gewoon mijn mening)
Trouwens, het zou me meer energie kosten om de afkeurende blikken te ontwijken dan het stiekem eten.
Wat beledigen het is een zegen om te kunnen vasten.
En als ik mensen beledig door me niet voor mijn vrouwelijkheid te schamen is dat hun probleem.
De massa betaalt me rekeneningen niet dus daar heb ik maling aan.
Moeten ze maar de andere kant op kijken en niet gelijk het slechtste denken.
SalmayaSale
28-10-04, 15:04
Geplaatst door mark61
Normen en waarden is 1 ding, dat daar een geloof bij hoort is een ander ding. Niet dat ik nou zeg dat je het beslist niet moet doen, maar weet wel wat je doet.
Gelukkig zijn ze er wel.
De staat. Gecontroleerd door onze volksvertegenwoordiging. Waar woon jij?
Sommige mensen leggen dat zo uit, dat andermans gedrag dat hen in feite niets aangaat en niet raakt, hen wel schade toebrengt. Sujet glissant.
SVP
PS, voor eenvoudig citeren: selecteer de tekst en klik op citaat. Uitgebreide modus linksboven moet aangevinkt staan.
Ps bedankt voor tip.
Ik weet dat het een sujet glissant is maar j´ai des patins efficaces heureusement.
Ik heb niet altijd hier gewoond en niet iedereen woont in een democratisch land.
Iedereen denkt dat een bikini heel onthullend is maar dekt het niet net de belangrijkste delen van de vrouw?
Een hoofddoek zou een vrouw bedekken maar is het gezicht/ogen van een vrouw niet het belangrijkste?Het harenverhaal is een fabel, die vrouw kan toch net zo goed kaal zijn onder haar hoofddoek.
Liefde op het eerst gezicht niet op het eerste haar toch?
Corrige moi si je me trompe
Geplaatst door SalmayaSale
Ps bedankt voor tip.
Ik weet dat het een sujet glissant is maar j´ai des patins efficaces heureusement.
Moi pas. Mijn patins zijn ietwat roestig.
Ik heb niet altijd hier gewoond en niet iedereen woont in een democratisch land...
Corrige moi si je me trompe
Ik vind het fantastisch. Rien à corriger. Zelf denk en voel ik dat een vrouw die veel te raden overlaat eerder tot silechte gevoelens leidt dan een vrouw die zich meer 'blootgeeft'. Het kan zijn dat ik speciaal pervers ben, maar ik denk dat dat voor veel mannen geldt.
Toch dacht ik dat ook u een hoofddoek van belang vindt.
Ik zou het op prijs stellen als je een mening wil uiten op het topic 'We zijn allemaal oversekst' Je hoeft alleen het beginartikel te lezen en de reacties vanaf pagina 8, waar de 'herhaling' begint.
SalmayaSale
28-10-04, 17:30
Geplaatst door mark61
Moi pas. Mijn patins zijn ietwat roestig.
Ik vind het fantastisch. Rien à corriger. Zelf denk en voel ik dat een vrouw die veel te raden overlaat eerder tot silechte gevoelens leidt dan een vrouw die zich meer 'blootgeeft'. Het kan zijn dat ik speciaal pervers ben, maar ik denk dat dat voor veel mannen geldt.
Helemaal mee eens. Ik kan nooit vergeten wat een klasgenoot ooit tegen me zei, in mijn klas waren wij allemaal zonder hoofddoek, alleen een had een op, dat alles zou geven om die meid naakt te zien.
Toch dacht ik dat ook u een hoofddoek van belang vindt.
Ja dat laat me nog niet los, al vind ik onterecht dat Wij ons moeten bedekken omdat de man zwak en kwetsbaar is jegens onze charmes.
Moet Hij niet een sluier op? :corcky: :cola:
Ik zozijn allemaal oversekst' u het op prijs stellen als je een mening wil uiten op het topic 'We Je hoeft alleen het beginartikel te lezen en de reacties vanaf pagina 8, waar de 'herhaling' begint.
Ik zal kijken. Promis.
Geplaatst door SalmayaSale
Helemaal mee eens. Ik kan nooit vergeten wat een klasgenoot ooit tegen me zei, in mijn klas waren wij allemaal zonder hoofddoek, alleen een had een op, dat alles zou geven om die meid naakt te zien.
Een vrouw in een bikini is voor mij vlees. Roept meer associaties op met sjilager dan wat anders.
Ja dat laat me nog niet los, al vind ik onterecht dat Wij ons moeten bedekken omdat de man zwak en kwetsbaar is jegens onze charmes. Moet Hij niet een sluier op? :corcky: :cola:
Hoe bedek je je charmes met een doek? Dat wordt wel een heel grote doek dan. Is haar = charme? Nee toch, zei je net? Is charme misschien the way you walk, the way you talk? Alleen een burqa kan de man hier nog redden. Alors, als je je klep houdt, dan.
Hij heeft misschien behoefte aan een kuisheidsgordel.
Ik zal kijken. Promis.
merci.
deleted user
28-10-04, 18:26
Geplaatst door Rabi'ah.
Dit brengt ons op de vraag van de eigen verantwoordelijkheid. Is het verantwoord dat de gemeenschap zich bemoeit met het al dan niet islamitische gedrag van haar leden? Heeft de ene moslim het recht de andere moslim aan te spreken en hoever gaat dat? Staan we niet uiteindelijk allemaal alleen op de Dag des Oordeels voor de Hoogste Rechter? Hoever mag de bemoeienis van ouders gaan? Is het uiteindelijk niet allemaal tussen onszelf en Allah?
Bij de tijd! Voorwaar, alle mensen zijn in verbeuring (verlies ten gevolge van schuld en zonde). Behalve degenen die geloven (in Allaah) en goede daden verrichten en elkaar aansporen tot de Waarheid en elkaar aansporen tot geduld. (Soerah Al-‘Asr)
(Iemaam) Ashaafi’ie heeft gezegd: “Als Allaah geen ander bewijs voor Zijn Schepping had neergezonden behalve dit hoofdstuk, dan zou het voldoende voor hen zijn geweest!”
(Iemaam) Al-Boechaarie zei: “Hoofdstuk: (zoek) kennis vóór dat je spreekt en handelt. Want de Meest Verhevene Zegt:
Weet dat Hij la illaaha illa Allaah is (niets of niemand heeft het recht om aanbeden te worden dan Allaah) en vraag (dan) om vergeving voor jouw zonden… (Mohammed: 19)
Hij begon dus eerst met (het opnoemen v.d.) kennis voor dat Hij de uitspraak en de handeling (opnoemde).”
Marsipulami
29-10-04, 01:13
De dag dat de islaminterpretatie van Rabi'ah mainstream-islam wordt, dan word ikzelf ook moslim. Ik vrees echter dat dit er nooit van zal komen. Net als Rabi'ah zie ik erg veel sympathieke dingen bij moslims. Daarnaast zie ik ook veel hypocrisie, en om even te generaliseren: doen ze niks anders dan elkaar kleineren en de grond in boren, dan zwijgen we van onderlinge jaloezie, het onderlinge wantrouwen, de oeverloze rivaliteit, iedereen die de grootste wil zijn en de andere moslims die dat steevast zullen beletten, enz.. Soms lijken moslims veel op protestantse Hollanders
Geplaatst door Marsipulami
De dag dat de islaminterpretatie van Rabi'ah mainstream-islam wordt, dan word ikzelf ook moslim. Ik vrees echter dat dit er nooit van zal komen. Net als Rabi'ah zie ik erg veel sympathieke dingen bij moslims. Daarnaast zie ik ook veel hypocrisie, en om even te generaliseren: doen ze niks anders dan elkaar kleineren en de grond in boren, dan zwijgen we van onderlinge jaloezie, het onderlinge wantrouwen, de oeverloze rivaliteit, iedereen die de grootste wil zijn en de andere moslims die dat steevast zullen beletten, enz.. Soms lijken moslims veel op protestantse Hollanders
Je bent lief.
Wat dacht je van een vergelijking met de staatsinrichting van Belgenland? Sire, er zijn geen Belgen.
Als je niet zo gelovig was, kon je zien dat het hier over mensen gaat. Mensen doen mensendingen. For better or for worse. In mijn nederige ongelovige opinie komt dat nog voor het aanhangen van een bepaalde religie.
Geplaatst door mark61
Een vrouw in een bikini is voor mij vlees.
Zozo Mark, de aap komt nu wel uit de mouw he :)
Geplaatst door Marsipulami
De dag dat de islaminterpretatie van Rabi'ah mainstream-islam wordt, dan word ikzelf ook moslim.
Weet je Mars, ik heb jou er altijd al van verdacht stiekem agnost/atheist te zijn die graag WIL geloven omdat hij er zoveel sociale en morele voordelen in ziet :)
Deze opmerking past daar goed in.
Geplaatst door Mark
Zozo Mark, de aap komt nu wel uit de mouw he :)
psies :fpimp: Je dacht toch niet dat ik voor niks tig pagina's doorga met de filosofische onderbouwing van mijn schaamteloos misbruik?
Geplaatst door mark61
psies :fpimp: Je dacht toch niet dat ik voor niks tig pagina's doorga met de filosofische onderbouwing van mijn schaamteloos misbruik?
je dwingt ze tot sex onder dreiging van eindeloze betogen? :haha:
Geplaatst door Mark
je dwingt ze tot sex onder dreiging van eindeloze betogen? :haha:
Man je moes s weten hoeveel ik er zo al plat heb gekregen.
Na ja sufgeluld toch minstens, maar jah, dat maakt voor een man toch niet uit.
Geplaatst door Marsipulami
De dag dat de islaminterpretatie van Rabi'ah mainstream-islam wordt, dan word ikzelf ook moslim. Ik vrees echter dat dit er nooit van zal komen. Net als Rabi'ah zie ik erg veel sympathieke dingen bij moslims. Daarnaast zie ik ook veel hypocrisie, en om even te generaliseren: doen ze niks anders dan elkaar kleineren en de grond in boren, dan zwijgen we van onderlinge jaloezie, het onderlinge wantrouwen, de oeverloze rivaliteit, iedereen die de grootste wil zijn en de andere moslims die dat steevast zullen beletten, enz.. Soms lijken moslims veel op protestantse Hollanders
En dan zeggen ze dat Marokkanen geen zelfkritiek hebben.:jammer:
Geplaatst door Marsipulami
Soms lijken moslims veel op protestantse Hollanders
Dat heb ik altijd al gevonden. En ik kan het weten. Katholieken zijn daarentegen maar buitenbeentjes.
Geplaatst door Mark
Zozo Mark, de aap komt nu wel uit de mouw he :)
Oh ja hoor en maar schijnheilig doen tegen Rabiah maar hier kan je om lachen.
Moeten jullie niet paginas lang vertontwaardigd zijn?
Is hij nou niet verkrachtingen aan het goedpraten?
Geplaatst door taouanza
Oh ja hoor en maar schijnheilig doen tegen Rabiah maar hier kan je om lachen.
Moeten jullie niet paginas lang verontwaardigd zijn?
Is hij nou niet verkrachtingen aan het goedpraten?
:moe:
Geplaatst door taouanza
Oh ja hoor en maar schijnheilig doen tegen Rabiah maar hier kan je om lachen.
Moeten jullie niet paginas lang vertontwaardigd zijn?
Is hij nou niet verkrachtingen aan het goedpraten?
Toon maar aan waar ik haar daarvan beschuldigd heb.
Geplaatst door Mark
Toon maar aan waar ik haar daarvan beschuldigd heb.
Of ik.
Geplaatst door mark61
Of ik.
Ik heb het topic bewust vermeden k laat me niet weer in de val lokken zoals dat zwembadgedoe.
kijk toch eens naar wat ik daar nou gezegd heb voor je me daar van beschuldigd
Geplaatst door taouanza
Ik heb het topic bewust vermeden k laat me niet weer in de val lokken zoals dat zwembadgedoe.
? Sorry, kan ik me niet meer herinneren.
Geplaatst door Orakel
"Wij" houdt in dat alle ik-en, ongeacht de mate van gelovigheid, verantwoordelijk zijn voor het behoud van waarden als gemeenschapszin, solidariteit, airmiles en Douwe Egbertspunten .
:hihi:
Geplaatst door taouanza
Ik heb het topic bewust vermeden k laat me niet weer in de val lokken zoals dat zwembadgedoe.
:D
:tover:
:schreeuw:
Geplaatst door mark61
psies :fpimp: Je dacht toch niet dat ik voor niks tig pagina's doorga met de filosofische onderbouwing van mijn schaamteloos misbruik?
:haha:
is dit je filosofische onderbouwing ((??))
Geplaatst door mark61
Nogmaals: het zelf uitkiezen van meer dan 1 partner heeft geen klap te maken met 'makkelijk' of 'moeilijk'. Een zelfstandige, onafhankelijke , nadenkende vrouw is niet bezig met makkelijk of moeilijk toegeven aan de wensen van een man, maar KIEST zelf ergens voor. Ze is niet passief maar actief .
of dit:
Geplaatst door mark61
Wat jij 'makkelijk' noemt is dan ook een eufemisme voor 'ik hoef haar niet te respecteren WANT ze doet het toch met 'iedereen'.' Je bereidt hiermee de weg voor 'gerechtvaardigde' verkrachting en totaal gebrek aan respect. 'Niet serieus' is helemaal een misselijke verkrachting van de waarheid. Deze vrouwen zijn bloedserieus , en doen waar ze zin in hebben .
:hardlach:
Geplaatst door Rabi’ah
Hoe zou de verhouding tussen het individu en de gemeenschap moeten zijn, tussen ik en wij, ik (de moslim) en wij (de gemeenschap), waar al die ik-jes onderdeel van uitmaken?
Iedereen op zijn eigen eilandje, of een totalitaire maatschappij, zijn de uitersten. Wat is een goede plaats op de lijn daartussen? Dat is de universele vraag van integratie, voor alle samenlevingen.
Dit brengt ons op de vraag van de eigen verantwoordelijkheid. Is het verantwoord dat de gemeenschap zich bemoeit met het al dan niet islamitische gedrag van haar leden? Heeft de ene moslim het recht de andere moslim aan te spreken en hoever gaat dat? Staan we niet uiteindelijk allemaal alleen op de Dag des Oordeels voor de Hoogste Rechter? Hoever mag de bemoeienis van ouders gaan? Is het uiteindelijk niet allemaal tussen onszelf en Allah?
Geplaatst door Orakel
"Wij" houdt in dat alle ik-en, ongeacht de mate van gelovigheid, verantwoordelijk zijn voor het behoud van waarden als gemeenschapszin, solidariteit, airmiles en Douwe Egbertspunten.
Dat houdt in dat men elkaar niet afrekent of uitsluit op basis van de wijze waarop, of de mate waarin het geloof beleefd of gepraktiseerd wordt.
Geldt niet alleen voor mensen met dezelfde levens- en wereldbeschouwing, maar voor alle mensen.
Zijn er dus universele waarden? Volgens Orakel wel, geloof ik.
Geplaatst door SalmayaSalem
Ik zie de verhouding als volgt:
Je bent verantwoording ALLEEN aan God schuldig.
Je mag mensen adviseren maar niks opleggen.
Je bent vrij maar je vrijheid houdt bij iemand anders vrijheid op.
Als je alleen over de moslimse godsdienst spreekt kan ik je wel volgen.
Maar in het algemeen gaat dit me veel te ver. Ook voor je levensbeschouwing of ideologie ben je verantwoordelijkheid aan andere mensen verschuldigd. Jouw levensbeschouwing kan nl. grote gevolgen voor anderen hebben.
Geplaatst door Orakel
Dit alles om uit te komen op de stellingname dat het geloof alleen dan tot haar bedoelde recht kan komen als het in vrije wil en vrije keuze gepraktiseerd en verinnerlijkt kan worden.
Dan houd je dus gelovigen over die gelovigen blijven, ondanks de afwezigheid van welke vorm van (sociale of religieuse) pressie ook.
Daar ben ik blij om! Want dan is godsdienst dus te verenigen met idealen uit moderne ethiek zoals autonomie.
Pytaghoras
31-10-04, 17:25
Geplaatst door taouanza
Bij de weg ik heb vandaag gewoon op straat een broodje Doner gegeten. Als ik vast vast ik voor Allah en als ik dat niet doe dat weet Allah waarom niet.
Ik betrapte mezelf erop dat ik het thuis wilde gaan eten om niet gezien te worden en dacht: Allah ziet me toch en van Hem heb ik toestemming.
Wat kan de rest mij schelen.
Je moet het ook niet verkeerd begrijpen. Ik vind dat je ook rekening moet houden met anderen. De anderen weten toch niet of je wel/niet mag eten?
Geplaatst door Pytaghoras
Je moet het ook niet verkeerd begrijpen. Ik vind dat je ook rekening moet houden met anderen. De anderen weten toch niet of je wel/niet mag eten?
Maar als iedereen met zijn eigen zaken bemoeit en niet meteen het ergste denkt is er niks aan de hand.
Geplaatst door taouanza
Maar als iedereen met zijn eigen zaken bemoeit en niet meteen het ergste denkt is er niks aan de hand.
Prima conclusie.
Eigen verantwoordelijkheid!
"Achter elk pleidooi voor de verdediging van de identiteit van een groep bestaat een complot tegen de individuele vrijheid, aldus Mario Vargas Llosa en hij heeft gelijk. De essentie van de Verlichting en de moderniteit is dat de mens de mogelijkheid heeft om zelf invulling te geven aan zijn of haar levenslot. In die zin hebben we geen behoefte aan minder maar juist aan meer individualisme. We moeten het individualisme – door tegenstanders verkeerdelijk gelijkgesteld met egoïsme, zelfzucht of onverschilligheid – dan ook aanmoedigen, vooral in die gemeenschappen waar mensen omwille van religieuze, sociale en culturele tradities onderdrukt worden. "
bron: http://www.liberales.be/cgi-bin/showframe.pl?boek&tarik
Geplaatst door sjaen
"Achter elk pleidooi voor de verdediging van de identiteit van een groep bestaat een complot tegen de individuele vrijheid, aldus Mario Vargas Llosa en hij heeft gelijk.
:moe:
De essentie van de Verlichting en de moderniteit is dat de mens de mogelijkheid heeft om zelf invulling te geven aan zijn of haar levenslot. In die zin hebben we geen behoefte aan minder maar juist aan meer individualisme.
:gniffel:
We moeten het individualisme – door tegenstanders verkeerdelijk gelijkgesteld met egoïsme, zelfzucht of onverschilligheid – dan ook aanmoedigen, vooral in die gemeenschappen waar mensen omwille van religieuze, sociale en culturele tradities onderdrukt worden. "
[/url]
:duizelig:
Ijdelheid is in wezen een zeer sociale houding.
Meer dan trots.
Denk daar maar eens over na!
Doe ik dat ook.
:boogjes:
Ik vindt dat de mensen nog teveel roedelgedrag vertonen! (de groep boven het individu plaatsen)
Authentiek en sociaal.
:ego: