Marsipulami
06-11-04, 11:14
QUE? Kabaalwake
We hebben al vele manieren gezien om verdriet in rouw om te zetten. Op de rouwplechtigheid van een beroemde mens wordt niet alleen getraand, er wordt ook, meer dan vroeger, weleens geapplaudisseerd. Pim Fortuyn kreeg op zijn laatste tocht door Rotterdam in 2002 applaus en bijna hooliganeske ,,Peu-heum!'' -kreten te horen (Rotterdams voor ,,Pi-im'').
Maar een heuse kabaalwake, dat lijkt nieuw in onze contreien - en het is een stijlfiguur met toekomst. Nauwelijks enkele uren na de moord op de cineast Theo van Gogh, dinsdag, riep de Amsterdamse burgemeester Job Cohen op tot zo'n kabaalwake, 's avonds op de Dam. Of Cohen lang heeft nagedacht over het woord, weten we niet. Waarschijnlijk kwam het uit de buik. Van Gogh noemde de burgemeester eens ,,een slappe zak die zich laat misleiden door geitenneukers''. Dat burgemeester Cohen daarom voor Van Gogh niet meteen dacht aan een moment van ingehouden sereniteit met kaarsjes en een engelenkoor, lijkt logisch.
En dus stonden dinsdagavond twintigduizend Nederlanders op de Dam nog meer kabaal te maken dan anders. Een grote trommel, houten lepels op kookpotten, fluitjes, bommetjes, gegil en geschreeuw. Een waardig eerbetoon voor een overtuigde toeteraar.
Op het moment dat Amsterdam zijn schreeuw op de Dam losliet, trokken in Den Haag jongeren door de straat om met slogans als ,,Eigen volk eerst'' en ,,Islamieten parasieten'' hun eigen kabaalwake 'op zijn IJzerwakes' te houden.
De kabaalwake is niet voor iedere overledene gepast. Het zou not done zijn geweest om tijdens de begrafenisstoet van koning Boudewijn in 1993 aan de kant van de weg luidkeels ,,Bauw-deuh-wijn!'' te hebben staan roepen.
Deze rubriek plukt elke week een 'nieuw' woord of begrip uit de actualiteit.
06/11/2004 (jdc)
©Copyright De Standaard
We hebben al vele manieren gezien om verdriet in rouw om te zetten. Op de rouwplechtigheid van een beroemde mens wordt niet alleen getraand, er wordt ook, meer dan vroeger, weleens geapplaudisseerd. Pim Fortuyn kreeg op zijn laatste tocht door Rotterdam in 2002 applaus en bijna hooliganeske ,,Peu-heum!'' -kreten te horen (Rotterdams voor ,,Pi-im'').
Maar een heuse kabaalwake, dat lijkt nieuw in onze contreien - en het is een stijlfiguur met toekomst. Nauwelijks enkele uren na de moord op de cineast Theo van Gogh, dinsdag, riep de Amsterdamse burgemeester Job Cohen op tot zo'n kabaalwake, 's avonds op de Dam. Of Cohen lang heeft nagedacht over het woord, weten we niet. Waarschijnlijk kwam het uit de buik. Van Gogh noemde de burgemeester eens ,,een slappe zak die zich laat misleiden door geitenneukers''. Dat burgemeester Cohen daarom voor Van Gogh niet meteen dacht aan een moment van ingehouden sereniteit met kaarsjes en een engelenkoor, lijkt logisch.
En dus stonden dinsdagavond twintigduizend Nederlanders op de Dam nog meer kabaal te maken dan anders. Een grote trommel, houten lepels op kookpotten, fluitjes, bommetjes, gegil en geschreeuw. Een waardig eerbetoon voor een overtuigde toeteraar.
Op het moment dat Amsterdam zijn schreeuw op de Dam losliet, trokken in Den Haag jongeren door de straat om met slogans als ,,Eigen volk eerst'' en ,,Islamieten parasieten'' hun eigen kabaalwake 'op zijn IJzerwakes' te houden.
De kabaalwake is niet voor iedere overledene gepast. Het zou not done zijn geweest om tijdens de begrafenisstoet van koning Boudewijn in 1993 aan de kant van de weg luidkeels ,,Bauw-deuh-wijn!'' te hebben staan roepen.
Deze rubriek plukt elke week een 'nieuw' woord of begrip uit de actualiteit.
06/11/2004 (jdc)
©Copyright De Standaard