Al Sawt
07-11-04, 17:57
Column: Modernisering van de islam
Herman Philipse
Er zijn afgelopen week gelukkig ook enkele goede dingen gebeurd. Zo werd op donderdag 4 november de Erasmusprijs uitgereikt aan drie intellectuelen uit islamitische landen die zich, soms met gevaar voor eigen leven, hebben ingezet voor democratisering van hun samenleving: de filosofen Sadik Al-Azm uit Syrië en Abdolkarim Soroush uit Iran, en de sociologe Fatima Mernissi uit Marokko. Nederlandse intellectuelen kunnen een voorbeeld nemen aan hun moed.
Ik was vooral onder de indruk van Al-Azms toespraak. Hij pleitte krachtig voor een scheiding tussen kerk en staat in islamitische landen en voor vrijheid van godsdienst. In Irak, zo betoogde hij, is een verzoening van de historische Islam met de idee van een seculiere staat geen vrijblijvende keuze maar een vitale noodzaak, want, zoals hij zegt, het alternatief “may be too bloody and horrible to contemplate”. Dat betekent volgens hem wel dat de “historische Islam” zichzelf moet veranderen.
Al-Azm noemde punten zoals de volgende:
- Moslim gemeenschappen moeten alle Shari’a regels intrekken die religieuze minderheden discrimineren, net als ze vroeger de Shari’a regels hebben afgeschaft die slavernij rechtvaardigden;
- Moslims moeten afscheid nemen van het soort Islam dat geobsedeerd is met het onderscheid tussen het “Huis van de Islam” en het “Huis van de oorlog”, waarbij andersdenkenden gezien worden als
minderwaardig en vijandig;
- Moslims moeten afscheid nemen van de ondergeschikte positie van de vrouw, die bedekt en verborgen moet worden als iets waarvoor men zich schaamt.
Deze visie van Al-Azm impliceert dat Moslims ook principiëel het recht van geloofsgenoten moeten erkennen om de Islam de rug toe te keren, want wat is de waarde van een geloof waarvoor men niet vrij kiest?
Sinds afgelopen dinsdag Theo van Gogh op bestiale manier werd afgeslacht door de radicale moslim Mohammed B., weten we dat deze discussie over de toekomst van de Islam in de moderne wereld ons allemaal aangaat. Moslim-organisaties zijn al begonnen hun verantwoordelijkheid te nemen. Sommige politici zijn zelfs zover dat ze hun naďviteit laten varen: het blijkt niet zo te zijn dat radicale moslims lief zullen zijn voor ons als wij maar lief zijn voor hen! Nederland moet eindelijk ophouden in de terrorismebestrijding het lekke mandje van Europa te zijn, en radicale moslims effectief vervolgen. Alleen als de overheid krachtdadig optreedt tegen moslim-terroristen en tegen Moskeen die hun ideologie verspreiden, zal het lukken “de boel bij elkaar te houden”.
Het lijkt alsof iedereen het recht kan toe eigenen om zijn visie te ventileren over de Islamitische wereld, terwijl ie de nodige achtergrond informatie niet bezit.
Aantal voorbeelden.
samenleving: de filosofen Sadik Al-Azm uit Syrië en Abdolkarim Soroush uit Iran, en de sociologe Fatima Mernissi uit Marokko. Nederlandse intellectuelen kunnen een voorbeeld nemen aan hun moed. En aan hun realisme, om zich te beperken tot zaken waar ze verstand van hebben.
Ik was vooral onder de indruk van Al-Azms toespraak. Hij pleitte krachtig voor een scheiding tussen kerk en staat in islamitische landen en voor vrijheid van godsdienst. In Irak, Zowel Azam als de heer Philipse, hadden beter hun huiswerk moeten doen. Juist Irak kende onder Saddam Hoessein, een seculiere systeem waar vrijheid van godsdienst heerst. Juist zaken die door de Amerikaanse invasie en bezetting in gedrang gekomen zijn.
zo betoogde hij, is een verzoening van de historische Islam met de idee van een seculiere staat geen vrijblijvende keuze maar een vitale noodzaak, want, zoals hij zegt, het alternatief “may be too bloody and horrible to contemplate”. Dat betekent volgens hem wel dat de “historische Islam” zichzelf moet veranderen. Wederom een foute analyse. Kennelijk is men niet opgevallen, dat fundamentalisme juist machtiger is in seculiere Arabische landen. Seculiere landen als Syrie,(voorheen) Soedan, Libie, Algerije, Libanon, (Zuid)Yemen, Egypte, Somalie en Irak, hebben veel meer te maken gehad met de dreiging van fundamentalisme dan landen als 'conservatie' Arabische landen als Marokko, Jordanie, Oman, etc etc.
Hoe zou het nou komen? Juist omdat de scheiding van kerk en staat, niet via een evolutie van Islamitische politiek maar van buiten af kwam. Een land als Egypte kan seculiere hervormingen voeren in alle gelederen van de samenleving. Maar zolang armoede, werkloosheid en uitzichtloosheid bestaat, zullen de conservatieve krachten terecht de seculiere hervormingen aanvallen.
Een seculiere politieke systeem kan alleen functioneren in een welvarende samenleving.
Al-Azm noemde punten zoals de volgende:
- Moslim gemeenschappen moeten alle Shari’a regels intrekken die religieuze minderheden discrimineren, net als ze vroeger de Shari’a regels hebben afgeschaft die slavernij rechtvaardigden; Kan Al Azam of Philipse, Islamitische landen opnoemen die Sharia hebben? Behalva SA en aantal Nigeriaanse deelstaten, kan ik geen een andere land noemen. Voor alle duidelijkheid, Soedan heeft de toepassing van Sharia, op non actief gesteld.
- Moslims moeten afscheid nemen van het soort Islam dat geobsedeerd is met het onderscheid tussen het “Huis van de Islam” en het “Huis van de oorlog”, waarbij andersdenkenden gezien worden als
minderwaardig en vijandig; Kennelijk is die gedachtengang niet alleen voorbehouden aan moslims. NeoConservatieven onderleiding van Bush, brengen ook scheidslijnen in de wereld van goed en kwaad.
- Moslims moeten afscheid nemen van de ondergeschikte positie van de vrouw, die bedekt en verborgen moet worden als iets waarvoor men zich schaamt. Marginale positie van de vrouw, wordt meer ingegeven door culturele aspecten, economische wansituatie en ongeletterheid. Een Islamitische vrouw wordt zelf beknopt in haar rechten, die haar door Islam ten dele vallen. Daarom kan je al moeilijk vanuit Islamitische standpunt, afscheid nemen van marginalisatie van vrouwen. Alleen economische opgang en scholing, kan sociale en politieke situatie van de vrouw verbeteren.
Deze visie van Al-Azm impliceert dat Moslims ook principiëel het recht van geloofsgenoten moeten erkennen om de Islam de rug toe te keren, want wat is de waarde van een geloof waarvoor men niet vrij kiest?. Moslims die hun geloof verlaten, worden puur uit politieke redenen vervolgd. Hiermee hoopt de regering de wind uit de zeilen van fundamentalisten te halen.
Sinds afgelopen dinsdag Theo van Gogh op bestiale manier werd afgeslacht door de radicale moslim Mohammed B., weten we dat deze discussie over de toekomst van de Islam in de moderne wereld ons allemaal aangaat.. Dergelijke geluiden, worden al vanaf 9-11 geroepen. Daarom is de analyse/oproep van Philipse niets nieuw
Moslim-organisaties zijn al begonnen hun verantwoordelijkheid te nemen. Sommige politici zijn zelfs zover dat ze hun naďviteit laten varen: het blijkt niet zo te zijn dat radicale moslims lief zullen zijn voor ons als wij maar lief zijn voor hen! . Als je polarisatie op vrije loop laat gaan en complete groep mensen laat beledigen, dan ben je inderdaad heel lief voor radicale moslims. Want dan help je hun met het behalen van hun doelstellingen: Recruteren van moslims!
Nederland moet eindelijk ophouden in de terrorismebestrijding het lekke mandje van Europa te zijn, en radicale moslims effectief vervolgen. Alleen als de overheid krachtdadig optreedt tegen moslim-terroristen en tegen Moskeen die hun ideologie verspreiden, zal het lukken “de boel bij elkaar te houden”. En je moet wederzijdse fatsoen en respectvolle diagool in ere herstellen. Want daarmee is Nederland, groot mee geworden.
Herman Philipse
Er zijn afgelopen week gelukkig ook enkele goede dingen gebeurd. Zo werd op donderdag 4 november de Erasmusprijs uitgereikt aan drie intellectuelen uit islamitische landen die zich, soms met gevaar voor eigen leven, hebben ingezet voor democratisering van hun samenleving: de filosofen Sadik Al-Azm uit Syrië en Abdolkarim Soroush uit Iran, en de sociologe Fatima Mernissi uit Marokko. Nederlandse intellectuelen kunnen een voorbeeld nemen aan hun moed.
Ik was vooral onder de indruk van Al-Azms toespraak. Hij pleitte krachtig voor een scheiding tussen kerk en staat in islamitische landen en voor vrijheid van godsdienst. In Irak, zo betoogde hij, is een verzoening van de historische Islam met de idee van een seculiere staat geen vrijblijvende keuze maar een vitale noodzaak, want, zoals hij zegt, het alternatief “may be too bloody and horrible to contemplate”. Dat betekent volgens hem wel dat de “historische Islam” zichzelf moet veranderen.
Al-Azm noemde punten zoals de volgende:
- Moslim gemeenschappen moeten alle Shari’a regels intrekken die religieuze minderheden discrimineren, net als ze vroeger de Shari’a regels hebben afgeschaft die slavernij rechtvaardigden;
- Moslims moeten afscheid nemen van het soort Islam dat geobsedeerd is met het onderscheid tussen het “Huis van de Islam” en het “Huis van de oorlog”, waarbij andersdenkenden gezien worden als
minderwaardig en vijandig;
- Moslims moeten afscheid nemen van de ondergeschikte positie van de vrouw, die bedekt en verborgen moet worden als iets waarvoor men zich schaamt.
Deze visie van Al-Azm impliceert dat Moslims ook principiëel het recht van geloofsgenoten moeten erkennen om de Islam de rug toe te keren, want wat is de waarde van een geloof waarvoor men niet vrij kiest?
Sinds afgelopen dinsdag Theo van Gogh op bestiale manier werd afgeslacht door de radicale moslim Mohammed B., weten we dat deze discussie over de toekomst van de Islam in de moderne wereld ons allemaal aangaat. Moslim-organisaties zijn al begonnen hun verantwoordelijkheid te nemen. Sommige politici zijn zelfs zover dat ze hun naďviteit laten varen: het blijkt niet zo te zijn dat radicale moslims lief zullen zijn voor ons als wij maar lief zijn voor hen! Nederland moet eindelijk ophouden in de terrorismebestrijding het lekke mandje van Europa te zijn, en radicale moslims effectief vervolgen. Alleen als de overheid krachtdadig optreedt tegen moslim-terroristen en tegen Moskeen die hun ideologie verspreiden, zal het lukken “de boel bij elkaar te houden”.
Het lijkt alsof iedereen het recht kan toe eigenen om zijn visie te ventileren over de Islamitische wereld, terwijl ie de nodige achtergrond informatie niet bezit.
Aantal voorbeelden.
samenleving: de filosofen Sadik Al-Azm uit Syrië en Abdolkarim Soroush uit Iran, en de sociologe Fatima Mernissi uit Marokko. Nederlandse intellectuelen kunnen een voorbeeld nemen aan hun moed. En aan hun realisme, om zich te beperken tot zaken waar ze verstand van hebben.
Ik was vooral onder de indruk van Al-Azms toespraak. Hij pleitte krachtig voor een scheiding tussen kerk en staat in islamitische landen en voor vrijheid van godsdienst. In Irak, Zowel Azam als de heer Philipse, hadden beter hun huiswerk moeten doen. Juist Irak kende onder Saddam Hoessein, een seculiere systeem waar vrijheid van godsdienst heerst. Juist zaken die door de Amerikaanse invasie en bezetting in gedrang gekomen zijn.
zo betoogde hij, is een verzoening van de historische Islam met de idee van een seculiere staat geen vrijblijvende keuze maar een vitale noodzaak, want, zoals hij zegt, het alternatief “may be too bloody and horrible to contemplate”. Dat betekent volgens hem wel dat de “historische Islam” zichzelf moet veranderen. Wederom een foute analyse. Kennelijk is men niet opgevallen, dat fundamentalisme juist machtiger is in seculiere Arabische landen. Seculiere landen als Syrie,(voorheen) Soedan, Libie, Algerije, Libanon, (Zuid)Yemen, Egypte, Somalie en Irak, hebben veel meer te maken gehad met de dreiging van fundamentalisme dan landen als 'conservatie' Arabische landen als Marokko, Jordanie, Oman, etc etc.
Hoe zou het nou komen? Juist omdat de scheiding van kerk en staat, niet via een evolutie van Islamitische politiek maar van buiten af kwam. Een land als Egypte kan seculiere hervormingen voeren in alle gelederen van de samenleving. Maar zolang armoede, werkloosheid en uitzichtloosheid bestaat, zullen de conservatieve krachten terecht de seculiere hervormingen aanvallen.
Een seculiere politieke systeem kan alleen functioneren in een welvarende samenleving.
Al-Azm noemde punten zoals de volgende:
- Moslim gemeenschappen moeten alle Shari’a regels intrekken die religieuze minderheden discrimineren, net als ze vroeger de Shari’a regels hebben afgeschaft die slavernij rechtvaardigden; Kan Al Azam of Philipse, Islamitische landen opnoemen die Sharia hebben? Behalva SA en aantal Nigeriaanse deelstaten, kan ik geen een andere land noemen. Voor alle duidelijkheid, Soedan heeft de toepassing van Sharia, op non actief gesteld.
- Moslims moeten afscheid nemen van het soort Islam dat geobsedeerd is met het onderscheid tussen het “Huis van de Islam” en het “Huis van de oorlog”, waarbij andersdenkenden gezien worden als
minderwaardig en vijandig; Kennelijk is die gedachtengang niet alleen voorbehouden aan moslims. NeoConservatieven onderleiding van Bush, brengen ook scheidslijnen in de wereld van goed en kwaad.
- Moslims moeten afscheid nemen van de ondergeschikte positie van de vrouw, die bedekt en verborgen moet worden als iets waarvoor men zich schaamt. Marginale positie van de vrouw, wordt meer ingegeven door culturele aspecten, economische wansituatie en ongeletterheid. Een Islamitische vrouw wordt zelf beknopt in haar rechten, die haar door Islam ten dele vallen. Daarom kan je al moeilijk vanuit Islamitische standpunt, afscheid nemen van marginalisatie van vrouwen. Alleen economische opgang en scholing, kan sociale en politieke situatie van de vrouw verbeteren.
Deze visie van Al-Azm impliceert dat Moslims ook principiëel het recht van geloofsgenoten moeten erkennen om de Islam de rug toe te keren, want wat is de waarde van een geloof waarvoor men niet vrij kiest?. Moslims die hun geloof verlaten, worden puur uit politieke redenen vervolgd. Hiermee hoopt de regering de wind uit de zeilen van fundamentalisten te halen.
Sinds afgelopen dinsdag Theo van Gogh op bestiale manier werd afgeslacht door de radicale moslim Mohammed B., weten we dat deze discussie over de toekomst van de Islam in de moderne wereld ons allemaal aangaat.. Dergelijke geluiden, worden al vanaf 9-11 geroepen. Daarom is de analyse/oproep van Philipse niets nieuw
Moslim-organisaties zijn al begonnen hun verantwoordelijkheid te nemen. Sommige politici zijn zelfs zover dat ze hun naďviteit laten varen: het blijkt niet zo te zijn dat radicale moslims lief zullen zijn voor ons als wij maar lief zijn voor hen! . Als je polarisatie op vrije loop laat gaan en complete groep mensen laat beledigen, dan ben je inderdaad heel lief voor radicale moslims. Want dan help je hun met het behalen van hun doelstellingen: Recruteren van moslims!
Nederland moet eindelijk ophouden in de terrorismebestrijding het lekke mandje van Europa te zijn, en radicale moslims effectief vervolgen. Alleen als de overheid krachtdadig optreedt tegen moslim-terroristen en tegen Moskeen die hun ideologie verspreiden, zal het lukken “de boel bij elkaar te houden”. En je moet wederzijdse fatsoen en respectvolle diagool in ere herstellen. Want daarmee is Nederland, groot mee geworden.