observer
09-11-04, 16:06
AMSTERDAM, dinsdag
Dertien jaar oud, verkracht, moeder geworden en ter dood veroordeeld via steniging. Het is in een notendop het ongelofelijke verhaal van het Iraanse meisje Jila Ezadi uit het West-Iraanse stadje Marivan. Woedende protesten in de gehele wereld zorgden ervoor dat het vonnis nog niet is uitgevoerd.
Hoewel beroep mogelijk is, betekent dat geenszins het definitief afwenden van executie, zo schat de mensenrechtenorganisatie Amnesty International in. Nog in augustus werd de 16-jarige Atekeh Radjabi publiekelijk geëxecuteerd in de noordelijke stad Neka wegens daden ’onverenigbaar met kuisheid’.
Al leek ook haar zaak voorlopig uitgesteld vanwege internationale protesten, van de een op andere dag werd ze toch ter dood gebracht. Radjabi was de tiende minderjarige die sinds 1990 werd geëxecuteerd in de islamitische republiek. Officiële reden: ze had seks voor het huwelijk gehad, een misdaad in het streng-islamitische land. Over een eventuele straf voor haar ’bedpartner’ is niets bekend.
Het verhaal van de 13-jarige Jila is zo mogelijk nog treuriger. Ze werd verkracht door haar eigen broer van 15 jaar, Bakhtiyar. Inmiddels heeft zij een kind ter wereld gebracht, dat elders werd ondergebracht. Bakhtiyar kreeg zweepslagen voor zijn daad. Voor hem blijft het daarbij, is de verwachting.
Wraak
Zonder juridische bijstand zijn dit soort zaken vaak kansloos voor de slachtoffers, is de ervaring van Amnesty. De mensenrechtenorganisatie heeft sterk het vermoeden dat ook Jila geen advocaat kreeg toen ze begin oktober werd veroordeeld. In het geval van de 16-jarige Radjabi bleek de executie ook nog eens een persoonlijke wraakneming van de dienstdoende rechter Haji Rezai.
Het tienermeisje dat volgens Amnesty waarschijnlijk ’geestelijk ziek’ was, had tijdens haar proces enkele kledingstukken uitgetrokken als protest tegen haar proces. Die handeling geldt als een beledigende en aanstootgevende daad in het land waar zware druk op vrouwen wordt uitgeoefend om hun lichaam te verhullen in sluiers.
Volgens eigen zeggen was Radjabi verkracht en had ze niet uit vrije wil seks voor het huwelijk gehad. Om die reden verweet ze de rechter dat hij niet haar, maar ’de verkrachters’ moet berechten.
Rechter Rezai zou zo beledigd zijn geweest dat hij tijdens de executie persoonlijk de strop om haar nek legde met de woorden dat hij deze straf had bepaald ’voor Radjabi’s scherpe tong, en niet voor het misdrijf’.
Internationale verdragen verbieden de executie van kinderen onder de 18 jaar. Maar net als de Verenigde Staten - die koploper is met 19 executies van minderjarigen sinds 1990 - hebben de regeringen in China, Nigeria, Pakistan en Saoedi-Arabië, en Iran hier lak aan. dat is toch hetzelfde 16 jarige meisje waarvan niet zolang geleden gezegt werd dat het een broodje aap verhaal was
Dertien jaar oud, verkracht, moeder geworden en ter dood veroordeeld via steniging. Het is in een notendop het ongelofelijke verhaal van het Iraanse meisje Jila Ezadi uit het West-Iraanse stadje Marivan. Woedende protesten in de gehele wereld zorgden ervoor dat het vonnis nog niet is uitgevoerd.
Hoewel beroep mogelijk is, betekent dat geenszins het definitief afwenden van executie, zo schat de mensenrechtenorganisatie Amnesty International in. Nog in augustus werd de 16-jarige Atekeh Radjabi publiekelijk geëxecuteerd in de noordelijke stad Neka wegens daden ’onverenigbaar met kuisheid’.
Al leek ook haar zaak voorlopig uitgesteld vanwege internationale protesten, van de een op andere dag werd ze toch ter dood gebracht. Radjabi was de tiende minderjarige die sinds 1990 werd geëxecuteerd in de islamitische republiek. Officiële reden: ze had seks voor het huwelijk gehad, een misdaad in het streng-islamitische land. Over een eventuele straf voor haar ’bedpartner’ is niets bekend.
Het verhaal van de 13-jarige Jila is zo mogelijk nog treuriger. Ze werd verkracht door haar eigen broer van 15 jaar, Bakhtiyar. Inmiddels heeft zij een kind ter wereld gebracht, dat elders werd ondergebracht. Bakhtiyar kreeg zweepslagen voor zijn daad. Voor hem blijft het daarbij, is de verwachting.
Wraak
Zonder juridische bijstand zijn dit soort zaken vaak kansloos voor de slachtoffers, is de ervaring van Amnesty. De mensenrechtenorganisatie heeft sterk het vermoeden dat ook Jila geen advocaat kreeg toen ze begin oktober werd veroordeeld. In het geval van de 16-jarige Radjabi bleek de executie ook nog eens een persoonlijke wraakneming van de dienstdoende rechter Haji Rezai.
Het tienermeisje dat volgens Amnesty waarschijnlijk ’geestelijk ziek’ was, had tijdens haar proces enkele kledingstukken uitgetrokken als protest tegen haar proces. Die handeling geldt als een beledigende en aanstootgevende daad in het land waar zware druk op vrouwen wordt uitgeoefend om hun lichaam te verhullen in sluiers.
Volgens eigen zeggen was Radjabi verkracht en had ze niet uit vrije wil seks voor het huwelijk gehad. Om die reden verweet ze de rechter dat hij niet haar, maar ’de verkrachters’ moet berechten.
Rechter Rezai zou zo beledigd zijn geweest dat hij tijdens de executie persoonlijk de strop om haar nek legde met de woorden dat hij deze straf had bepaald ’voor Radjabi’s scherpe tong, en niet voor het misdrijf’.
Internationale verdragen verbieden de executie van kinderen onder de 18 jaar. Maar net als de Verenigde Staten - die koploper is met 19 executies van minderjarigen sinds 1990 - hebben de regeringen in China, Nigeria, Pakistan en Saoedi-Arabië, en Iran hier lak aan. dat is toch hetzelfde 16 jarige meisje waarvan niet zolang geleden gezegt werd dat het een broodje aap verhaal was