Antonio Silvino
10-11-04, 02:54
Een paar dagen terug had ik een discussie met iemand op deze site over de angst van Nederlanders voor moslims. Ik vroeg me af waar die angst vandaan kwam. Zij vond de verklaring simpel genoeg: "Nederlanders hebben alle reden om bang te zijn voor moslims."
Maar die angst is niet van vorige week. Misschien is er altijd angst geweest, maar sinds het einde van de Koude Oorlog en vooral sinds 11 september is die gegroeid. En als je zo'n grote collectieve angst wilt begrijpen, kom je meestal niet veel verder door naar het concrete object ervan te wijzen, in dit geval de moslim. Want het gaat daarbij maar voor een klein deel om wat moslims in Nederland nou echt doen - en voor een veel groter deel om de voorstellingen die Nederlanders zich ervan maken.
De oorzaak voor die angst bij de moslims leggen is dus net zoiets als de verklaring voor de sprookjes over de grote boze wolf in het karakter van de wolf zelf zoeken. Er zijn trouwens allang geen wolven meer, laat staan boze, en voor de verklaring achter die sprookjes kun je beter kijken naar de ideeën van de mensen die ze verzinnen.
Een extremistische moslim heeft nu geprobeerd om de Nederlanders te laten schrikken. Maar een veel grotere groep Nederlanders (waar Theo van Gogh bij hoorde, maar meer nog Geert Wilders en het huidige kabinet) gebruikt de moslims om het land bang te maken. Het doet denken aan de uitlatingen van de regering-Bush: sprookjes van de grote boze wolf op wereldschaal. Tijdens de laatste verkiezingen werd nog eens duidelijk hoe Bush de dreiging van moslimterreur manipuleerde om de uitslag naar zijn hand te zetten.
Dat er in Nederland jonge, verdwaalde moslims zijn die naar geweld grijpen is vreselijk. Het is goed om te vragen wat hun drijfveren zijn. Maar het is volgens mij nog veel belangrijker om te kijken naar de Nederlandse politici en opiniemakers die, al jaren maar nu meer dan ooit, bezig zijn om hun volk angst aan te jagen. Waarom doen ze dat? Welke belangen zijn daarbij in het geding?
Maar die angst is niet van vorige week. Misschien is er altijd angst geweest, maar sinds het einde van de Koude Oorlog en vooral sinds 11 september is die gegroeid. En als je zo'n grote collectieve angst wilt begrijpen, kom je meestal niet veel verder door naar het concrete object ervan te wijzen, in dit geval de moslim. Want het gaat daarbij maar voor een klein deel om wat moslims in Nederland nou echt doen - en voor een veel groter deel om de voorstellingen die Nederlanders zich ervan maken.
De oorzaak voor die angst bij de moslims leggen is dus net zoiets als de verklaring voor de sprookjes over de grote boze wolf in het karakter van de wolf zelf zoeken. Er zijn trouwens allang geen wolven meer, laat staan boze, en voor de verklaring achter die sprookjes kun je beter kijken naar de ideeën van de mensen die ze verzinnen.
Een extremistische moslim heeft nu geprobeerd om de Nederlanders te laten schrikken. Maar een veel grotere groep Nederlanders (waar Theo van Gogh bij hoorde, maar meer nog Geert Wilders en het huidige kabinet) gebruikt de moslims om het land bang te maken. Het doet denken aan de uitlatingen van de regering-Bush: sprookjes van de grote boze wolf op wereldschaal. Tijdens de laatste verkiezingen werd nog eens duidelijk hoe Bush de dreiging van moslimterreur manipuleerde om de uitslag naar zijn hand te zetten.
Dat er in Nederland jonge, verdwaalde moslims zijn die naar geweld grijpen is vreselijk. Het is goed om te vragen wat hun drijfveren zijn. Maar het is volgens mij nog veel belangrijker om te kijken naar de Nederlandse politici en opiniemakers die, al jaren maar nu meer dan ooit, bezig zijn om hun volk angst aan te jagen. Waarom doen ze dat? Welke belangen zijn daarbij in het geding?