Marsipulami
13-11-04, 18:18
IN DE KIJKER. Nederland in vlammen?
,,Als we in dit tempo doorgaan, resten ons straks alleen nog rokende puinhopen.'' Niet de woorden van een dorpsidioot, maar van de Nederlandse minister van Justitie, Piet Hein Donner.
DE Jan Hansenstraat in Amsterdam-West, deze week. Hier ligt, als je sommige media moet geloven, het hart van het moslimterrorisme in Nederland. De Jan Hansenstraat is misschien een beetje verslonsd, maar toch oer-Amsterdams: rijhuizen in bruine steen, een straatmarkt om de hoek, coffeeshop Millennium (,,Alléén afhalen!'') en Barry's Rommelmarkt , 'alles te koop', van kleren via oude vinylplaten tot de wisselbeker Parool Bowling Toernooi 1981 - derde prijs trio.
Schuin tegenover de coffeeshop staat een mooi oud schoolgebouwtje, waar nu de El Tawheed-moskee is gevestigd. Al in april kwam de moskee in opspraak, toen er boeken werden gesignaleerd die homo's lelijke dingen toewensten en vrouwen een besnijdenis. De deur van de moskee staat open, de bidruimte is zichtbaar door glazen deuren. Twee gelovigen die net van het middaggebed komen, wijzen vriendelijk de weg naar de ontvangstruimte: een houten toonbank met daarachter een bebaarde man, rondom boekenkasten en een kledingrek met djellaba's. Voor vragen word je al even vriendelijk doorverwezen naar meneer Farid Zaari, de woordvoerder.
Tawheed kreeg namelijk vorige week wat problemen toen een tv-ploeg van het actualiteitenprogramma Twee Vandaag een bezoeker interviewde die zei dat Theo van Gogh zijn dood had ,,uitgelokt''. De man zei dat ,,extremen met elkaar afrekenen''. En toen deed ook nog het gerucht de ronde dat Mohammed Bouyeri, de 26-jarige Nederlandse Marokkaan die Van Gogh vermoordde, hier een vaste gast was.
Zaari doet al bijna twee weken lang niks anders dan ontkennen. ,,We hebben de moord op Van Gogh meteen veroordeeld als een afschuwelijke daad'', klinkt het telkens weer. ,,Mohammed B. staat niet op onze lijsten, al kunnen we niet uitsluiten dat hij hier ooit is komen bidden, want dat staat iedereen vrij.'' En een onderzoek van Justitie naar Tawheed is er wel geweest, maar Zaari stelt ook vast dat dat nog altijd niets heeft opgeleverd.
Een misverstand of het voorgeborchte van de hel? Hoe dan ook, het is opvallend dat van politiebewaking in de Jan Hansenstraat niets te merken is. En dat voor een moskee die al anderhalve week met naam en toenaam en adres in alle Nederlandse kranten staat.
Iedereen verhardt
Amsterdam, anderhalve week geleden. Theo van Gogh ligt dood in de Linnaeusstraat, de omwonenden van de wijk troepen samen aan de politieversperring. Fatima, een Marokkaanse veertiger met hoofddoek, spreekt in keurig Nederlands haar ongerustheid uit. ,,Het zal oorlog worden. Dat gevoel heb ik nooit eerder gehad in de 29 jaar dat ik in Nederland woon. Iedereen verhardt. De Nederlandse politiek zegt ook niets positiefs meer over ons, alsof we allemaal criminelen zijn. Daarmee zaai je haat.''
Kent ze, als Marokkaanse in deze wijk, dan zelf jongeren die daarom de foute weg opgaan? Ze moeten even nadenken. ,,Eigenlijk niet.''
Dat lijkt precies het probleem met jongeren als Mohammed Bouyeri: op een bepaald moment ontsnappen ze aan elke sociale controle. Bouyeri groeide op in de wijk Slotervaart, in Amsterdam-Oud-West. Arm, hoge werkloosheid, wat onveilig, maar niet atypisch. Volgens mensen daar in de buurt was Bouyeri een rustige, intelligente jongen van wie veel werd verwacht. Gelovig was hij zeker, maar pas toen zijn moeder drie jaar geleden stierf, ruilde hij zijn jeans voor een lang kleed en radicaliseerde hij in hoog tempo. Kwam dat door de dood van zijn moeder of door 11 september? Niemand die het weet.
Bouyeri's metamorfose ging in de wijk Slotervaart niet ongemerkt voorbij. Tot hij verdween. Abderrahim Arrihani, de ,,vader der Marokkaanse buurtvaders'' in deze wijk, zei in Het Parool : ,,Een paar jaar geleden is Mohammed ook bij mij uit het zicht verdwenen. Zo gaat dat in deze wijk. Ongewenste mensen verhuizen. Ze radicaliseren en passen niet meer in de buurt.''
Bouyeri trok maar een paar straten verder, maar daar kenden ze hem niet. Uit onderzoek van de AIVD, de Nederlandse staatsveiligheid, blijkt dat Bouyeri begon op te gaan in een groepje rond de Syriër Mohammed al-I., die nog voortvluchtig is. Ook Samir A. zat in het groepje, een achttienjarige vriend van Bouyeri die deze zomer werd opgepakt met plannen om Schiphol op te blazen.
Ook Ismail I. en Jason W. hoorden bij de groep. Zij woonden in Den Haag, de AIVD noemde hun kliek de ,,Hofstadgroep'', naar de bijnaam van Den Haag. De twee werden woensdag ingerekend na een nachtelijke razzia. De AIVD kende de groep dus. Maar Mohammed Bouyeri, wiens gsm nog tot oktober werd afgeluisterd, speelde volgens de staatsveiligheid maar een marginale rol in dat geheel. Tot hij Van Gogh vermoordde.
Haat
Amsterdam, deze week dinsdag. Theo van Gogh wordt gecremeerd, zijn moeder spreekt op de plechtigheid, over haar zoon als kind. Maar ook: ,,Laat niemand me vertellen dat we niet mogen haten. Haat gaf me deze week brandstof om te kunnen functioneren. Dat geen hulpverlener, psycholoog of multicultipersoon me komt zeggen dat ik niet mag haten. De barbaar heeft mijn kind vermoord.''
Het nieuws op de Nederlandse Radio 1, twee uur later, 'vergeet' het haatgedeelte van de toespraak, een deel van de Nederlandse pers doet de volgende dag hetzelfde. Maar de brandaanslagen op moskeeën en islamscholen kunnen niet worden verzwegen. Waarnemers wijzen met de vinger naar extreem-rechtse groepjes, zoals Stormfront . In de huidige situatie heeft Nederland maar een paar kaalgeschoren idioten met een fles benzine nodig om de krantenkoppen te bepalen.
Vice-premier Gerrit Zalm had het vorige week al gezegd: Nederland voert een ,,oorlog tegen het terrorisme''. Deze week lijkt de Nederlandse politiek al flink bekoeld. Premier Balkenende zegt dat ,,we elkaar moeten vasthouden''. Balkenende, vorige week onzichtbaar, sjeesde deze week van crisisplaats naar crisisplaats. Koningin Beatrix verscheen vrijdagochtend onaangekondigd op een vergadering van allochtone jongeren in Amsterdam.
De boel bijeenhouden is opnieuw de opdracht. Een nieuwe consensus zoeken, die onverbiddelijk is voor extremisten en tolerant voor de gematigde meerderheid. Niet gemakkelijk tegen een achtergrond van nachtelijke branden.
In de kijker focust op een markante gebeurtenis van de voorbije week.
13/11/2004 Jorn De Cock
©Copyright De Standaard
,,Als we in dit tempo doorgaan, resten ons straks alleen nog rokende puinhopen.'' Niet de woorden van een dorpsidioot, maar van de Nederlandse minister van Justitie, Piet Hein Donner.
DE Jan Hansenstraat in Amsterdam-West, deze week. Hier ligt, als je sommige media moet geloven, het hart van het moslimterrorisme in Nederland. De Jan Hansenstraat is misschien een beetje verslonsd, maar toch oer-Amsterdams: rijhuizen in bruine steen, een straatmarkt om de hoek, coffeeshop Millennium (,,Alléén afhalen!'') en Barry's Rommelmarkt , 'alles te koop', van kleren via oude vinylplaten tot de wisselbeker Parool Bowling Toernooi 1981 - derde prijs trio.
Schuin tegenover de coffeeshop staat een mooi oud schoolgebouwtje, waar nu de El Tawheed-moskee is gevestigd. Al in april kwam de moskee in opspraak, toen er boeken werden gesignaleerd die homo's lelijke dingen toewensten en vrouwen een besnijdenis. De deur van de moskee staat open, de bidruimte is zichtbaar door glazen deuren. Twee gelovigen die net van het middaggebed komen, wijzen vriendelijk de weg naar de ontvangstruimte: een houten toonbank met daarachter een bebaarde man, rondom boekenkasten en een kledingrek met djellaba's. Voor vragen word je al even vriendelijk doorverwezen naar meneer Farid Zaari, de woordvoerder.
Tawheed kreeg namelijk vorige week wat problemen toen een tv-ploeg van het actualiteitenprogramma Twee Vandaag een bezoeker interviewde die zei dat Theo van Gogh zijn dood had ,,uitgelokt''. De man zei dat ,,extremen met elkaar afrekenen''. En toen deed ook nog het gerucht de ronde dat Mohammed Bouyeri, de 26-jarige Nederlandse Marokkaan die Van Gogh vermoordde, hier een vaste gast was.
Zaari doet al bijna twee weken lang niks anders dan ontkennen. ,,We hebben de moord op Van Gogh meteen veroordeeld als een afschuwelijke daad'', klinkt het telkens weer. ,,Mohammed B. staat niet op onze lijsten, al kunnen we niet uitsluiten dat hij hier ooit is komen bidden, want dat staat iedereen vrij.'' En een onderzoek van Justitie naar Tawheed is er wel geweest, maar Zaari stelt ook vast dat dat nog altijd niets heeft opgeleverd.
Een misverstand of het voorgeborchte van de hel? Hoe dan ook, het is opvallend dat van politiebewaking in de Jan Hansenstraat niets te merken is. En dat voor een moskee die al anderhalve week met naam en toenaam en adres in alle Nederlandse kranten staat.
Iedereen verhardt
Amsterdam, anderhalve week geleden. Theo van Gogh ligt dood in de Linnaeusstraat, de omwonenden van de wijk troepen samen aan de politieversperring. Fatima, een Marokkaanse veertiger met hoofddoek, spreekt in keurig Nederlands haar ongerustheid uit. ,,Het zal oorlog worden. Dat gevoel heb ik nooit eerder gehad in de 29 jaar dat ik in Nederland woon. Iedereen verhardt. De Nederlandse politiek zegt ook niets positiefs meer over ons, alsof we allemaal criminelen zijn. Daarmee zaai je haat.''
Kent ze, als Marokkaanse in deze wijk, dan zelf jongeren die daarom de foute weg opgaan? Ze moeten even nadenken. ,,Eigenlijk niet.''
Dat lijkt precies het probleem met jongeren als Mohammed Bouyeri: op een bepaald moment ontsnappen ze aan elke sociale controle. Bouyeri groeide op in de wijk Slotervaart, in Amsterdam-Oud-West. Arm, hoge werkloosheid, wat onveilig, maar niet atypisch. Volgens mensen daar in de buurt was Bouyeri een rustige, intelligente jongen van wie veel werd verwacht. Gelovig was hij zeker, maar pas toen zijn moeder drie jaar geleden stierf, ruilde hij zijn jeans voor een lang kleed en radicaliseerde hij in hoog tempo. Kwam dat door de dood van zijn moeder of door 11 september? Niemand die het weet.
Bouyeri's metamorfose ging in de wijk Slotervaart niet ongemerkt voorbij. Tot hij verdween. Abderrahim Arrihani, de ,,vader der Marokkaanse buurtvaders'' in deze wijk, zei in Het Parool : ,,Een paar jaar geleden is Mohammed ook bij mij uit het zicht verdwenen. Zo gaat dat in deze wijk. Ongewenste mensen verhuizen. Ze radicaliseren en passen niet meer in de buurt.''
Bouyeri trok maar een paar straten verder, maar daar kenden ze hem niet. Uit onderzoek van de AIVD, de Nederlandse staatsveiligheid, blijkt dat Bouyeri begon op te gaan in een groepje rond de Syriër Mohammed al-I., die nog voortvluchtig is. Ook Samir A. zat in het groepje, een achttienjarige vriend van Bouyeri die deze zomer werd opgepakt met plannen om Schiphol op te blazen.
Ook Ismail I. en Jason W. hoorden bij de groep. Zij woonden in Den Haag, de AIVD noemde hun kliek de ,,Hofstadgroep'', naar de bijnaam van Den Haag. De twee werden woensdag ingerekend na een nachtelijke razzia. De AIVD kende de groep dus. Maar Mohammed Bouyeri, wiens gsm nog tot oktober werd afgeluisterd, speelde volgens de staatsveiligheid maar een marginale rol in dat geheel. Tot hij Van Gogh vermoordde.
Haat
Amsterdam, deze week dinsdag. Theo van Gogh wordt gecremeerd, zijn moeder spreekt op de plechtigheid, over haar zoon als kind. Maar ook: ,,Laat niemand me vertellen dat we niet mogen haten. Haat gaf me deze week brandstof om te kunnen functioneren. Dat geen hulpverlener, psycholoog of multicultipersoon me komt zeggen dat ik niet mag haten. De barbaar heeft mijn kind vermoord.''
Het nieuws op de Nederlandse Radio 1, twee uur later, 'vergeet' het haatgedeelte van de toespraak, een deel van de Nederlandse pers doet de volgende dag hetzelfde. Maar de brandaanslagen op moskeeën en islamscholen kunnen niet worden verzwegen. Waarnemers wijzen met de vinger naar extreem-rechtse groepjes, zoals Stormfront . In de huidige situatie heeft Nederland maar een paar kaalgeschoren idioten met een fles benzine nodig om de krantenkoppen te bepalen.
Vice-premier Gerrit Zalm had het vorige week al gezegd: Nederland voert een ,,oorlog tegen het terrorisme''. Deze week lijkt de Nederlandse politiek al flink bekoeld. Premier Balkenende zegt dat ,,we elkaar moeten vasthouden''. Balkenende, vorige week onzichtbaar, sjeesde deze week van crisisplaats naar crisisplaats. Koningin Beatrix verscheen vrijdagochtend onaangekondigd op een vergadering van allochtone jongeren in Amsterdam.
De boel bijeenhouden is opnieuw de opdracht. Een nieuwe consensus zoeken, die onverbiddelijk is voor extremisten en tolerant voor de gematigde meerderheid. Niet gemakkelijk tegen een achtergrond van nachtelijke branden.
In de kijker focust op een markante gebeurtenis van de voorbije week.
13/11/2004 Jorn De Cock
©Copyright De Standaard