Zwarte Schaap
17-11-04, 11:27
Te weinig steun van thuis voor Marokkaanse jongen
Risico gedragsproblemen voor het eerst onderzocht
Door Joyce de Bruijn
http://w3s.rotterdamsdagblad.nl/upload/rdagblad.artikel.foto/1100687211_28331.jpg
Stevens: ’Wat ik ook heb gemerkt, is dat jongeren die een sterke band hebben met het moslimgeloof geen extra risico lopen op problemen.’ (Foto Jaap Rozema/Rotterdams Dagblad)
Rotterdam - Marokkaanse jongens vanaf 11 jaar krijgen minder steun van hun ouders dan hun zusjes en jongere broertjes. Dat verminderde toezicht 'kan leiden tot probleemgedrag en emotionele problemen', zegt wetenschapper Gonneke Stevens die vandaag aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam promoveert op een proefschrift over psychische gezondheid van Marokkaanse jongeren in Nederland.
Volgens Stevens is het belangrijk dat ouderen juist wel hun opgroeiende zonen goed volgen. ,,Je moet dan denken aan zaken als: weten ouders waar hun zoon zijn geld aan uitgeeft, weten ze met welke vrienden hij omgaat, weten ze hoe hij het doet op school? We weten overigens niet of het ontbreken van die steun alleen voor Marokkaanse jongeren geldt of ook voor Nederlanders.''
Stevens deed vanuit de afdeling Kinder- en Jeugdpsychiatrie van het Erasmus MC-Sophia onderzoek naar de risico's op emotionele of gedragsproblemen bij Marokkaanse jongeren. Wat blijkt: die verschillen niet wezenlijk van de risicofactoren van Nederlanders. ,,De steun van de ouders, het risico van straffen, ruzie met ouders, ze spelen net als bij Nederlandse jongeren een rol bij het ontstaan van moeilijkheden.''
De promovenda deed als een van de eerste wetenschappers een groot onderzoek onder de algemene Marokkaans/Nederlandse bevolking in Rotterdam en Den Haag. ,,Eerdere studies concentreerden zich vooral op jongeren die al in aanraking waren gekomen met justitie.''
Van de gemeenten Rotterdam en Den Haag kreeg ze adressen van Marokkanen, die vervolgens werden aangeschreven met het verzoek om aan het onderzoek deel te nemen. De respons was groot, ruim achthonderd Marokkaanse ouders deden mee, evenals 387 Marokkaanse jongeren van 11 tot en met 18 jaar én 541 leerkrachten. ,,Driekwart van de ouders die we hebben aangeschreven deed mee aan de interviews. Ze zijn enorm begaan met het gedrag van hun kinderen. De interviewers waren enthousiast, want ze werden overal heel gastvrij ontvangen.''
Onderzoekster Stevens onderscheidde drie groepen jongeren. ,,Veertig procent van de jongeren bleek een sterke binding te hebben met andere Marokkanen en nauwelijks met Nederlanders. Met binding bedoelen we: voelen ze zich op hun gemak met Nederlanders, hebben ze begrip voor Nederlanders, begrijpen ze Marokkanen, zijn ze trots op hun Marokkaanse achtergrond? Een grotere groep, 47 procent, had een sterke binding met Nederlanders én een sterke binding met Marokkanen. Dertien procent van de jongeren blijkt een zwakke binding te hebben met Nederlanders én Marokkanen. Driekwart van hen zijn meisjes. Zíj vertonen vaker emotionele en gedragsproblemen omdat ze thuis meer conflicten hebben. Wat ik ook heb gemerkt is dat jongeren die een sterke band hebben met het moslimgeloof, geen extra risico lopen op problemen. Integendeel, deze jongeren lopen iets minder risico.''
Stevens pleit voor meer studie naar nóg een opmerkelijke conclusie. Leerkrachten signaleren meer probleemgedrag dan de Marokkaanse jongeren en hun ouders zelf. ,,We weten niet precies hoe dat komt. Het kan zijn dat jongeren zich op school anders gedragen dan thuis. Het kan ook zijn dat leraren meer gericht zijn op probleemgedrag omdat Marokkanen een negatief imago hebben. Jongeren en hun ouders kunnen daardoor ook geneigd zijn het probleemgedrag niet te rapporteren. Maar het kan ook zijn dat Marokkanen iets anders onder probleemgedrag verstaan. In de vragenlijsten definieerden we probleemgedrag bijvoorbeeld als brutaal zijn, ongehoorzaam zijn, spijbelen, liegen, schreeuwen, lastig zijn, roken of weglopen. Het ging met nadruk níet om crimineel gedrag.''
Bron: Rotterdams Dagblad 17/11/04
Risico gedragsproblemen voor het eerst onderzocht
Door Joyce de Bruijn
http://w3s.rotterdamsdagblad.nl/upload/rdagblad.artikel.foto/1100687211_28331.jpg
Stevens: ’Wat ik ook heb gemerkt, is dat jongeren die een sterke band hebben met het moslimgeloof geen extra risico lopen op problemen.’ (Foto Jaap Rozema/Rotterdams Dagblad)
Rotterdam - Marokkaanse jongens vanaf 11 jaar krijgen minder steun van hun ouders dan hun zusjes en jongere broertjes. Dat verminderde toezicht 'kan leiden tot probleemgedrag en emotionele problemen', zegt wetenschapper Gonneke Stevens die vandaag aan de Erasmus Universiteit in Rotterdam promoveert op een proefschrift over psychische gezondheid van Marokkaanse jongeren in Nederland.
Volgens Stevens is het belangrijk dat ouderen juist wel hun opgroeiende zonen goed volgen. ,,Je moet dan denken aan zaken als: weten ouders waar hun zoon zijn geld aan uitgeeft, weten ze met welke vrienden hij omgaat, weten ze hoe hij het doet op school? We weten overigens niet of het ontbreken van die steun alleen voor Marokkaanse jongeren geldt of ook voor Nederlanders.''
Stevens deed vanuit de afdeling Kinder- en Jeugdpsychiatrie van het Erasmus MC-Sophia onderzoek naar de risico's op emotionele of gedragsproblemen bij Marokkaanse jongeren. Wat blijkt: die verschillen niet wezenlijk van de risicofactoren van Nederlanders. ,,De steun van de ouders, het risico van straffen, ruzie met ouders, ze spelen net als bij Nederlandse jongeren een rol bij het ontstaan van moeilijkheden.''
De promovenda deed als een van de eerste wetenschappers een groot onderzoek onder de algemene Marokkaans/Nederlandse bevolking in Rotterdam en Den Haag. ,,Eerdere studies concentreerden zich vooral op jongeren die al in aanraking waren gekomen met justitie.''
Van de gemeenten Rotterdam en Den Haag kreeg ze adressen van Marokkanen, die vervolgens werden aangeschreven met het verzoek om aan het onderzoek deel te nemen. De respons was groot, ruim achthonderd Marokkaanse ouders deden mee, evenals 387 Marokkaanse jongeren van 11 tot en met 18 jaar én 541 leerkrachten. ,,Driekwart van de ouders die we hebben aangeschreven deed mee aan de interviews. Ze zijn enorm begaan met het gedrag van hun kinderen. De interviewers waren enthousiast, want ze werden overal heel gastvrij ontvangen.''
Onderzoekster Stevens onderscheidde drie groepen jongeren. ,,Veertig procent van de jongeren bleek een sterke binding te hebben met andere Marokkanen en nauwelijks met Nederlanders. Met binding bedoelen we: voelen ze zich op hun gemak met Nederlanders, hebben ze begrip voor Nederlanders, begrijpen ze Marokkanen, zijn ze trots op hun Marokkaanse achtergrond? Een grotere groep, 47 procent, had een sterke binding met Nederlanders én een sterke binding met Marokkanen. Dertien procent van de jongeren blijkt een zwakke binding te hebben met Nederlanders én Marokkanen. Driekwart van hen zijn meisjes. Zíj vertonen vaker emotionele en gedragsproblemen omdat ze thuis meer conflicten hebben. Wat ik ook heb gemerkt is dat jongeren die een sterke band hebben met het moslimgeloof, geen extra risico lopen op problemen. Integendeel, deze jongeren lopen iets minder risico.''
Stevens pleit voor meer studie naar nóg een opmerkelijke conclusie. Leerkrachten signaleren meer probleemgedrag dan de Marokkaanse jongeren en hun ouders zelf. ,,We weten niet precies hoe dat komt. Het kan zijn dat jongeren zich op school anders gedragen dan thuis. Het kan ook zijn dat leraren meer gericht zijn op probleemgedrag omdat Marokkanen een negatief imago hebben. Jongeren en hun ouders kunnen daardoor ook geneigd zijn het probleemgedrag niet te rapporteren. Maar het kan ook zijn dat Marokkanen iets anders onder probleemgedrag verstaan. In de vragenlijsten definieerden we probleemgedrag bijvoorbeeld als brutaal zijn, ongehoorzaam zijn, spijbelen, liegen, schreeuwen, lastig zijn, roken of weglopen. Het ging met nadruk níet om crimineel gedrag.''
Bron: Rotterdams Dagblad 17/11/04