barfly
22-11-04, 19:00
Zondagochtend hoorde ik in het leuke radioprogramma Vroege Vogels dat mosselen tegenwoordig Prozac krijgen. Waarom? Om ze te ontstressen. Het was geen beschuldigend vermoeden van een protesterende milieugroep, maar een officiële mededeling van een mevrouw die de voortplanting van deze Zeeuwse beestjes regelt. Zonder de antidepressiva willen de schaaldieren namelijk geen seks. Een symbolischer slot van onze beschaving kan je bijna niet verzinnen.
Het regende de hele week. Gods voorzorg om de kerken en moskeeën nat te houden. Het is na de moord al warm genoeg in Nederland. Heter kan de herfst niet meer worden. Vannacht droomde ik over de reïncarnatie van Theo van Gogh. Hij keerde terug op aarde als geit in Iran. Dit als straf voor zijn godlasterende praatjes.
Een Marokkaan vraagt aan een Nederlander of hij een vuurtje voor hem heeft.
,,Ik rook niet'', antwoordt de Nederlander een beetje angstig.
,,Maar straks wel'', glimlacht de Marokkaan.
Mag dit grapje van Donner? Mag het van Jan Peter? Van de koningin mag het zeker. Hoe ik dat weet? Van Trix zelf. Afgelopen maandagmiddag belde ze mij omdat ik 's avonds een liedje voor haar zou zingen in het prachtig verbouwde Carré. Of ik ook nog wat ging zeggen? Ze hoopte het zo.
,,Kwets me'', smeekte ze bijna wanhopig, ,,anders word ik gek! Een vorstin waar niet om gelachen wordt bestaat niet. We kosten genoeg. Jullie hebben recht op lol om ons. Zie het als statiegeld.''
Ze legde kort uit hoe verschrikkelijk ze opzag tegen een avondje beschaafd amusement in een Carré vol gestoomde smokings.
,,Ik wil dat het politiek correcte deel na afloop schande spreekt over je optreden. Anders hebben ze niks te babbelen. Het wordt toch weer zo'n veel te lang liedjesprogramma, dus schudt ze tegen het einde maar even wakker'', sprak de koningin op strenge toon.
We kwamen overeen dat ik haar rechtstreeks zou bedanken voor het vrolijke materiaal dat zij en haar familie mij al jaren levert. En ik zou iets zeggen over het vrije woord. Dat ik hoopte dat Donner en ik niet van onze fiets gesneden werden, maar dat ik hem wel een gereformeerde klootzak mocht blijven noemen.
,,En je doet je oudste spijkerbroek aan en als je tegen me spreekt, houd je je handen in je zak. Als De Telegraaf je optreden maar afkeurt!''
We kregen het over het tuttige dubbele namenduo Jan Peter en Piet Hein en Trix vertelde hoe zwaar de wekelijkse bezoekjes van de premier waren. ,,Zijn afwezigheid was een verademing. Met Zalm kan je tenminste lachen.''
We namen het gewone huiselijke leven ook nog even door. Ik informeerde naar haar ongeneeslijk zieke vader en zijn overlevingskansen.
Volgens Trix zou papa zich hier ook wel weer doorheen kunnen slaan, maar het gerucht ging dat Balkenende op ziekenbezoek wilde komen en een uur lang van die zouteloze gereformeerde praatjes zag zij toch als een vorm van actieve euthanasie.
,,En vooral het emotieloze opleestoontje zal papa geen goed doen.''
Samen moesten we erg lachen om de paaldansende achternicht van Máxima, die met een kroontje op haar hoofd met een roombotergeile act door ons land reist. Trix vond het jammer dat zij niet in het openingsprogramma van het verbouwde Carré zat. Zij wist van wie die nicht het had en ze vertelde over de wilde danspartijen van haar Argentijnse schoondochter op feestjes in de huiselijke kring.
,,Dan gooi ik zelfs mijn haren los en beesten we tot diep in de nacht de splinters van het parket. Ter compensatie van dat gietijzeren keurslijf. En we wonen mooi dus we hebben nooit buren die bellen. We zijn geen prozacmosselen!'', grinnikte ze brutaal.
Mijn kinderen vroegen na afloop met wie ik zo moest lachen aan de telefoon?
,,Met Trix'', antwoordde ik en ging op zoek naar mijn alleroudste spijkerbroek en trainingsjackie. Tien minuten later stond ik in mijn verlopen kloffie voor de spiegel en dacht alleen maar: het leven is wél leuk!
Bron: www.nrc.nl
Ik dacht kom iets vrolijks voor de verandering :)
Het regende de hele week. Gods voorzorg om de kerken en moskeeën nat te houden. Het is na de moord al warm genoeg in Nederland. Heter kan de herfst niet meer worden. Vannacht droomde ik over de reïncarnatie van Theo van Gogh. Hij keerde terug op aarde als geit in Iran. Dit als straf voor zijn godlasterende praatjes.
Een Marokkaan vraagt aan een Nederlander of hij een vuurtje voor hem heeft.
,,Ik rook niet'', antwoordt de Nederlander een beetje angstig.
,,Maar straks wel'', glimlacht de Marokkaan.
Mag dit grapje van Donner? Mag het van Jan Peter? Van de koningin mag het zeker. Hoe ik dat weet? Van Trix zelf. Afgelopen maandagmiddag belde ze mij omdat ik 's avonds een liedje voor haar zou zingen in het prachtig verbouwde Carré. Of ik ook nog wat ging zeggen? Ze hoopte het zo.
,,Kwets me'', smeekte ze bijna wanhopig, ,,anders word ik gek! Een vorstin waar niet om gelachen wordt bestaat niet. We kosten genoeg. Jullie hebben recht op lol om ons. Zie het als statiegeld.''
Ze legde kort uit hoe verschrikkelijk ze opzag tegen een avondje beschaafd amusement in een Carré vol gestoomde smokings.
,,Ik wil dat het politiek correcte deel na afloop schande spreekt over je optreden. Anders hebben ze niks te babbelen. Het wordt toch weer zo'n veel te lang liedjesprogramma, dus schudt ze tegen het einde maar even wakker'', sprak de koningin op strenge toon.
We kwamen overeen dat ik haar rechtstreeks zou bedanken voor het vrolijke materiaal dat zij en haar familie mij al jaren levert. En ik zou iets zeggen over het vrije woord. Dat ik hoopte dat Donner en ik niet van onze fiets gesneden werden, maar dat ik hem wel een gereformeerde klootzak mocht blijven noemen.
,,En je doet je oudste spijkerbroek aan en als je tegen me spreekt, houd je je handen in je zak. Als De Telegraaf je optreden maar afkeurt!''
We kregen het over het tuttige dubbele namenduo Jan Peter en Piet Hein en Trix vertelde hoe zwaar de wekelijkse bezoekjes van de premier waren. ,,Zijn afwezigheid was een verademing. Met Zalm kan je tenminste lachen.''
We namen het gewone huiselijke leven ook nog even door. Ik informeerde naar haar ongeneeslijk zieke vader en zijn overlevingskansen.
Volgens Trix zou papa zich hier ook wel weer doorheen kunnen slaan, maar het gerucht ging dat Balkenende op ziekenbezoek wilde komen en een uur lang van die zouteloze gereformeerde praatjes zag zij toch als een vorm van actieve euthanasie.
,,En vooral het emotieloze opleestoontje zal papa geen goed doen.''
Samen moesten we erg lachen om de paaldansende achternicht van Máxima, die met een kroontje op haar hoofd met een roombotergeile act door ons land reist. Trix vond het jammer dat zij niet in het openingsprogramma van het verbouwde Carré zat. Zij wist van wie die nicht het had en ze vertelde over de wilde danspartijen van haar Argentijnse schoondochter op feestjes in de huiselijke kring.
,,Dan gooi ik zelfs mijn haren los en beesten we tot diep in de nacht de splinters van het parket. Ter compensatie van dat gietijzeren keurslijf. En we wonen mooi dus we hebben nooit buren die bellen. We zijn geen prozacmosselen!'', grinnikte ze brutaal.
Mijn kinderen vroegen na afloop met wie ik zo moest lachen aan de telefoon?
,,Met Trix'', antwoordde ik en ging op zoek naar mijn alleroudste spijkerbroek en trainingsjackie. Tien minuten later stond ik in mijn verlopen kloffie voor de spiegel en dacht alleen maar: het leven is wél leuk!
Bron: www.nrc.nl
Ik dacht kom iets vrolijks voor de verandering :)