Marsipulami
22-11-04, 21:58
Islam biedt Nederlandse jongeren houvast
Amsterdam
de Volkskrant
Bart Jungmann
De islam heeft geen negatieve invloed op het gedrag van Marokkaanse jongeren. Voor de meesten lijkt het juist een houvast om te kunnen functioneren in de Nederlandse samenleving. Dat blijkt uit onderzoek van de Erasmus Universiteit Rotterdam.
Van de geënquêteerde jongeren voelt 47 procent zich zowel onder Nederlanders als Marokkanen op zijn gemak. Die groep is geïntegreerd in de samenleving met behoud van de eigen cultuur. Veertig procent leunt bijna alleen op de Marokkaanse achtergrond en 13 procent valt tussen wal en schip. Opvallend is de oververtegenwoordiging van meisjes in die laatste groep: drie van de vier.
Gonnie Stevens, die woensdag promoveerde op een grootschalig onderzoek onder Marokkanen van vier tot en met achttien jaar, is over dat laatste niet verbaasd. "Voor meisjes brengt de Marokkaanse cultuur meer regels mee, dus ze hebben ook meer reden zich daartegen af te zetten. Ze komen in conflict met hun ouders."
De onderzoekers spraken met 400 jongeren uit Den Haag en Rotterdam over hun welbevinden in de Nederlandse samenleving. Hun oordeel werd afgezet tegen dat van hun ouders en hun leerkrachten. Die bevindingen werden in het licht geplaatst van vergelijkbaar onderzoek onder Turkse en autochtone jongeren. De afdeling kinder- en jeugdpsychiatrie van het Erasmus Medisch Centrum deed het onderzoek.
Het grote verschil met Turkse en Nederlandse jongeren zit vooral in het imago van jonge Marokkanen. De buitenwacht oordeelt heel anders over hen dan ze zelf doen. Leerkrachten klagen veel over de Marokkaanse jeugd en dan gaat het vooral over brutaliteit en ongehoorzaamheid. Stevens: "Vergeleken met Turkse en Nederlandse kinderen is dat twee keer zoveel." Zelf slaan de Marokkaanse jongeren zich een stuk hoger aan. Ze denken niet lastiger te zijn dan hun klasgenoten. Hun ouders zitten tussen die twee uitersten in.
Stevens: "Daarvoor zijn een paar verklaringen te bedenken. Marokkaanse kinderen gedragen zich thuis een stuk beter dan daarbuiten, ze relativeren hun eigen problemen of misschien wordt het oordeel van de leraren wel gekleurd door het negatieve imago van Marokkanen."
Nu de discussie zich toespitst op de vraag wat ons scheidt, komt er ook een geruststellende overeenkomst uit het onderzoek naar voren: een liefdevolle opvoeding doet het in alle culturen goed.
Marokkaanse kinderen die vaak gestraft of aan hun lot overgelaten worden, vervallen opvallend vaak in probleemgedrag. In dat opzicht zijn ze niet anders dan Turkse en Nederlandse kinderen.
Amsterdam
de Volkskrant
Bart Jungmann
De islam heeft geen negatieve invloed op het gedrag van Marokkaanse jongeren. Voor de meesten lijkt het juist een houvast om te kunnen functioneren in de Nederlandse samenleving. Dat blijkt uit onderzoek van de Erasmus Universiteit Rotterdam.
Van de geënquêteerde jongeren voelt 47 procent zich zowel onder Nederlanders als Marokkanen op zijn gemak. Die groep is geïntegreerd in de samenleving met behoud van de eigen cultuur. Veertig procent leunt bijna alleen op de Marokkaanse achtergrond en 13 procent valt tussen wal en schip. Opvallend is de oververtegenwoordiging van meisjes in die laatste groep: drie van de vier.
Gonnie Stevens, die woensdag promoveerde op een grootschalig onderzoek onder Marokkanen van vier tot en met achttien jaar, is over dat laatste niet verbaasd. "Voor meisjes brengt de Marokkaanse cultuur meer regels mee, dus ze hebben ook meer reden zich daartegen af te zetten. Ze komen in conflict met hun ouders."
De onderzoekers spraken met 400 jongeren uit Den Haag en Rotterdam over hun welbevinden in de Nederlandse samenleving. Hun oordeel werd afgezet tegen dat van hun ouders en hun leerkrachten. Die bevindingen werden in het licht geplaatst van vergelijkbaar onderzoek onder Turkse en autochtone jongeren. De afdeling kinder- en jeugdpsychiatrie van het Erasmus Medisch Centrum deed het onderzoek.
Het grote verschil met Turkse en Nederlandse jongeren zit vooral in het imago van jonge Marokkanen. De buitenwacht oordeelt heel anders over hen dan ze zelf doen. Leerkrachten klagen veel over de Marokkaanse jeugd en dan gaat het vooral over brutaliteit en ongehoorzaamheid. Stevens: "Vergeleken met Turkse en Nederlandse kinderen is dat twee keer zoveel." Zelf slaan de Marokkaanse jongeren zich een stuk hoger aan. Ze denken niet lastiger te zijn dan hun klasgenoten. Hun ouders zitten tussen die twee uitersten in.
Stevens: "Daarvoor zijn een paar verklaringen te bedenken. Marokkaanse kinderen gedragen zich thuis een stuk beter dan daarbuiten, ze relativeren hun eigen problemen of misschien wordt het oordeel van de leraren wel gekleurd door het negatieve imago van Marokkanen."
Nu de discussie zich toespitst op de vraag wat ons scheidt, komt er ook een geruststellende overeenkomst uit het onderzoek naar voren: een liefdevolle opvoeding doet het in alle culturen goed.
Marokkaanse kinderen die vaak gestraft of aan hun lot overgelaten worden, vervallen opvallend vaak in probleemgedrag. In dat opzicht zijn ze niet anders dan Turkse en Nederlandse kinderen.