Bekijk Volledige Versie : VN: migratie is nadelig voor arme landen
Zwarte Schaap
02-12-04, 17:39
VN: migratie is nadelig voor arme landen
Door een onzer redacteuren
ROTTERDAM, 2 DEC. Migratie van hooggeschoold personeel van arme naar rijke landen heeft voor rijke landen voornamelijk voordelen en voor arme landen voornamelijk nadelen.
Dat blijkt uit het World Economic and Social Survey 2004 van de Verenigde Naties dat in het teken van internationale migratie staat.
Ziekenhuizen en universiteiten in arme landen raken veel van hun beste mensen kwijt. Dit gaat ten koste van de kwaliteit van de gezondheidszorg en het onderwijs. Bij elke hoogopgeleide die naar het buitenland vertrekt gaat de investering in diens studie voor het arme land verloren. Migratie van geschoold personeel remt de productiviteitsgroei in arme landen. Daar tegenover staat dat migranten een deel van hun inkomsten overmaken naar familie in hun vaderland. Maar dat voordeel weegt in de meeste arme landen niet op tegen de nadelen. De gemiddelde migrant uit Latijns-Amerika en Azië heeft twee keer zo lang op school gezeten als zijn landgenoot die achterblijft. In Afrika is dat drie keer zo lang.
Rijke landen varen wel bij de instroom van buitenlanders. Migranten dragen bij aan economische groei en ze leveren de staat meer op dan ze kosten, aldus het VN-rapport. Anders dan vaak gedacht wordt, leidt de komst van migranten niet tot lagere lonen en grotere werkloosheid.
Toch voeren alle rijke landen een restrictief immigratiebeleid. De laatste vijftig jaar hebben regeringen hard gewerkt aan het slechten van barrières die de vrije handel blokkeren. ,,Immigratie is de belangrijke uitzondering'', constateert de VN. ,,De ervaring van sommige migranten van nu roept herinneringen op aan de vijandigheid waarmee Hugenoten ooit werden bejegend in Engeland, waarmee Duitsers, Italianen en Ieren werden bejegend in de VS en waarmee Chinezen werden geconfronteerd in de VS en Australië.''
De VN roepen in het rapport regeringen van rijke landen op om de weerstand tegen migranten met voorlichtingscampagnes te verminderen en te wijzen op de belangrijke voordelen die zijn verbonden aan hun komst. De organisatie vindt ook dat migranten toegang tot onderwijs en scholing moeten hebben en dat hun mensenrechten beter moeten worden beschermd.
Het aantal mensen dat buiten zijn geboorteland woont, steeg tussen 1965 en 2000 van 75 tot 175 miljoen. Een op de 35 mensen op aarde is een migrant, in rijke landen is een op de twaalf mensen migrant. De Wereldbank noemt migratie ,,een van de bepalende krachten van de 21ste eeuw''.
Bron: NRC-Handelsblad 02/12/04
Zwarte Schaap
02-12-04, 17:41
Exodus van artsen maakt slachtoffers in Ghana
Migratie ondermijnt de Ghanese gezondheidszorg. De meerderheid van de artsen vertrekt naar het buitenland. Ziekenhuizen hebben Cubanen ingehuurd om het personeelstekort op te lossen.
Door onze redacteur Dick Wittenberg
TECHIMAN, 2 DEC. In het Verenigd Koninkrijk werken meer Ghanese verpleegkundigen dan in Ghana. In New York en de staat New Jersey werken meer Ghanese artsen dan in hun eigen land. De uittocht van medisch personeel ondermijnt de gezondheidszorg in Ghana.
Tachtig procent van de artsen die Ghana opleidt, vertrekt binnen vijf jaar na hun studie naar het buitenland. Daardoor is het aantal artsen in Ghana nog steeds hetzelfde als twintig jaar geleden: zo'n 1.600. Terwijl de bevolking in die tijd is verdubbeld. Het aantal gediplomeerde verpleegkundigen is in dezelfde periode van 30.000 tot 9.000 gedaald.
De exodus van medisch personeel maakt dagelijks slachtoffers. Nadat de gezondheidsstatistiek decennialang een trage verbetering liet zien, stagneert ze de laatste jaren. De sterfte onder kinderen loopt weer op.
Het katholieke Holy Family Hospital in Techiman zit beter in zijn faciliteiten en apparatuur dan de meeste andere plattelandsziekenhuizen in Ghana. Dat is voor een deel te danken aan de Nederlandse chirurg Harrie Wegman die hier werkt op een contract van hulporganisatie Cordaid en die door allerlei fondsen wordt gesteund. Nederland is al decennialang de belangrijkste buitenlandse donor van de Ghanese gezondheidszorg.
Maar ook het Holy Family Hospital kampt met tekort aan personeel. De 75 verpleegkundigen zien hun aantal steeds slinken. Voor de 45 vacatures meldt zich geen mens. Er is werk voor zeven artsen. Het ziekenhuis heeft er drie, als twee co-assistenten worden geteld voor één.
,,Ook hier vallen doden omdat we de mensen niet optimaal kunnen verzorgen'', zegt Wegman. In de schaduw wachten patiënten uren totdat ze aan de beurt zijn. Een jonge vrouw probeert tevergeefs om haar baby tot drinken te dwingen. Een frêle man draagt zijn verlamde broer op zijn rug.
,,Alle noodzakelijke operaties worden gedaan'', zegt Harrie Wegman. ,,Maar de polikliniek krijgt te weinig aandacht. Het personeel is aan het eind van de dag gefrustreerd en bekaf. We hebben geen artsen om de eerste hulp en de kinderafdeling te bemannen. Er is te weinig toezicht op patiënten. We rennen overal langs, zonder tijd om na te denken. Dat gaat ten koste van de zorg.''
De 61-jarige Wegman heeft begin jaren zeventig ook al een paar jaar in Ghana gewerkt. Hij was ,,geschokt'' toen hij acht jaar geleden terugkwam. Antiobiotica, röntgenapparatuur en vaccinatieprogramma's waren verbeterd. Maar de curatieve zorg was niet vooruit gegaan. Ghanezen die een been breken, gaan er nog steeds vanuit dat ze invalide zullen blijven. Fracturen worden niet goed behandeld. Ghana wemelt van de gehandicapten en geamputeerden die volmaakt van lijf en leden zouden kunnen zijn.
Het schaarse personeel is ook nog eens heel ongelijk verdeeld over het land. Driekwart van de artsen werkt in de twee grote steden: Accra en Kumasi. Maar ruim tweederde van de bevolking van twintig miljoen mensen woont nog altijd op het platteland. Ghanese artsen en verpleegkundigen willen zich niet 'begraven in die negorijen' waar het leven hard is, waar de gezondheidsposten slecht geëquipeerd en overbelast zijn, waar mogelijkheden voor bijverdiensten ontbreken en geen goede scholen voor hun kinderen zijn. ,,Je wilt je kat er nog niet laten castreren'', zegt Wegman over een van de ziekenhuizen in het noorden van het land.
De meeste ziekenhuizen in het noorden draaien noodgedwongen op een medische brigade van ruim honderd Cubaanse artsen die de Ghanese regering heeft ingehuurd bij Fidel Castro. Die Cubanen spreken alleen Spaans en zijn geen generalisten. Ze weigeren medische handelingen te verrichten die buiten hun specialisme vallen. Volgens Wegman leveren ze ,,geen bijdrage van betekenis'' aan de Ghanese gezondheidszorg.
Verpleegkundigen vertrekken als een dief in de nacht, vertelt Rita Wilson, hoofd verpleegkundige in het Holy Family Hospital. ,,Opeens komen ze niet meer opdagen. Hun huis is verlaten. Tijdens hun opleiding hebben ze een contract getekend dat ze hier zeker vijf jaar zouden blijven, maar daar houden ze zich niet aan.''
Ze ontvluchten de lage salarissen, de beroerde organisatie, de slechte werkomstandigheden, de geringe vooruitzichten. Het wordt hun ook erg aanlokkelijk gemaakt. Wervingsfirma's vechten om hun gunsten. Een visum wordt geregeld, een baan gewaarborgd. Als ze maar zuinig zijn en veel uren maken, hebben ze zo een huis bij elkaar gespaard, het levensdoel van elke Ghanees. Uiteindelijk komen maar weinigen terug naar Ghana, behalve op vakantie: om te laten zien dat ze het hebben gemaakt. Dat vertoon houdt de exodus op gang.
De president van de Ghana Medical Association, Jacob Plange-Rhule, vindt het ,,misdadig'' dat rijke landen de arme landen beroven van hun schaarse medisch personeel. Ghana investeert 60.000 dollar in de opleiding van elke dokter. Met elke arts die vertrekt, verdwijnt dat geld als ontwikkelingshulp naar landen als de VS, Canada, Australië en het Verenigd Koninkrijk.
De overheid probeert al jaren de uittocht te keren. Bij het ministerie van Volksgezondheid zeggen ze dat de invoering van allerlei toelages die het basissalaris verre overtreffen, de stroom in elk geval heeft geremd. Met Nederlandse steun is dit jaar een specialistenopleiding gestart die de uittocht ook moet helpen tegengaan. Voor specialisatie moesten Ghanese artsen tot nu toe wel naar het buitenland.
,,Als die opleiding de uitstroom tot de helft zou beperken, zou dat al geweldig zijn'', zegt Ben Boateng (46), internist in het Holy Family Hospital. Hij is een van de zeldzame Ghanese artsen die na hun specialisatie wel zijn teruggekomen, na eerst tien jaar in de VS te hebben gewerkt. Hij had gezworen dat hij zou terugkeren. Maar om zich daaraan te houden was, zegt hij, was ,,de moeilijkste beslissing van mijn leven''. ,,Mijn vrouw en kinderen wilden blijven. Mijn vrienden zeiden dat ik gek was. Iedere Ghanees zegt dat hij teruggaat maar niemand doet het. Niemand nam me serieus.''
De situatie die hij aantrof bij terugkeer, was slechter dan hij had verwacht. Als de twee luxe auto's het begeven die hij twee jaar geleden uit de Verenigde Staten heeft meegenomen, kan hij geen nieuwe meer kopen, ook geen simpel model. Maar hij is blij dat hij is teruggekomen. ,,In de VS was ik een van de vele artsen. Hier ben ik een van de weinigen. Hier maakt mijn werk meteen verschil.''
Bron: NRC-Handelsblad 02/12/04
Geplaatst door Zwarte Schaap
Rijke landen varen wel bij de instroom van buitenlanders. Migranten dragen bij aan economische groei en ze leveren de staat meer op dan ze kosten, aldus het VN-rapport. Anders dan vaak gedacht wordt, leidt de komst van migranten niet tot lagere lonen en grotere werkloosheid.
Volgens mij was nog niet zo lang geleden juist berekend dat immigranten hier in Nederland meer hebben gekost dan ze hebben opgebracht.
Ik moet wel bekennen dat ik me niet meer herinner hoe deugdelijk die studie was.
en wat doet Nederland, gewoon verpleegkundigen luit Afrika halen.
lekker makkelijk toch.
Zwarte Schaap
02-12-04, 18:07
Geplaatst door Blaataap
Volgens mij was nog niet zo lang geleden juist berekend dat immigranten hier in Nederland meer hebben gekost dan ze hebben opgebracht.
Ik moet wel bekennen dat ik me niet meer herinner hoe deugdelijk die studie was.
Volgens mij rekent het CBS de asielzoekers er ook bij terwijl die niet mogen werken. Allochtonen drukken de loonkosten omlaag, immers bij een volledige werkgelegenheid zal dat de loonkosten doen stijgen en zullen de bedrijven minder goed kunnen concureren en zal dat tot meer werkloosheid leiden. De allochtonen vormen vooral een potje waar je uit kunt putten als het economisch goed gaat en die je weer makkelijk kunt dumpen als het slechter gaat. Daarnaast is het een vorm van tweedeling creeren, er zijn zat allochtonen die nog nooit de staat één cent gekost hebben, zoals mijn vader, maar die worden toch op het hoopje gegooid van je kost de staat meer dan wat je oplevert.
CBS: immigranten kosten meer dan ze de staat opleveren
Arbeidsmigratie is geen effectief middel om de financiële gevolgen van de vergrijzing te verlichten. Het grootschalig binnenhalen van buitenlandse arbeidskrachten zou zelfs schade aan de Nederlandse economie kunnen toebrengen.
Arbeidsmigratie geen succes
Dat concludeert het Centraal Planbureau (CPB) in een onderzoek naar de effecten van arbeidsmigratie op de Nederlandse economie. President N. Wellink van De Nederlandsche Bank (DNB) stelde eind vorig jaar nog dat het Nederlands welvaartsniveau niet is vast te houden zonder migranten.
Volgens het CPB kan alleen beperkte immigratie gunstig zijn voor de economie. Dan moeten de buitenlandse arbeidskrachten goed zijn opgeleid, vooruitzichten hebben op werk en in moeilijk vervulbare vacatures terechtkomen.
Immigrant kost 3000 euro per jaar
De huidige praktijk leert volgens het Planbureau dat niet-westerse immigranten het gemiddeld aanzienlijk slechter op de arbeidsmarkt doen dan Nederlanders: ze zijn vaker werkloos, zijn meer afhankelijk van een sociale uitkering en hebben gemiddeld een lager inkomen.
De doorsnee niet-westerse immigrant kost de overheid ongeveer 3000 euro per verblijfsjaar. De kosten voor onder meer zorg, onderwijs, pensioenen en sociale zekerheid van de groep arbeidsmigranten zijn een stuk hoger dan de extra belasting- en premie-inkomsten voor de staat.
Migranten in Nederland doen het gemiddeld volgens het CPB minder goed dan migranten in andere Europese landen. Het is volgens het Planbureau nog onduidelijk wat hiervan de oorzaken zijn .
Bron: RTLZ 01/07/03
Migranten doen rijkdom in het Westen toenemen
Een op de vijfendertig mensen woont anno 2004 niet meer in het land waar hij of zij geboren is. In tegenstelling tot wat velen vrezen, leidt migratie niet tot lagere lonen in het Westen. Maar de kosten van de braindrain zijn gigantisch voor de landen van herkomst.
Honderd vijfenzeventig miljoen mensen woonden in 2000 niet meer in het land waarin ze geboren werden, ongeveer evenveel mannen als vrouwen.
Zestien miljoen van hen zijn politieke vluchtelingen. Ter vergelijking: in 1960 waren er 76 miljoen internationale migranten, flink minder dan de helft van nu dus. Migratie is duidelijk een belangrijk aspect van globalisering, vandaar dat de VN-Commissie voor Economische en Sociale Zaken er zijn gisteren gepubliceerd jaarrapport World Economic and Social Survey 2004 aan wijdt.
In Europa woonden er tegen 2000 33 miljoen migranten, waarvan een op de vijf zich in de jaren negentig op het oude continent vestigde. En aldus ging het aantal buitenlanders in de totale bevolking van 3,3 procent in 1960 naar 6,4 veertig jaar later. België zit flink boven het gemiddelde, met 9 procent buitenlanders.
Terwijl het aantal migranten steeg, daalde het aantal landen waar het gros heen ging. Anno 2004 vestigt een op de vijf migranten zich in de Verenigde Staten, waar 35 miljoen mensen wonen die elders geboren zijn.
Twintig procent van hen zijn illegale migranten, voor meer dan de helft Mexicanen. In Europa komen jaarlijks een half miljoen illegalen aan, die zich bij hun 3 miljoen lotgenoten voegen.
Welke zijn de gevolgen van die migratie voor de landen van herkomst, zo vroegen de rapportschrijvers zich af. Dat de braindrain toeneemt, stellen ze vast. In 1990 werkten 1,4 miljoen hoogopgeleide buitenlanders in de VS, tien jaar later waren dat er 4,2 miljoen.
Elke goed opgeleide Afrikaan die vertrekt, zo blijkt uit studies, kost het continent 184.000 dollar.
Immers, de investering die de overheid deed in het onderwijs en de gezondheidszorg van deze man of vrouw, rendeert in zijn geboorteland niet. En bovendien misloopt de staat ook de belastingen op zijn of haar wellicht goed betaalde job.
Zuid-Afrika, dat vele tienduizenden leraren en medisch geschoolden zag vertrekken, verloor aldus 5 miljard dollar sinds 1997. En het vervangen van al die emigranten naar de VS kost jaarlijks 640 miljoen dollar.
Positief voor het land van herkomst is dan weer het geld dat teruggestuurd wordt, en dat in 2002 op 130 miljard dollar werd geraamd.
Het meeste geld wordt naar familie in Latijns-Amerika gestuurd, naar zwart Afrika gaat slechts 1,5 procent. En opmerkelijk genoeg komen de centen vooral uit Europa en pas in tweede instantie uit de VS, gevolgd door het Midden-Oosten, voornamelijk de Golf.
Dergelijke stortingen zijn qua vo lume belangrijker dan ontwikkelingssamenwerking, maar minder groot dan de directe buitenlandse investeringen. Hoewel, in sommi ge gevallen is er een directe link tussen die investeringen en de diaspora.
Zo blijkt dat 18 procent van de Indiërs en Chinezen in het buitenland investeert in het geboorteland en dat 40 procent helpt bij het opzetten van zakencontacten in het geboorteland.
De meeste ontvangers van zuurverdiende centen uit het buitenland spenderen die aan primaire behoeften en aan beter onderwijs en gezonheidszorg. Toch zijn de stortingen geen alternatieve ontwikkelingshulp: ze komen de armsten niet ten goede, want het zijn doorgaans zij niet die hun zonen en dochters kunnen uitsturen. Dat is te duur. Door de stortingen worden de welvaartsdiscrepanties veelal juist groter. Als het deel van de stortingen in het bnp met 10 procent stijgt, dan daalt de armoede slechts met 1,6 procent.
In de landen van bestemming heerst vooral onder de laaggeschoolden de vrees dat stijgende migratie grotere jobconcurrentie genereert: lagere lonen en hogere werkloosheid. Dat klopt niet, menen de rapportschrijvers. Als het aantal migranten met 1 procent stijgt, dan daalt het loon maximaal met 0,1 procent. Historische voorbeelden die worden aangehaald en waarbij geen invloed werd gemerkt, zijn de Fransen die in 1962 terugkeerden uit Algerije, de Portugezen die Angola en Mozambique verlieten in 1974 en de Cubanen die zich in Miami vestigden in 1980.
De reden voor deze geringe impact is dat niet alleen het arbeidsaanbod stijgt met de komst van migranten, maar ook de vraag naar goederen en diensten. Bovendien zetten sommigen een eigen zaak op en genereren aldus nieuwe werkgelegenheid. Migranten betalen meer belastingen dan dat ze de staat geld kosten, al kunnen ze volgens de schrijvers van dit rapport niet als enige oplossing kunnen worden aangewend voor de vergrijzing en de pensioenskosten.
Veel hangt ook af van de geldende tradities en het gevoerde beleid.
Zo blijken de migranten in Groot-Brittannië veelal uit het Gemenebest te komen, ze spreken Engels en hun diploma’s worden wettelijk erkend. Ze zijn vaker werkloos dan de autochtonen, maar je vindt ze in alle jobsegmenten. In Duitsland daarentegen, waar het aantal hooggeschoolde migranten hoog is, werken ze nagenoeg alleen als arbeiders en is van doorstoting geen sprake.
Elke goed opgeleide Afrikaan die vertrekt, kost het continent 184.000 dollar
Bron: De Morgen 30/11/04