Wie heeft er hier nu weer zitten censureren? Taouanza weer?
Voorgeschiedenis
In mei 2001, toen de toenmalige minister voor Grote Steden- en Integratiebeleid, Roger van Boxtel, met vertegenwoordigers van de moslimgemeenschap wilde spreken over de uitlatingen van de Rotterdamse imam El Moumni over homoseksualiteit, trof hij een gezelschap tegenover zich, bestaande uit vele tientallen vertegenwoordigers van de moslimgemeenschappen.
Tijdens dit overleg werd de wenselijkheid geuit om te komen tot een representatief contactorgaan van de moslimgemeenschap in Nederland. Andere religieuze kerkgenootschappen beschikten reeds over een dergelijk contactorgaan: de joodse gemeenschap kent het Centraal Joods Overleg Externe Belangen CJO, de christenen hebben het Interkerkelijk Contact In Overheidzaken CIO en de Hindoes hebben sinds kort de Hindoeraad.
Gezien de uiteenlopende herkomst wat betreft etniciteit, land van herkomst en religieuze stroming van de moslims in Nederland, was men er tot dusverre niet in geslaagd te komen tot een gezamenlijk vertegenwoordiging van de islamitische ‘kerkgenootschappen’. De minister uitte de wenselijkheid van een contactorgaan in enigerlei vorm, dat representatief is voor de islam in Nederland.
Vervolgens nam de minister voor GSI het initiatief om op 11 september 2001 een bijeenkomst te faciliteren van de betrokken landelijke islamitische organisaties om te spreken over een contactorgaan aangaande zaken die moslims betreffen, betrekking hebbend op aangelegenheden van maatschappelijk belang.
Tijdens deze bijeenkomst werd het belang van de totstandkoming van een dergelijk contactorgaan door alle aanwezigen onderschreven. Besloten werd een voorbereidende commissie in het leven te roepen. Deze ‘werkgroep CMO’, onder voorzitterschap van M. Sini, kreeg van de aanwezige islamitische organisaties tot taak een plan op te stellen waarin aangegeven wordt hoe een dergelijk Contactorgaan voor Moslims en de Overheid CMO tot stand dient te worden gebracht. Op 6 juli 2002 bracht de werkgroep in het ‘Basisdocument CMO’ advies uit aan de minister langs welke lijnen het CMO tot stand gebracht zou kunnen worden. Hierna volgde besprekingen over de nadere uitwerking. Uiteindelijk presenteert het CMO zich officieel op 7 februari 2004.
Groeimodel
Vooralsnog zullen de landelijke koepelorganisaties, die participeerden in de werkgroep CMO, deel uitmaken van het CMO. Gezien het feit dat al deze organisaties een eigen achterban vertegenwoordigen, bestaande uit o.m. aangesloten moskeeën en lidorganisaties, kunnen deze organisaties gezamenlijk worden aangemerkt als representatief voor de islamitische kerkgenootschappen in Nederland.
Ten aanzien van de toetreding van overige islamitische organisaties, gaat het CMO uit van een groeimodel. Het CMO staat in beginsel open ten aanzien van elke aanvraag van een islamitische institutie tot een lidmaatschap van het contactorgaan. Het CMO is gehouden om alle aanvragen tot toetreding aan de hand van vastgestelde criteria te beoordelen. Tevens stelt het CMO voorop dat de diversiteit en eigen identiteit van de afzonderlijke organisaties en stromingen te allen tijde gewaarborgd blijven. Het CMO gaat uit van een werkbare, open en democratische structuur waarin gestreefd wordt naar consensus, d.w.z. unanimiteit. Daarnaast blijft het voor lidorganisaties mogelijk om een minderheidsstandpunt in te nemen.
Ten aanzien van organisaties van moslimvrouwen, islamitische jongeren- en studentenverengingen en regionale organisaties geldt dat zij kunnen toetreden tot nog in te stellen Commissies. Deze commissies zullen een adviserende taak hebben.
Eerste reacties
De Raad van Kerken in Nederland heeft aan het CMO laten weten verheugd te zijn ‘dat de moslimgemeenschap in staat is gebleken een contactorgaan op te richten dat een gesprekspartner met de overheid kan zijn.’ ‘De leden van De Raad van Kerken wensen het CMO een vruchtbare toekomst toe en hopen op een goede samenwerking, op die terreinen waarop dat voor beide partijen zinvol is,’ aldus algemeen secretaris Ineke Bakker.
Kardinaal Simonis, aartsbisschop van Utrecht, liet het CMO weten ‘van harte te wensen dat het CMO mag bijdragen aan onderling begrip en de integratie’.
Het Centraal Joods Overleg feliciteert het CMO van harte met het totstandkomen van het contactorgaan. ‘Het hoeft geen betoog te zijn dat de verwoording van de islamitische opinie vanuit één orgaan jegens de overheid het u mogelijk zal maken de belangen van uw religieuze gemeenschap optimaal te behartigen’. Het CJO hoopt op een goede samenwerking in de toekomst.
Moslims in Nederland
Op 1 januari 2003 registreerde het Centraal Bureau voor de Statistiek zo’n 920 duizend moslims in Nederland. Dat is 5,7 procent van de bevolking. Daarmee is de islam in omvang de vierde levensbeschouwelijke groepering in ons land, de niet-kerkelijken en atheïsten niet meegerekend.
Het overgrote deel van de Nederlandse moslims is van Turkse of Marokkaanse afkomst, respectievelijk 320 duizend en 285 duizend. Samen maken zij tweederde deel uit van het totale aantal moslims in Nederland. Eenderde van de moslims is afkomstig uit respectievelijk (in volgorde van aantallen) Irak, Afghanistan, Suriname, Iran en Somalië.
In totaal wonen er 877 duizend islamieten van niet-Westerse oorsprong in Nederland en 42 duizend Westerse islamieten (o.m. afkomstig uit Europa, Noord-Amerika en Indonesië).
Aantallen moslims in Nederland naar herkomstgroepering (2003):
319.000 Turken
285.000 Marokkanen
42.000 Westerse islamieten
41.000 Irakezen
34.000 Afghanen
31.000 Surinamers
28.000 Iraniërs
28.000 Somaliërs
112.000 Overige herkomstgroeperingen
Bron: http://www.islamenburgerschap.nl/cmo2.html
Dat zijn er inderdaad geen miljoen, net niet dan.