Doeschate
31-12-04, 12:46
De gelovige in de door God/Allah/Jahweh geopenbaarde geschriften hebben reden tot bezorgdheid in deze woelige tijden. De religies die deel uitmaken van de Abrahamitische traditie hebben tijdens hun bestaan niet als bindmiddel voor de samenleving gefungeerd, maar integendeel, eindeloos gekibbel over de vraag wie de waarheid in pacht heeft en zelfs oorlog was het resultaat van hun ideologie. Hoe dom kan Cohen zijn te denken dat de bestaande religies kunnen bijdragen aan integratie en onderlinge saamhorigheid! Religie is altijd een maatschappelijke splijtzwam geweest, de religieuze waarheid van de een is nu eenmaal een bedreiging voor die van de ander. Dat is altijd zo geweest en zal altijd zo blijven, tenzij men de waarheid met elkaar gaat delen, maar dat staat gelijk aan de opheffing van de traditionele religies voor wie de claim op de absolute waarheid van essentieel belang is.
Het geloof in de enige, absolute waarheid van de eigen religie, de basis van de theocratische staat, is de oorzaak van alle ellende. Andere geloven met dezelfde waarheidspretentie worden als vijandig beschouwd, er kan immers maar één gelijk hebben. Vandaar dat gesprekken tussen moslims en christenen over hun geloof altijd verzanden in vijandig gekibbel, de interreligieuze dialoog is een aanfluiting.
Na de godsdienstoorlogen tussen katholieken en protestanten, waarbij alleen al in Duitsland een derde van de bevolking werd uitgeroeid ontstond een gedachte die redding bracht tegen deze barbarij. Dat was het idee van de seculiere, godloze staat als beschermer van de godsdiensten. Alle godsdiensten zijn gelijkwaardig, zoals Frederik de Grote van Pruisen het formuleert:
“Alle religionen sind gleich und gut, wenn nur die leute, die sie bekennen, ehrliche leute sind. Und wenn Tűrken und Heiden kämen und wollen das land peuplieren, so wollen wir ihnen moscheen und Kirchen bauen.”
De scheiding van kerk en staat is geboren. Die zal grote gevolgen hebben voor het christendom. Het idee dat alle godsdiensten gelijk zijn is een grote bedreiging voor die godsdiensten, die allen denken dat zij een beetje meer gelijk zijn dan alle anderen. Zo is bijv. het geloof in de absolute, goddelijke waarheid van de bijbel strijdig met het uitgangspunt van de gelijkheid der godsdiensten. Religies hebben een hekel aan de relativering van hun waarheden. Een beetje geloven is hetzelfde als niet geloven.
De gelovigen zelf lopen altijd voor de kerk uit, door contact met andersgelovigen gaan zij vanzelf inzien dat er meerdere “waarheden” zijn. De leegloop van de kerken neemt daardoor een aanvang. Hopelijk zal het voor langere tijd samenleven met gelovigen van allerlei verschillende religies ook bij moslims leiden tot meer begrip voor andersgelovigen en andere geloofsinhouden, met relativering van de eigen geloofswaarheid tot gevolg. Maar het delen van de aanspraak met andersgelovigen op geloofswaarheid ondergraaft de zekerheid van het eigen geloof. Zonder pijn en twijfel zal dit proces niet plaats vinden.
Het theïsme (het geloof in een enige God die zich openbaart in een heilig geschrift dat slechts voor de eigen groep geschreven is) zal door de secularisatie langzaam verzwolgen worden door het deïsme, niet het atheïsme, want de mens is ongeneeslijk religieus.
Deïsme is het geloof in een onpersoonlijke Macht, oneerbiedig ook wel “iets” genoemd. Het begrip spiritualiteit vervangt de dogma’s en leerstellingen van de christelijke kerk.
Het eind der tijden voor de theïstische religies is nabij, daarna zal het deïsme voor eeuwige vrede zorgen. Leeuw en lam zullen liefdevol elkaar besnuffelen, Ayaan Hirsi Ali en Abou Jahjah zullen na een innige omarming voor altijd broeders zijn. Het multiculturele leed zal voorbij zijn, alle gelovigen zullen broeders zijn en verenigt in geloof.
Enkelingen die volharden in theïsme zullen de rekening gepresenteerd krijgen voor hun hardnekkigheid en ongeloof, daar zal geweeklaag zijn en tandengeknars. Een eeuwige straf in het hellevuur zal hun deel zijn, ondraaglijke pijnigingen, daar zijn weerzinwekkende creaturen die met drietandige poken stinkende wonden veroorzaken.
Een gelukkig nieuwjaar!
Het geloof in de enige, absolute waarheid van de eigen religie, de basis van de theocratische staat, is de oorzaak van alle ellende. Andere geloven met dezelfde waarheidspretentie worden als vijandig beschouwd, er kan immers maar één gelijk hebben. Vandaar dat gesprekken tussen moslims en christenen over hun geloof altijd verzanden in vijandig gekibbel, de interreligieuze dialoog is een aanfluiting.
Na de godsdienstoorlogen tussen katholieken en protestanten, waarbij alleen al in Duitsland een derde van de bevolking werd uitgeroeid ontstond een gedachte die redding bracht tegen deze barbarij. Dat was het idee van de seculiere, godloze staat als beschermer van de godsdiensten. Alle godsdiensten zijn gelijkwaardig, zoals Frederik de Grote van Pruisen het formuleert:
“Alle religionen sind gleich und gut, wenn nur die leute, die sie bekennen, ehrliche leute sind. Und wenn Tűrken und Heiden kämen und wollen das land peuplieren, so wollen wir ihnen moscheen und Kirchen bauen.”
De scheiding van kerk en staat is geboren. Die zal grote gevolgen hebben voor het christendom. Het idee dat alle godsdiensten gelijk zijn is een grote bedreiging voor die godsdiensten, die allen denken dat zij een beetje meer gelijk zijn dan alle anderen. Zo is bijv. het geloof in de absolute, goddelijke waarheid van de bijbel strijdig met het uitgangspunt van de gelijkheid der godsdiensten. Religies hebben een hekel aan de relativering van hun waarheden. Een beetje geloven is hetzelfde als niet geloven.
De gelovigen zelf lopen altijd voor de kerk uit, door contact met andersgelovigen gaan zij vanzelf inzien dat er meerdere “waarheden” zijn. De leegloop van de kerken neemt daardoor een aanvang. Hopelijk zal het voor langere tijd samenleven met gelovigen van allerlei verschillende religies ook bij moslims leiden tot meer begrip voor andersgelovigen en andere geloofsinhouden, met relativering van de eigen geloofswaarheid tot gevolg. Maar het delen van de aanspraak met andersgelovigen op geloofswaarheid ondergraaft de zekerheid van het eigen geloof. Zonder pijn en twijfel zal dit proces niet plaats vinden.
Het theïsme (het geloof in een enige God die zich openbaart in een heilig geschrift dat slechts voor de eigen groep geschreven is) zal door de secularisatie langzaam verzwolgen worden door het deïsme, niet het atheïsme, want de mens is ongeneeslijk religieus.
Deïsme is het geloof in een onpersoonlijke Macht, oneerbiedig ook wel “iets” genoemd. Het begrip spiritualiteit vervangt de dogma’s en leerstellingen van de christelijke kerk.
Het eind der tijden voor de theïstische religies is nabij, daarna zal het deïsme voor eeuwige vrede zorgen. Leeuw en lam zullen liefdevol elkaar besnuffelen, Ayaan Hirsi Ali en Abou Jahjah zullen na een innige omarming voor altijd broeders zijn. Het multiculturele leed zal voorbij zijn, alle gelovigen zullen broeders zijn en verenigt in geloof.
Enkelingen die volharden in theïsme zullen de rekening gepresenteerd krijgen voor hun hardnekkigheid en ongeloof, daar zal geweeklaag zijn en tandengeknars. Een eeuwige straf in het hellevuur zal hun deel zijn, ondraaglijke pijnigingen, daar zijn weerzinwekkende creaturen die met drietandige poken stinkende wonden veroorzaken.
Een gelukkig nieuwjaar!