PDA

Bekijk Volledige Versie : Ouarda Saillo el Fakir "Dochter van Agadir"



EL MOKHTARI
04-01-05, 18:20
Ouarda Saillo el Fakir "Dochter van Agadir"

http://www.buchkatalog.de/covers/12/40/60/12406022n.jpg

Ouarda’s vader wordt na het huwelijk met zijn jonge vrouw steeds vaker gewelddadig naarmate zijn psychische ziekte voortschrijdt. Hij mishandelt zijn vrouw regelmatig en dreigt haar te zullen vermoorden. De kleine Ouarda wordt heen en weer geslingerd tussen de liefde voor haar moeder en de gehoorzaamheid die van haar wordt verlangd door haar waanzinnig geworden vader. In dit fatale conflict, dat alle personen binnen het gezin volledig boven het hoofd groeit, komt van buitenaf geen enkele hulp.

En dan gebeurt de aangekondigde moord, die de wereld van het vijfjarige meisje op haar grondvesten doet trillen en haar sterk traumatiseert. Ze voelt zich medeschuldig aan de dood van haar moeder. Volledig verwaarloosd en in de steek gelaten, zowel psychisch als fysiek, raakt het leven van Ouarda en haar broer en zusjes helemaal ontwricht. Omgang met de dood van haar moeder en met haar door deze dood sterk beïnvloede leven, was voor Ouarda zeer lange tijd onmogelijk.

Nu, na meer dan twintig jaar, keert Ouarda terug naar de plek des onheils. Ze lost het conflict van toen op en probeert haar schuldgevoelens te verwerken. Maar het bittere verdriet blijft en de weg uit het dal is lang, geplaveid met tranen en pijn. Moedig zoekt ze personen en plekken op uit haar verloren jeugd en herleeft de geschiedenis bewust opnieuw. Zo lukt het haar, met zichzelf en haar herinneringen in het reine te komen. Ouarda Saillo had een moeizame weg te gaan en vertelt hierover integer en ingrijpend.

Ouarda Saillo beschrijft met haar zeer persoonlijke verhaal hoe Marokkaanse vrouwen binnen de Marokkaanse maatschappij nog steeds in hun traditionele rol gevangen worden gehouden. Zowel voor haar moeder als voor haarzelf was er binnen de Marokkaanse cultuur geen uitweg voor hun hopeloze en dramatische situatie. Dat Ouarda haar odyssee heeft overleefd, mag een wonder heten.

Leesfragment

Mijn moeder stierf op 19 september 1979 om tien uur ‘s ochtends. Mijn vader doodde haar op het dak van ons huis in Agâdir. Hij ramde een mes in haar buik, sleepte haar de trap op, bond haar vast aan een ladder, propte zand in haar mond, begoot haar met benzine en stak haar in brand. Mijn moeder was negenentwintig jaar oud en in de zevende maand zwanger toen ze stierf. Ik was vijf.
De moord veranderde mijn leven én dat van mijn broer en zusjes. En alhoewel we dachten dat het eigenlijk niet erger kon, bleek dat een vergissing. Onze wereld ging helemaal onder toen onze oom met zijn gezin in ons huis trok en zijn kinderen onze plek in huis innamen. Wij moesten in de keuken op krantenpapier slapen.

Biografie

Ouarda Saillo el Fakir, geboren in 1974 op het afgelegen platteland aan de rand van de Sahara, groeit op in de Marokkanse havenstad Agadir. Als ze vijf jaar oud is, wordt haar moeder door haar vader op het dak van hun huis vermoord en volgt een eindeloze lijdensweg voor de getraumatiseerde Ouarda en haar broer en zusjes. Voordat ze met negentien naar Duitsland komt, slaat ze zich met allerlei baantjes door het leven. Ze woont nu met haar gezin in de Beierse hoofdstad München en probeert met haar levensgeschiedenis in het reine te komen


Dochter van Agadir
Ouarda Saillo
288 pag.
Prijs € 18.95
ISBN 9058313204

EL MOKHTARI
04-01-05, 19:17
Het boek geeft een scherpe inkijk in de Marokkaanse leefwereld van de voorbije jaren. Het laat zien hoeveel armoede er bestaat, hoe moeilijk het voor arme jongeren is om onderwijs te genieten, hoe sterk de traditionele familienormen het leven van de mensen beheersen en vooral hoe Marokkaanse vrouwen binnen de Marokkaanse maatschappij nog steeds in hun traditionele rol gevangen worden houden. Haar moeder was zeventien jaar toen ze uitgehuwelijkt werd. Het was het begin van een nachtmerrie. Ze mocht alleen buitenshuis gehuld in een zware djellaba, die het ganse lichaam bedekte. Haar vader sloeg haar moeder en beriep zich daarbij op de koran. ‘En de vrouwen van wie gij ongehoorzaamheid vreest, wijst haar terecht en laat haar in haar bed alleen en tuchtigt haar.’ Later sloeg hij ook Ouarda zelf en de andere kinderen van het gezin. Ouarda Saillo schrijft dat zowel de buren als de politie wisten wat er bij hen gebeurde maar dat niemand iets deed.

De moeder van Ouarda vluchtte naar haar ouders. Haar vader reisde haar achterna en bekwam van de kadi in het dorp, de alleensprekende rechter die de rechtspraak van het islamitische recht in handen heeft, dat de vrouw haar man weer moest vervoegen. Op 19 september 1979 doodde haar vader haar moeder op het dak van hun huis in Agadir. Hij stak toe met een mes, begoot haar met benzine en stak haar in brand. Tijdens het verhoor verklaarde hij dat zijn vrouw geslachtsgemeenschap had geweigerd. Daaruit groeide bij Ouarda het besef dat ze geen kind van de liefde was maar het resultaat van een verkrachting. Haar vader werd opgesloten in de gevangenis en de kinderen ondergebracht bij een oom die intussen het ouderlijk huis in bezit had genomen. Vanaf dan volgt een periode van diepe treurnis waarbij ze geslagen wordt.

Ouarda verwijst ook naar het taboe van de seksualiteit in de Marokkaanse samenleving waarvan vooral vrouwen het slachtoffer zijn. Op haar dertiende wordt ze aangerand door haar neef Ali, waarop haar tante stelt dat ze dan maar met hem moet trouwen. Om aanranding door mannen te vermijden wordt vrouwen aangeraden om de hoofddoek te dragen. Wie dat niet doet geeft te kennen dat ze een vrouw van lichte zeden is en blijkbaar lastig gevallen wil worden. Zo beschrijft ze ook een huwelijksnacht waarbij het meisje niet tot bloeden toe kwam waarop de bruidegom en zijn familieleden woedend vertrokken. Achteraf bleek dat de jongen niet wist hoe hij zijn ‘huwelijkse plicht’ moest voltrekken. Alleen bleef de schande nadien hangen over het meisje en haar familie. Vrouwen die zich verzetten tegen de door de mannen gedicteerde seksuele moraal krijgen het dan ook hard te verduren. Ouarda verwijst naar de Berberse zangeres Najat Aatabou die zich in haar liedjes afzet tegen de door de mannen gedomineerde maatschappij, maar geboycot wordt op de staatsradio. Uiteindelijk maakte Oauarda kennis met een Duitser en kon ze het land uit.

Tussendoor beschrijft Ouarda het lot van de ‘petites bonnes’, meisjes uit arme Marokkaanse gezinnen die als het ware verkocht worden aan rijke families. Soms mogen ze naar school en worden goed behandeld. Maar vaker leven ze als een soort moderne slaven in het huishouden, ongeschoold, analfabeet, uitgebuit en misbruikt. Het is voor die meisjes dat Ouarda zich in de toekomst wil inzetten.

Goodnight
04-01-05, 19:47
zag het boek een tijdje geleden liggen.Is het wat?
Leek me wel interessant maar koos toch maar een exemplaar van Fatima Mernissi.

EL MOKHTARI
05-01-05, 15:08
Geplaatst door Goodnight
zag het boek een tijdje geleden liggen.Is het wat?
Leek me wel interessant maar koos toch maar een exemplaar van Fatima Mernissi.

Het is echt een goede boek, de moeite waard :duim: