Zwarte Schaap
15-01-05, 10:50
Wilders snuift in VS conservatieve thema's op
'Ik kan niet alleen islam doen', zegt Kamerlid Geert Wilders. Daarom is hij op studiereis in de VS.
Door onze correspondent Marc Chavannes
WASHINGTON, 15 JAN. ,,Ah, dit is vrijheid'', zegt Geert Wilders. We zitten gewoon voor het raam van een koffiewinkel in de hoofdstad van een bevriende mogendheid. In Nederland kan dat niet. De heren van de lijfwacht vinden het goed, maar blijven vlakbij. De leider van de Groep Wilders is ook opgetogen omdat hij geestverwanten heeft gevonden: ,,Die hele Reagan-agenda bevalt me wel!'' Belastingverlaging en 'een kleinere overheid' bieden kansen om zijn aantrekkingskracht te verbreden. ,,Ik kan niet alleen islam doen.''
Na een week in Israël, is het van de VVD afgescheiden Kamerlid doorgereisd voor een week terrorisme- en immigratie-studie in New York, Philadelphia en Washington. Hij heeft een duizelingwekkende serie gesprekken gevoerd bij het Witte Huis, denktanks en 'conservatieve clubs', in het Huis van Afgevaardigden en met de Amerikaanse pers. Elke keer als hij zijn verhaal houdt over Turkije (,,goede buur, maar geen lid van de familie''), een immigratiestop voor niet-westerlingen en de verbureaucratiseerde EU en VN wordt Wilders naar eigen zeggen voor 'gematigd' uitgescholden. Dat bevalt hem wel voor de variatie. Volgens verslagen in The New York Sun en The New York Observer waren zijn toehoorders onder de indruk, hij was minder wild dan de Brits-Nederlandse schrijver Ian Buruma hem kort geleden in The New Yorker had afgeschilderd, maar men was niet steeds overtuigd dat alles wat hij wilde ook kon.
,,Mijn Turkije-verhaal zit goed in elkaar. Ik heb het gewoon verteld zoals ik het denk. Daar kreeg ik weinig weerwerk op, al weet ik dat ze er hier anders over denken.'' Het doet Wilders hoe dan ook goed iets te proeven van de dynamiek die hij mist ,,in onze eigen gepamperde, vadsige samenleving'', vertelt hij bij de kleinst verkrijgbare beker koffie, die hier 'tall' heet.
Woensdag maakte hij de befaamde wekelijkse coördinatiebijeenkomst mee van 'Americans for Tax Reform', de lobbyclub van Grover Norquist die ijvert voor belastingverlaging. Wilders heeft met bewondering gezien hoe Norquist als een spin in het web de conservatieve revolutie orkestreert. ,,Zoiets zouden wij ook moeten hebben. Zelfs het Witte Huis en het ministerie van Buitenlandse Zaken leggen bij hem verantwoording af.'' Wilders heeft dankbaar genoteerd hoe Norquist hem het verband tussen zijn eigen thema's heeft verduidelijkt: ,,Immigratie betekent een groter beroep op sociale zekerheid, wat leidt tot meer Democraten'' - links in de Nederlandse verhoudingen. Hij concludeert: ,,We hebben in Nederland geen belastingverlagingspartij. Dat biedt mogelijkheden.'' Het Kamerlid heeft Norquist wel gevraagd hoe je sterk verlaagde belastingen in de begroting opvangt. Norquist noemde met een ruim gebaar de resulterende vergrote economische groei als oplossing, maar Wilders is ervan doordrongen dat als je een kleinere overheid nastreeft en minder belasting wilt innen, kiezen geboden is. ,,Amerikaanse begrotingstekorten zijn geen oplossing. Ik heb er wel een verhaal bij, maar het kan in Nederland electoraal pijn doen. Je moet het goed inpakken.''
We lopen de lijst ontmoetingen nog een keer door. Spreekbeurten georganiseerd door het blad Commentary, The Heritage Foundation, The American Enterprise Institute en het Foreign Policy Research Institute, gesprekken met de vooraanstaand neoconservatief Richard Perle, de Midden-Oosten-kenners Daniel Pipes en Hillel Fradkin en de Libertarian Party, interviews met The New York Observer, Sixty Minutes van CBS, Frontline (PBS), The New Republic, The Financial Times, The Washington Times, Fox News (vanavond in prime time). Het is een programma waar een Nederlandse minister-president op bezoek in de VS jaloers op zou zijn, al zou zijn staf het intellectueel misschien iets uitgebalanceerder samenstellen. En hij mocht logeren in dezelfde residentie van de Nederlandse ambassadeur. Maar dat was om veiligheidsredenen.
,,Ik ben Pim Fortuyn niet'', is een sleutelzin uit zijn Amerikaanse boodschap. Maar in diens voetsporen is Geert Wilders bezig de bekendste Nederlander in Amerika te worden.
Bron: NRC-Handelsblad 15/01/05
'Ik kan niet alleen islam doen', zegt Kamerlid Geert Wilders. Daarom is hij op studiereis in de VS.
Door onze correspondent Marc Chavannes
WASHINGTON, 15 JAN. ,,Ah, dit is vrijheid'', zegt Geert Wilders. We zitten gewoon voor het raam van een koffiewinkel in de hoofdstad van een bevriende mogendheid. In Nederland kan dat niet. De heren van de lijfwacht vinden het goed, maar blijven vlakbij. De leider van de Groep Wilders is ook opgetogen omdat hij geestverwanten heeft gevonden: ,,Die hele Reagan-agenda bevalt me wel!'' Belastingverlaging en 'een kleinere overheid' bieden kansen om zijn aantrekkingskracht te verbreden. ,,Ik kan niet alleen islam doen.''
Na een week in Israël, is het van de VVD afgescheiden Kamerlid doorgereisd voor een week terrorisme- en immigratie-studie in New York, Philadelphia en Washington. Hij heeft een duizelingwekkende serie gesprekken gevoerd bij het Witte Huis, denktanks en 'conservatieve clubs', in het Huis van Afgevaardigden en met de Amerikaanse pers. Elke keer als hij zijn verhaal houdt over Turkije (,,goede buur, maar geen lid van de familie''), een immigratiestop voor niet-westerlingen en de verbureaucratiseerde EU en VN wordt Wilders naar eigen zeggen voor 'gematigd' uitgescholden. Dat bevalt hem wel voor de variatie. Volgens verslagen in The New York Sun en The New York Observer waren zijn toehoorders onder de indruk, hij was minder wild dan de Brits-Nederlandse schrijver Ian Buruma hem kort geleden in The New Yorker had afgeschilderd, maar men was niet steeds overtuigd dat alles wat hij wilde ook kon.
,,Mijn Turkije-verhaal zit goed in elkaar. Ik heb het gewoon verteld zoals ik het denk. Daar kreeg ik weinig weerwerk op, al weet ik dat ze er hier anders over denken.'' Het doet Wilders hoe dan ook goed iets te proeven van de dynamiek die hij mist ,,in onze eigen gepamperde, vadsige samenleving'', vertelt hij bij de kleinst verkrijgbare beker koffie, die hier 'tall' heet.
Woensdag maakte hij de befaamde wekelijkse coördinatiebijeenkomst mee van 'Americans for Tax Reform', de lobbyclub van Grover Norquist die ijvert voor belastingverlaging. Wilders heeft met bewondering gezien hoe Norquist als een spin in het web de conservatieve revolutie orkestreert. ,,Zoiets zouden wij ook moeten hebben. Zelfs het Witte Huis en het ministerie van Buitenlandse Zaken leggen bij hem verantwoording af.'' Wilders heeft dankbaar genoteerd hoe Norquist hem het verband tussen zijn eigen thema's heeft verduidelijkt: ,,Immigratie betekent een groter beroep op sociale zekerheid, wat leidt tot meer Democraten'' - links in de Nederlandse verhoudingen. Hij concludeert: ,,We hebben in Nederland geen belastingverlagingspartij. Dat biedt mogelijkheden.'' Het Kamerlid heeft Norquist wel gevraagd hoe je sterk verlaagde belastingen in de begroting opvangt. Norquist noemde met een ruim gebaar de resulterende vergrote economische groei als oplossing, maar Wilders is ervan doordrongen dat als je een kleinere overheid nastreeft en minder belasting wilt innen, kiezen geboden is. ,,Amerikaanse begrotingstekorten zijn geen oplossing. Ik heb er wel een verhaal bij, maar het kan in Nederland electoraal pijn doen. Je moet het goed inpakken.''
We lopen de lijst ontmoetingen nog een keer door. Spreekbeurten georganiseerd door het blad Commentary, The Heritage Foundation, The American Enterprise Institute en het Foreign Policy Research Institute, gesprekken met de vooraanstaand neoconservatief Richard Perle, de Midden-Oosten-kenners Daniel Pipes en Hillel Fradkin en de Libertarian Party, interviews met The New York Observer, Sixty Minutes van CBS, Frontline (PBS), The New Republic, The Financial Times, The Washington Times, Fox News (vanavond in prime time). Het is een programma waar een Nederlandse minister-president op bezoek in de VS jaloers op zou zijn, al zou zijn staf het intellectueel misschien iets uitgebalanceerder samenstellen. En hij mocht logeren in dezelfde residentie van de Nederlandse ambassadeur. Maar dat was om veiligheidsredenen.
,,Ik ben Pim Fortuyn niet'', is een sleutelzin uit zijn Amerikaanse boodschap. Maar in diens voetsporen is Geert Wilders bezig de bekendste Nederlander in Amerika te worden.
Bron: NRC-Handelsblad 15/01/05