PDA

Bekijk Volledige Versie : Slachten middels de halssnede staat verdoving niet in de weg



Marsipulami
29-01-05, 21:56
5.2. Slachten middels de halssnede staat verdoving niet in de weg

Een tweede bedenking is dat in de Koran zélf nergens staat vermeld dat het dier, voorafgaandelijk aan de slachting middels de halssnede, niet zou mogen worden verdoofd. Er wordt alleen gewag gemaakt van het verbod op het consumeren van bloed en toentertijd was de halssnede wellicht de enige methode om een zo bloedloos mogelijk vlees te bekomen. Hoewel de Koran, met andere woorden, de halssnede niet uitdrukkelijk voorschrijft, is zij wel onrechtstreeks geďmpliceerd in het verbod tot het consumeren van bloed. Wel is vereist dat het dier 'gaaf' en 'onbezoedeld' zou zijn. Het is bekend dat de Islam streng oordeelt over verdovende middelen, zoals alcohol (Al-Baqarah §220, Al-Maidah §91 en §92). Niettemin wordt de verdoving van mensen bij heelkundige ingrepen wel degelijk toegestaan. Waarom wordt thans, wat dieren betreft, een verdoving wél, maar allerlei inentingen tegen ziekten niet als een bezoedeling opgevat ? En waarom zou een 'electrische' verdoving dan niet kunnen worden toegestaan ? Het 'leegbloeden' van het dier wordt door een voorafgaande verdoving niet verhinderd. Alleen de pijn van het slachtdier wordt aanzienlijk verminderd.

De vraag luidt dan ook of aan het lijden van het dier zélf een religieuze betekenis wordt verleend. Dat is weinig aannemelijk. Vooreerst omdat, zoals reeds werd aangestipt, het voorschrift om te slachten middels de halssnede toentertijd wellicht mede ingegeven is door de reden om het dier zo min mogelijk te laten lijden. En vervolgens omdat de religieuze betekenis van dit rituele offer veeleer de mens viseerde, in casu, zoals bij de bereidheid van Abraham om op Gods verzoek zelfs zijn oudste zoon te offeren, diens lijden bij het doden van een zeer waardevol goed. Het leed van het dier speelt hierin slechts een secundaire rol.



De Koran, maar vooral de Hadith bevatten ook voorschriften die erop zijn gericht de dieren zo min mogelijk extra te laten lijden. Zo wordt het veelvuldig scherpen van het mes verplicht gesteld en mag men dit niet doen in het aangezicht van het dier. Men dient verder de slachtdieren gerust te stellen en te strelen en de dieren moeten van tevoren goed zijn gevoed en verzorgd.[20] Het lijkt er daarom ook op dat de thans vigerende praktijken eerder in strijd zijn met de intenties van de Islam dan dat zij die gehoorzamen.

6. Naar een open dialoog



Beide bedenkingen openen minstens een weg tot het opstarten van onderhandelingen met de islamitische geloofsgemeenschap. Zij is intern over de vraag of een dier voor de rituele slachting al of niet verdoofd mag zijn verdeeld. Er bestaat dus ruimte voor een dialoog. Niet het slachten door middel van de halssnede dient in dergelijke dialoog centraal te staan en evenmin de religieuze betekenis ervan, maar wel de wijze waarop en de omstandigheden waaronder de halssnede wordt toegepast. Slechts het verminderen van het dierenleed mag hierbij vooropstaan.

Het belang van een dergelijke voorafgaandelijke dialoog ligt hierin dat vermeden dient te worden dat de indruk zou worden gewekt dat mensen uit de 'christelijke cultuur' een aanval zouden richten tegen andersgelovigen. Daarom is het ook van belang om bondgenoten te vinden binnen de islamitische cultuur.

Van de zijde van de Moslim-veterinaire wereld zouden er overigens weinig principiële religieuze bezwaren zijn tegen een voorafgaande bedwelming, mits zij non-lethaal is.[21] Een der hoogste islamitische hoogwaardigheidsbekleders, Dr. El Naggar, oud-rector van de Al Azhar universiteit te Cairo, zou uitdrukkelijk hebben gesteld tegen dergelijke verdoving geen bezwaar te hebben.[22]



Een openlijk debat hieromtrent wordt, wat de islamitische gemeenschap betreft, alvast vergemakkelijkt omdat één struikelblok recent werd weggewerkt. Door de demokratische verkiezing in België van een Raad voor de Islam heeft de overheid alvast een representatieve gesprekspartner. Wel is niet helemaal duidelijk of die ook bereid zal zijn zich over inhoudelijk-religieuze aangelegenheden uit te spreken. Voor de Islam blijft dit een probleem. Wie mag met gezag in naam van de islamitische gemeenschap spreken? De Islam heeft immers geen met het katholicisme vergelijkbare clericale hiërarchie. Maar thans bestaat er toch, zoals bij de protestanten, een uniek orgaan waarin de diverse islamitische stromingen zijn vertegenwoordigd.

Anderzijds ontbeert een groot deel van de islamitische gemeenschap stemrecht bij parlementaire en gemeentelijke verkiezingen. Een louter parlementair debat over deze aangelegenheid zou aldus makkelijk kunnen worden gezien als 'externe' - en dus vijandige - bemoeizucht. Dit is een reden te meer om eerst een dialoog op te starten met vertegenwoordigers in de Raad voor de Islam.

http://www.flwi.ugent.be/cie/CIE/raes1.htm

nl-x
29-01-05, 22:29
De vraag is of het dier nou echt zo erg lijdt als er wordt veronderstelt.

Doodgaan zuigt nou eenmaal. En in het dierenrijk gaan dieren er op wel ergere manieren aan.

De Islam verbiedt het onnodig kwellen van de dieren alvorens geslacht te worden. Echter kan je denk ik niet stellen dat de dieren verrekken van pijn om ziek worden van stress. Als alles goed gaat moet met een snee het dier beginnen dood te bloeden en het gebeuren gaat zo snel dat stress uitgesloten lijkt.

Er is wel schrik natuurlijk bij het dier. Dat ontken ik niet. Maar volgens mij is dat ook wel goed omdat daarmee alle(?) adrenaline met het bloed z'n weg naar buiten vindt.


Dat de Partij van de Dieren nou met zo een punt komt kan ik wel begrip voor tonen. Maar dat de Belgen dit nu doen, lijkt me nou weer zo een typisch punt wat weer reflecteert op de huidige samenleving.

allard
29-01-05, 23:00
Geplaatst door nl-x
De vraag is of het dier nou echt zo erg lijdt als er wordt veronderstelt.

Doodgaan zuigt nou eenmaal. En in het dierenrijk gaan dieren er op wel ergere manieren aan. Je hoeft je niet te verontschuldigen, nl-x. Op de juiste manier uitgevoerd is de halssnede een goede manier van slachten. In deWesterse wereld zyn mensen het verband tussen voedsel en werkelykheid nogal eens uit het oog verloren.(Ik kan helaas niet helpen, dat ik meteen associaties kryg met minder fraaie toepassingen op mensen) :confused: