PDA

Bekijk Volledige Versie : 'Ruud Gullit kan beter opstappen'



barneveld
03-02-05, 20:11
'Ruud Gullit kan beter opstappen'

31/1/2005 9 :04

Ruud Gullit bestaat uit bijna honderd kilo charisma. Als topvoetballer was hij een combinatie van talent en kracht, maar zijn sterkste wapen was zijn uitstraling. Zeker in de tijd dat hij een indrukwekkend rasta-kapsel droeg. Als Gullit het veld betrad, stond zijn elftal al met 1-0 voor. Voetballers die met hem hebben gespeeld, verbazen zich er nog steeds over dat hij trainer werd. Na de wedstrijden dook Gullit onder in zijn eigen wereld. Hij was bepaald geen voetbalfanaat, praatte en dacht niet als een trainer en was niet geďnteresseerd in tactiek en systemen. Gullit was gewoon een uitstekende voetballer.
Als manager van Chelsea veroverde hij de prestigieuze FA Cup, maar desondanks werd hij kort daarop ontslagen door voorzitter Ken Bates. Bij Chelsea vonden ze dat hij te vaak in Amsterdam verbleef en zich te weinig op het trainingsveld liet zien. Gullit liet de training in het begin van de week over aan zijn assistenten en was op donderdag weer aanwezig voor de wekelijkse persconferentie. Later vertrouwde hij me eens toe dat hij wekelijks naar Amsterdam vloog, omdat zijn moeder destijds ernstig ziek was.

Maar de keiharde Bates vond dat niet relevant. Ook bij zijn volgende club, Newcastle United, begon Gullit goed. Hij haalde opnieuw de FA Cup-final, al ging de winst dit keer naar Arsenal. Vervolgens ging hij een zinloze prestigestrijd aan met sterspeler en topscorer Alan Shearer. Gullit maakte een naďeve inschattingsfout, passeerde de publiekslieveling om te laten zien dat hij groter was dan de local hero en gaf Shearer ook nog eens een draai om de oren in de media. U kent de afloop van deze soap: Shearer is nog steeds topscorer van Newcastle United, want Gullit kon vertrekken.

Vier jaar later meldde manager in- en externe betrekkingen Jan D. Swart van Feyenoord me met gepaste trots dat zijn club Gullit had aangetrokken als opvolger van Bert van Marwijk. Co Adriaanse had een te grote mond, Huub Stevens was niet eens ter sprake gekomen en Martin Jol lag niet goed bij technisch directeur Rob Baan. Voorzitter Jorien van den Herik voegde er nog aan toe dat hij Jol wat te dik vond. Ik heb destijds meteen mijn twijfels uitgesproken tegen de verbaasde Swart die ervan overtuigd was dat Feyenoord de ultieme toptrainer had binnengehaald. De komst van Gullit zou zowel technisch als commercieel een positieve uitwerking hebben. En het belangrijkste was dat de achterban door de aanwezigheid van zo’n grote naam niet meer voortdurend om de komst van Wim Jansen zou roepen.

Feyenoord legde Gullit al in een vroeg stadium vast, waardoor hij het elftal uitgebreid kon analyseren. Tegen iedereen die het wilde horen vertelde hij dat Feyenoord voor de titel zou gaan. Van den Herik en Swart zaten als tevreden katers te spinnen in hun kantoren. Hoewel de ploeg goed begon onder de nieuwe trainer - vooral dankzij de van Excelsior overgekomen Salomon Kalou en de voorbeeldige prof Dirk Kuijt - maakte Gullit opnieuw een inschattingsfout. Vóór de kerst was het seizoen al voorbij, de doelstelling stond in een lachwekkend perspectief, want Feyenoord speelde geen enkele rol meer voor de titel.

Gullit had wekelijks in woord en gebaar duidelijk gemaakt dat zijn spelers het niveau misten om prijzen naar De Kuip te slepen. Van enige zelfkritiek was geen sprake. Zo constateerde hij nooit dat er onder zijn leiding geen speler beter ging voetballen. Kalou stal de show, maar ging in de loop van het seizoen steeds matter spelen. Alleen Kuijt en de ervaren Bart Goor bleven overeind. Thomas Buffel en Patrick Paauwe werden door de trainer te licht bevonden. Nou zijn Buffel en Paauwe geen wereldvoetballers, maar onder Van Marwijk waren het nuttige spelers voor Feyenoord.

Als de trainer zijn spelers niet beter kan laten functioneren, heeft de club weinig keus. Dan moeten er aankopen komen. Bij Feyenoord is de leiding vooral teleurgesteld dat Gullit de markt nauwelijks kent. Hij liet zich bijpraten door slimme makelaars die handel roken. Daarnaast overschatte de coach zijn invloed binnen de internationale voetbalwereld. Hij dacht dat hij op basis van zijn status wel een paar spelers zou binnenhalen die buiten de boot vielen bij topclubs. Gullit vergat dat die spelers niet voor hem naar Rotterdam komen, maar voor een vet salaris. En dat kon en wilde Van den Herik niet ophoesten.

In een wanhopige poging het seizoen te redden, haalde Feyenoord tijdens de winterstop een compleet vreemdelingenlegioen binnen. Om de publieke opinie gunstig te stemmen kreeg Gullit voor de wedstrijd tegen Vitesse de gelegenheid zonder tegengas zijn verhaal te vertellen in het Algemeen Dagblad. Gullit stond te dringen om de competitie te hervatten en sprak lovende woorden over Cory Gibbs. De Amerikaan zou de persoonlijkheid zijn die tot de nieuwe leider kan uitgroeien. Ook vertelde de trainer dat hij te eerlijk en te realistisch was geweest in zijn commentaren. En hij voorspelde ook nog dat Feyenoord met de nieuwe aanwinsten in Nederland toonaangevend zou zijn.

Na de smadelijke nederlaag tegen Vitesse kunnen we twee dingen vaststellen: Gullit maakte voor de zoveelste keer een inschattingsfout en Feyenoord kan de peperdure jeugdopleiding beter afschaffen, want Varkenoord levert niets op. De hoofdmacht wordt voortdurend aangevuld met tweederangs buitenlanders. Gábor Babos maakte een fout, maar blijft een goede keeper. Nicky Hofs is een uitstekende investering, maar Gibbs faalde als leider van de achterhoede. Amerikanen hebben doorgaans een goede wedstrijdinstelling, maar komen tactisch tekort, omdat ze in hun eigen land niet bepaald met topcoaches in aanraking komen. De Zweedse rechtervleugelverdediger Alexander Östlund leverde tijdens zijn debuut geen enkele positieve bijdrage. Hij maakte zelfs een hulpeloze indruk. Östlund oogt als de stugge back van een café-elftal, die radeloos wordt zodra hij in balbezit komt.

De door Gullit tijdens het seizoen binnengehaalde Bruno Basto is alweer afgeschreven. Edwin de Graaf heeft zijn beperkingen, maar deed zijn best en eigenlijk ben ik helemaal niet benieuwd meer naar André Luis Bahia, Ivan Bandalovski en Gerson Magrăo. Ook de al gecontracteerde en naar corpulentie neigende Ali Boussaboun zal de problemen van Feyenoord niet kunnen oplossen. Het meest droevige is nog dat het enige talent dat dreigde door te breken intussen bij Arsenal de show steelt. Want in De Kuip steken de beleidsbepalers geen tijd en geld in lastige jongens, maar helaas wel in overbodige buitenlanders.

Gullit is wel verstandig als hij stelt dat hij veel leert van gesprekken met Johan Cruijff en Willem van Hanegem en hij is eerlijk nu hij toegeeft dat hij spelers niet beter kan maken. Maar ik weet eigenlijk niet of hij zich realiseert dat hij zich in een beslissende fase van zijn trainerscarričre bevindt. Na zijn mislukte avonturen bij Chelsea en Newcastle United zou een derde mislukte missie ervoor zorgen dat Gullit nergens meer serieus wordt genomen als trainer. En misschien moet hij eens aan een kritische zelfanalyse werken om tot de conclusie te komen dat hij weliswaar een geniale voetballer was, maar ongeschikt is als trainer.

Het zou ook heel nobel van hem zijn de Feyenoord-leiding te adviseren toe te geven aan de smeekbedes van de achterban en Wim Jansen te benoemen. Gullit is tenslotte financieel onafhankelijk. Op Jansen is ook heel veel aan te merken. Hij kreeg alle kansen bij Feyenoord, maar was te laf om harde beslissingen te nemen. Dat liet hij aan de voorzitter over, die daar vervolgens voor bedankte. Jansen mist het charisma van Gullit, maar overtreft hem op alle andere onderdelen van het trainersvak.

Johan Derksen