Zwarte Schaap
05-02-05, 02:02
Ali Lazrak: ’Ik lijk wel een profeet’
door Jeroen Hoorn
Vrijdag 4 februari 2005 - Een jaar geleden werd Ali Lazrak uit de SP gezet. Hij bleef in de Tweede Kamer, al merkte de wereld daar weinig van.- „Ik wil niet de geschiedenis in als dat Kamerlid dat zich afscheidde van de SP.“
Ja, hij is onzichtbaar geweest het afgelopen jaar. Maar nee, gefrustreerd is hij niet. „Het kost alle Kamerleden een jaar of anderhalf voordat ze hun draai vinden. Ik begin het net leuk te vinden.“ Zijn tijd bij de SP, de partij waarvoor hij in 2002 in de Tweede Kamer kwam, rekent Ali Lazrak niet mee. „Daar had ik met te veel beperkingen te maken.“ Als Kamerlid voor de SP lag hij voornamelijk overhoop met de rest van de fractie. Eerst stapte hij zonder overleg met zijn partijgenoten uit de parlementaire commissie die onderzoek deed naar het integratiebeleid. Lazrak had bezwaren tegen een onderzoeksinstituut dat de commissie had ingeschakeld. Ook vond hij het onterecht dat de commissie geen onderzoek deed naar religie, zegt hij. „Sinds de moord op Theo van Gogh heeft iedereen het opeens over de islam.“ Grijnzend: „Ik lijk wel een profeet.“
Vervolgens kreeg Lazrak het aan de stok met partijleider Jan Marijnissen omdat hij weigerde het grootste deel van zijn inkomen in te leveren bij de partij, zoals verplicht is bij de SP. Een jaar geleden wees de partij hem de deur. Sindsdien gaat Ali Lazrak door het leven als de Groep Lazrak en is het stil rond hem. Maar dat betekent niet dat hij niets doet en zijn zakken vult, bezweert hij. Alleen: „Ik kan wel naar de microfoon lopen en een voorstel doen, maar daar bereik ik niets mee.“ Het land in en ook buiten de Kamer dingen doen, dat wil Lazrak. Binnenkort organiseert hij in Amsterdam een herdenking van de Februaristaking van 1941, met Turken, Marokkanen en Nederlanders. „Omdat we af moeten van het idee dat alle Marokkanen antisemieten zijn.“ Ook actief buiten de politiek: het is de aanpak waar Lazraks oude partij, de SP, groot mee is geworden. Maar de SP is volgens Lazrak zijn wilde haren kwijt. „De SP is een gevestigde partij geworden, die net als de rest de krant leest en daar dan Kamervragen over stelt.“
Toch hoopt Lazrak ook na de volgende verkiezingen nog in de Kamer te zitten, met een nog op te richten partij. Drie of vier zetels lijkt hem wel wat. Lazrak, zelf ex-gastarbeider: „Het wordt een partij voor integratie, maar geen allochtonen- of moslimpartij. Ik wil dat allochtonen niet langer het gevoel hebben dat ze hier mogen blijven zolang Wilders en Verdonk het goed vinden.“ Jaloers op Geert Wilders, die ook met ruzie uit een Kamerfractie vertrok en wél voortdurend in het middelpunt van de aandacht staat, is Lazrak niet. „Ik ben Wilders niet. Ik wil af van het vijandige klimaat dat hij vertegenwoordigt. De
kans bestaat dat het allemaal tot niets leidt, maar ik wil niet de geschiedenis in als het Kamerlid dat zich afscheidde van de SP. En ik heb niets te verliezen.“
Bron: Het Brabants Dagblad 04/02/05
door Jeroen Hoorn
Vrijdag 4 februari 2005 - Een jaar geleden werd Ali Lazrak uit de SP gezet. Hij bleef in de Tweede Kamer, al merkte de wereld daar weinig van.- „Ik wil niet de geschiedenis in als dat Kamerlid dat zich afscheidde van de SP.“
Ja, hij is onzichtbaar geweest het afgelopen jaar. Maar nee, gefrustreerd is hij niet. „Het kost alle Kamerleden een jaar of anderhalf voordat ze hun draai vinden. Ik begin het net leuk te vinden.“ Zijn tijd bij de SP, de partij waarvoor hij in 2002 in de Tweede Kamer kwam, rekent Ali Lazrak niet mee. „Daar had ik met te veel beperkingen te maken.“ Als Kamerlid voor de SP lag hij voornamelijk overhoop met de rest van de fractie. Eerst stapte hij zonder overleg met zijn partijgenoten uit de parlementaire commissie die onderzoek deed naar het integratiebeleid. Lazrak had bezwaren tegen een onderzoeksinstituut dat de commissie had ingeschakeld. Ook vond hij het onterecht dat de commissie geen onderzoek deed naar religie, zegt hij. „Sinds de moord op Theo van Gogh heeft iedereen het opeens over de islam.“ Grijnzend: „Ik lijk wel een profeet.“
Vervolgens kreeg Lazrak het aan de stok met partijleider Jan Marijnissen omdat hij weigerde het grootste deel van zijn inkomen in te leveren bij de partij, zoals verplicht is bij de SP. Een jaar geleden wees de partij hem de deur. Sindsdien gaat Ali Lazrak door het leven als de Groep Lazrak en is het stil rond hem. Maar dat betekent niet dat hij niets doet en zijn zakken vult, bezweert hij. Alleen: „Ik kan wel naar de microfoon lopen en een voorstel doen, maar daar bereik ik niets mee.“ Het land in en ook buiten de Kamer dingen doen, dat wil Lazrak. Binnenkort organiseert hij in Amsterdam een herdenking van de Februaristaking van 1941, met Turken, Marokkanen en Nederlanders. „Omdat we af moeten van het idee dat alle Marokkanen antisemieten zijn.“ Ook actief buiten de politiek: het is de aanpak waar Lazraks oude partij, de SP, groot mee is geworden. Maar de SP is volgens Lazrak zijn wilde haren kwijt. „De SP is een gevestigde partij geworden, die net als de rest de krant leest en daar dan Kamervragen over stelt.“
Toch hoopt Lazrak ook na de volgende verkiezingen nog in de Kamer te zitten, met een nog op te richten partij. Drie of vier zetels lijkt hem wel wat. Lazrak, zelf ex-gastarbeider: „Het wordt een partij voor integratie, maar geen allochtonen- of moslimpartij. Ik wil dat allochtonen niet langer het gevoel hebben dat ze hier mogen blijven zolang Wilders en Verdonk het goed vinden.“ Jaloers op Geert Wilders, die ook met ruzie uit een Kamerfractie vertrok en wél voortdurend in het middelpunt van de aandacht staat, is Lazrak niet. „Ik ben Wilders niet. Ik wil af van het vijandige klimaat dat hij vertegenwoordigt. De
kans bestaat dat het allemaal tot niets leidt, maar ik wil niet de geschiedenis in als het Kamerlid dat zich afscheidde van de SP. En ik heb niets te verliezen.“
Bron: Het Brabants Dagblad 04/02/05