Marsipulami
15-02-05, 08:46
Advocaten skinhead zien uitlokking in dodelijke schietpartij
http://www.standaard.be/assets/images_upload/FBI1_PROCESGORISSSS.MM.jpg
,,Operatie Zielepoot''
Jürgen Goris.
© belga
ANTWERPEN - ,,Ik ben geen neonazi meer. En ook geen skinhead. In de gevangenis heb ik veel Marokkaanse vrienden. Ik wilde zelfs Arabisch leren, maar dat was te moeilijk.'' Jürgen Goris (21), die drie jaar geleden twee jongemannen doodschoot tijdens een scoutsfuif in Onze-Lieve-Vrouw-Waver, wilde zich gisteren aan de jury van zijn beste kant tonen. Zijn advocaten lieten op de eerste procesdag duidelijk in hun kaarten kijken: ,,Jürgen Goris is geen skinhead, maar 'een schrikkepiet'. En misschien hebben de slachtoffers de schietpartij wel uitgelokt?''
HET was een uiterst onopvallende Jürgen Goris die gistermorgen de assisenzaal binnenkwam. Hij had een discreet brilletje op. Zijn haren waren veel langer dan van een skinhead kan worden verwacht. En hij droeg een trui met een keurig wit kraagje en met lange mouwen. Vooral dat laatste was belangrijk, want de tatoeages op de armen zouden wel eens een nadeel kunnen zijn als de jury moet oordelen over de straf.
De jury kreeg de tatoeages gisteren alleen op foto te zien, en dat was al afschrikwekkend genoeg. Een grote swastika op een rode achtergrond op de rechterschouder, het woord SKINHEAD in grote Gotische letters rond zijn navel. En dan nog een grote beeltenis van Hitler zelve, de rechterarm strak geheven. Het pronkstuk van de collectie, een tatoeage waarmee je zelfs in doorgewinterde neonazikringen nog kan opvallen.
'Opvallen', daar was het Goris allemaal om te doen. Zo vertelden zijn advocaten Frank Scheerlinck en Diana Lorenzetti. Hun ,,Akte van Verdediging'' kan nog het best omschreven worden als een ,,Operatie Zielepoot''. ,,Jürgen Goris is geen agressieve, gevaarlijke neonazistische skinhead'', was de boodschap. ,,Hij was een schrikkepiet, een angsthaas, een uitgelachen jongetje, een meeloper, een sukkelaar zonder vrienden, zonder eigen wil. Maar mét schuldgevoel en mét diep berouw.''
De negenkoppige batterij advocaten voor de burgerlijke partijen reageerde onmiddellijk. Uit het dossier diepten ze enkele nogal vervelende verklaringen van Jürgen Goris op om de echtheid van dat schuldgevoel in twijfel te trekken. ,,Wat heeft het voor zin om te janken?'', had hij kort na de dodelijke schietpartij gezegd. ,,Ik kan er toch niets meer aan veranderen. Ik begrijp wel dat de families van de slachtoffers met een probleem zitten. Maar ik ook.'' Een andere keer zei hij tegen een ondervrager: ,,Als ge u daar beter bij voelt, dan zal ik wel eens wenen.''
Ook voorzitter Stephane Bergs had dergelijke uitspraken gelezen. ,,Klopt het dat u na uw aanhouding hebt gezegd: 'Waren het makakken? Want dan is het niets'.'' Jürgen Goris herinnerde zich al die uitspraken niet meer zo goed, wegens ,,toen te veel gedronken''.
Advocaat Scheerlinck waagde zich nog verder door te pleiten dat er in het dossier sprake is van ,,provocatie en uitlokking''. Volgens hem werd Jürgen op de scoutsfuif uitgelachen, vernederd en bedreigd. ,,Jürgen die op dat moment geweld vreesde ten aanzien van zijn persoon, haalde toen zijn pistool te voorschijn. Toen Jürgen het op een lopen zette, werd hij achtervolgd door zijn latere slachtoffers. In die omstandigheden werden dan uiteindelijk door Jürgen in een impulsieve, agressieve reactie de schoten gelost.''
Volgens Scheerlinck is er geen sprake van schuldverschuiving, maar wel van schuldverdeling. Tussen enerzijds Jürgen Goris en anderzijds slachtoffer Tim Tobback, de 23-jarige portier die die avond onder invloed was van cocaïne.
,,Een kaakslag voor de slachtoffers'', noemde advocaat Jef Vermassen die uitspraken. ,,Verbijsterend'', vulde zijn collega Jan De Man aan. ,,Er zijn grenzen aan wat gezegd kan worden tijdens een verdediging.'' Zeker de advocaten van het tweede slachtoffer Jery Derijdt - die ook volgens Goris zelf nooit de minste bedreiging had geuit - schreeuwden hun onbegrip uit. Voorzitter Bergs had ook zo zijn vragen bij de verdediging. Zo was het hem niet duidelijk of Goris nu al dan niet schuldig pleit in verband met de beschuldiging van dubbele doodslag. Volgens zijn advocaten aanvaardt de jongeman de kwalificatie van het openbaar ministerie, die inhoudt dat hij de bedoeling had zijn slachtoffers te doden. ,,Neen'', zei Goris gisteren zelf. ,,Ik schoot niet om te doden, maar om mijn belagers van mij af te schudden.''
(sdb)
15/02/2005 (sdb)
©Copyright De Standaard
http://www.standaard.be/assets/images_upload/FBI1_PROCESGORISSSS.MM.jpg
,,Operatie Zielepoot''
Jürgen Goris.
© belga
ANTWERPEN - ,,Ik ben geen neonazi meer. En ook geen skinhead. In de gevangenis heb ik veel Marokkaanse vrienden. Ik wilde zelfs Arabisch leren, maar dat was te moeilijk.'' Jürgen Goris (21), die drie jaar geleden twee jongemannen doodschoot tijdens een scoutsfuif in Onze-Lieve-Vrouw-Waver, wilde zich gisteren aan de jury van zijn beste kant tonen. Zijn advocaten lieten op de eerste procesdag duidelijk in hun kaarten kijken: ,,Jürgen Goris is geen skinhead, maar 'een schrikkepiet'. En misschien hebben de slachtoffers de schietpartij wel uitgelokt?''
HET was een uiterst onopvallende Jürgen Goris die gistermorgen de assisenzaal binnenkwam. Hij had een discreet brilletje op. Zijn haren waren veel langer dan van een skinhead kan worden verwacht. En hij droeg een trui met een keurig wit kraagje en met lange mouwen. Vooral dat laatste was belangrijk, want de tatoeages op de armen zouden wel eens een nadeel kunnen zijn als de jury moet oordelen over de straf.
De jury kreeg de tatoeages gisteren alleen op foto te zien, en dat was al afschrikwekkend genoeg. Een grote swastika op een rode achtergrond op de rechterschouder, het woord SKINHEAD in grote Gotische letters rond zijn navel. En dan nog een grote beeltenis van Hitler zelve, de rechterarm strak geheven. Het pronkstuk van de collectie, een tatoeage waarmee je zelfs in doorgewinterde neonazikringen nog kan opvallen.
'Opvallen', daar was het Goris allemaal om te doen. Zo vertelden zijn advocaten Frank Scheerlinck en Diana Lorenzetti. Hun ,,Akte van Verdediging'' kan nog het best omschreven worden als een ,,Operatie Zielepoot''. ,,Jürgen Goris is geen agressieve, gevaarlijke neonazistische skinhead'', was de boodschap. ,,Hij was een schrikkepiet, een angsthaas, een uitgelachen jongetje, een meeloper, een sukkelaar zonder vrienden, zonder eigen wil. Maar mét schuldgevoel en mét diep berouw.''
De negenkoppige batterij advocaten voor de burgerlijke partijen reageerde onmiddellijk. Uit het dossier diepten ze enkele nogal vervelende verklaringen van Jürgen Goris op om de echtheid van dat schuldgevoel in twijfel te trekken. ,,Wat heeft het voor zin om te janken?'', had hij kort na de dodelijke schietpartij gezegd. ,,Ik kan er toch niets meer aan veranderen. Ik begrijp wel dat de families van de slachtoffers met een probleem zitten. Maar ik ook.'' Een andere keer zei hij tegen een ondervrager: ,,Als ge u daar beter bij voelt, dan zal ik wel eens wenen.''
Ook voorzitter Stephane Bergs had dergelijke uitspraken gelezen. ,,Klopt het dat u na uw aanhouding hebt gezegd: 'Waren het makakken? Want dan is het niets'.'' Jürgen Goris herinnerde zich al die uitspraken niet meer zo goed, wegens ,,toen te veel gedronken''.
Advocaat Scheerlinck waagde zich nog verder door te pleiten dat er in het dossier sprake is van ,,provocatie en uitlokking''. Volgens hem werd Jürgen op de scoutsfuif uitgelachen, vernederd en bedreigd. ,,Jürgen die op dat moment geweld vreesde ten aanzien van zijn persoon, haalde toen zijn pistool te voorschijn. Toen Jürgen het op een lopen zette, werd hij achtervolgd door zijn latere slachtoffers. In die omstandigheden werden dan uiteindelijk door Jürgen in een impulsieve, agressieve reactie de schoten gelost.''
Volgens Scheerlinck is er geen sprake van schuldverschuiving, maar wel van schuldverdeling. Tussen enerzijds Jürgen Goris en anderzijds slachtoffer Tim Tobback, de 23-jarige portier die die avond onder invloed was van cocaïne.
,,Een kaakslag voor de slachtoffers'', noemde advocaat Jef Vermassen die uitspraken. ,,Verbijsterend'', vulde zijn collega Jan De Man aan. ,,Er zijn grenzen aan wat gezegd kan worden tijdens een verdediging.'' Zeker de advocaten van het tweede slachtoffer Jery Derijdt - die ook volgens Goris zelf nooit de minste bedreiging had geuit - schreeuwden hun onbegrip uit. Voorzitter Bergs had ook zo zijn vragen bij de verdediging. Zo was het hem niet duidelijk of Goris nu al dan niet schuldig pleit in verband met de beschuldiging van dubbele doodslag. Volgens zijn advocaten aanvaardt de jongeman de kwalificatie van het openbaar ministerie, die inhoudt dat hij de bedoeling had zijn slachtoffers te doden. ,,Neen'', zei Goris gisteren zelf. ,,Ik schoot niet om te doden, maar om mijn belagers van mij af te schudden.''
(sdb)
15/02/2005 (sdb)
©Copyright De Standaard