taouanza
21-02-05, 14:30
Ze kunnen dan misschien niet veel, die autoriteiten van ons,
maar goochelen met cijfers, daar zijn ze een meester in. De
kunst om the awfull truth te verbergen zonder dat je ze op een
aperte leugen kunt betrappen, die kunst beheersen ze tot in de
puntjes, dat moet je ze nageven.
Neem nou wethouder Aboutaleb van Sociale Zaken. Die liet
deze week bekendmaken dat het hartstikke goed gaat met
de bestrijding van de werkloosheid in Amsterdam. De
gemeente heeft in 2004 wel 5000 uitkeringen minder hoeven
uitkeren dan verwacht, en aldus 57 miljoen euries uitgespaard.
Een resultaat om trots op te zijn, aldus Aboutaleb. Het Parool
trapte er eens een keertje niet in, verdiepte zich in de cijfers
waarop dit persbericht was gebaseerd en constateerde dat het
aantal werklozen zo goed als gelijk is gebleven: slechts 681 minder
dan voorheen. De gemeente heeft die miljoenen uitgespaard,
niet door mensen aan werk te helpen, maar door een
heleboel fraudeurs uit de Bijstand en de WW te knikkeren, en
hun ten onrechte opgestreken uitkeringen terug te vorderen.
Toch mooi”, zult u zeggen. “Een besparing van 57 miljoen is
nooit weg”. En daar heeft u gelijk in. Maar u moest eens
weten hoeveel geld de gemeente heeft uitgegeven om de werkloosheid
- zonder enig merkbaar effect - te bestrijden. Daar valt
die besparing van 57 miljoen totaal bij
in het niet. Maar dat vertelt Aboutaleb
er wijselijk niet bij. Het gros van de Amsterdamse
werklozen, 40.000 om precies
te zijn, moet sinds 2002 verplicht een
reïntegratieproject volgen. Daartoe
moet de werkloze zich laten coachen
door een reïntegratiebureau, dat pogingen
in het werk stelt hem terug te loodsen
naar de arbeidsmarkt. Lukt dat, dan
mag zo’n bureau de gemeente 5000 euro
in rekening brengen. Per ‘cliënt’, welteverstaan.
Lukt het niet, dan krijgt het
bureau 2000 euro. Voor de moeite. Het
zal u dan ook niet verbazen dat de reïntegratiebureaus
als paddestoelen uit de
grond schieten. Ruim 400 ‘erkende’ bureaus
houden zich inmiddels onledig
met het coachen van werklozen. Het is
een ware goudmijn.
Van de 40.000 op traject gezette werklozen hebben er sinds
2002 welgeteld 11.500 weer een baan gevonden, zo blijkt uit
Aboutaleb zijn cijfers. Of dit aan hun reïntegratietraject te
danken is zullen we nooit weten. Ze moeten per slot allemaal
eens per week solliciteren, en af en toe heeft er wel eens eentje
beet. Ook zonder reïntegratietraject. Hoe dan ook: per saldo
heeft het niks opgeleverd, want er zijn sindsdien alweer 10.819
nieuwe werklozen bijgekomen, als ik het Parool goed begrijp. Ik
heb met veel moeite uitgerekend dat de gemeente in de
afgelopen twee jaar 114,5 miljoen pop heeft afgetikt aan die
reïntegratiebureaus, zijnde 11.500 maal 5000 pop voor de werklozen
die een baan hebben gevonden, en 28.500 maal 2000 pop
voor de werklozen die nog steeds werkloos zijn. En dat terwijl
het werkloosheidscijfer nagenoeg gelijk is gebleven, ik geef het
te doen. De gemeente heeft wel een knap dure manier uitgedokterd
om de werkloosheid niet terug te dringen, als ik het
zeggen mag.
Misschien kunnen die reïntegratiebureaus hun werkloze
cliënten bijbrengen hoe ze een reïntegratiebureau
moeten opzetten. In die sector schijnt nog werkgelegenheid zat
te zijn, heb ik me laten vertellen.
Goochelen met
cijfers, daar zijn
ze een meester
in.
PAMELA
HEMELRIJK
Columniste
LAMME HELPT BLINDE
maar goochelen met cijfers, daar zijn ze een meester in. De
kunst om the awfull truth te verbergen zonder dat je ze op een
aperte leugen kunt betrappen, die kunst beheersen ze tot in de
puntjes, dat moet je ze nageven.
Neem nou wethouder Aboutaleb van Sociale Zaken. Die liet
deze week bekendmaken dat het hartstikke goed gaat met
de bestrijding van de werkloosheid in Amsterdam. De
gemeente heeft in 2004 wel 5000 uitkeringen minder hoeven
uitkeren dan verwacht, en aldus 57 miljoen euries uitgespaard.
Een resultaat om trots op te zijn, aldus Aboutaleb. Het Parool
trapte er eens een keertje niet in, verdiepte zich in de cijfers
waarop dit persbericht was gebaseerd en constateerde dat het
aantal werklozen zo goed als gelijk is gebleven: slechts 681 minder
dan voorheen. De gemeente heeft die miljoenen uitgespaard,
niet door mensen aan werk te helpen, maar door een
heleboel fraudeurs uit de Bijstand en de WW te knikkeren, en
hun ten onrechte opgestreken uitkeringen terug te vorderen.
Toch mooi”, zult u zeggen. “Een besparing van 57 miljoen is
nooit weg”. En daar heeft u gelijk in. Maar u moest eens
weten hoeveel geld de gemeente heeft uitgegeven om de werkloosheid
- zonder enig merkbaar effect - te bestrijden. Daar valt
die besparing van 57 miljoen totaal bij
in het niet. Maar dat vertelt Aboutaleb
er wijselijk niet bij. Het gros van de Amsterdamse
werklozen, 40.000 om precies
te zijn, moet sinds 2002 verplicht een
reïntegratieproject volgen. Daartoe
moet de werkloze zich laten coachen
door een reïntegratiebureau, dat pogingen
in het werk stelt hem terug te loodsen
naar de arbeidsmarkt. Lukt dat, dan
mag zo’n bureau de gemeente 5000 euro
in rekening brengen. Per ‘cliënt’, welteverstaan.
Lukt het niet, dan krijgt het
bureau 2000 euro. Voor de moeite. Het
zal u dan ook niet verbazen dat de reïntegratiebureaus
als paddestoelen uit de
grond schieten. Ruim 400 ‘erkende’ bureaus
houden zich inmiddels onledig
met het coachen van werklozen. Het is
een ware goudmijn.
Van de 40.000 op traject gezette werklozen hebben er sinds
2002 welgeteld 11.500 weer een baan gevonden, zo blijkt uit
Aboutaleb zijn cijfers. Of dit aan hun reïntegratietraject te
danken is zullen we nooit weten. Ze moeten per slot allemaal
eens per week solliciteren, en af en toe heeft er wel eens eentje
beet. Ook zonder reïntegratietraject. Hoe dan ook: per saldo
heeft het niks opgeleverd, want er zijn sindsdien alweer 10.819
nieuwe werklozen bijgekomen, als ik het Parool goed begrijp. Ik
heb met veel moeite uitgerekend dat de gemeente in de
afgelopen twee jaar 114,5 miljoen pop heeft afgetikt aan die
reïntegratiebureaus, zijnde 11.500 maal 5000 pop voor de werklozen
die een baan hebben gevonden, en 28.500 maal 2000 pop
voor de werklozen die nog steeds werkloos zijn. En dat terwijl
het werkloosheidscijfer nagenoeg gelijk is gebleven, ik geef het
te doen. De gemeente heeft wel een knap dure manier uitgedokterd
om de werkloosheid niet terug te dringen, als ik het
zeggen mag.
Misschien kunnen die reïntegratiebureaus hun werkloze
cliënten bijbrengen hoe ze een reïntegratiebureau
moeten opzetten. In die sector schijnt nog werkgelegenheid zat
te zijn, heb ik me laten vertellen.
Goochelen met
cijfers, daar zijn
ze een meester
in.
PAMELA
HEMELRIJK
Columniste
LAMME HELPT BLINDE