Maroc.nl in zemzem

[freya]

Hernieuwde poging:

Heeft iemand het stukje over Maroc.nl in de Marokkospecial van Zemzem gelezen?

Is onderdeel van een artikeltje over ger gebruik van internet door allochtonen door een dame, Lenie Brouwer die daar voor de VU onderzoek naar doet.

Idioot stukje en ik heb dat blad dus niet gekocht, maar wil er eigenlijk wel op reageren, omdat het zo vol onzin staat.

Dus heeft iemand een scan? :engel:

[Ron Haleber]

Geplaatst door freya
Staat nog nergens op het web en nadat ik dat ene domme stukje had gelezen had ik geen zin meer om m te kopen :strik:

Ron heeft t vast wel in huis, weet alleen niet of die wel een scan heeft :argwaan:

Dus maar ff afwachten :strik:

Ik ken idd Lenie - ze nodigde me wel voor haar fanclub op de VU uit...

Maar ik kan niet bijbenen wat al mijn ex-vriendinnen allemaal schrijven. Is ze ondertussen al professor geworden? :lachu:

De bib heeft toch een kopieerding... en op het NPK hebben jullie toch een echte pc staan die scant...! :fpotver:

Vraag anders Yasmeen - die geeft college!


Het vlugst is Lenie zelf ff te mailen1 Het is een leuke meid! :duim:

[Ron Haleber]

Op haar naam vind ik dit in de NRC - doe er je vvordeel mee!

www.wat-vindt-allah.nl

Joke Mat

Jonge moslims stellen op internet hun levensvragen

Internet is niet alleen het medium van moslim-extremisten. Ook gewone jonge moslims gebruiken het als bron van religieuze kennis. De verwarring is groot. `Is het waar dat de profeet met een negenjarig-meisje was getrouwd?'

Raseem heeft een ingrijpende ervaring gehad die hij liever verzwijgt. Maar er is sindsdien iets dat hem bezighoudt. Wat gebeurt er met een mens tussen zijn dood en het Laatste Oordeel? In de koran kan hij niets vinden. Op de MSN-groep Islam en Meer vraagt hij om verwijzingen naar andere teksten. Resultaat: een discussie met 94 bijdragen.

Ook 1974Karima1 zit met een vraag. Ze wéét dat het vrouwen tijdens de menstruatie verboden is te bidden. Maar wanneer gaat het verbod in? ,,Wat ik bedoel is'', schrijft ze op de MSN-groep Sirat el Mustakiem (Het Rechte Pad), ,,mag je al niet meer bidden vanaf het moment dat de bloeding nog niet de normale rode kleur heeft (bruine afscheiding) of mag het dan nog wel en pas als de kleur rood is niet meer?''

Het regent op internet religieuze vragen van moslims. Is een baard verplicht of alleen wenselijk? Waarom is het in de islam verboden te luisteren naar muziek? Het stellen van vragen aan voorgangers, die antwoord geven in de vorm van een fatwa, is een oude traditie in de islam. Maar terwijl tot voor kort alleen imams en geleerden de antwoorden gaven, zijn het nu ook mede-gelovigen, cyber-mufti's, pseudo-imams en jihadpredikers die dat doen. Volgens sommige wetenschappers een revolutionaire ontwikkeling, zegt Alexandre Caeiro, een Portugese socioloog die onderzoek doet naar het debat over islamitische normen aan het internationale Islaminstituut ISIM in Leiden. ,,Op internet vervaagt het onderscheid tussen geleerden en niet-geleerden. Wie HTML beheerst, de taal waarmee websites worden gebouwd, is al gauw een religieuze autoriteit.''

Zelfs kennis van HTML is niet noodzakelijk. Bij MSN, een gratis dienst van Microsoft die groepen in staat stelt te chatten en berichten te plaatsen op een gemeenschappelijk `prikbord', kan iedereen een eigen community stichten. Dat gebeurt op grote schaal, ook in islamitisch Nederland. De afgelopen maand steeg het aantal Nederlandstalige islamgroepen van 320 naar 365, met één tot enkele duizenden leden. Ter vergelijking: Er zijn 1.062 christelijke groepen waarvan de grootste (Hij is met ons) 2.780 leden heeft.

De islamitische groepen heten Voor Moslima's (811 leden), Al Islaam Net (295 leden), Moslim Jongeren (439 leden). In de meeste groepen discussiëren mainstream-moslims over uitleg van de islam, al is bij sommige ook ruimte voor recepten voor gazellenhoorntjes, griesmeelkoek en rijst met kip in kokossaus. De meest beruchte MSN-groep is Muwahhidin/Dewaremoslims, inmiddels opgeheven, dat volgens Justitie heeft gediend als propagandamiddel van de Hofstadgroep rond Mohammed B. Dergeljke uithangborden van de jihad zijn er nog steeds: Nlboeken (107 leden), Al-fadjr (97 leden) en Moslims in Nederland- de enige echte (134 leden). Onder namen als al-khataab en Qetaal1 publiceert een zo te zien beperkt aantal mensen hier teksten van Mohammed B. of gedichten van `de krijgsgevangene Samir', een ander lid van de Hofstadgroep. De jihadgroepen zien er hetzelfde uit als de andere MSN-groepen. Het is ook even makkelijk er lid van te worden.

Veel groepen hebben een `beheerder', net zo anoniem als de leden, die teksten schrijft, zich mengt in discussies en berichten kan weigeren. De beheerders verkeren in de positie om invloed uit te oefenen op moslimjongeren, en doen dat ook. Op Sirat el Mustakiem (2.182 leden) beantwoorden ze vragen als `Worden mijn zonden vergeven?'. Beheerder Selima el Adel van Islam en Meer, met 3.744 leden de grootste groep van dit moment, schrijft teksten met titels als `Hoe word ik moslim?'. Ook zij geeft lange, theologisch aandoende antwoorden op vragen. Wie zijn deze beheerders en hoe gaan ze met hun verantwoordelijkheid om?

Bekeerd

Selima el Adel introduceert zichzelf in de ledenlijst van haar groep als een Nederlandse moslima, alleenstaand, `werkzaam als ambtenaar bij de gemeente (vervoers-sector)'. Na een mailtje stemt ze in met een vraaggesprek. In haar modern ingerichte appartement in het centrum van Amsterdam blijkt zij een praatgrage Amsterdamse, 49 jaar, die 36 uur per week bij het gemeentelijk vervoerbedrijf werkt. Vroeger heette ze Margriet Krijger. Zo'n negen jaar geleden werd ze moslim. El Adel is de naam van de Arabische man met wie ze enige tijd getrouwd was. Ze draagt een zwarte sluier over een witte hoofddoek. Op haar werk moet de hoofddoek af.

Islam en Meer begon, vertelt El Adel, met de aanschaf van een personal computer via een PC Privéproject. ,,Ik dacht: ach laat ik een pc nemen. Het was renteloos, dat mag van de islam.'' Eenmaal op internet merkte ze dat er ,,bij jonge mensen veel behoefte was aan antwoorden''. ,,Vooruit, dacht ik, ik ga artikelen schrijven. Ik wist al veel van de islam, uit boeken en omdat ik met een Arabische man getrouwd ben geweest.'' Ze gaat zelden naar de moskee om te bidden; vrouwen wordt aangeraden dat thuis te doen.

Achter haar pc, in een piepklein kamertje met uitzicht op een muur met ramen, laat El Adel zien hoe ze de populaire islamgroep beheert. Alle berichten die binnenkomen, worden eerst door haar of haar twee assistent-beheerders gelezen en goedgekeurd of verwijderd. De assistent-beheerders zijn een bekeerde huisschilder uit Alkmaar en Aryan Azizi (20), een student vliegtuigtechniek die uit Afghanistan komt en sinds vier jaar in Nederland woont. Hij kwam in contact met El Adel toen hij op Islam en Meer een verzoek plaatste zijn vertaling van een islamitische roman te corrigeren. Azizi is aanwezig bij het gesprek. Hij draagt een gestreept overhemd en ziet eruit als een vriendelijke, studieuze bèta. Hij spreekt vlekkeloos Nederlands.

Terroristische berichten worden geweigerd, zegt hij. Hoe je een terreurnetwerkje kunt opzetten, bijvoorbeeld. Hij somt op: ,,Dat je dat voor je ouders en school verborgen moet houden. Dat je niet moet telefoneren, alleen mensen spreken. Niet vaak naar de moskee gaan en gewone westerse kleding dragen.'' Selima el Adel heeft tot nu toe 56 mensen `verbannen', de toegang geblokkeerd. Onder hen ook militante `christenen', een sjiiet die anderen `ignorant' noemde en mensen met bijnamen als gereddoorjezus. ,,Dat was dan een ex-moslim die christen is geworden'', zegt El Adel. ,,Die ging over mij roddelen in grote kapitalen. Er zijn heel veel rare mensen.''

Een nieuw bericht komt binnen: Profeet pedofiel OF NIET van `Khadija'. Ik geloof dat natuurlijk niet, schrijft Khadija, maar is het waar dat hij met een negenjarig meisje is getrouwd?

,,Wil ze dat echt weten of alleen een discussie uitlokken? Dat laat ik maar even staan'', zegt Selima el Adel.

,,We kunnen het wel goedkeuren'', vindt Azizi.

El Adel: ,,Ja? Je krijgt wel weer allerlei vreemde figuren op je site die vuil gaan spuien tegen de islam.''

Het beheer van de islamgroep valt haar zwaar, zegt Selima el Adel. Ze is bang verkeerde adviezen te geven. Vrouwen met grote problemen ontvangt ze thuis. ,,Dan help ik ze bijvoorbeeld naar het Riagg te gaan.'' Soms schelden radicale anti-islamieten haar uit: landverrader, NSB'er. Ook in de ogen van extremistische moslims is ze fout. ,,Ik ben weleens bedreigd. `Je bent een vuile stinkjood, alleen hier om moslims te misleiden, je moet gezaagd worden met een botte zaag.' Dat zijn dus wel jongetjes zoals Mohammed B.''

[Ron Haleber]

Eind vorig jaar ging een van haar assistent-beheerders, een zestienjarige MBO-student van Marokkaanse afkomst, zich autoritair opstellen. Leden kregen van hem te horen hoe ze wel en niet moesten denken. Selima el Adel vindt dat beheerders neutraal moeten zijn. Toen gesprekken met de jongen, ,,soms nachtenlang'', niet hielpen, heeft ze hem uit zijn functie ontzet. Inmiddels heeft hij haar uit zijn persoonlijke adresboek geschrapt. Hij wil geen contact meer met vrouwen, dat mag niet van de zuivere islam. Nee, hij is niet aan het radicaliseren, vindt Aryan Azizi. ,,Hij heeft bij ons nog teksten geschreven tegen Bin Laden.''

De ex-assistent-beheerder, die via via laat weten niet met een journalist (m/v) te willen praten, is inmiddels vooral te vinden op een andere site, het Selefie Forum (http://www.dutch.ilmsahih.com). Deze website, in de lucht sinds afgelopen herfst, is veel strenger in de leer. Er wordt niet gediscussieerd en dat is ook niet de bedoeling, staat in de overeenkomst waar leden akkoord mee moeten gaan. Er is immers maar één waarheid. De 92 `geregistreerde gebruikers' wisselen lappen tekst van islamitische geleerden uit in antwoord op elkaars vragen, zoals hoe ver een vrouw zonder begeleiding van een mannelijk familielid mag reizen (antwoord: 80 kilometer). Lid worden gaat minder gemakkelijk dan bij Islam en Meer. Bij registratie wordt gevraagd naar `een referentie van een bekende selefie die voor jou kan getuigen'.

Ook achter het Selefie Forum gaat een bekeerde Nederlander schuil: Iesaa ibn Antonius el-Oeroebie uit Weert. Hij is 22 jaar, moslim sinds zijn twaalfde en hij bezoekt verschillende moskeeën. Hij werkt, zegt hij door de telefoon, als ICT-medewerker op een ROC in Eindhoven. Drie jaar geleden begon hij de website selefiepublikaties.com, nu een veelgeciteerde bron van religieuze teksten. Wegens tijdgebrek heeft hij die overgedaan aan een ander. Zijn activiteiten op internet zijn zijn eigen initiatief, zegt hij. ,,De websites zijn nergens aan gelieerd en er zijn geen geldstromen naar toe.'' Omdat onder meer Mohammed B. zich ook `salafist' noemt zit het Selefie Forum wel in een verdachte hoek. ,,Wij moeten steeds tegen die misverstanden opboksen. Maar dat doe ik graag. Ik wil dat mensen weten dat de zuivere islam niet zo is als deze criminelen ons willen voorhouden.''

Volgens hem zijn de leden van zijn Forum jongeren tussen de 15 en 25 jaar van verschillende nationaliteiten. ,,Het zijn jongeren die ernaar streven de islam op een zo zuiver mogelijke manier te praktiseren. Je zult dat ook aan hen zien, ze hebben een baard en dragen een lang, islamitisch gewaad.'' Hij leest niet alle berichten voor het forum vooraf, alleen berichten van mensen die hij niet kent. Tot nu toe heeft hij niemand verbannen en hij grijpt ook zelden in. ,,Dat hoeft eigenlijk bijna niet. Meestal alleen als iemand een foutje heeft gemaakt.''

Sommige beheerders blijven nog meer op de achtergrond. Afgelopen week werd de groep Alforqaan in de actualiteitenrubriek Nova genoemd als een van de jihadgroepjes die op internet ongestoord hun gang kunnen gaan. Op de groep staan onder meer anti-semitische teksten, een dreigende `open brief' aan de Amsterdamse wethouder Aboutaleb, oproepen tot de jihad. De beheerder, de 27-jarige tolk Abderrahmane uit Heerhugowaard, van Marokkaanse afkomst, schrikt als hij dat hoort. ,,Zo wil ik absoluut niet te boek staan.'' Wegens tijdgebrek had hij nauwelijks meer omgekeken naar zijn MSN-groep, die hij in 2001 juist begon om het verkeerde beeld van de islam bij jongeren te corrigeren. ,,Veel jongeren zeiden dingen waarvan ik dacht: Hee, we leven niet in de middeleeuwen.'' Inmiddels heeft hij niet geen hoop meer hier iets aan te veranderen. ,,Het is onbegonnen werk. De invloed van de imams is veel groter dan wat ze lezen op internet.'' Hij wil Alforqaan nu snel gaan `schonen' van opruiende taal, misschien zelfs sluiten. Anderzijds vindt hij het goed dat die teksten érgens staan. ,,Je moet toch weten wat er in die jongeren omgaat.''

Valentijnsdag

Het opvallendste kenmerk van de meeste islamitische MSN-groepen is de verwarring over de vele regels van de islam. Terwijl op de christelijke groepen gediscussieerd wordt over: Wat kunnen getrouwde mensen aan Valentijnsdag doen, gaat het in de islamitische over de vraag wanneer je bij een bepaald gebed precies je handen moet opheffen, waarom je je wenkbrauwen niet mag epileren terwijl anderzijds wel jongetjes worden besneden en `ik ben uitgehuwelijkt maar ik hou niet van hem'. Waarom wenden jongeren zich met die vragen niet tot hun moeder, vrienden of desnoods de imam?

,,Ze vinden dat hun ouders weinig informatie geven over het geloof'', zegt cultureel antropologe Lenie Brouwer, die aan de Vrije Universiteit onderzoek doet naar het gebruik van internet door moslims. ,,Voor hun ouders is het vanzelfsprekend dat je ramadan viert en een hoofddoek draagt. In Nederland moet je voortdurend uitleg geven. Ze worden gedwongen na te denken over wie ze zijn en wat religie betekent.''

Volgens socioloog Alexandre Caeiro raadpleegden moslims traditioneel islamitische geleerden voor de antwoorden op hun vragen. ,,Dat gebeurt nog steeds, ook via internet of per telefoon. Maar zij geven vaak conservatieve antwoorden, zeker als het gaat over relaties tussen mannen en vrouwen. Voor hen is dat het laatste gebied waarop de islamitische regels intact zijn.'' Veel moslims nemen daar geen genoegen meer mee en zoeken verder. ,,Er zijn heel veel antwoorden beschikbaar'', zegt Caeiro. ,,Moslims zijn in toenemende mate gedwongen kieskeurig te zijn.''

1974Karima1
Karima, lid van de MSN-groep Sirat al Mustakiem, is dertig jaar, getrouwd en werkt fulltime op de boekhouding van een deurwaarderskantoor. Haar achternaam wil ze liever niet in de krant. Ze is op haar vijfde uit Marokko naar Nederland gekomen en heeft een Amsterdams accent. In haar flat in Amsterdam-Oost staat Veronica aan op de flatscreen-tv. Ze draagt een zwarte trui met wijde col en een broek. ,,Op mijn werk denken ze volgens mij allemaal dat ik superwesters ben.'' Maar de laatste paar jaar is ze steeds meer bezig met haar geloof, vertelt ze, vooral sinds haar jongere zusje een hoofddoek en wijde kleren is gaan dragen. Zij heeft nu besloten dat ook te gaan doen, ze weet alleen nog niet wanneer. Internet gebruikt ze om antwoord te krijgen op vragen, bijvoorbeeld, sinds ze getrouwd is, over de rechten en plichten van man en vrouw. ,,Wanneer mag een man jou bepaalde rechten ontnemen? Als je man zegt dat je niet naar buiten mag, dan mag je niet naar buiten. Maar wat als je naar de moskee wil?'' Met de meeste vragen gaat ze eerst naar haar moeder, met wie ze goed kan praten. ,,Maar die weet ook niet alles.'' Haar schoonzus, een bekeerde Nederlandse, beval haar de MSN-groep Sirat el Mustakiem aan. De antwoorden die ze daar krijgt neemt ze alleen serieus als er een bronvermelding in staat. ,,Goede bronnen zijn voor mij de koran, de ahadith [schriftelijke overleveringen van de uitspraken van de profeet] en bepaalde imams die ooit geleefd hebben zoals Boechari en Muslim.'' Als ze een bron niet kent, zoekt ze hem op of vraagt haar man ernaar te vragen in de moskee.
Voor haar is internet vooral handig. ,,Natuurlijk kom je dingen tegen die niet kloppen. Een jongen had een verhaal geplaatst in de zin van: je mag stelen van een niet-moslim, want dat wordt als oorlogsbuit gezien. Dat klopt dus niet. Je mag als moslim niet stelen van wie dan ook.'' Op haar hebben zulke verhalen geen invloed, het ergert haar alleen. ,,Het zijn leugens. Een niet-moslim ziet dat ook. Als jij zoiets plaatst, wat gaat die dan van de islam denken?''
Ze denkt wel dat ze zelf door internet kan worden beïnvloed, maar op een andere manier. ,,Als ik het onderwerp `hoofddoek' aansnij en mensen halen verzen uit de koran waarom je verplicht bent om een hoofddoek te dragen, en wat voor zondes het met zich meebrengt als je het niet doet, dan krijg ik daar een angstig gevoel bij. Dat gevoel vervaagt, maar het zet je wel steeds meer aan het denken.''

Raseem
Raseem, lid van de MSN-groep Islam en Meer, heet oorspronkelijk Patrick Paassen en komt uit Bergen op Zoom. Hij is christelijk opgevoed, maar bekeerde zich drie jaar geleden na een zwaar motorongeluk en een echtscheiding tot de islam. Hij bidt vijf keer per dag, bezoekt een Marokkaanse moskee in Roosendaal en doet aan de ramadan. Hij karakteriseert zichzelf als een liberale moslim. ,,Er is een aantal dingen waarmee ik me niet kan vereenzelvigen. De onzin van het handen afhakken. Vrouwen slaan. Ik zoek zelf in de koran op wat er daarover gezegd wordt.'' Paassen (40) draagt een Diesel-spijkerjack en heeft een piepklein baardje.
Na zijn bekering is Paassen op internet gaan zoeken naar contact met andere bekeerlingen. ,,Wij hebben toch iets andere problemen dan Marokkanen of Turken. Omdat we de opvoeding missen.'' Hij kwam terecht op de MSN-groep Islam en Meer, waar veel bekeerde Nederlanders bij zijn aangesloten. ,,Je merkt al gauw of een site in jouw visie past. Er zijn moslims met een tunnelvisie van zo is het. Met geen andere weg ernaast. Een paar groepen die ik heb bezocht zijn op het extreme af. Dat zoek ik echt niet.'' In zijn persoonlijke postbus krijgt hij als verklaard liberaal weleens post van mensen met andere ideeën. ,,De teneur is altijd: je moet dit geloven, anders zul je branden in de hel. Die krijgen een berichtje terug: dankjewel, maar ik ga er verder niet op in.''
Voor Paassen is het internet een aanvulling op het moskeebezoek. ,,De moskee is een spirituele ervaring. Op internet beleef ik niet mijn geloof. Daar deel ik mijn mening. En vraag ik mensen om antwoord.''
Op Islam en Meer vroeg hij onder meer wat er met je gebeurt tussen de dood en het laatste oordeel. ,,Daarover kan ik niets vinden in de koran. Terwijl er best veel belang aan wordt gehecht. Als je roddelt, komen er 99 slangen in je graf die je om de minuut bijten, of zoiets.'' Antwoorden die hij op internet krijgt zoekt hij na. ,,Soms blijkt er dan toch iets heel anders te staan. Dan zeg ik: ik wantrouw de geleerde. Mij lijkt het dat ongeletterde imams de straf in het graf in de loop der eeuwen hebben verzonnen.''


Info: MSN-groepen : Hoe word ik lid 1. Surf naar www.msn.nl 2. Klik op Groepen , Mensen 3. Selecteer een onderwerp, bijvoorbeeld onder religie `islam' 4. Selecteer een groep, bijvoorbeeld `Islam en Meer' 5. Klik op Word nu lid
Foto-onderschrift: Afbeeldingen uit een `Hadith-album' op internet, met overgeleverde uitspraken van de profeet Mohammed
Trefwoord: Minderheden; Islam; Internet; Wetenschap en Techniek; Technische Wetenschappen; Informatica; Computernetwerken; Levensbeschouwing; Religie; Maatschappij; Bevolking


Op dit artikel rust auteursrecht van NRC Handelsblad BV, respectievelijk van de oorspronkelijke auteur.






vorige printvriendelijke versie
volgende




naar boven


Help
• Hulp bij het Krantenarchief

Meer mogelijkheden
• Zoekinstellingen

[Ron Haleber]

Dit zul je ook erg aardig vinden:

Van Anil maar gebaseerd op Lenie

Marabar (slot)

door Anil Ramdas, illustratie Frans Oosterhof

Ie kunt E. M. Forsters metafoor van de grot van Marabar lang volhouden. Want wat is er spannender dan de ontmoeting in de sensuele duisternis, tussen twee mensen uit twee verschillende culturen, die elkaars taalcodes niet begrijpen en elkaar daarom alleen lijfelijk kunnen betasten en besnuffelen. Niet de ontmoeting zelf, maar de grot is zo intrigerend - in het klassieke geval van Forster vindt de ontmoeting niet eens plaats. De duisternis beperkt het zicht, de echo begrenst de spraak. Daar buiten, in het felle licht, zijn de mensen met hun maatschappelijke geboden en verboden. Hier binnen is slechts de wellust, de prikkelende fantasie, het rijk van de hartstocht.

Je kunt E. M. Forsters metafoor van de grot van Marabar lang volhouden. Want wat is er spannender Een krachtigere en meer omvattende metafoor is nauwelijks denkbaar, en toch gaat het op een punt mis: als je het wilt hebben over de begeerte van de zwarte vrouw voor de westerse man. Dan spelen ineens geen zinnelijke verlangens een rol, maar gaat het om "sociale problemen', en lijkt het geen mooi literair gegeven te zijn, maar een sociologisch vraagstuk. Het is een wereld van wegloperij, druggebruik, opvanghuis en categorale crisishulpverlening.

In deze zin had Emma Brunt gelijk, toen ze enkele weken terug in een reactie op deze serie opstellen over interculturele liefdes in het Parool schreef dat de grot van Marabar meer een sociale dan een sensuele duisternis symboliseert. Ze zei dat Adela in A Passage to India niet gek werd van de echo's van haar eigen fantasie, maar van de scheldpartijen die haar in haar kleinburgerlijke omgeving te wachten stonden. Maar als dat voor de blanke Adela geldt, gaat het in nog veel sterkere mate op voor de zwarte Adela.

Neem bijvoorbeeld het Marokkaanse meisje dat vertelt dat ze van haar ouders niet eens naar de bibliotheek mocht: ""Mensen gingen roddelen dat ik een vriend had, en dat was ook zo. Je kunt het gewoon niet geheim houden, vooral niet in onze stad. Ze gaan dan over je praten en dan ben je gewoon een of andere slet. (...) Ik zou al met mijn neef trouwen. Dus toen hebben ze me thuis gehouden, ze vertrouwden me niet meer. En omdat ik verloofd was, moest ik me als een voorbeeldige bruid gedragen, zoals een hoofddoek en al die dingen. Gewoon thuis zitten, meer niet, ik mocht niet meer naar buiten. Het was net een soort gevangenis. Ik heb zeven maanden gedacht: was ik maar nooit geboren.''

Dit citaat komt uit het boek Andere tijden, andere meiden van Lenie Brouwer en anderen, dat een verslag is van een diepteonderzoek naar 96 allochtone meisjes die van huis zijn weggelopen. Het zijn de verbijsterende verhalen van kleine heldinnen: ""Als ik aan het leren was kwam mijn vader zeggen dat ik de koran moest lezen - nou, toen ben ik dus uit huis weggelopen.'' Of deze: ""Ik kreeg geen geld, dus nam ik het uit hun portemonnee. Ik vind dat geen pikken, want mijn vader pikte de kinderbijslag voor zijn auto.'' Maar juist omdat je weet dat het hier om meisjes met uitzonderlijk veel moed en karakter gaat, besef je wat er allemaal moet gebeuren in het leven van al die gewone gekleurde tieners die minder dapper en heldhaftig zijn. Al die meisjes die doen alsof er niets aan de hand is, terwijl ze geen spijkerbroek mogen dragen, niet mogen zwemmen, na school onmiddellijk naar huis moeten komen, niet op schoolreisjes of naar bioscoop of disco mogen, soms zelfs een hoofddoek om moeten en bijna allemaal geslagen worden: ""Mijn moeder kijkt de hele dag naar die stomme Hindoestaanse films'', vertelt een Surinaams-hindoestaans meisje. ""Zij voert niets uit in huis. Als ik van school kom moet ik het allemaal doen en als ik er iets van zeg krijg ik zo een klap in mijn gezicht.''

Het schokkende is niet alleen dat de jonge meisjes in migrantengezinnen zo vaak geslagen en mishandeld worden, maar dat ze ook nog bereid zijn de daden van hun ouders in voorbeeldig welzijnsjargon te "verklaren': ""Mijn vader kreeg later financiële moeilijkheden, en hij miste Marokko ook. Ik denk dat hij daarom ook meer is gaan slaan. Het maakte hem ook niet meer uit waar hij sloeg, op m'n hoofd, m'n rug, overal waar hij me kon raken en met wat hij maar in handen kreeg.''

De enige goede manier om uit deze "sociale duisternis' te raken is via het onderwijs, zou je denken. Maar het lukt niet zo erg: maar liefst tachtig procent van de Marokkaanse jongeren in Nederland haalt nooit een schooldiploma. De meisjes worden acht keer zo vaak naar de huishoudschool gestuurd als hun Nederlandse leeftijdsgenoten en bijna driekwart van de vijftienjarige meisjes blijft gewoon thuis. Volgens de Koran heeft de vrouw een geboorterecht op levensonderhoud: eerst wordt ze verzorgd door haar vader en daarna door haar echtgenoot. Het opvoedingsdoel is dus het huwelijk, vertellen Jannet van der Hoek en Martine Kret in hun boek over de gezinsinvloeden op Marokkaanse tienermeisjes.

Dit recht op levensonderhoud is door veel "migrantvriendelijke' onderzoekers gebruikt om het beeld, dat vrouwen in de Islam worden onderdrukt, te weerspreken. Maar ze verzwijgen dan wel de moordende tegenprestatie die vrouwen voor dit recht moeten leveren: de plicht tot gehoorzaamheid, die bijna helemaal in seksuele termen wordt vertaald: maagdelijkheid tot het huwelijk en absolute trouw daarna. Eerbaarheid is belangrijker dan geleerdheid en de school is bovendien een plek van gevaar, omdat hier de sexen elkaar ontmoeten. Vandaar de onverschilligheid van de meeste Marokkaanse ouders ten opzichte van de schoolprestaties van hun dochters. Wat ze leren is mooi meegenomen, maar niet noodzakelijk. Ze moeten goede echtgenotes worden, en goede moeders. Dat is de basiswaarde in de migrantengemeenschappen, ongeacht de sociale status of het opleidingsniveau van de ouders.

Maar is deze gehoorzaamheid tegenover vader en echtgenoot in ruil voor het recht op levensonderhoud niet anachronistisch geworden, nu men in een Westerse samenleving woont? Hier heeft iedereen vanzelf het recht op levensonderhoud, dat is het wezenskenmerk van de verzorgingsstaat.

In Engeland is dit simpele feit door de allochtone meisjes al ontdekt, schrijft de Britse sociologe Angela McRobbie in haar artikel "Teenage Mothers: A New Social State?'. De zwarte tieners raken op jeugdige leeftijd zwanger, waardoor ze de beschikking krijgen over een bijstandsuitkering, kinderbijslag, een urgentiebewijs en tenslotte een betaalbare huurwoning. Terwijl de werkloze jongens in de migrantengemeenschappen gedwongen zijn langdurig bij hun ouders te blijven wonen, kunnen de meisjes met behulp van het moederschap in een keer de sprong maken naar sociale zelfstandigheid. Het is financieel gezien geen rozentuin, waarschuwt McRobbie, en dat weten de meisjes als geen ander. Maar het gaat om de autonomie, het recht op zelfbeschikking, zonder tiranniserende ouders of echtgenoten. Want dat is een fout die de zwarte tienermoeders in Engeland zelden begaan: trouwen. In de tabloids wordt daar schande van gesproken: ""The state should not encourage bastardy.'' Maar het taboe rond onwettigheid is zelfs in Engeland al lang doorbroken, waardoor deze "love on the dole' langzaam aan een geaccepteerde strategie is geworden om de vicieuze cirkel van overheersing door vader en echtgenoot te verlaten.

Wat houdt de Marokkaanse, Turkse en Hindoestaanse meisjes in Nederland eigenlijk nog tegen? De "basiswaarde' van maagdelijkheid voor en trouw na het huwelijk kan hier in een keer aan diggelen worden geslagen als de meisjes besluiten op jonge leeftijd zwanger te worden. En dan liefst van een jongen buiten de eigen cultuur, en nog liever van een jongen uit de westerse cultuur. Want men kan misschien nog gedwongen worden om met de jongen uit de eigen etnische groep te trouwen, maar geen Marokkaan, Turk of Hindoestaan zal het in zijn hoofd halen de blanke jongen in de eigen familie op te nemen, nog los van de vraag of de blanke jongen wel zo'n zin heeft om tot die familie toe te treden.

Het is natuurlijk makkelijk gezegd, ""Allochtone meisjes van Nederland: wordt zwanger''; de dag waarop de zwangerschap bekend wordt zal een hel zijn. Maar liever een zo'n dag dan levenslange onderwerping en terreur. Liever even knipperen met de ogen, dan de sociale duisternis in de grot waartoe onze migrantenmeisjes veroordeeld zijn.

Trefwoord: Minderheden; Vrouwen; Maatschappij; Bevolking

[mark61]

Zeg eh, die 80 kilometer, is dat hemelsbreed, volgens www.9292OV.nl of de ANWB-routeplanner? Of is er een speciale Saoedische halal-routeplanner voor de Benelux?

Mevrouw Krijger, als u denkt dat uw salaris niks met rente te maken heeft moet ik u even aan het schrikken maken.