Don Vito
25-02-05, 15:14
Laatste woord
Evertsoord, 27 maart 2003:
Een 'schone' oorlog...
Een week geleden is de aanval op Irak begonnen en ik heb een week lang met een groot gevoel van onwerkelijkheid het nieuws gevolgd.
Ik moet terugdenken aan de Golfoorlog in 1991. Toen die uitbrak zaten we met het V.A.K. te protesteren voor de hoofdpoort van de AFCENT (NAVO-hoofdkwartier) in Brunssum. Om 12.00 uur s' nachts liep het ultimatum af en ik zal nooit de overslaande stem van de verslaggevers vergeten, alsof ze de spannendste voetbalwedstrijd van de eeuw versloegen, zo opgewonden en enthousiast...ik was geschokt.
In die oorlog werden de Amerikanen geprezen om hun precisiebommen die alleen militaire doelen zouden raken en geen onschuldige burgers zouden doden. Achteraf bleek dat slechts 7% van de bommen precisiebommen waren. Na de oorlog werd pas duidelijk hoeveel doden er waren gevallen en hoe groot de schade was. Veteranen stierven aan onduidelijke ziektes door het bombarderen van militaire- en industriële sites. Kinderen werden doodziek en stierven aan ziektes die het gevolg waren van het gebruik van verarmd uranium. De V.S. en bondgenoten hebben in die oorlog meer munitie verschoten dan tijdens de eerste- en tweede wereldoorlog samen is gebruikt. Door Saddams troepen zijn in de totaal 732 olievelden in brand gestoken, 8 miljoen vaten olie zijn in de zee gedumpt en 60 miljoen vaten olie in de woestijn, een gigantische milieuramp. Een schone oorlog noemen ze dat...
De oorlog is verder gegaan in de vorm van een economische boycot die aan meer dan een miljoen mensen het leven kostte, waarvan de helft kinderen. Saddam Hussein bleef stevig in het zadel en het Irakese volk werd vanwege de voedselhulp steeds afhankelijker van de centrale regering van Bagdad.
Toch zei Madeline Albright ooit dat dit het waard was...
Achtereenvolgens -in 1999 en 2000- stapten topambtenaren van de VN, die de humanitaire hulp in Irak coördineerden, op uit protest tegen de aanhoudende sancties.
Irak is verwoest, de bevolking is aangemoedigd om in opstand te komen tegen Saddam Hussein, in de steek gelaten, uitgehongerd door de sancties en nu 12 jaar later wordt het opnieuw aangevallen. Dit omdat het een bedreiging zou vormen voor het machtigste land ter wereld, de VS.
Ook nu zou de oorlog schoon zijn, alleen gericht tegen Saddam Hussein en zijn aanhangers en met zo min mogelijk burgerslachtoffers. De precisiebommen die in de vorige golfoorlog van 1991 werden getest zijn 'vervolmaakt', ze maken een oorlog mogelijk waarin alleen de slechteriken sterven.
Op 22 maart kondigde, de Amerikaanse minister van Defensie, Rumsveld ,aan: "Wat nu zal volgen is geen herhaling van welk conflict dan ook. Het zal met een kracht en omvang zijn die voorbij gaat aan alles wat we eerder hebben gezien". Deze woorden voorspellen weinig goeds.
Als ik die man hoor vraag ik me af waarom we Saddam Hussein en Bush met hun staf niet ergens in de woestijn, ver van de bewoonde wereld zetten om ze zelf de oorlog die ze zo graag willen, uit te laten vechten. Hoe is het mogelijk, dat mensen die zo denken, de wereld regeren.
De bevrijding van het Irakese volk
Een argument voor de oorlog tegen Irak was de bevrijding van het Irakese volk van een dictator als Saddam Hussein. Had het Irakese volk niet het volste recht om van deze dictator verlost te worden? En is het niet met geweld, hoe dan wel?
Maar de laatste keer dat Amerika ergens demokratie heeft gebracht kan ik me niet herinneren en de meeste dictators worden door hun eigen bevolking afgezet. De roep om bevrijding zou uit het Irakese volk zelf moeten komen en niet uit de mond van de Amerikaanse regering, die hele andere doelen voor ogen heeft dan de bevrijding van een volk.
Ik geloof niet in de nobele beweegredenen voor deze oorlog en ook niet in een spoedige goede afloop ervan. Kijk naar de oorlog tegen Afghanistan. Een arm en verwoest land is (en wordt) gebombardeerd om het terrorisme te bestrijden. Naast de bestrijding van terrorisme speelden de rechten van vrouwen speelden een prominente rol in de propaganda voor deze oorlog. Als je de Amerikanen mocht geloven werd Afghanistan platgebombardeerd zodat de vrouwen hun burqa af konden werpen… De oorlog heeft het Afghaanse volk veel verwoesting en doden opgeleverd en in de nieuwe regering zitten voormalige warlords die meer bloed aan hun handen hebben dan de Taliban. Afghanistan is allang weer vergeten, de rechten van vrouwen zijn weer vergeten en van de beloofde wederopbouw komt niets terecht.
Soldaten vechten voor de grootheidswanen van hun leiders
Saddam Hussein offert eigen volk in deze oorlog op, maar Bush' regering doet precies hetzelfde. Het zijn niet hun eigen kinderen die ze de oorlog insturen. In de V.S. is het leger voor kansarme jongeren een mogelijkheid om verder te komen. Op tv zie je alleen gemotiveerde soldaten vertrekken, maar volgens een organisatie van veteranen zijn velen het niet eens met deze oorlog. Deze mensen moeten hun leven riskeren voor de grootheidswanen van de neoconservatieve regering van het Witte Huis.
De neoconservatieven in Washington
De aanval op Irak is jaren geleden bedacht door de haviken die nu met Bush in het Witte Huis zitten, al voor de aanslagen van 11 september. Het is uitgedokterd door dezelfde mensen die in 1983 zaken met gingen doen met Saddam Hussein om Irak te bewapenen tegen Iran. Er was toen al bekend dat Saddam Hussein chemische wapens had ingezet en dat hij een wrede dictator was.
De neoconservatieve denktanks ontwierpen de blauwdruk voor de huidige defensie politiek.
Zij waren voor de verwerping van het ABM verdrag, ze zijn voor een agressieve militaire buitenlandse politiek en voor het negeren van de mening van de rest van de wereld.
Het plan is om een permanente Amerikaanse militaire en economische dominantie te vestigen in elke regio in de wereld, niet gedwarsboomd door internationale bedragen en bemoeienis. Over de hele wereld moeten Amerikaanse basissen komen. Er zijn plannen voor de ontwikkeling van kleine (toepasbare) nucleaire wapens. Voor defensie moet nog meer geld uitgetrokken worden. In 2003 gaat het om 278 miljard dollar. De Amerikaanse defensiebegroting is hoger dan de begroting van Frankrijk.
Onder Bush krijgen de haviken de kans om hun plannen waar de maken.
De bijnamen twee van deze mannen zeggen genoeg: the Wolfman: Wolfowitz, onderminister van Defensie, en The Prince of Darkness: Richard Perle, adviseur van Bush. Wolfowitz is de architect van de Bush doctrine, hij verliet de politiek onder Clinton, die hij een slappeling vond en keerde terug onder Bush. Richard Perle heeft veel macht achter de schermen. Hij moet, net als Wolfowitz, niet veel van de V.N hebben en hij noemt de Europese tegenstanders ''the axe of weazels''. Onder Reagan was hij onderminister van Buitenlandse Zaken en hij verzette zich toen hevig tegen ontwapeningsverdragen met de Sovjet-Unie.
Deze mensen hebben op de oorlog aangestuurd en hun zin gekregen. Voor hen gaat vrijheid gekleed in een bommenwerper. Het zijn de neoconservatieven, christenfundamentalisten die ten strijde treken en die hun macht aan de wereld willen opleggen. Ze voeren een strijd tegen het terrorisme, maar ze zijn net zo gevaarlijk als Saddam Hussein, die zijn eigen volk bloedig onderdrukt, of als Osama Bin Laden, die de fundamentalistische Islam aan de rest van de wereld wil opleggen. Deze machten hebben elkaar nodig.
Nederland hecht(te) meer waarde aan handel dan aan mensenrechten
Ook Nederland heeft vuile handen. Nog voordat Rumsveld zaken deed met Saddam Hussein ging Bolkestein in 1983 als staatssecretaris van Economische Zaken naar Irak om een handelsovereenkomst tussen Irak en Nederland te sluiten. Er konden chemische stoffen geleverd worden die zowel in de zware industrie als voor chemische wapens konden worden gebruikt. Groen Links heeft zich hier vanwege de mensenrechtenschendingen tegen verzet, maar de Nederlandse regering hield zich doof voor dit argument. En nu -bij deze oorlog- stond de Nederlandse regering opnieuw te trappelen om mee te doen met de oorlog tegen Irak en vervolgens met de wederopbouw.
De wapenindustrie en wapenhandel
Wereldwijd is er massaal gedemonstreerd tegen deze oorlog en dat heeft mij hoop gegeven. Ik hoop dat mensen verder kijken dan deze oorlogen en dat de protesten de ontwikkelingen die nu gaande zijn kunnen ombuigen.
De plannen voor een volgende oorlog liggen al in de la. Wie weet wanneer ze eruit komen? De wapenverkopen in het Midden-Oosten gaan vrolijk door. De wapenindustrie is, naast het neoconservatieve gedachtegoed en de belangen rond de toegang tot olie, een van de pijlers waar deze oorlog op rust.
Ik denk dat daar een deel van de oplossing ligt. In plaats van steeds opnieuw dictators aan de macht te helpen, om ze vervolgens te moeten bestrijden met het nieuwste wapentuig moet die kringloop van geweld doorbroken worden. We moeten stoppen met het ontwikkelen en produceren van wapens. Het geld dat vrijkomt is meer dan genoeg voor een structurele oplossing voor de armoede en ongelijkheid in de wereld. We moeten ophouden met het kijken naar de mannen die de oorlog regisseren, de mannen die de oorlog voeren en de deskundige mannen die de oorlog uitleggen. We moeten gaan luisteren naar de gewone mensen die de straat opgaan en die zeggen: Hou hiermee op, wij willen dit niet!
In de V.S. zijn mensen woedend dat Bush 80 miljard dollar voor deze oorlog krijgt. De armoede in de V.S is groot. In de Hoorn van Afrika dreigt hongersnood. De Nederlandse regering geeft 9 miljoen euro uit om dit te bestrijden, een druppel op de gloeiende plaat. Het is niet zo dat er geen geld is voor armoedebestrijding, het geld wordt weggegooid, elke dag oorlog kost 1 miljard dollar aan bommen en granaten.
Veel mensen deden alsof het probleem rond Irak zo ingewikkeld is dat je niet zo maar voor of tegen deze oorlog kon zijn. Ik denk dat de oplossing simpel is: Willen we als mensheid overleven dan moeten we ophouden met het praten over oorlog en moeten we een begin maken met het opruimen van wapentuig!
Ik zie de ontwapeningsactie als een praktische en positieve bijdrage aan het versterken van het protest tegen de oorlog. Ik denk dat deze protesten onze enige hoop zijn en dat ze breed en veelzijdig gevoerd moeten worden.
Zinloos is het niet; het kan alleen maar beter worden!
P.S: Aan het begin van de inspecties heeft Irak een lijst van bedrijven aan de VN gegeven, die aan Irak wapens en ingrediënten voor massavernietigingswapens hebben geleverd. Op verzoek van Washington zijn de namen van de westerse bedrijven gewit. Ik zie niet in waarom ik veroordeeld zou moeten worden voor wat ik heb gedaan en waarom deze bedrijven vrijuit kunnen gaan!
Barbara
Den Bosch, 20 mei 2003
Evertsoord, 27 maart 2003:
Een 'schone' oorlog...
Een week geleden is de aanval op Irak begonnen en ik heb een week lang met een groot gevoel van onwerkelijkheid het nieuws gevolgd.
Ik moet terugdenken aan de Golfoorlog in 1991. Toen die uitbrak zaten we met het V.A.K. te protesteren voor de hoofdpoort van de AFCENT (NAVO-hoofdkwartier) in Brunssum. Om 12.00 uur s' nachts liep het ultimatum af en ik zal nooit de overslaande stem van de verslaggevers vergeten, alsof ze de spannendste voetbalwedstrijd van de eeuw versloegen, zo opgewonden en enthousiast...ik was geschokt.
In die oorlog werden de Amerikanen geprezen om hun precisiebommen die alleen militaire doelen zouden raken en geen onschuldige burgers zouden doden. Achteraf bleek dat slechts 7% van de bommen precisiebommen waren. Na de oorlog werd pas duidelijk hoeveel doden er waren gevallen en hoe groot de schade was. Veteranen stierven aan onduidelijke ziektes door het bombarderen van militaire- en industriële sites. Kinderen werden doodziek en stierven aan ziektes die het gevolg waren van het gebruik van verarmd uranium. De V.S. en bondgenoten hebben in die oorlog meer munitie verschoten dan tijdens de eerste- en tweede wereldoorlog samen is gebruikt. Door Saddams troepen zijn in de totaal 732 olievelden in brand gestoken, 8 miljoen vaten olie zijn in de zee gedumpt en 60 miljoen vaten olie in de woestijn, een gigantische milieuramp. Een schone oorlog noemen ze dat...
De oorlog is verder gegaan in de vorm van een economische boycot die aan meer dan een miljoen mensen het leven kostte, waarvan de helft kinderen. Saddam Hussein bleef stevig in het zadel en het Irakese volk werd vanwege de voedselhulp steeds afhankelijker van de centrale regering van Bagdad.
Toch zei Madeline Albright ooit dat dit het waard was...
Achtereenvolgens -in 1999 en 2000- stapten topambtenaren van de VN, die de humanitaire hulp in Irak coördineerden, op uit protest tegen de aanhoudende sancties.
Irak is verwoest, de bevolking is aangemoedigd om in opstand te komen tegen Saddam Hussein, in de steek gelaten, uitgehongerd door de sancties en nu 12 jaar later wordt het opnieuw aangevallen. Dit omdat het een bedreiging zou vormen voor het machtigste land ter wereld, de VS.
Ook nu zou de oorlog schoon zijn, alleen gericht tegen Saddam Hussein en zijn aanhangers en met zo min mogelijk burgerslachtoffers. De precisiebommen die in de vorige golfoorlog van 1991 werden getest zijn 'vervolmaakt', ze maken een oorlog mogelijk waarin alleen de slechteriken sterven.
Op 22 maart kondigde, de Amerikaanse minister van Defensie, Rumsveld ,aan: "Wat nu zal volgen is geen herhaling van welk conflict dan ook. Het zal met een kracht en omvang zijn die voorbij gaat aan alles wat we eerder hebben gezien". Deze woorden voorspellen weinig goeds.
Als ik die man hoor vraag ik me af waarom we Saddam Hussein en Bush met hun staf niet ergens in de woestijn, ver van de bewoonde wereld zetten om ze zelf de oorlog die ze zo graag willen, uit te laten vechten. Hoe is het mogelijk, dat mensen die zo denken, de wereld regeren.
De bevrijding van het Irakese volk
Een argument voor de oorlog tegen Irak was de bevrijding van het Irakese volk van een dictator als Saddam Hussein. Had het Irakese volk niet het volste recht om van deze dictator verlost te worden? En is het niet met geweld, hoe dan wel?
Maar de laatste keer dat Amerika ergens demokratie heeft gebracht kan ik me niet herinneren en de meeste dictators worden door hun eigen bevolking afgezet. De roep om bevrijding zou uit het Irakese volk zelf moeten komen en niet uit de mond van de Amerikaanse regering, die hele andere doelen voor ogen heeft dan de bevrijding van een volk.
Ik geloof niet in de nobele beweegredenen voor deze oorlog en ook niet in een spoedige goede afloop ervan. Kijk naar de oorlog tegen Afghanistan. Een arm en verwoest land is (en wordt) gebombardeerd om het terrorisme te bestrijden. Naast de bestrijding van terrorisme speelden de rechten van vrouwen speelden een prominente rol in de propaganda voor deze oorlog. Als je de Amerikanen mocht geloven werd Afghanistan platgebombardeerd zodat de vrouwen hun burqa af konden werpen… De oorlog heeft het Afghaanse volk veel verwoesting en doden opgeleverd en in de nieuwe regering zitten voormalige warlords die meer bloed aan hun handen hebben dan de Taliban. Afghanistan is allang weer vergeten, de rechten van vrouwen zijn weer vergeten en van de beloofde wederopbouw komt niets terecht.
Soldaten vechten voor de grootheidswanen van hun leiders
Saddam Hussein offert eigen volk in deze oorlog op, maar Bush' regering doet precies hetzelfde. Het zijn niet hun eigen kinderen die ze de oorlog insturen. In de V.S. is het leger voor kansarme jongeren een mogelijkheid om verder te komen. Op tv zie je alleen gemotiveerde soldaten vertrekken, maar volgens een organisatie van veteranen zijn velen het niet eens met deze oorlog. Deze mensen moeten hun leven riskeren voor de grootheidswanen van de neoconservatieve regering van het Witte Huis.
De neoconservatieven in Washington
De aanval op Irak is jaren geleden bedacht door de haviken die nu met Bush in het Witte Huis zitten, al voor de aanslagen van 11 september. Het is uitgedokterd door dezelfde mensen die in 1983 zaken met gingen doen met Saddam Hussein om Irak te bewapenen tegen Iran. Er was toen al bekend dat Saddam Hussein chemische wapens had ingezet en dat hij een wrede dictator was.
De neoconservatieve denktanks ontwierpen de blauwdruk voor de huidige defensie politiek.
Zij waren voor de verwerping van het ABM verdrag, ze zijn voor een agressieve militaire buitenlandse politiek en voor het negeren van de mening van de rest van de wereld.
Het plan is om een permanente Amerikaanse militaire en economische dominantie te vestigen in elke regio in de wereld, niet gedwarsboomd door internationale bedragen en bemoeienis. Over de hele wereld moeten Amerikaanse basissen komen. Er zijn plannen voor de ontwikkeling van kleine (toepasbare) nucleaire wapens. Voor defensie moet nog meer geld uitgetrokken worden. In 2003 gaat het om 278 miljard dollar. De Amerikaanse defensiebegroting is hoger dan de begroting van Frankrijk.
Onder Bush krijgen de haviken de kans om hun plannen waar de maken.
De bijnamen twee van deze mannen zeggen genoeg: the Wolfman: Wolfowitz, onderminister van Defensie, en The Prince of Darkness: Richard Perle, adviseur van Bush. Wolfowitz is de architect van de Bush doctrine, hij verliet de politiek onder Clinton, die hij een slappeling vond en keerde terug onder Bush. Richard Perle heeft veel macht achter de schermen. Hij moet, net als Wolfowitz, niet veel van de V.N hebben en hij noemt de Europese tegenstanders ''the axe of weazels''. Onder Reagan was hij onderminister van Buitenlandse Zaken en hij verzette zich toen hevig tegen ontwapeningsverdragen met de Sovjet-Unie.
Deze mensen hebben op de oorlog aangestuurd en hun zin gekregen. Voor hen gaat vrijheid gekleed in een bommenwerper. Het zijn de neoconservatieven, christenfundamentalisten die ten strijde treken en die hun macht aan de wereld willen opleggen. Ze voeren een strijd tegen het terrorisme, maar ze zijn net zo gevaarlijk als Saddam Hussein, die zijn eigen volk bloedig onderdrukt, of als Osama Bin Laden, die de fundamentalistische Islam aan de rest van de wereld wil opleggen. Deze machten hebben elkaar nodig.
Nederland hecht(te) meer waarde aan handel dan aan mensenrechten
Ook Nederland heeft vuile handen. Nog voordat Rumsveld zaken deed met Saddam Hussein ging Bolkestein in 1983 als staatssecretaris van Economische Zaken naar Irak om een handelsovereenkomst tussen Irak en Nederland te sluiten. Er konden chemische stoffen geleverd worden die zowel in de zware industrie als voor chemische wapens konden worden gebruikt. Groen Links heeft zich hier vanwege de mensenrechtenschendingen tegen verzet, maar de Nederlandse regering hield zich doof voor dit argument. En nu -bij deze oorlog- stond de Nederlandse regering opnieuw te trappelen om mee te doen met de oorlog tegen Irak en vervolgens met de wederopbouw.
De wapenindustrie en wapenhandel
Wereldwijd is er massaal gedemonstreerd tegen deze oorlog en dat heeft mij hoop gegeven. Ik hoop dat mensen verder kijken dan deze oorlogen en dat de protesten de ontwikkelingen die nu gaande zijn kunnen ombuigen.
De plannen voor een volgende oorlog liggen al in de la. Wie weet wanneer ze eruit komen? De wapenverkopen in het Midden-Oosten gaan vrolijk door. De wapenindustrie is, naast het neoconservatieve gedachtegoed en de belangen rond de toegang tot olie, een van de pijlers waar deze oorlog op rust.
Ik denk dat daar een deel van de oplossing ligt. In plaats van steeds opnieuw dictators aan de macht te helpen, om ze vervolgens te moeten bestrijden met het nieuwste wapentuig moet die kringloop van geweld doorbroken worden. We moeten stoppen met het ontwikkelen en produceren van wapens. Het geld dat vrijkomt is meer dan genoeg voor een structurele oplossing voor de armoede en ongelijkheid in de wereld. We moeten ophouden met het kijken naar de mannen die de oorlog regisseren, de mannen die de oorlog voeren en de deskundige mannen die de oorlog uitleggen. We moeten gaan luisteren naar de gewone mensen die de straat opgaan en die zeggen: Hou hiermee op, wij willen dit niet!
In de V.S. zijn mensen woedend dat Bush 80 miljard dollar voor deze oorlog krijgt. De armoede in de V.S is groot. In de Hoorn van Afrika dreigt hongersnood. De Nederlandse regering geeft 9 miljoen euro uit om dit te bestrijden, een druppel op de gloeiende plaat. Het is niet zo dat er geen geld is voor armoedebestrijding, het geld wordt weggegooid, elke dag oorlog kost 1 miljard dollar aan bommen en granaten.
Veel mensen deden alsof het probleem rond Irak zo ingewikkeld is dat je niet zo maar voor of tegen deze oorlog kon zijn. Ik denk dat de oplossing simpel is: Willen we als mensheid overleven dan moeten we ophouden met het praten over oorlog en moeten we een begin maken met het opruimen van wapentuig!
Ik zie de ontwapeningsactie als een praktische en positieve bijdrage aan het versterken van het protest tegen de oorlog. Ik denk dat deze protesten onze enige hoop zijn en dat ze breed en veelzijdig gevoerd moeten worden.
Zinloos is het niet; het kan alleen maar beter worden!
P.S: Aan het begin van de inspecties heeft Irak een lijst van bedrijven aan de VN gegeven, die aan Irak wapens en ingrediënten voor massavernietigingswapens hebben geleverd. Op verzoek van Washington zijn de namen van de westerse bedrijven gewit. Ik zie niet in waarom ik veroordeeld zou moeten worden voor wat ik heb gedaan en waarom deze bedrijven vrijuit kunnen gaan!
Barbara
Den Bosch, 20 mei 2003