S@deeQ
04-03-05, 18:19
Interview / Lesbiennes voelen de afkeer van moslims
door Emiel Hakkenes
2005-03-04
Sally en Suzanne vormen een zeldzaam koppel. De een was man en werd vrouw, de ander was rooms-katholiek en werd moslim. Beiden worden als lesbiennes niet geaccepteerd door de islamitische gemeenschap. ,,Wij bestáán, is dat zo raar?''
Het was tijdens een demonstratie in Amsterdam. Suzanne droeg een hoofddoek, dat viel Sally op. 'Binnen vijf minuten' had Sally verteld dat hij bezig was vrouw te worden. Suzanne zei: ,,Dat is een prachtige kans op een mooi leven!''
Twaalf jaar later zijn ze nog steeds samen (,,We houden de sterren van de hemel van elkaar'') en vinden ze het tijd om te praten over de radicale keuze die ze beiden maakten: de een werd vrouw, de ander moslim.
Afspreken in een restaurant blijkt lastig. Sally (42) heeft astma en kan niet tegen de sigarettenrook. Haar conditie is slecht; door 'een ziekte' is ze kilo's aangekomen, is veel haar uitgevallen en ziet ze er nogal mannelijk uit. Dat heeft ook voordelen, nu ze minder duidelijk een transseksueel is, wordt ze minder lastiggevallen op straat.
Suzanne (41) groeide op in een katholiek gezin in het bisdom Roermond. Als je zondags niet in de mis was, kwam meneer pastoor op maandag langs. Bovendien kon het meisje dat pas haar geaardheid ontdekt had niets met de rk visie dat homo's een bron van het kwaad zijn. Met grote ogen: ,,Hoezó?''
Haar zoektocht liep via het jodendom (,,Dat is meer dan een godsdienst, het is een manier van leven. Dat ging me te ver'') naar de islam. Ze bekeerde zich in 1991. ,,De islam kent geen leergezag. Ja, er zijn beklemmende regeltjes en moslims kunnen elkaar sterk de maat nemen, maar in de naďviteit van mijn bekering heb ik altijd gedacht dat ik daarin wel mijn eigen weg zou vinden. Bovendien hoef ik geen islamitische familie-eer hoog te houden. Dat scheelt een stuk.''
Sally werkte zich 'vanuit een vrijwel ongeletterd milieu op tot intellectueel'. In 1978 droomde hij over seks met een vrouw, terwijl hij zelf geen man meer was. In 1990 begon hij met hormonen slikken, daarna volgde een operatie. ,,Een kwestie van acht dagen ziekenhuis en een paar weken moeilijk kunnen lopen. Voor mijn omgeving was het veel méér. Niemand wist zich raad met mijn nieuwe identiteit. Voor mijzelf is identiteit iets vloeiends, je kunt je in elke richting ontwikkelen.''
De liefde tussen Sally en Suzanne hield stand, al was samenleven niet gemakkelijk. Suzanne (klein van stuk, een wit kraagje boven haar wollen vest): ,,Ik had geen idee hoe ik mijn gevoelens voor Sally als trans kon rijmen met de islam. Pas bekeerd was ik extra vroom. Tegelijk vond ik Sally lief en leuk. Het heeft meer dan een jaar geduurd voor ik die zaken goed kon afwegen.''
Sally (stevig postuur, fleecejack en baseballpetje): ,,Ik leerde door Suzanne nieuwe dingen eten. Varkensvlees of alcohol neem ik niet meer. Af en toe een biertje mag wel en als we samen eens zondigen sla ik de ogen op naar het zuidoosten en zeg tegen Allah dat hij maar wraak op mij moet nemen. Suzanne moet gewoon lekker op haar eigen manier moslim zijn.''
Ales draait om respect. Suzanne: ,,Ze laat mij moslim zijn, zonder eerst alles van de islam te willen weten. Het gaat eerst om mij, dan om mijn godsdienst. Omgekeerd steun ik Sally als trans. Transseksualiteit is een kans om te worden wie je bent.''
Haar islamuitleg maakt Suzanne's relatie met Sally mogelijk. Volgens Sally gaat het verhaal van Sodom en Gomorra niet over homoseksualiteit, maar over misbruik van vertrouwen en gastvrijheid. Dat sprak Suzanne zeer aan.
Vroeger droeg Suzanne een hoofddoek, nu niet meer. ,,Als ik bij het uitzendbureau naar werk informeerde werd me telkens gezegd dat potentiële werkgevers gemeld zou worden dat de kandidaat een hoofddoekdragende moslima is. Dat kon ik niet volhouden, ik moet toch mijn brood verdienen.'' Bovendien, zegt Suzanne, heeft ze altijd een dubbele verhouding met de hoofddoek gehad. ,,Ik vertoon graag het gewenste moslimgedrag, maar zo'n hoofddoek zie ik niet als een snelweg naar de hemel. Mijn haar en mijn edele delen zijn van mij. Ik beslis zelf of ik die wil tonen.''
Sally vindt het wel jammer dat haar vriendin geen hoofddoek meer draagt. Ze had haar principes vol moeten houden. En ,,ik vind moslimmeisjes erg leuk om te zien''. Maar van de islam moet Sally niets hebben. ,,Ik kan de meeste moslims niet luchten of zien. De scheiding van de seksen vind ik van een hypocrisie die mensen verwringt.''
Sally noemt zichzelf theosoof. ,,Ik kijk naar alle godsdiensten, ga een dialoog aan met verschillende levensbeschouwingen.''
Aanvankelijk bad Suzanne vijf keer per dag. Nu niet meer. ,,Ik heb te veel aan mijn hoofd, waardoor ik niet de rust en aandacht heb voor het gebed. Me eerst wassen en dan terugtrekken - ik kan het even niet opbrengen.'' Sally: ,,Maar ik kan de computerkamer zo inrichten tot gebedsruimte, hoor.''
Heel soms gaat Suzanne naar de moskee. ,,Ik wil graag met andere moslims samen bidden, maar er wordt niet of nauwelijks in het Nederlands gepreekt. Dan zit je er nogal verweesd bij.'' Het gemeenschapsgevoel vond Suzanne wel op de bijeenkomsten van de islamitische vrouwenorganisatie Al Nisa. ,,Daar lijkt niemand op te pikken dat ik homoseksueel ben, al heb ik erop gezinspeeld.'' Daarom zoeken we nu de publiciteit. Wij bestáán, is dat zo raar?''
Sally: ,,Mensen zien ons als een curiositeit, kotsmisselijk word je daarvan. Als wij een uitzondering zijn, is dat voor anderen lekker veilig: we bestaan wel, maar eigenlijk ook niet.''
Suzanne: ,,Een Nederlandse bekeerling is voor allochtone moslims reden tot grote vreugde. Maar het leidt ook tot misplaatste verwachtingen, ze denken dat je buitengewoon heilig, ingetogen en preuts bent. Op dat punt stel ik teleur.''
Sally: ,,Allochtone mannen zien me vaak als een hoer. Ze dreigen me te verkrachten: 'Als Allah geen vrouw van je heeft gemaakt, doen wij dat wel'.'' In het tolerante Nederland lijkt geen plaats voor transseksuelen, zegt Sally. ,,Ik word gestalkt en belaagd. In feite is mijn leven kapot. Wat dat betreft hebben 'gewone' homo's niets te klagen.''
,,We hebben constant toestanden'', zegt Sally. ,,We mochten niet op een feestje van onze Marokkaanse buren komen, omdat ze niet wisten wat ze met mij aan moesten - ze vroegen zich af of ik bij de mannen of bij de vrouwen hoorde. Turkse buren zeiden tegen Suzanne dat een echte moslim nooit met zo iemand als ik zou samenleven.'' Suzanne: ,,Men moet ons niet. Terwijl we toch echt ontzettend aardige mensen zijn.''
Sally: ,,Suzanne laat me zijn wie ik ben. Soms een jongetje, soms een vrouw. Soms iets wat geen naam heeft. Soms een gevoelsmens, soms een botterik.'' Suzanne neemt Sally's baseballpet af, streelt haar wang. ,,Ik zie gewoon je hart.''
Na de biefstuk en het vegetarische dagmenu delen Sally en Suzanne een kop thee.
Sally vindt 'lesbisch zijn leuk', ,,je hebt een soort ondergronds genootschap.'' Glimlachend: ,,In onze buurt heb ik regelmatig sjans met islamitische vrouwen. Er zijn veel meer moslima-lesbo's dan iedereen denkt.''
De achternamen van Suzanne en Sally zijn op hun verzoek weggelaten.
:auw2: :auw2: :auw2:
door Emiel Hakkenes
2005-03-04
Sally en Suzanne vormen een zeldzaam koppel. De een was man en werd vrouw, de ander was rooms-katholiek en werd moslim. Beiden worden als lesbiennes niet geaccepteerd door de islamitische gemeenschap. ,,Wij bestáán, is dat zo raar?''
Het was tijdens een demonstratie in Amsterdam. Suzanne droeg een hoofddoek, dat viel Sally op. 'Binnen vijf minuten' had Sally verteld dat hij bezig was vrouw te worden. Suzanne zei: ,,Dat is een prachtige kans op een mooi leven!''
Twaalf jaar later zijn ze nog steeds samen (,,We houden de sterren van de hemel van elkaar'') en vinden ze het tijd om te praten over de radicale keuze die ze beiden maakten: de een werd vrouw, de ander moslim.
Afspreken in een restaurant blijkt lastig. Sally (42) heeft astma en kan niet tegen de sigarettenrook. Haar conditie is slecht; door 'een ziekte' is ze kilo's aangekomen, is veel haar uitgevallen en ziet ze er nogal mannelijk uit. Dat heeft ook voordelen, nu ze minder duidelijk een transseksueel is, wordt ze minder lastiggevallen op straat.
Suzanne (41) groeide op in een katholiek gezin in het bisdom Roermond. Als je zondags niet in de mis was, kwam meneer pastoor op maandag langs. Bovendien kon het meisje dat pas haar geaardheid ontdekt had niets met de rk visie dat homo's een bron van het kwaad zijn. Met grote ogen: ,,Hoezó?''
Haar zoektocht liep via het jodendom (,,Dat is meer dan een godsdienst, het is een manier van leven. Dat ging me te ver'') naar de islam. Ze bekeerde zich in 1991. ,,De islam kent geen leergezag. Ja, er zijn beklemmende regeltjes en moslims kunnen elkaar sterk de maat nemen, maar in de naďviteit van mijn bekering heb ik altijd gedacht dat ik daarin wel mijn eigen weg zou vinden. Bovendien hoef ik geen islamitische familie-eer hoog te houden. Dat scheelt een stuk.''
Sally werkte zich 'vanuit een vrijwel ongeletterd milieu op tot intellectueel'. In 1978 droomde hij over seks met een vrouw, terwijl hij zelf geen man meer was. In 1990 begon hij met hormonen slikken, daarna volgde een operatie. ,,Een kwestie van acht dagen ziekenhuis en een paar weken moeilijk kunnen lopen. Voor mijn omgeving was het veel méér. Niemand wist zich raad met mijn nieuwe identiteit. Voor mijzelf is identiteit iets vloeiends, je kunt je in elke richting ontwikkelen.''
De liefde tussen Sally en Suzanne hield stand, al was samenleven niet gemakkelijk. Suzanne (klein van stuk, een wit kraagje boven haar wollen vest): ,,Ik had geen idee hoe ik mijn gevoelens voor Sally als trans kon rijmen met de islam. Pas bekeerd was ik extra vroom. Tegelijk vond ik Sally lief en leuk. Het heeft meer dan een jaar geduurd voor ik die zaken goed kon afwegen.''
Sally (stevig postuur, fleecejack en baseballpetje): ,,Ik leerde door Suzanne nieuwe dingen eten. Varkensvlees of alcohol neem ik niet meer. Af en toe een biertje mag wel en als we samen eens zondigen sla ik de ogen op naar het zuidoosten en zeg tegen Allah dat hij maar wraak op mij moet nemen. Suzanne moet gewoon lekker op haar eigen manier moslim zijn.''
Ales draait om respect. Suzanne: ,,Ze laat mij moslim zijn, zonder eerst alles van de islam te willen weten. Het gaat eerst om mij, dan om mijn godsdienst. Omgekeerd steun ik Sally als trans. Transseksualiteit is een kans om te worden wie je bent.''
Haar islamuitleg maakt Suzanne's relatie met Sally mogelijk. Volgens Sally gaat het verhaal van Sodom en Gomorra niet over homoseksualiteit, maar over misbruik van vertrouwen en gastvrijheid. Dat sprak Suzanne zeer aan.
Vroeger droeg Suzanne een hoofddoek, nu niet meer. ,,Als ik bij het uitzendbureau naar werk informeerde werd me telkens gezegd dat potentiële werkgevers gemeld zou worden dat de kandidaat een hoofddoekdragende moslima is. Dat kon ik niet volhouden, ik moet toch mijn brood verdienen.'' Bovendien, zegt Suzanne, heeft ze altijd een dubbele verhouding met de hoofddoek gehad. ,,Ik vertoon graag het gewenste moslimgedrag, maar zo'n hoofddoek zie ik niet als een snelweg naar de hemel. Mijn haar en mijn edele delen zijn van mij. Ik beslis zelf of ik die wil tonen.''
Sally vindt het wel jammer dat haar vriendin geen hoofddoek meer draagt. Ze had haar principes vol moeten houden. En ,,ik vind moslimmeisjes erg leuk om te zien''. Maar van de islam moet Sally niets hebben. ,,Ik kan de meeste moslims niet luchten of zien. De scheiding van de seksen vind ik van een hypocrisie die mensen verwringt.''
Sally noemt zichzelf theosoof. ,,Ik kijk naar alle godsdiensten, ga een dialoog aan met verschillende levensbeschouwingen.''
Aanvankelijk bad Suzanne vijf keer per dag. Nu niet meer. ,,Ik heb te veel aan mijn hoofd, waardoor ik niet de rust en aandacht heb voor het gebed. Me eerst wassen en dan terugtrekken - ik kan het even niet opbrengen.'' Sally: ,,Maar ik kan de computerkamer zo inrichten tot gebedsruimte, hoor.''
Heel soms gaat Suzanne naar de moskee. ,,Ik wil graag met andere moslims samen bidden, maar er wordt niet of nauwelijks in het Nederlands gepreekt. Dan zit je er nogal verweesd bij.'' Het gemeenschapsgevoel vond Suzanne wel op de bijeenkomsten van de islamitische vrouwenorganisatie Al Nisa. ,,Daar lijkt niemand op te pikken dat ik homoseksueel ben, al heb ik erop gezinspeeld.'' Daarom zoeken we nu de publiciteit. Wij bestáán, is dat zo raar?''
Sally: ,,Mensen zien ons als een curiositeit, kotsmisselijk word je daarvan. Als wij een uitzondering zijn, is dat voor anderen lekker veilig: we bestaan wel, maar eigenlijk ook niet.''
Suzanne: ,,Een Nederlandse bekeerling is voor allochtone moslims reden tot grote vreugde. Maar het leidt ook tot misplaatste verwachtingen, ze denken dat je buitengewoon heilig, ingetogen en preuts bent. Op dat punt stel ik teleur.''
Sally: ,,Allochtone mannen zien me vaak als een hoer. Ze dreigen me te verkrachten: 'Als Allah geen vrouw van je heeft gemaakt, doen wij dat wel'.'' In het tolerante Nederland lijkt geen plaats voor transseksuelen, zegt Sally. ,,Ik word gestalkt en belaagd. In feite is mijn leven kapot. Wat dat betreft hebben 'gewone' homo's niets te klagen.''
,,We hebben constant toestanden'', zegt Sally. ,,We mochten niet op een feestje van onze Marokkaanse buren komen, omdat ze niet wisten wat ze met mij aan moesten - ze vroegen zich af of ik bij de mannen of bij de vrouwen hoorde. Turkse buren zeiden tegen Suzanne dat een echte moslim nooit met zo iemand als ik zou samenleven.'' Suzanne: ,,Men moet ons niet. Terwijl we toch echt ontzettend aardige mensen zijn.''
Sally: ,,Suzanne laat me zijn wie ik ben. Soms een jongetje, soms een vrouw. Soms iets wat geen naam heeft. Soms een gevoelsmens, soms een botterik.'' Suzanne neemt Sally's baseballpet af, streelt haar wang. ,,Ik zie gewoon je hart.''
Na de biefstuk en het vegetarische dagmenu delen Sally en Suzanne een kop thee.
Sally vindt 'lesbisch zijn leuk', ,,je hebt een soort ondergronds genootschap.'' Glimlachend: ,,In onze buurt heb ik regelmatig sjans met islamitische vrouwen. Er zijn veel meer moslima-lesbo's dan iedereen denkt.''
De achternamen van Suzanne en Sally zijn op hun verzoek weggelaten.
:auw2: :auw2: :auw2: