Juliette
08-03-05, 11:58
Het doet een beetje denken aan Disneyland, maar dan met Jezus als Mickey Mouse en Boeddha en Mohammed als Tom en Jerry. Zou u met uw kinderen veel lol beleven in het nieuwe ‘Divinityland’, of zou u denken: hoe beledigend voor het geloof? Anthony Padgett, artiest en godsdienstleraar, dacht dat het behalve grappig ook educatief zou zijn. Hij maakte met Divinityland een soort Disneyland in een religieus jasje, meldt de Britse krant The Mail on Sunday. Nu krijgt hij de wind van voren van onderwijsspecialisten en religieuze leiders: “denigrerend”, “respectloos”, “haaks op alle religieuze waarden” of “vervlakkend en oppervlakkig”, zo noemen ze zijn project.
Die kritiek is niet terecht, vindt Padgett. “Ik kijk helemaal niet neer op religie, mijn bedoeling is niet om het geloof belachelijk te maken. Integendeel. Ik wil kinderen op een creatieve manier laten kennismaken met geloof.” Padgetts project is trouwens ontstaan in de schoot van een christelijke basisschool, de Sint-Augustinusschool in Accrington, Lancashire. Die was er zo enthousiast over dat ze haar nieuwe aanpak ook bij andere scholen wilde promoten. Want elke school kan voor een halve dag even Divinityland worden. Padgetts idee is niet om een uitgebreid religiepretpark te bouwen in Accrington, zoals Disneyland in Parijs. Nee, Divinityland past in de koffer van je auto en je kunt het overal opzetten. Neem nu de religierace: kinderen hollen met een afstandsbediening achter een heleboel raceautootjes die ze zelf besturen aan. Aan het stuur van de autootjes zit niet Michael Schumacher, maar Jezus, Boeddha...
Voor de winnaar van de race wordt gebeden op de manier die in zijn religie gepast is. De kinderen beleven ook veel pret met de ‘Inter-religious Disco Dance’, verzonnen meezingteksten op populaire deuntjes. “Op het eerste gezicht lijkt mij daar niets mis mee”, zegt Bart Lauvrijs, godsdienstleerkracht en docent volksdevotie aan de Faculteit Vergelijkende Godsdienstwetenschappen in Antwerpen. “Het is een originele manier om kinderen religieuze waarden bij te brengen.
Het voorlezen van kinderversies van bijbelverhalen verliest namelijk aan populariteit. Door spel en muziek hen iets over religie leren, lijkt me een goed alternatief. Spel is trouwens ook een centraal element bij Pasen: kinderen zoeken eieren in de tuin. En daar vindt de kerk toch niets mis mee? Persoonlijk zou ik ‘Divinityland’ echter niet gebruiken in de klas, vanwege de link tussen commercie en religie.
Disneyland staat immers voor veel mensen symbool voor de commerciële wereld van het entertainment.” (KS)
Die kritiek is niet terecht, vindt Padgett. “Ik kijk helemaal niet neer op religie, mijn bedoeling is niet om het geloof belachelijk te maken. Integendeel. Ik wil kinderen op een creatieve manier laten kennismaken met geloof.” Padgetts project is trouwens ontstaan in de schoot van een christelijke basisschool, de Sint-Augustinusschool in Accrington, Lancashire. Die was er zo enthousiast over dat ze haar nieuwe aanpak ook bij andere scholen wilde promoten. Want elke school kan voor een halve dag even Divinityland worden. Padgetts idee is niet om een uitgebreid religiepretpark te bouwen in Accrington, zoals Disneyland in Parijs. Nee, Divinityland past in de koffer van je auto en je kunt het overal opzetten. Neem nu de religierace: kinderen hollen met een afstandsbediening achter een heleboel raceautootjes die ze zelf besturen aan. Aan het stuur van de autootjes zit niet Michael Schumacher, maar Jezus, Boeddha...
Voor de winnaar van de race wordt gebeden op de manier die in zijn religie gepast is. De kinderen beleven ook veel pret met de ‘Inter-religious Disco Dance’, verzonnen meezingteksten op populaire deuntjes. “Op het eerste gezicht lijkt mij daar niets mis mee”, zegt Bart Lauvrijs, godsdienstleerkracht en docent volksdevotie aan de Faculteit Vergelijkende Godsdienstwetenschappen in Antwerpen. “Het is een originele manier om kinderen religieuze waarden bij te brengen.
Het voorlezen van kinderversies van bijbelverhalen verliest namelijk aan populariteit. Door spel en muziek hen iets over religie leren, lijkt me een goed alternatief. Spel is trouwens ook een centraal element bij Pasen: kinderen zoeken eieren in de tuin. En daar vindt de kerk toch niets mis mee? Persoonlijk zou ik ‘Divinityland’ echter niet gebruiken in de klas, vanwege de link tussen commercie en religie.
Disneyland staat immers voor veel mensen symbool voor de commerciële wereld van het entertainment.” (KS)