Marsipulami
26-03-05, 16:04
Oudste bijbel ter wereld digitaal
door onze correspondent Esther Gotink
Slechts vier onderzoekers mochten de afgelopen negentien jaar de Codex Sinaiticus bestuderen. Binnenkort kan iedereen de tekst van dit oudste handschrift van het Nieuwe Testament digitaal bekijken.
LONDEN - De Codex Sinaiticus is het oudste manuscript van het complete Nieuwe Testament. Het werk dateert van de vierde eeuw en is geschreven op velijn (kalfsperkament). Het bestaat momenteel uit losse vellen die nauwelijks meer aan te raken zijn omdat ze zowat uit elkaar vallen.
Vier instituten die de vellen bezitten - de Britse Bibliotheek, de Universiteit van Leipzig, de Nationale Bibliotheek van Rusland en het St. Catharinaklooster in de Sinai - hebben een contract gesloten om alles digitaal weer bij elkaar te brengen. Vervolgens wordt het openbaar gemaakt zodat iedereen die dat wil, het in detail kan bestuderen. Het project omvat onder meer teksten die teruggaan tot 45 jaar na Christus. Het origineel is zo delicaat dat er in de afgelopen negentien jaar slechts vier wetenschappers toegang toe hebben gekregen.
De Codex zal per pagina worden gescand in 75 megapixels (een gemiddelde digitale camera legt vier megapixels vast) en via internet, cd-rom en gedrukte facsimile worden verspreid. Het project, dat ruim een miljoen euro kost, wordt begeleid door een team van experts.
Prullenbak
Tot de negentiende eeuw was de complete Codex in het bezit van het St. Catharinaklooster. Fragmenten die nu door de universiteit van Leipzig worden bewaard, werden in 1844 door de Duitse theoloog Constantijn Tischendorf van het klooster geleend voor nadere bestudering. Hij zou de fragmenten in een prullenbak hebben ontdekt en ze voor vernietiging hebben behoed.
Op een latere expeditie verwierf hij de rest van de Codex voor de Russische tsaar Alexander II. De broederschap zou daar geld voor hebben gekregen, maar dat is nooit bewezen. Rusland verkocht delen aan het Brits Museum en in 1975 werden nog een paar fragmenten in het St. Catharinaklooster ontdekt.
Menig christen is Tischendorf dankbaar voor het 'redden' van de oude fragmenten, de monniken van St. Catharina zien dat echter anders: zij menen dat de theoloog het werk leende maar nooit teruggaf. Aartsbisschop Damianos van Sinai wond er tijdens de lancering van het project geen doekjes om: ,,De Broederschap vindt dat hen groot onrecht is aangedaan. We willen de waarheid achterhalen. Toen het Brits Museum fragmenten van Rusland kocht en overdroeg aan de Britse Bibliotheek, werden de monniken niet geraadpleegd. Ze waren de Bijbel echter nooit vergeten, maar woonden in zo'n isolement dat ze niet wisten van de onderhandelingen. Hun stem is nooit gehoord.''
Gespannen
Volgens Damianos is de relatie met de drie andere instituten daarom nog altijd gespannen. ,,Aanvankelijk reageerden we afkerig op de wens van de Britse Bibliotheek om van de Codex digitaal weer een compleet werk te maken. Maar we zien nu dat het een serieus en nobel streven is. Dus werken we mee, in de hoop te kunnen achterhalen wie de rechtmatige eigenaar is. We blijven erbij dat Tischendorf de Codex op illegale wijze in z'n bezit heeft gekregen. Desondanks werken we onvoorwaardelijk mee aan dit historische project.''
door onze correspondent Esther Gotink
Slechts vier onderzoekers mochten de afgelopen negentien jaar de Codex Sinaiticus bestuderen. Binnenkort kan iedereen de tekst van dit oudste handschrift van het Nieuwe Testament digitaal bekijken.
LONDEN - De Codex Sinaiticus is het oudste manuscript van het complete Nieuwe Testament. Het werk dateert van de vierde eeuw en is geschreven op velijn (kalfsperkament). Het bestaat momenteel uit losse vellen die nauwelijks meer aan te raken zijn omdat ze zowat uit elkaar vallen.
Vier instituten die de vellen bezitten - de Britse Bibliotheek, de Universiteit van Leipzig, de Nationale Bibliotheek van Rusland en het St. Catharinaklooster in de Sinai - hebben een contract gesloten om alles digitaal weer bij elkaar te brengen. Vervolgens wordt het openbaar gemaakt zodat iedereen die dat wil, het in detail kan bestuderen. Het project omvat onder meer teksten die teruggaan tot 45 jaar na Christus. Het origineel is zo delicaat dat er in de afgelopen negentien jaar slechts vier wetenschappers toegang toe hebben gekregen.
De Codex zal per pagina worden gescand in 75 megapixels (een gemiddelde digitale camera legt vier megapixels vast) en via internet, cd-rom en gedrukte facsimile worden verspreid. Het project, dat ruim een miljoen euro kost, wordt begeleid door een team van experts.
Prullenbak
Tot de negentiende eeuw was de complete Codex in het bezit van het St. Catharinaklooster. Fragmenten die nu door de universiteit van Leipzig worden bewaard, werden in 1844 door de Duitse theoloog Constantijn Tischendorf van het klooster geleend voor nadere bestudering. Hij zou de fragmenten in een prullenbak hebben ontdekt en ze voor vernietiging hebben behoed.
Op een latere expeditie verwierf hij de rest van de Codex voor de Russische tsaar Alexander II. De broederschap zou daar geld voor hebben gekregen, maar dat is nooit bewezen. Rusland verkocht delen aan het Brits Museum en in 1975 werden nog een paar fragmenten in het St. Catharinaklooster ontdekt.
Menig christen is Tischendorf dankbaar voor het 'redden' van de oude fragmenten, de monniken van St. Catharina zien dat echter anders: zij menen dat de theoloog het werk leende maar nooit teruggaf. Aartsbisschop Damianos van Sinai wond er tijdens de lancering van het project geen doekjes om: ,,De Broederschap vindt dat hen groot onrecht is aangedaan. We willen de waarheid achterhalen. Toen het Brits Museum fragmenten van Rusland kocht en overdroeg aan de Britse Bibliotheek, werden de monniken niet geraadpleegd. Ze waren de Bijbel echter nooit vergeten, maar woonden in zo'n isolement dat ze niet wisten van de onderhandelingen. Hun stem is nooit gehoord.''
Gespannen
Volgens Damianos is de relatie met de drie andere instituten daarom nog altijd gespannen. ,,Aanvankelijk reageerden we afkerig op de wens van de Britse Bibliotheek om van de Codex digitaal weer een compleet werk te maken. Maar we zien nu dat het een serieus en nobel streven is. Dus werken we mee, in de hoop te kunnen achterhalen wie de rechtmatige eigenaar is. We blijven erbij dat Tischendorf de Codex op illegale wijze in z'n bezit heeft gekregen. Desondanks werken we onvoorwaardelijk mee aan dit historische project.''