Juliette
02-04-05, 16:34
SPIJKERSCHRIFT. De goede moslim
Is er iets mis mee dat de Turken zo democratisch mogelijk voor de dag komen?
Tom Naegels
02/04/2005
DAT was weer een fraai spektakel. Eerst boycotten de Marokkaanse moslims de verkiezingen voor de moslimraad, daarna klagen ze dat ze er niet in vertegenwoordigd zijn. Iemand moet hen eens uitleggen dat je consequenties moet kunnen aanvaarden: als je niet meedoet, dan ben je er niet bij. Eenvoudig als goeiendag . Ofwel erken je de raad niet, en dan vind je het ook niet erg dat je er niet in zetelt, ofwel erken je hem wel en dan ga je stemmen.
Ik weet niet of de Marokkanen de beeldvorming in de diverse media wat gevolgd hebben. Daags na de verkiezingen zag je overal de nieuwe Turkse verkozenen, in het bijzonder de jonge vrouwen die, alvast voor even, het cliché van de geknevelde moslima onderuit haalden. Hacer Düzgün werd zelfs ,,de islamitische Freya Van den Bossche'', eerst in De Morgen maar nadien ook in Het Laatste Nieuws en Het Nieuwsblad . Het is lang geleden dat er nog zo'n goeie stukken verschenen over moslims, zeker als die zo nadrukkelijk gelovig zijn.
Een gesluierde theologe godbetert. Zo gelijktijdig met Naïma Amzil, een mens zou gaan geloven dat er een nieuw mediabeeld in de maak is: naast de islamkritische allochtone vrouw, nu ook de perfect geïntegreerde en toch overduidelijk religieuze moslima. Nu de mannen nog.
Toen kwamen de Marokkaanse klaagbakken. Fouad Ahidar, op hoge poten: ,,We willen geen Turkse of Marokkaanse islam, maar een Belgische.'' Euh ja, natuurlijk. Het is nogal contradictoir om te stellen dat de islam geen nationaliteit kent, om vervolgens de dominantie van de Turken aan te klagen. En het argument blijft overeind: als de Marokkanen op volle kracht hadden meegedaan, dan was de grote meerderheid van de verkozenen Marokkaans geweest. Was er dan plots wel sprake van een Belgische islam?
Anissa Temsamani zei naar gewoonte de raarste dingen. Wij citeren uit Knack : ,,Turkije zou zoals bekend maar wat graag toetreden tot de Europese Unie en dus wil de ambassade dat de Turken zo democratisch mogelijk voor de dag komen. En dus hebben ze goede kandidaten uitgekozen, die ze sterk gepusht hebben.''
Ze zei dat dus om te verklaren waarom het oneerlijk, en onjuist, en onaanvaardbaar was dat de Turken gewonnen hebben. Ik zie het niet hoor. Is er iets mis mee dat de Turken zo democratisch mogelijk voor de dag komen? Is het een probleem dat zij goede kandidaten hadden, die dan ook nog eens stevig ondersteund werden? Zelfs al zou de perfide Turkse ambassade hier achter zitten, als het enige resultaat is dat in de raad nu knappe kandidaten zitten die bijdragen tot het democratische imago van alle moslims (veel meer dan tot dat van de Turken alleen), is dat dan niet iets om blij mee te zijn?
Afgunst. Als u een beter woord hebt, schiet maar. Marokkanen weten zeer goed dat in de ogen van de Vlaamse publieke opinie de Turken steeds meer de 'goede moslims' worden, in tegenstelling tot de Arabische, die alle negatieve clichés over de islam mogen torsen. Het zijn de Turken die op het juiste moment terroristische aanslagen veroordelen, het zijn de Turken die hun preken in het Nederlands vertalen, het zijn de Turken die als gematigd en redelijk en als de echte vertegenwoordigers van de Europese islam naar voren treden. Ik kan me voorstellen dat dat een cliché is, onterecht, veralgemenend, wraakroepend. Maar dan toch een waar de Marokkanen de afgelopen week zelf alweer vrolijk toe bijgedragen hebben.
In alle klaagzangen kwam hetzelfde refrein terug: het is niet eerlijk, want de Turken zijn beter georganiseerd dan wij. Is dat niet eerder iets om een voorbeeld aan te nemen? Er zijn zoveel Marokkaanse federaties en liga's en unies en forums en platformen en raden, sommige groot en gesubsidieerd en al jarenlang een gesprekspartner van de overheid. Hoe kan het nu dat desondanks alle politici van Marokkaanse origine het erover eens zijn dat hun gemeenschap niet goed georganiseerd is?
De laatste jaren is het de gewoonte geworden om de islam als schuldige aan te wijzen voor al wat misloopt in de integratie. Het was een min of meer elegante manier om het niet meer over cultuur of ras te hebben. Als de Turken erin slagen om te bewijzen dat de islam wel kan samengaan met Europa, dan is dat schitterend voor hen, maar dan zijn we ook terug bij af. Dan zal het weer de Arabische mentaliteit zijn die de schuld krijgt. Het is maar een suggestie hoor, maar misschien kunnen de Marokkaanse moslims zich wapenen tegen die clichés, ze weerleggen, of ze op zijn minst niet nodeloos versterken.
Tom Naegels is schrijver. ,,Spijkerschrift'' verschijnt wekelijks op zaterdag.
Copyright De Standaard
Is er iets mis mee dat de Turken zo democratisch mogelijk voor de dag komen?
Tom Naegels
02/04/2005
DAT was weer een fraai spektakel. Eerst boycotten de Marokkaanse moslims de verkiezingen voor de moslimraad, daarna klagen ze dat ze er niet in vertegenwoordigd zijn. Iemand moet hen eens uitleggen dat je consequenties moet kunnen aanvaarden: als je niet meedoet, dan ben je er niet bij. Eenvoudig als goeiendag . Ofwel erken je de raad niet, en dan vind je het ook niet erg dat je er niet in zetelt, ofwel erken je hem wel en dan ga je stemmen.
Ik weet niet of de Marokkanen de beeldvorming in de diverse media wat gevolgd hebben. Daags na de verkiezingen zag je overal de nieuwe Turkse verkozenen, in het bijzonder de jonge vrouwen die, alvast voor even, het cliché van de geknevelde moslima onderuit haalden. Hacer Düzgün werd zelfs ,,de islamitische Freya Van den Bossche'', eerst in De Morgen maar nadien ook in Het Laatste Nieuws en Het Nieuwsblad . Het is lang geleden dat er nog zo'n goeie stukken verschenen over moslims, zeker als die zo nadrukkelijk gelovig zijn.
Een gesluierde theologe godbetert. Zo gelijktijdig met Naïma Amzil, een mens zou gaan geloven dat er een nieuw mediabeeld in de maak is: naast de islamkritische allochtone vrouw, nu ook de perfect geïntegreerde en toch overduidelijk religieuze moslima. Nu de mannen nog.
Toen kwamen de Marokkaanse klaagbakken. Fouad Ahidar, op hoge poten: ,,We willen geen Turkse of Marokkaanse islam, maar een Belgische.'' Euh ja, natuurlijk. Het is nogal contradictoir om te stellen dat de islam geen nationaliteit kent, om vervolgens de dominantie van de Turken aan te klagen. En het argument blijft overeind: als de Marokkanen op volle kracht hadden meegedaan, dan was de grote meerderheid van de verkozenen Marokkaans geweest. Was er dan plots wel sprake van een Belgische islam?
Anissa Temsamani zei naar gewoonte de raarste dingen. Wij citeren uit Knack : ,,Turkije zou zoals bekend maar wat graag toetreden tot de Europese Unie en dus wil de ambassade dat de Turken zo democratisch mogelijk voor de dag komen. En dus hebben ze goede kandidaten uitgekozen, die ze sterk gepusht hebben.''
Ze zei dat dus om te verklaren waarom het oneerlijk, en onjuist, en onaanvaardbaar was dat de Turken gewonnen hebben. Ik zie het niet hoor. Is er iets mis mee dat de Turken zo democratisch mogelijk voor de dag komen? Is het een probleem dat zij goede kandidaten hadden, die dan ook nog eens stevig ondersteund werden? Zelfs al zou de perfide Turkse ambassade hier achter zitten, als het enige resultaat is dat in de raad nu knappe kandidaten zitten die bijdragen tot het democratische imago van alle moslims (veel meer dan tot dat van de Turken alleen), is dat dan niet iets om blij mee te zijn?
Afgunst. Als u een beter woord hebt, schiet maar. Marokkanen weten zeer goed dat in de ogen van de Vlaamse publieke opinie de Turken steeds meer de 'goede moslims' worden, in tegenstelling tot de Arabische, die alle negatieve clichés over de islam mogen torsen. Het zijn de Turken die op het juiste moment terroristische aanslagen veroordelen, het zijn de Turken die hun preken in het Nederlands vertalen, het zijn de Turken die als gematigd en redelijk en als de echte vertegenwoordigers van de Europese islam naar voren treden. Ik kan me voorstellen dat dat een cliché is, onterecht, veralgemenend, wraakroepend. Maar dan toch een waar de Marokkanen de afgelopen week zelf alweer vrolijk toe bijgedragen hebben.
In alle klaagzangen kwam hetzelfde refrein terug: het is niet eerlijk, want de Turken zijn beter georganiseerd dan wij. Is dat niet eerder iets om een voorbeeld aan te nemen? Er zijn zoveel Marokkaanse federaties en liga's en unies en forums en platformen en raden, sommige groot en gesubsidieerd en al jarenlang een gesprekspartner van de overheid. Hoe kan het nu dat desondanks alle politici van Marokkaanse origine het erover eens zijn dat hun gemeenschap niet goed georganiseerd is?
De laatste jaren is het de gewoonte geworden om de islam als schuldige aan te wijzen voor al wat misloopt in de integratie. Het was een min of meer elegante manier om het niet meer over cultuur of ras te hebben. Als de Turken erin slagen om te bewijzen dat de islam wel kan samengaan met Europa, dan is dat schitterend voor hen, maar dan zijn we ook terug bij af. Dan zal het weer de Arabische mentaliteit zijn die de schuld krijgt. Het is maar een suggestie hoor, maar misschien kunnen de Marokkaanse moslims zich wapenen tegen die clichés, ze weerleggen, of ze op zijn minst niet nodeloos versterken.
Tom Naegels is schrijver. ,,Spijkerschrift'' verschijnt wekelijks op zaterdag.
Copyright De Standaard