Marsipulami
07-04-05, 21:39
Paus: ’Een oude man in een raam, meer niet’
Geplaatst op 4/4 '05 om 14:20u
Door Theo Borgermans (Bron: De Limburger)
DEN HAAG (RKnieuws.net) - Tranen vloeiden, niet alleen op het St. Pietersplein, maar bij honderdduizenden jongeren in de wereld. In Nederland gebeurde niets? Voor onze jeugd was het een oude man in een raam, meer niet.’’
Ze heet Maria -"kan ik ook niets aan doen’’ - en komt net uit de kerk. Er werd gebeden voor de paus, maar ze was er niet echt met haar hoofd bij. Gisteravond zou ze gaan stappen met haar vriendinnen. "Ik zat te denken wat ik zal aantrekken. Erg hè?’’
Op tv heeft Maria (18) een paar beelden gezien van jongeren op het St. Pietersplein die stonden te huilen. En ze heeft leeftijdgenoten in Spanje over straat zien lopen met foto’s van de paus, terwijl ze ’Leve de paus!’ riepen. "Dat vind ik wel overdreven hoor.’’ Had ze dan niet het idee, zoals die honderdduizenden jongeren elders in de wereld, dat er een soort vader was overleden? "Helemaal niet.’’
Geen Nederlandse jongere is in het weekeinde de straat op gegaan om zijn of haar verdriet te tonen over het overlijden van Johannes Paulus II. Theologe en tv-presentatrice Jacobina Geel heeft wel een verklaring.
"De paus is kerkelijk gezien behoorlijk conservatief geweest. Dat heeft ertoe geleid dat jongeren al snel zeggen: Waar heeft die man het over? Want jongeren leven in een totaal andere wereld, voor hen is de paus niet veel meer geweest dan een oude man in een raam.’’
Volgens diverse onderzoeken en vrij recente cijfers van het CBS denken zo’n negen van de tien Nederlandse jongeren tussen de 18 en 25 jaar hoofdzakelijk aan plezier maken en geld verdienen. Een onderzoek van Motivaction liet vorig jaar bovendien zien dat deze jongeren zich nauwelijks ergens bij betrokken voelen.
Opvallend is dat allochtone jongeren veel meer met het geloof bezig zijn en zich bijna zonder uitzondering tot de islam rekenen. Autochtone jongeren daarentegen zijn veel meer gericht op zaken als consumptie en ambitie. Van die groep hechten jongeren van katholieke huize het meest aan deze ’hedonistische’ waarden.
Nederlandse jongeren herkennen zich dan ook niet in het ’zero tolerance’-beleid dat Johannes Paulus II voorstond. Hij vertegenwoordigde daarmee de fatoensmoraal die hier in de jaren vijftig en zestig gold: jongeren behoren zich eerbaar en kuis te gedragen. Daarbij werd niet alleen seks voor het huwelijk ontraden, maar ook eigenzinnig gedrag en het trotseren van gezag moest worden tegengegaan.
Inmiddels zijn die morele omgangsvormen ingrijpend veranderd. Zaken als tucht en zelfontzegging gelden allang niet meer als beschaafd, maar juist openheid en onbevangenheid. Genieten van het leven voert nu de boventoon in het leven van jongeren. Jacobina Geel: ’’ De aandacht voor existentiële vragen komt meestal pas als mensen kinderen krijgen, als hun ouders overlijden.’’
Nederland kent toch al geen pauselijke traditie, wij zijn nooit een volk geweest dat de paus heeft omarmd. Tevens rouwen Nederlanders niet snel in het openbaar. Fortuyn is ongeveer de enige die in Nederland een Messias-achtige status had bereikt met daarbij horende openbare rouw.
In Italië, Spanje, Frankrijk en de Zuid-Amerikaanse landen gaan mensen naar de kerk, omdat het nu eenmaal zo hoort. Ze beleven er de hoogte- en dieptepunten van het bestaan, laten het over zich heen komen en laten zich ook sneller gaan. Jacobina Geel: "Nederlanders benaderen het geloof daarentegen heel rationeel, wij beleven het niet zozeer, maar praten er vooral over waarom we geloven, waarom we naar de kerk gaan. Daardoor wordt het al snel kritisch, want als we het voor onszelf niet kunnen uitleggen, niet kunnen verantwoorden, dan gaan we niet. Dus dan is het niet zo gek dat de overgrote meerderheid niets van zich laat horen als er een paus overlijdt, maar het af en toe op tv volgt.’’ (tb)
Geplaatst op 4/4 '05 om 14:20u
Door Theo Borgermans (Bron: De Limburger)
DEN HAAG (RKnieuws.net) - Tranen vloeiden, niet alleen op het St. Pietersplein, maar bij honderdduizenden jongeren in de wereld. In Nederland gebeurde niets? Voor onze jeugd was het een oude man in een raam, meer niet.’’
Ze heet Maria -"kan ik ook niets aan doen’’ - en komt net uit de kerk. Er werd gebeden voor de paus, maar ze was er niet echt met haar hoofd bij. Gisteravond zou ze gaan stappen met haar vriendinnen. "Ik zat te denken wat ik zal aantrekken. Erg hè?’’
Op tv heeft Maria (18) een paar beelden gezien van jongeren op het St. Pietersplein die stonden te huilen. En ze heeft leeftijdgenoten in Spanje over straat zien lopen met foto’s van de paus, terwijl ze ’Leve de paus!’ riepen. "Dat vind ik wel overdreven hoor.’’ Had ze dan niet het idee, zoals die honderdduizenden jongeren elders in de wereld, dat er een soort vader was overleden? "Helemaal niet.’’
Geen Nederlandse jongere is in het weekeinde de straat op gegaan om zijn of haar verdriet te tonen over het overlijden van Johannes Paulus II. Theologe en tv-presentatrice Jacobina Geel heeft wel een verklaring.
"De paus is kerkelijk gezien behoorlijk conservatief geweest. Dat heeft ertoe geleid dat jongeren al snel zeggen: Waar heeft die man het over? Want jongeren leven in een totaal andere wereld, voor hen is de paus niet veel meer geweest dan een oude man in een raam.’’
Volgens diverse onderzoeken en vrij recente cijfers van het CBS denken zo’n negen van de tien Nederlandse jongeren tussen de 18 en 25 jaar hoofdzakelijk aan plezier maken en geld verdienen. Een onderzoek van Motivaction liet vorig jaar bovendien zien dat deze jongeren zich nauwelijks ergens bij betrokken voelen.
Opvallend is dat allochtone jongeren veel meer met het geloof bezig zijn en zich bijna zonder uitzondering tot de islam rekenen. Autochtone jongeren daarentegen zijn veel meer gericht op zaken als consumptie en ambitie. Van die groep hechten jongeren van katholieke huize het meest aan deze ’hedonistische’ waarden.
Nederlandse jongeren herkennen zich dan ook niet in het ’zero tolerance’-beleid dat Johannes Paulus II voorstond. Hij vertegenwoordigde daarmee de fatoensmoraal die hier in de jaren vijftig en zestig gold: jongeren behoren zich eerbaar en kuis te gedragen. Daarbij werd niet alleen seks voor het huwelijk ontraden, maar ook eigenzinnig gedrag en het trotseren van gezag moest worden tegengegaan.
Inmiddels zijn die morele omgangsvormen ingrijpend veranderd. Zaken als tucht en zelfontzegging gelden allang niet meer als beschaafd, maar juist openheid en onbevangenheid. Genieten van het leven voert nu de boventoon in het leven van jongeren. Jacobina Geel: ’’ De aandacht voor existentiële vragen komt meestal pas als mensen kinderen krijgen, als hun ouders overlijden.’’
Nederland kent toch al geen pauselijke traditie, wij zijn nooit een volk geweest dat de paus heeft omarmd. Tevens rouwen Nederlanders niet snel in het openbaar. Fortuyn is ongeveer de enige die in Nederland een Messias-achtige status had bereikt met daarbij horende openbare rouw.
In Italië, Spanje, Frankrijk en de Zuid-Amerikaanse landen gaan mensen naar de kerk, omdat het nu eenmaal zo hoort. Ze beleven er de hoogte- en dieptepunten van het bestaan, laten het over zich heen komen en laten zich ook sneller gaan. Jacobina Geel: "Nederlanders benaderen het geloof daarentegen heel rationeel, wij beleven het niet zozeer, maar praten er vooral over waarom we geloven, waarom we naar de kerk gaan. Daardoor wordt het al snel kritisch, want als we het voor onszelf niet kunnen uitleggen, niet kunnen verantwoorden, dan gaan we niet. Dus dan is het niet zo gek dat de overgrote meerderheid niets van zich laat horen als er een paus overlijdt, maar het af en toe op tv volgt.’’ (tb)