'Gejammer over morele bemoeienis JPII getuigt van onvolwassen houding'

[Marsipulami]

'Gejammer over morele bemoeienis JPII getuigt van onvolwassen houding'

Hilversum (Van onze redactie) 11 april 2005 - "Het gejammer over de morele bemoeienissen van de kerk in het algemeen en van Johannes Paulus II in het bijzonder, getuigt van een onvolwassen houding die van de kerk verwacht dat zij alles voorzegt wat ‘ik’ zou moeten denken." Dat schrijft de Nijmeegse filosoof Dr. Inigo Bocken, coördinator van het Centrum voor Ethiek van de Radboud Universiteit Nijmegen, in een opiniebijdrage die vandaag op katholieknederland.nl verschijnt.

Moderne samenleving
Bocken is van mening dat de kerk zich tijdens het pontificaat van Johannes Paulus II veel meer aan de voorwaarden van de moderne samenleving heeft aangepast dan doorgaans wordt beweerd. Hij reageert daarmee met name op de stelling die kerkjurist Rik Torfs in diverse Vlaamse media heeft betrokken.

Autonome individuen
De these van Torfs, zo stelt Bocken, zou zijn dat de kerk zich niet heeft aangepast aan een burgerlijke samenleving, waarin geemancipeerde individuen autonoom kunnen en willen oordelen. In De Standaard van 2 april schreef Torfs in deze zin: "Met de geëmancipeerde mens die zich wel wil inzetten maar zich niet wil opofferen, die wel wil geloven maar ook vrij wil denken, daarmee wist de paus niet altijd raad." Die these klopt volgens Bocken niet. De sterke standpunten van Johannes Paulus II, zo zet hij uiteen, vragen om een sterk autonoom denken bij iedere individuele toehoorder. Bocken wijst daarbij op het laatste boek van de overleden paus, dat voldoende zou getuigen van diens personalistische filosofie, "met de autonomie-gedachte doordrenkt".

Onvolwassen
Bocken: "Het gejammer over de morele bemoeienissen van de kerk in het algemeen en van Johannes Paulus II in het bijzonder, getuigt van een onvolwassen houding die van de kerk verwacht dat zij alles voorzegt wat ‘ik’ zou moeten denken. De sterke posities die Johannes Paulus steeds opnieuw heeft ingenomen, vragen om een sterke toehoorder die autonoom de – vaak tegendraadse – argumenten moet afwegen. Persoonlijk ben ik ook niet altijd blij met sommige morele standpunten die in dit pontificaat werden ingenomen. Maar ik heb nooit ervaren dat mijn bedenkingen voor wie dan ook in de kerk een probleem zouden zijn." Bocken geeft aan goed te kunnen begrijpen waarom in de rest van Europa en van de wereld miljoenen jongeren wel aangesproken worden door Johannes Paulus II, zonder dat ze al zijn morele opvattingen zonder voorbehoud delen.

[Marsipulami]

De kritiek op Johannes Paulus II is vooral zelf moreel rigoristisch

Door Dr. Inigo Bocken, 11 april 2005

De Nijmeegse filosoof Dr. Inigo Bocken, coördinator van het Centrum voor Ethiek van de Radboud Universiteit Nijmegen, schreef voor internet een opiniestuk waarin hij stelt dat de kritiek op Johannes Paulus II vooral zelf moreel rigoristisch is.

Schaduwzijden pontificaat
In talloze commentaren bij het overlijden van Johannes Paulus wordt met een niet gering sjabloongehalte gesproken over de ‘schaduwzijden’ van dit pontificaat die vooral in diens ‘ethisch’ conservatisme zouden bestaan. Het gemak waarmee nu met dit predikaat wordt gestrooid, is op dezelfde manier van de realiteit verwijderd als de bekende vraag van Stalin over hoeveel divisies het Vaticaan eigenlijk beschikt.

Kerk als partner in het debat
Critici die zich opwinden over het repressieve en conservatieve karakter van sommige uitspraken lijken de voorwaarden van het morele debat in de moderne samenleving volledig uit het oog verloren te hebben. Ze hebben, in weerwil van hun zelfverklaard liberalisme, niet geaccepteerd dat de kerk zich als een partner in het morele debat gedraagt, waarbij een scherp profiel en een radicaal standpunt juist duidelijkheid brengt. Met deze profielverscherping geeft de kerk haar claim van enige bezitter van morele waarheid de facto op.

Geen exclusief moreel aanbod
Bij verschillende gelegenheden heeft juist Johannes Paulus II laten zien, dat hij zich ten zeerste bewust is van het feit dat de kerk haar morele aanbod deelt met andere religies en morele autoriteiten. Dit geeft vrijheid om duidelijke, ‘contrafactische’ posities in te nemen, die door vrije burgers (en dus ook gelovigen) geval per geval aangenomen of verworpen, of misschien (en daar tussenin) zelfs genuanceerd en kritisch aangenomen kunnen worden. Daarmee heeft de kerk zich veel meer aangepast aan de voorwaarden van de moderne samenleving dan b.v. de Vlaamse kerkjurist Rik Torfs in de media beweert.

Autonome individuen
De these van Torfs is deze: de kerk zou zich niet aangepast zou hebben aan een burgerlijke samenleving, waarin geemancipeerde individuen autonoom kunnen en willen oordelen. De these klopt niet. De sterke standpunten van Johannes Paulus II vragen om een sterk autonoom denken bij iedere individuele toehoorder. Wie de moeite heeft genomen om bijvoorbeeld het laatste boek van de paus te lezen, weet dat zijn personalistische filosofie van de autonomie-gedachte doordrenkt is.

Onvolwassen houding
Het gejammer over de morele bemoeienissen van de kerk in het algemeen en van Johannes Paulus II in het bijzonder, getuigt van een onvolwassen houding die van de kerk verwacht dat zij alles voorzegt wat ‘ik’ zou moeten denken. De sterke posities die Johannes Paulus steeds opnieuw heeft ingenomen, vragen om een sterke toehoorder die autonoom de – vaak tegendraadse – argumenten moet afwegen. Persoonlijk ben ik ook niet altijd blij met sommige morele standpunten die in dit pontificaat werden ingenomen. Maar ik heb nooit ervaren dat mijn bedenkingen voor wie dan ook in de kerk een probleem zouden zijn. Vanuit dezelfde redenering kan ik ook heel goed begrijpen waarom in de rest van Europa en van de wereld miljoenen jongeren wel aangesproken worden door Johannes Paulus II, zonder dat ze evenwel alle morele opvattingen zonder voorbehoud delen.

Moreel rigoristisch
Analyses zoals die van Torfs zijn, zo moge duidelijk zijn, niet alleen al te voor de hand liggend, maar ook moreel rigoristisch. De morele stellingnames van Johannes Paulus II worden hier immers niet gemeten aan de hand van de maatstaven die morele debatten in een moderne liberale samenleving kenmerken. Het zijn juist deze maatstaven die Karol Wojtyla 26 jaar lang met grote kracht verdedigd heeft. Om een Duitse commentator te citeren: Johannes Paulus II heeft de moderne democratie gedoopt, nadat al zijn voorgangers tot en met Paulus VI steeds op kritische distantie van deze moderne samenlevingsvorm bleven. Daaraan wil ik toevoegen: Wojtyla heeft niet alleen de democratie gedoopt, maar er ook aan deelgenomen en in niet geringe mate aan haar verdere ontwikkeling in vele landen bijgedragen.

JPII een verademing
Dat in het koor van kritiek met geen woord gerept wordt over de sociaal-ethische standpunten van Johannes Paulus II – een domein waarop wellicht zijn grootste verdiensten liggen –, is bedenkelijk. In een tijd van individualisme en neoliberalisme, die zelfs grote delen van de christen-democratie en de sociaal-democratie hebben aangetast, zijn de encyclieken en toespraken van Johannes Paulus II een verademing. Maar ook daarover valt te discussieren en het behoort tot de fascinerend ‘moderne’ kanten van het oude katholicisme, dat dit niet alleen mogelijk, maar zelfs ook wenselijk is.

Noot van de redactie -Torfs in De Standaard van 2 april 2005: "Met de geëmancipeerde mens die zich wel wil inzetten maar zich niet wil opofferen, die wel wil geloven maar ook vrij wil denken, daarmee wist de paus niet altijd raad".

[mark61]

Kortom: de paus stelt de regels nog s duidelijk op, maar de gelovige moet er gewoon schijt aan hebben, das volwassen. Maffe kerk, die katholieke. :confused:

[Marsipulami]

Geplaatst door mark61
Kortom: de paus stelt de regels nog s duidelijk op, maar de gelovige moet er gewoon schijt aan hebben, das volwassen. Maffe kerk, die katholieke. :confused:

De katholieke kerk is een kerk van hoge morele imperatieven in combinatie met een grote evangelische eis tot barmhartigheid. In de context van dit alles wordt de individuele gelovige in geweten voor zijn persoonlijke verantwoordelijkheid gesteld.

[~Panthera~]

http://members.ams.chello.nl/b.lameris/shit.gif :hihi:

[Prlwytzkofski]

O.B.B. te R. schrijft ons:
De katholieke kerk is een kerk van hoge morele imperatieven in combinatie met een grote evangelische eis tot barmhartigheid. In de context van dit alles wordt de individuele gelovige in geweten voor zijn persoonlijke verantwoordelijkheid gesteld.