Xavier
14-04-05, 12:42
Islamofilie
In zijn column in Trouw merkte Sylvain Ephimenco vorige week op dat het toch wel erg hypocriet is dat de linkse denkers die altijd zoveel kritiek hadden op het christendom, nu vooroplopen om de islam te verdedigen tegen kritiek. Waar voorheen de achterlijkheid van deze godsdienst keihard werd aangevallen, wordt deze nu enthousiast verdedigd.
Op het eerste gezicht lijkt de houding van de progressief inderdaad weinig consistent. Maar er zijn verschillen tussen christendom en islam die deze houding goed kunnen verklaren. In de eerste plaats vormen moslims een probleemgroep: er bevinden zich onder hen relatief veel criminelen en uitkeringstrekkers. Daarbij komt dat moslims meestal een kleurtje hebben. Dit zijn allemaal factoren die progressieve geesten een warm gevoel bezorgen. Bij autochtone christenen ontbreken deze factoren. Kortom, de linkse intellectueel is wel degelijk consistent in zijn houding jegens religie: de godsdienst van ‘winnaars’ wordt aangevallen en de godsdienst van ‘verliezers’ wordt verdedigd.
Een andere factor die een rol speelt bij het verdedigen van de islam door weldenkend Nederland is stiekeme angst voor de islam (‘islamofobie’, zoals de progressief het zelf zou uitdrukken). Dat hij bang is voor de islam zal de islamvriendelijke intellectueel natuurlijk nooit toegeven – integendeel, officieel beschouwt hij angst voor de islam als iets uiterst schandaligs. Maar soms praat hij zijn mond voorbij en worden zijn motieven duidelijk. Bijvoorbeeld toen Laurens Jan Brinkhorst Ayaan Hirsi Ali aanviel vanwege haar kritische film over de islam. Hij vergeleek het maken van deze film met het opsteken van een sigaret in een munitiemagazijn. Op het eerste gezicht lijkt Brinkhorst hier zeer islamvriendelijk: hij probeert moslims te beschermen tegen kritiek. Maar hij zegt in feite dat hij de islam in Nederland als een kruitvat beschouwt – islamofober kun je het nauwelijks maken. Toch kreeg Brinkhorst bijval van islamvriendelijke types als Thom de Graaf en NRC-columnist Sjoerd de Jong.
Kortom, het idee dat de islam een gevaar vormt, is niet alleen aan te treffen onder islamcritici. Ook islamofiele intellectuelen maken zich schuldig aan schandalige islamofobie.
Bron: hpdetijd.nl
In zijn column in Trouw merkte Sylvain Ephimenco vorige week op dat het toch wel erg hypocriet is dat de linkse denkers die altijd zoveel kritiek hadden op het christendom, nu vooroplopen om de islam te verdedigen tegen kritiek. Waar voorheen de achterlijkheid van deze godsdienst keihard werd aangevallen, wordt deze nu enthousiast verdedigd.
Op het eerste gezicht lijkt de houding van de progressief inderdaad weinig consistent. Maar er zijn verschillen tussen christendom en islam die deze houding goed kunnen verklaren. In de eerste plaats vormen moslims een probleemgroep: er bevinden zich onder hen relatief veel criminelen en uitkeringstrekkers. Daarbij komt dat moslims meestal een kleurtje hebben. Dit zijn allemaal factoren die progressieve geesten een warm gevoel bezorgen. Bij autochtone christenen ontbreken deze factoren. Kortom, de linkse intellectueel is wel degelijk consistent in zijn houding jegens religie: de godsdienst van ‘winnaars’ wordt aangevallen en de godsdienst van ‘verliezers’ wordt verdedigd.
Een andere factor die een rol speelt bij het verdedigen van de islam door weldenkend Nederland is stiekeme angst voor de islam (‘islamofobie’, zoals de progressief het zelf zou uitdrukken). Dat hij bang is voor de islam zal de islamvriendelijke intellectueel natuurlijk nooit toegeven – integendeel, officieel beschouwt hij angst voor de islam als iets uiterst schandaligs. Maar soms praat hij zijn mond voorbij en worden zijn motieven duidelijk. Bijvoorbeeld toen Laurens Jan Brinkhorst Ayaan Hirsi Ali aanviel vanwege haar kritische film over de islam. Hij vergeleek het maken van deze film met het opsteken van een sigaret in een munitiemagazijn. Op het eerste gezicht lijkt Brinkhorst hier zeer islamvriendelijk: hij probeert moslims te beschermen tegen kritiek. Maar hij zegt in feite dat hij de islam in Nederland als een kruitvat beschouwt – islamofober kun je het nauwelijks maken. Toch kreeg Brinkhorst bijval van islamvriendelijke types als Thom de Graaf en NRC-columnist Sjoerd de Jong.
Kortom, het idee dat de islam een gevaar vormt, is niet alleen aan te treffen onder islamcritici. Ook islamofiele intellectuelen maken zich schuldig aan schandalige islamofobie.
Bron: hpdetijd.nl