Simon
29-04-05, 13:14
Ronald Plasterk over onze premier, europa en auschwitz
Premier en patat
Gisterenavond had het een feestelijk etentje moeten worden thuis. De jongens hebben allebei een goed rapport, we hebben een cadeautje voor ze, en we eten patat.
Maar ik heb ontzettend de smoor in, want heb net voor het eten de NRC gelezen. Het interview met onze minister-president Balkenende. Hij gooit zijn volle gewicht in de strijd voor een ja-stem voor de grondwet, op zich prima. Van alle punten die ik relevant vind om mijn mening te bepalen (wat staat er in de grondwet? wat verandert er? wat gebeurt er als we voor stemmen en wat als we tegen stemmen?) raakt hij er niet één.
Hij heeft zich door zijn voorlichters laten vertellen dat hij mensen bang moet maken. Terrorisme, dat vreten de lezers. Oorlog. Hel en verdoemenis. Donner was hem voorgegaan, met de dreiging met oorlog als je tegen stemt, en met het inlijven van Jezus Christus.
Auschwitz
Gek genoeg heb ik bij Donner altijd nog het idee dat hij het wel goed bedoelt, en vooral wat onhandig is. Maar bij dit interview heb ik dat niet. De uitsmijter doet de deur dicht: "Ik ben in Auschwitz geweest; die beelden raken mij nog elke dag. Je hebt elkaar in Europa echt nodig om zulke dingen te voorkomen. Daar mag best wat meer aandacht voor zijn."
Balkenende gooit Auschwitz in de strijd. We moeten vóór stemmen omdat we anders misschien medeverantwoordelijk zijn voor een nieuwe Holocaust. Walgelijk. Lang ben ik niet zo boos geweest. Dan probeer je als kiezer, als burger, een fatsoenlijke discussie te voeren over de voors en tegens van zo'n grondwet, en dan wordt de discussie zo vervuild.
Fatsoen moet je doen. Wie tegen stemt, riskeert het volgende Auschwitz. Wat zijn volk of zijn kiezers ervan denken interesseert onze premier niet. Het is een PR-probleem om het volk om te turnen. Hij wil de volgende keer dat hij zijn partijvrindje Berlusconi ontmoet schouderklopjes dat hij zijn volk zo netjes in het gelid heeft geschopt met wat strakke interviews.
Ik zit aan tafel en eet patat. Ik heb de pest in dat ik zo de pest in heb, en zo'n onbenullig interview niet van me af kan zetten. En ik neem me voor mijn stem niet te laten bepalen door Balkenende. Die verdient maar een ding: een tegenstem. Maar we moeten proberen de discussie op een hoger niveau te houden dan dat van onze minister-president.
Europa verdient beter dan de verdediging door Balkenende. Toch neemt de verleiding om tegen te stemmen hierdoor niet af.
bron: weblog Ronald Plasterk
Premier en patat
Gisterenavond had het een feestelijk etentje moeten worden thuis. De jongens hebben allebei een goed rapport, we hebben een cadeautje voor ze, en we eten patat.
Maar ik heb ontzettend de smoor in, want heb net voor het eten de NRC gelezen. Het interview met onze minister-president Balkenende. Hij gooit zijn volle gewicht in de strijd voor een ja-stem voor de grondwet, op zich prima. Van alle punten die ik relevant vind om mijn mening te bepalen (wat staat er in de grondwet? wat verandert er? wat gebeurt er als we voor stemmen en wat als we tegen stemmen?) raakt hij er niet één.
Hij heeft zich door zijn voorlichters laten vertellen dat hij mensen bang moet maken. Terrorisme, dat vreten de lezers. Oorlog. Hel en verdoemenis. Donner was hem voorgegaan, met de dreiging met oorlog als je tegen stemt, en met het inlijven van Jezus Christus.
Auschwitz
Gek genoeg heb ik bij Donner altijd nog het idee dat hij het wel goed bedoelt, en vooral wat onhandig is. Maar bij dit interview heb ik dat niet. De uitsmijter doet de deur dicht: "Ik ben in Auschwitz geweest; die beelden raken mij nog elke dag. Je hebt elkaar in Europa echt nodig om zulke dingen te voorkomen. Daar mag best wat meer aandacht voor zijn."
Balkenende gooit Auschwitz in de strijd. We moeten vóór stemmen omdat we anders misschien medeverantwoordelijk zijn voor een nieuwe Holocaust. Walgelijk. Lang ben ik niet zo boos geweest. Dan probeer je als kiezer, als burger, een fatsoenlijke discussie te voeren over de voors en tegens van zo'n grondwet, en dan wordt de discussie zo vervuild.
Fatsoen moet je doen. Wie tegen stemt, riskeert het volgende Auschwitz. Wat zijn volk of zijn kiezers ervan denken interesseert onze premier niet. Het is een PR-probleem om het volk om te turnen. Hij wil de volgende keer dat hij zijn partijvrindje Berlusconi ontmoet schouderklopjes dat hij zijn volk zo netjes in het gelid heeft geschopt met wat strakke interviews.
Ik zit aan tafel en eet patat. Ik heb de pest in dat ik zo de pest in heb, en zo'n onbenullig interview niet van me af kan zetten. En ik neem me voor mijn stem niet te laten bepalen door Balkenende. Die verdient maar een ding: een tegenstem. Maar we moeten proberen de discussie op een hoger niveau te houden dan dat van onze minister-president.
Europa verdient beter dan de verdediging door Balkenende. Toch neemt de verleiding om tegen te stemmen hierdoor niet af.
bron: weblog Ronald Plasterk