AARDIG
14-05-05, 18:37
Achtergrond
Israël is slecht voor zijn Arabieren
Van onze correspondent Ferry Biedermann
JERUZALEM - De Arabische bevolking van Israël wordt achtergesteld. Sommige waarnemers zien verbeteringen, zoals een Arabische secretaris-generaal op Binnenlandse Zaken.
Veel joden willen niets te maken hebben met hun Arabische medeburgers
Ruim de helft van de Israëlische bevolking zegt niet in dezelfde buurt te willen wonen als Arabieren. Een ander onderzoek toont dat de meeste Israëliërs willen dat de regering Arabieren aanmoedigt het land te verlaten. En dan is er nog het racisme dat ook in Israël op de voetbalvelden naar boven komt.
In de pers wordt schande gesproken van de als uiterst rechts bekend staande supporters van de club Beitar Jeruzalem. De club kreeg een boete omdat de supporters slogans als ‘dood aan de Arabieren’ scandeerden bij een wedstrijd tegen de Arabische club Bnei Sakhnin. Dat gebeurde nadat de aanvoerder van Bnei Sakhnin, Abbas Suan, vorige maand voor Israël de gelijkmaker had gescoord in de interland tegen Ierland. ‘Abbas Suan vertegenwoordigt ons niet’, riepen de Beitar-supporters.
De afgelopen jaren is de relatie tussen joden en Arabieren in Israël, die altijd al gespannen was, nog verder verslechterd. Uit twee recente onderzoeken komt naar voren dat ongeveer de helft van de joodse bevolking zwaar bevooroordeeld is tegenover de Arabische minderheid.
Assad Ghanem, een Arabische Israëliër die zich aan de universiteit van Haifa specialiseert in de positie van de bevolkingsgroep, hield onlangs een peiling waaruit bleek dat 42 procent van de joodse Israëliërs vindt dat de regering de Arabische medeburgers moet aanmoedigen het land te verlaten. Net iets minder, 40 procent, is het daar niet mee eens.
‘Ik heb er genoeg van’, zegt Ghanem als hij het over het onderzoek heeft. ‘Ik houd ermee op iedere keer weer cijfers naar buiten te brengen waaruit blijkt dat de situatie alleen maar slechter wordt. Dit was mijn laatste onderzoek.’
Uit een ander onderzoek, dat vorige maand op de dag tegen het racisme aan de Knesset werd gepresenteerd, komt naar voren dat ruim de helft van de joodse Israëliërs niet in dezelfde buurt wil wonen als Arabieren.
Het zijn niet alleen de denkbeelden van de bevolking die zorgwekkend zijn, maar ook de houding van de de overheid, vindt Ghanem. ‘Het is een kruisbestuiving. Aan de ene kant weerspiegelen de politiek en de bureaucratie de ideeën van de mensen. Aan de andere kant zijn het de leiders die traditioneel de toon zetten, met de nadruk op het belang een joodse meerderheid te bewerkstelligen.’
De staat behandelt Arabische inwoners systematisch slechter dan Israëliers, zeggen Ghanem en Arabische belangengroepen. Het gaat om mensen die tijdens de oorlog van 1948-'49 niet zijn gevlucht of verdreven en hun nakomelingen, samen 1,2 miljoen van de in totaal 6,8 miljoen inwoners tellende bevolking van Israël.
Het Centraal Bureau voor de Statistiek komt regelmatig met nieuwe demografische voorspellingen, waarbij de proportie joden tot Arabieren meestal het grote nieuws is. Begin deze maand bleek dat in het jaar 2025 het joodse aandeel van de bevolking zal zijn gekrompen van 80 procent nu naar 70 procent.
Premier Sharon heeft onlangs toegegeven dat de route van de afscheidingsbarrière die hij op de Westoever bouwt deels is ingegeven door demografische overwegingen: zoveel mogelijk joden binnen de muur, zoveel mogelijk Palestijnen erbuiten houden. Maar ook binnen Israël, waar Arabieren gewoon burgers horen te zijn, lijkt de staat tekort te schieten.
In een schrijnend geval meldde het Israëlische dagblad Haaretz onlangs dat bij een uitgebreid onderzoek naar de spreiding van gevallen van kanker in Israël Arabische steden totaal zijn genegeerd. Het ministerie van Volksgezondheid zei dat het onderzoek daar niet was uitgevoerd, omdat de juiste gegevens er vaak ontbraken. Arabische belangengroepen zien het echter als pure discriminatie en willen het ministerie nu via het Hooggerechtshof dwingen het onderzoek aan te passen.
Arabische gemeentes in Israël krijgen inderdaad stelselmatig minder geld voor voorzieningen als onderwijs en gezondheidszorg dan hun Israëlische tegenhangers, zegt ook politicoloog Yithak Reiter van de Hebreeuwse Universiteit in Jeruzalem. Dat komt volgens hem onder meer doordat ze onvoldoende zijn vertegenwoordigd in de bureaucratie.
‘De minister van Binnenlandse Zaken heeft nu voor het eerst een Arabische directeur-generaal aangesteld, dat is een enorme stap vooruit’, zegt Reiter. ‘Het ministerie beslist bijvoorbeeld over de budgetten van de gemeenten. Gelukkig hebben de Arabische leiders in Israël besloten dat ze beter binnen het systeem kunnen werken.’
Assad Ghanem is veel pessimistischer dan Reiter. Hij geeft toe dat sommige dingen zijn verbeterd. De benoeming van een Arabische directeur-generaal op Binnenlandse Zaken ‘is niet onbetekenend, het is positief’, zegt Ghanem.
‘Maar alles bij elkaar blijven het vooral cosmetische veranderingen. De staat moet grondig veranderen. Het moet een staat voor alle burgers worden.’
http://www.volkskrant.nl/buitenland/1114810350765.html
Israël is slecht voor zijn Arabieren
Van onze correspondent Ferry Biedermann
JERUZALEM - De Arabische bevolking van Israël wordt achtergesteld. Sommige waarnemers zien verbeteringen, zoals een Arabische secretaris-generaal op Binnenlandse Zaken.
Veel joden willen niets te maken hebben met hun Arabische medeburgers
Ruim de helft van de Israëlische bevolking zegt niet in dezelfde buurt te willen wonen als Arabieren. Een ander onderzoek toont dat de meeste Israëliërs willen dat de regering Arabieren aanmoedigt het land te verlaten. En dan is er nog het racisme dat ook in Israël op de voetbalvelden naar boven komt.
In de pers wordt schande gesproken van de als uiterst rechts bekend staande supporters van de club Beitar Jeruzalem. De club kreeg een boete omdat de supporters slogans als ‘dood aan de Arabieren’ scandeerden bij een wedstrijd tegen de Arabische club Bnei Sakhnin. Dat gebeurde nadat de aanvoerder van Bnei Sakhnin, Abbas Suan, vorige maand voor Israël de gelijkmaker had gescoord in de interland tegen Ierland. ‘Abbas Suan vertegenwoordigt ons niet’, riepen de Beitar-supporters.
De afgelopen jaren is de relatie tussen joden en Arabieren in Israël, die altijd al gespannen was, nog verder verslechterd. Uit twee recente onderzoeken komt naar voren dat ongeveer de helft van de joodse bevolking zwaar bevooroordeeld is tegenover de Arabische minderheid.
Assad Ghanem, een Arabische Israëliër die zich aan de universiteit van Haifa specialiseert in de positie van de bevolkingsgroep, hield onlangs een peiling waaruit bleek dat 42 procent van de joodse Israëliërs vindt dat de regering de Arabische medeburgers moet aanmoedigen het land te verlaten. Net iets minder, 40 procent, is het daar niet mee eens.
‘Ik heb er genoeg van’, zegt Ghanem als hij het over het onderzoek heeft. ‘Ik houd ermee op iedere keer weer cijfers naar buiten te brengen waaruit blijkt dat de situatie alleen maar slechter wordt. Dit was mijn laatste onderzoek.’
Uit een ander onderzoek, dat vorige maand op de dag tegen het racisme aan de Knesset werd gepresenteerd, komt naar voren dat ruim de helft van de joodse Israëliërs niet in dezelfde buurt wil wonen als Arabieren.
Het zijn niet alleen de denkbeelden van de bevolking die zorgwekkend zijn, maar ook de houding van de de overheid, vindt Ghanem. ‘Het is een kruisbestuiving. Aan de ene kant weerspiegelen de politiek en de bureaucratie de ideeën van de mensen. Aan de andere kant zijn het de leiders die traditioneel de toon zetten, met de nadruk op het belang een joodse meerderheid te bewerkstelligen.’
De staat behandelt Arabische inwoners systematisch slechter dan Israëliers, zeggen Ghanem en Arabische belangengroepen. Het gaat om mensen die tijdens de oorlog van 1948-'49 niet zijn gevlucht of verdreven en hun nakomelingen, samen 1,2 miljoen van de in totaal 6,8 miljoen inwoners tellende bevolking van Israël.
Het Centraal Bureau voor de Statistiek komt regelmatig met nieuwe demografische voorspellingen, waarbij de proportie joden tot Arabieren meestal het grote nieuws is. Begin deze maand bleek dat in het jaar 2025 het joodse aandeel van de bevolking zal zijn gekrompen van 80 procent nu naar 70 procent.
Premier Sharon heeft onlangs toegegeven dat de route van de afscheidingsbarrière die hij op de Westoever bouwt deels is ingegeven door demografische overwegingen: zoveel mogelijk joden binnen de muur, zoveel mogelijk Palestijnen erbuiten houden. Maar ook binnen Israël, waar Arabieren gewoon burgers horen te zijn, lijkt de staat tekort te schieten.
In een schrijnend geval meldde het Israëlische dagblad Haaretz onlangs dat bij een uitgebreid onderzoek naar de spreiding van gevallen van kanker in Israël Arabische steden totaal zijn genegeerd. Het ministerie van Volksgezondheid zei dat het onderzoek daar niet was uitgevoerd, omdat de juiste gegevens er vaak ontbraken. Arabische belangengroepen zien het echter als pure discriminatie en willen het ministerie nu via het Hooggerechtshof dwingen het onderzoek aan te passen.
Arabische gemeentes in Israël krijgen inderdaad stelselmatig minder geld voor voorzieningen als onderwijs en gezondheidszorg dan hun Israëlische tegenhangers, zegt ook politicoloog Yithak Reiter van de Hebreeuwse Universiteit in Jeruzalem. Dat komt volgens hem onder meer doordat ze onvoldoende zijn vertegenwoordigd in de bureaucratie.
‘De minister van Binnenlandse Zaken heeft nu voor het eerst een Arabische directeur-generaal aangesteld, dat is een enorme stap vooruit’, zegt Reiter. ‘Het ministerie beslist bijvoorbeeld over de budgetten van de gemeenten. Gelukkig hebben de Arabische leiders in Israël besloten dat ze beter binnen het systeem kunnen werken.’
Assad Ghanem is veel pessimistischer dan Reiter. Hij geeft toe dat sommige dingen zijn verbeterd. De benoeming van een Arabische directeur-generaal op Binnenlandse Zaken ‘is niet onbetekenend, het is positief’, zegt Ghanem.
‘Maar alles bij elkaar blijven het vooral cosmetische veranderingen. De staat moet grondig veranderen. Het moet een staat voor alle burgers worden.’
http://www.volkskrant.nl/buitenland/1114810350765.html