PDA

Bekijk Volledige Versie : Moslimas rulez in Molenbeek.



Juliette
19-05-05, 00:03
Women power in Molenbeek

'Veel van de problemen binnen de moslimgemeenschappen kunnen via de vrouwen worden opgelost', zegt Malika Saissi. In hartje Molenbeek heeft zij een succesvolle vrouwenwerking uit de grond gestampt. 'Daarom hebben we in ons land grote behoefte aan een sterke beweging van moslimvrouwen.

'Het heeft geen zin racisme te bestrijden door een vertekend beeld van Molenbeek te schetsen. Ik ontken niet dat er problemen zijn. Er is geweld. Er zijn onderdrukte en ongelukkige vrouwen. Maar het blijft mogelijk om op een verstandige manier de vrouwen bij te scholen en via hen een hoop onwetendheid uit de wereld te helpen. Er zijn vrouwen die veel dingen kunnen en willen veranderen.

'Als het vandaag in Molenbeek ontspoort, heeft dat niet alleen met de westerse maatschappij te maken die de migranten geen werk geeft. De moslimgemeenschappen moeten stoppen zich als slachtoffer te gedragen. Het etiket dat op ons kleeft, kunnen we losweken. We moeten naar ons hart leven, in plaats van machtsspelletjes te ondergaan.

'Het begon toen ik acht jaar geleden mijn oudste zoon Ismaël 's ochtends naar school bracht. Vaak kwam ik pas tegen de middag thuis. Al die tijd had ik op de stoep voor de schoolpoort met andere mama's gepraat over wat er zoal kon verbeteren aan de gebrekkige infrastructuur op school. Vrij snel werd ik de spreekbuis van die ouders. De gesluierde mama's wilden niet alleen praten, ze hadden ook zin in aerobic en in kooklessen! Algauw stonden we op de tafels te dansen in het gemeenschapscentrum De Vaartkapoen in Molenbeek dat bereid bleek ons lokalen ter beschikking te stellen.

'Het grote keerpunt in mijn leven kwam wat later, toen een vrouw me vroeg: "Wat zijn mijn rechten, Malika?" Plots zaten cultuur, religie, traditie in mijn hoofd in de knoop. Het deed veel pijn om die te ontwarren. Wie ben ik? Wat doe ik? Waar wil ik naartoe? En vooral: waar ga ik mee beginnen? Ik kende niets van rechten, van politiek. Het enige wat ik had, was een gebedstapijtje. Toen begreep ik dat ik als moslim in de eerste plaats mens ben en dat ik als mens mijn eigen, persoonlijke weg moet zoeken.

'Uit de huwelijkskoffer die ik van mijn vader meekreeg, heb ik alleen wat voor mij waardevol is, bewaard. De rest heb ik verworpen. Ik ben tegelijk kritisch en diepgelovig. Het is absoluut mogelijk om religie en emancipatie te verzoenen.

'Toen de knoop in mijn hoofd weg was, heb ik mezelf ontdekt én de weg die ik wilde bewandelen. Ik heb mezelf ontwikkeld en aan een baan geholpen. Met al mijn kracht ben ik beginnen te timmeren aan een betere wereld voor de moslimvrouwen. Dat deed ik door de vrouwenwerking Caleidoscoop die ik bij GC De Vaartkapoen uit de grond heb gestampt, verder uit te bouwen. Vandaag organiseren we er een hele rist activiteiten waarbij we emancipatorische processen op gang trekken. We richten ons niet alleen tot moslimvrouwen. Alle vrouwen uit de buurt worden erbij betrokken. Jaarlijks bereiken we hiermee nu al meer dan 200 vrouwen.'

'Als je de problemen in de moslimgemeenschappen wilt oplossen, is het belangrijk goed te begrijpen wat er aan de basis van ligt. Een grote groep moslims heeft het gevoel dat er in deze westerse wereld voor hen niets te verwachten valt. Hierdoor plooien ze zich terug op hun eigen samenleving en op hun geloof. Dankzij de islam is er voor hen wel nog een leven na de dood. Eigenlijk is dit een vorm van psychologische zelfmoord, terwijl de islam ons verbiedt om onszelf geweld aan te doen. Het probleem is dat veel mensen de islam niet goed kennen en zich laten leiden door moslims die het geloof in hun eigen voordeel interpreteren, terwijl ze er zelf evenmin kaas van hebben gegeten.

'De wortels hiervan liggen ver achter ons, toen de eerste migranten hier zonder steun en begeleiding 40 jaar geleden zijn gearriveerd. Ze hebben zich soms letterlijk doodgewerkt om de krotten die ze hebben gekocht, leefbaar te maken. De radeloosheid van de grootouders en ouders leidt tot woede in de harten van de kinderen.

'De kinderen slagen er op hun beurt niet in om zich op school en op straat te laten gelden. Via geweld en macht lijkt dat te lukken. Een illusie... Zo komt het dat in sommige families (groot)ouders hun geloof op een spirituele manier beleven, terwijl de zonen in de gevangenis terechtkomen.'

'In de moslimgezinnen neemt de oudste zoon vaak het roer van zijn vader over. Hij is gefrustreerd omdat hij in de maatschappij geen toekomst heeft. Hij voelt zich verantwoordelijk voor zijn zussen, maar vanuit zijn frustratie pakt hij de dingen op een verkeerde manier aan.

'Hij grijpt terug naar pre-islamitische tradities en regels. Zijn zussen hebben geen rechten en moeten binnen blijven, terwijl hij zelf onbeperkt de straat op kan. Hij werpt zich op als de bewaker van de maagdelijkheid van zijn zussen, terwijl hij er doorgaans zelf niet goed in slaagt zich te beheersen. Hij doet er daarom alles aan om te voorkomen dat zijn zussen in de armen zouden vallen van jongens die hier al evenmin toe in staat zijn. Als een zus geen maagd meer is, doet ze zijn naam en die van de familie schande aan.

'Het is niet zo verstandig de oudste zoon zo veel verantwoordelijkheden te geven. Hij beschikt niet over voldoende moreel gezag om zich te doen respecteren. Bijgevolg chanteert en dreigt hij om zijn doel te bereiken. Het resultaat is angst en terreur. In het kleine Brussel waar de sociale controle immens groot is, gebeurt daardoor veel in het geheim.

'Bij de meisjes zien we de laatste tijd grote extremen. Aan de ene kant zijn er meisjes die binnen blijven en opgevoed worden om als maagd in het huwelijk te treden. Vaak is het een persoonlijke keuze die met zelfrespect te maken heeft, maar ook met het terugplooien op de eigen cultuur.

'Aan de andere kant zijn er meer en meer meisjes die er per se modern willen uitzien. Ze lopen op naaldhakjes, in korte rokjes en zwaar geschminkt op straat rond. Die uiterlijke schijn vertelt niets over de zware identiteitscrisis in de hoofden van de meisjes die vaak met hun geloof, hun familie en de maatschappij in de knoop zitten.'

'Problematisch voor de moslimmeisjes en -jongens is dat elke hoop op een betere toekomst telkens opnieuw genadeloos de grond wordt ingeboord. Het is ontroerend te zien hoe moslimjongeren enthousiast openbloeien terwijl ze een vak aanleren. Een paar jaar later is die droom voorgoed voorbij als blijkt dat ze uiteindelijk toch niet aan de bak komen omdat ze een Arabische naam hebben, een sluier dragen, of omdat er geen vraag is naar het vak dat ze hebben geleerd.

'De vrouwenwerking biedt de meisjes een vangnet. Veel aandacht gaat naar de grote onwetendheid van veel vrouwen. Daarom organiseren we debatten met specialisten over menopauze, homoseksualiteit, hyperactieve kinderen... Door de debatten versterken we de positie van de vrouwen.

'De cursus Arabisch werkt op dit punt eveneens verhelderend. De moslima's mochten hier van hun man probleemloos aan deelnemen, behalve als er gefeest werd. De vrouwen hebben hun mannen aan de hand van de Koran meegedeeld dat hun houding niet op de teksten gebaseerd was.

'Theater is een uitstekend instrument om onwetendheid uit de wereld te helpen. Ik heb meerdere theaterstukken geschreven en geregisseerd. Als je in de huid kruipt van personages, kun je een hoop dingen kwijt die anders onbespreekbaar zijn. In de toekomst wil ik hoofdzakelijk met theater bezig zijn en aan de hand hiervan emancipatorische processen op gang brengen. Dat allemaal organiseren is wel moeilijk zonder voldoende middelen.

'Ik hoop dat er elders in België ook moslima's opstaan. De tijd is rijp voor een vrouwenbeweging die als een drijvende kracht aan de toekomst van de multiculturele samenleving bouwt. De kiemen hiervoor zijn aanwezig. Nu moeten ze nog groeien.'

M.T. / N.A.

Copyright Knack Online.

Marsipulami
19-05-05, 00:34
Geplaatst door Juliette
Women power in Molenbeek

'Veel van de problemen binnen de moslimgemeenschappen kunnen via de vrouwen worden opgelost', zegt Malika Saissi. In hartje Molenbeek heeft zij een succesvolle vrouwenwerking uit de grond gestampt. 'Daarom hebben we in ons land grote behoefte aan een sterke beweging van moslimvrouwen.

(...)

De gesluierde mama's wilden niet alleen praten, ze hadden ook zin in aerobic en in kooklessen! Algauw stonden we op de tafels te dansen in het gemeenschapscentrum De Vaartkapoen in Molenbeek dat bereid bleek ons lokalen ter beschikking te stellen.

'Het grote keerpunt in mijn leven kwam wat later, toen een vrouw me vroeg: "Wat zijn mijn rechten, Malika?"

(...)

Copyright Knack Online.

Pff, lijkt me weer zo'n links "hoera-verhaal" om de subsidies aan de integratie/assimilatiesector te verhogen en/of veilig te stellen.

Maar goed, los daarvan geloof ik ook wel dat de moslima's de sleutel in handen hebben voor een geslaagd maatschappelijk verzoeningsproces.

In tegenstelling tot doorsnee-Hollanders zwijgen moslima's als ze niks zinnigs te zeggen hebben.

En als ze hun mond opendoen dan beluister je meestal een evenwichtig en intelligent verhaal waarbinnen het respect voor de eigen religieuze en culturele identiteit en het verlangen naar vredevol samenleven met andersdenkenden centraal staat.

Moslimmeisjes schoppen het op studievlak meestal verder dan hun broers. Onder hen geen bounty's waarbij de integratie zover doorgeschoten is dat ze hun naam willen laten veranderen. Onder hen ook geen Aisha B's die zo vertwijfeld zijn dat ze zich overgeven aan een zielloos en hersenloos extremisme.

Het dragen van een hoofddoek is behalve een religieus symbool ook een moedige vorm van geweldloos verzet tegen allerlei subtiele vormen van uitsluiting van moslims in onze samenleving. Een samenleving die jongeren wil vervreemden van hun ouders en hun religieuze identiteit.

Hulde aan al de moslima's, zij zullen een vredevolle multiculturele toekomst gestalte geven.