Marsipulami
06-06-05, 21:29
Aids: de paus als zondebok
Was Johannes Paulus II verantwoordelijk voor de miljoenen doden van de Afrikaanse Aids-slachtoffers omdat hij weigerde gebruik van condooms toe te staan?
Geplaatst op 6/6 '05 om 18:10u
Door Eric Masseus (Bron: Mercatornet.com)
SYDNEY (RKnieuws.net) – Slechts een maand na de dood van zijn voorganger, kondigde de nieuwe paus, Benedictus XVI, aan dat hij het proces heeft gestart dat uiteindelijk zal leiden naar een nieuwe katholieke heilige. Het Vaticaan handelt in deze zaken normaalgesproken erg langzaam, dus bevestigt deze niet eerder vertoonde snelheid datgene wat de meeste mensen vinden van paus Johannes-Paulus II – dat hij een buitengewoon ‘goeie vent’ was. Maar… voordat de gelovigen te opgewonden raken, moet er iets worden rechtgezet: het kleinigheidje of Karol Wojtyla al dan niet de grootste massamoordenaar is van de twintigste eeuw. Als dat zo zou zijn, dan is een heiligverklaring niet zo’n goed idee. Een bijdrage voor RKnieuws.net van de Australische journalist Michael Cook.
Dit is wat de advocaat van duivel zou zeggen.
Nicholas Kristof van de New York Times, beweert dat het verbod van het Vaticaan op het gebruik van condooms het leven heeft gekost van honderdduizenden levens en dat hiermee “een van de meest tragische fouten is gemaakt in de eerste twee millennia van haar bestaan.” (1) Het invloedrijke blad New Statesman in Londen publiceerde kort na de dood van de paus een coververhaal waarin het beweert dat hij “waarschijnlijk meer heeft bijgedragen aan de verspreiding van de ziekte dan de transportbedrijven en prostitutie bij elkaar.” (2)
Rosemary Neill van de Australian in Sydney stelde dat het onbuigzame Vaticaan “uiteindelijk zal worden beschuldigd van misdaden tegen de menselijkheid.” (3) Polly Toynbee van de Britse krant Guardian, die iets van een duidelijk matige kwaliteit schreef in die ochtendkrant, vergeleek JP2 met Lenin: “beiden stelden een extreme ideologie boven het menselijke leven en geluk, ten koste van een onvoorstelbare prijs aan mensenlevens.” (4) Zelfs de artsen floten een deuntje mee. ’s Werelds toonaangevende medisch wetenschappelijk tijdschrift The Lancet, beschuldigde een onwetende en onbuigzame paus van het opwerpen van “onoverkomelijke obstakels voor de preventie van de ziekte.” (5)
Ik ben mij er niet van bewust of elk van deze auteurs ooit net zoals Johannes Paulus II Aids-hospices heeft bezocht, of net zo hard als Johannes Paulus II hebben gewerkt om internationale steun te verkrijgen voor de behandeling van Aids. Meestal zijn zij dezelfde mensen die tegen alles schoppen wat hij heeft gedaan. Maar zij hebben hun uitlatingen gedaan en deze verdienen een gehoor. Maar houden hun beweringen stand?
Angstaanjagende statistieken
Zonder twijfel is de Aids in Afrika angstaanjagend. Het laatste Aids-onderzoek geeft aan dat de prevalentie in Swaziland, een piepklein koninkrijk met 2 miljoen inwoners, omsloten door Zuid-Afrika, gestegen is tot 42,6 procent, het hoogste van de wereld. En het neemt nog steeds toe. Drie jaar geleden, in 2002, was het 38,6 procent. “Swaziland zal worden weggevaagd,” gaf een wanhopige Aids-activist aan. (6) De cijfers voor andere landen in Afrika zijn nagenoeg even grimmig.
Volgens het Joint United Nations Programme on HIV/AIDS (UNAIDS), leeft tweederde van de mensen met HIV/AIDS ten zuiden van de Sahara. Aan het einde van 2004 waren 25,4 miljoen mensen geïnfecteerd en elk jaar komen daar 3 miljoen nieuwe geïnfecteerden bij. In negen landen is de levensverwachting voor pasgeborenen gedaald tot onder 40 jaar: Botswana, Centraal Afrikaanse Republiek, Lesotho, Malawi, Mozambique, Rwanda, Swaziland, Zambia en Zimbabwe. In 1990 bedroeg de levensverwachting in Zimbabwe nog 52 jaar, in 2003 was dit nog maar 34 jaar. (7)
Afschuwelijk. Ongelofelijk, hartverscheurend vreselijk.
Maar het is absurd en middeleeuws om de paus tot zondebok te maken, alsof het wolkendek zal openbreken en de zon zal schijnen als we maar genoeg spelden in een JP2 voodoopop prikken. Om een man de schuld te geven van de Afrikaanse Aids-tragedie, is een van die ideeën die, met de woorden van George Orwell, “zo stom zijn dat alleen intellectuelen die kunnen geloven.”
HIV-prevalentie in 2001 (UNFPA)
De rol van het katholicisme
Er spelen bij deze kritieken twee ideeën. De eerste is: Afrikaanse katholieken zijn zo devoot dat als zij seks hebben buiten het huwelijk, stoeien met prostituees of een derde vrouw nemen, dat zij er dan vroom van afzien condooms te gebruiken, omdat hen dat gezegd is door de Grote Witte Pater. Mevrouw Toynbee voegt hieraan somber toe: “de grote macht van het Vaticaan ... haar persoonlijke gezag op 1,3 miljard gelovigen, die het sterkst is op de armsten, merendeels hulpeloze dwepers.”
Maar zij kan niet op twee manieren gelijk hebben: deze achterlijke donkergetinte katholieken kunnen niet én zo deugdelijk zijn om condooms te gebruiken als én zo slecht om de verleiding te weerstaan. De journalist Brendan O’Neill – die zichzelf als een ex-katholiek beschouwd en de katholieke leer over de seksuele moraal overboord heeft gegooid – somt zijn argumenten op in het online journal Spiked: “De enige manier waarop je geloof kunt hechten aan het ongelofelijk simplistische idee dat het Vaticaanse gebod gelijk is aan Aids in Afrika, is als je de Afrikanen beschouwd als robots ... die doen zoals hen gezegd wordt.” (8)
Het over elkaar leggen van de prevalentiekaarten voor Aids en die van het katholicisme is voldoende om het oorzakelijke verband tussen de Rooms-katholieke Kerk en Aids te ontzenuwen. In het hospitium wat Swaziland tegenwoordig is, is slechts 5 procent van de bevolking katholiek. In Botswana, waar 37 procent van de volwassen bevolking met HIV is geïnfecteerd, is slechts 4 procent van de mensen katholiek. In Zuid-Afrika is 22 procent van de mensen met HIV geïnfecteerd, maar slechts 6 procent van de bevolking is katholiek. In Oeganda daarentegen is 43 procent van de bevolking katholiek, maar het percentage volwassenen dat met HIV is geïnfecteerd bedraagt 4 procent. (9)
Feitelijk zou de situatie zonder de Katholieke Kerk veel slechter kunnen zijn. De Aids-ramp drukte zwaar op de paus. Tien jaar geleden deed hij een beroep op “de wetenschappers en politieke leiders over de gehele wereld, bewogen door de liefde en het respect vanwege elke menselijke persoon, om elk beschikbaar middel te gebruiken om een eind te maken aan deze plaag.” (10) En de katholieken hebben zijn oproep beantwoord.
Ongeveer 27 procent van de gezondheidszorg ten behoeve van HIV/Aids-slachtoffers wordt ter beschikking gesteld door de organisaties van de Kerk en katholieke niet-gouvernementele organisaties (NGO), zoals zelfs The Lancet erkende. (11) Zij vormen een kolossaal netwerk van klinieken die zelfs de armsten en meest verwaarloosde mensen bereiken in de meest afgelegen gebieden van Afrika.
Deze statistieken suggereren dat het werkelijke verhaal geheel het tegenovergestelde is dan het deuntje dat gezongen wordt door de media, namelijk dat het in acht nemen van de katholieke leer in werkelijkheid de beste profylaxe is.
Was Johannes Paulus II verantwoordelijk voor de miljoenen doden van de Afrikaanse Aids-slachtoffers omdat hij weigerde gebruik van condooms toe te staan?
Geplaatst op 6/6 '05 om 18:10u
Door Eric Masseus (Bron: Mercatornet.com)
SYDNEY (RKnieuws.net) – Slechts een maand na de dood van zijn voorganger, kondigde de nieuwe paus, Benedictus XVI, aan dat hij het proces heeft gestart dat uiteindelijk zal leiden naar een nieuwe katholieke heilige. Het Vaticaan handelt in deze zaken normaalgesproken erg langzaam, dus bevestigt deze niet eerder vertoonde snelheid datgene wat de meeste mensen vinden van paus Johannes-Paulus II – dat hij een buitengewoon ‘goeie vent’ was. Maar… voordat de gelovigen te opgewonden raken, moet er iets worden rechtgezet: het kleinigheidje of Karol Wojtyla al dan niet de grootste massamoordenaar is van de twintigste eeuw. Als dat zo zou zijn, dan is een heiligverklaring niet zo’n goed idee. Een bijdrage voor RKnieuws.net van de Australische journalist Michael Cook.
Dit is wat de advocaat van duivel zou zeggen.
Nicholas Kristof van de New York Times, beweert dat het verbod van het Vaticaan op het gebruik van condooms het leven heeft gekost van honderdduizenden levens en dat hiermee “een van de meest tragische fouten is gemaakt in de eerste twee millennia van haar bestaan.” (1) Het invloedrijke blad New Statesman in Londen publiceerde kort na de dood van de paus een coververhaal waarin het beweert dat hij “waarschijnlijk meer heeft bijgedragen aan de verspreiding van de ziekte dan de transportbedrijven en prostitutie bij elkaar.” (2)
Rosemary Neill van de Australian in Sydney stelde dat het onbuigzame Vaticaan “uiteindelijk zal worden beschuldigd van misdaden tegen de menselijkheid.” (3) Polly Toynbee van de Britse krant Guardian, die iets van een duidelijk matige kwaliteit schreef in die ochtendkrant, vergeleek JP2 met Lenin: “beiden stelden een extreme ideologie boven het menselijke leven en geluk, ten koste van een onvoorstelbare prijs aan mensenlevens.” (4) Zelfs de artsen floten een deuntje mee. ’s Werelds toonaangevende medisch wetenschappelijk tijdschrift The Lancet, beschuldigde een onwetende en onbuigzame paus van het opwerpen van “onoverkomelijke obstakels voor de preventie van de ziekte.” (5)
Ik ben mij er niet van bewust of elk van deze auteurs ooit net zoals Johannes Paulus II Aids-hospices heeft bezocht, of net zo hard als Johannes Paulus II hebben gewerkt om internationale steun te verkrijgen voor de behandeling van Aids. Meestal zijn zij dezelfde mensen die tegen alles schoppen wat hij heeft gedaan. Maar zij hebben hun uitlatingen gedaan en deze verdienen een gehoor. Maar houden hun beweringen stand?
Angstaanjagende statistieken
Zonder twijfel is de Aids in Afrika angstaanjagend. Het laatste Aids-onderzoek geeft aan dat de prevalentie in Swaziland, een piepklein koninkrijk met 2 miljoen inwoners, omsloten door Zuid-Afrika, gestegen is tot 42,6 procent, het hoogste van de wereld. En het neemt nog steeds toe. Drie jaar geleden, in 2002, was het 38,6 procent. “Swaziland zal worden weggevaagd,” gaf een wanhopige Aids-activist aan. (6) De cijfers voor andere landen in Afrika zijn nagenoeg even grimmig.
Volgens het Joint United Nations Programme on HIV/AIDS (UNAIDS), leeft tweederde van de mensen met HIV/AIDS ten zuiden van de Sahara. Aan het einde van 2004 waren 25,4 miljoen mensen geïnfecteerd en elk jaar komen daar 3 miljoen nieuwe geïnfecteerden bij. In negen landen is de levensverwachting voor pasgeborenen gedaald tot onder 40 jaar: Botswana, Centraal Afrikaanse Republiek, Lesotho, Malawi, Mozambique, Rwanda, Swaziland, Zambia en Zimbabwe. In 1990 bedroeg de levensverwachting in Zimbabwe nog 52 jaar, in 2003 was dit nog maar 34 jaar. (7)
Afschuwelijk. Ongelofelijk, hartverscheurend vreselijk.
Maar het is absurd en middeleeuws om de paus tot zondebok te maken, alsof het wolkendek zal openbreken en de zon zal schijnen als we maar genoeg spelden in een JP2 voodoopop prikken. Om een man de schuld te geven van de Afrikaanse Aids-tragedie, is een van die ideeën die, met de woorden van George Orwell, “zo stom zijn dat alleen intellectuelen die kunnen geloven.”
HIV-prevalentie in 2001 (UNFPA)
De rol van het katholicisme
Er spelen bij deze kritieken twee ideeën. De eerste is: Afrikaanse katholieken zijn zo devoot dat als zij seks hebben buiten het huwelijk, stoeien met prostituees of een derde vrouw nemen, dat zij er dan vroom van afzien condooms te gebruiken, omdat hen dat gezegd is door de Grote Witte Pater. Mevrouw Toynbee voegt hieraan somber toe: “de grote macht van het Vaticaan ... haar persoonlijke gezag op 1,3 miljard gelovigen, die het sterkst is op de armsten, merendeels hulpeloze dwepers.”
Maar zij kan niet op twee manieren gelijk hebben: deze achterlijke donkergetinte katholieken kunnen niet én zo deugdelijk zijn om condooms te gebruiken als én zo slecht om de verleiding te weerstaan. De journalist Brendan O’Neill – die zichzelf als een ex-katholiek beschouwd en de katholieke leer over de seksuele moraal overboord heeft gegooid – somt zijn argumenten op in het online journal Spiked: “De enige manier waarop je geloof kunt hechten aan het ongelofelijk simplistische idee dat het Vaticaanse gebod gelijk is aan Aids in Afrika, is als je de Afrikanen beschouwd als robots ... die doen zoals hen gezegd wordt.” (8)
Het over elkaar leggen van de prevalentiekaarten voor Aids en die van het katholicisme is voldoende om het oorzakelijke verband tussen de Rooms-katholieke Kerk en Aids te ontzenuwen. In het hospitium wat Swaziland tegenwoordig is, is slechts 5 procent van de bevolking katholiek. In Botswana, waar 37 procent van de volwassen bevolking met HIV is geïnfecteerd, is slechts 4 procent van de mensen katholiek. In Zuid-Afrika is 22 procent van de mensen met HIV geïnfecteerd, maar slechts 6 procent van de bevolking is katholiek. In Oeganda daarentegen is 43 procent van de bevolking katholiek, maar het percentage volwassenen dat met HIV is geïnfecteerd bedraagt 4 procent. (9)
Feitelijk zou de situatie zonder de Katholieke Kerk veel slechter kunnen zijn. De Aids-ramp drukte zwaar op de paus. Tien jaar geleden deed hij een beroep op “de wetenschappers en politieke leiders over de gehele wereld, bewogen door de liefde en het respect vanwege elke menselijke persoon, om elk beschikbaar middel te gebruiken om een eind te maken aan deze plaag.” (10) En de katholieken hebben zijn oproep beantwoord.
Ongeveer 27 procent van de gezondheidszorg ten behoeve van HIV/Aids-slachtoffers wordt ter beschikking gesteld door de organisaties van de Kerk en katholieke niet-gouvernementele organisaties (NGO), zoals zelfs The Lancet erkende. (11) Zij vormen een kolossaal netwerk van klinieken die zelfs de armsten en meest verwaarloosde mensen bereiken in de meest afgelegen gebieden van Afrika.
Deze statistieken suggereren dat het werkelijke verhaal geheel het tegenovergestelde is dan het deuntje dat gezongen wordt door de media, namelijk dat het in acht nemen van de katholieke leer in werkelijkheid de beste profylaxe is.