PDA

Bekijk Volledige Versie : Algerijnse journalisten tussen wal en schip



MO_NL
27-06-05, 14:22
Algerijnse journalisten tussen wal en schip

Algerijnse journalisten sterven niet meer in het harnas. Zeventig ’sneuvelden’´ er tijdens de burgeroorlog in de jaren 9´0 – de laatste werd in 1997 vermoord, vermoedelijk door een moslimfundamentalist. Toch hebben reporters in Algerije het nog steeds zwaar. „We zitten tussen twee vuren: die van de staat en die van de werkgever.”

ALGIERS – Kamel Amarni is zichtbaar geëmotioneerd. Op 14 juni werd de verslaggever van Le Soir d’Algerie veroordeeld tot een half jaar cel. „Ik schreef tijdens de verkiezingstijd in 2003 dat president Abdelaziz Bouteflika overheidsgeld gebruikte om stemmen te kopen en de staatstelevisie en radio exclusief voor zijn propaganda gebruikte. Na de verkiezingen in 2004 werd ik opgepakt.” Omdat Amarni binnen acht dagen in beroep ging, loopt hij nu vrij rond.

Ook kan hij vrijuit spreken, binnen de muren van de door de Nederlandse ambassade meegefinancierde vestiging van de Internationale Journalistenfederatie FIJ in de Algerijnse hoofdstad Algiers. Tegen Nederlandse journalisten deed hij vorige week zijn verhaal. „De Algerijnse regering heeft, net als andere dictaturen in derdewereldlanden, manieren om journalisten te dwarsbomen. Maar míj volgen ze niet, en míjn afspraken kennen ze niet”, aldus een getergde Amarni.

De Algerijnse tak van de Internationale Journalistenfederatie telt volgens coördinator Nadir Benseba ’ongeveer 1500-2000’ leden en komt op voor hun belangen, of het nu een conflict met de overheid of met hun werkgever betreft. Benseba: „Ongeveer veertig procent werkt zwart en heeft dus geen vast contract, en er is geen CAO. Veel kranten hebben geen redactiestatuut. Bij een conflict sta je meteen op straat. Bovendien worden journalisten vaak onderbetaald.”

Journalisten lopen in Algerije dus het risico door hun werkgever en door de staat gemangeld te worden. Op de persvrijheid-ranglijst van Reporters zonder Grenzen (RSF), een andere internationale persfederatie, staat Algerije op een weinig benijdenswaardige 128ste plaats. Nederland staat overigens gedeeld 1ste; Noord- Korea is hekkensluiter op plek 167. Op dit moment zit één Algerijnse journalist na een schijnproces achter de tralies, wegens belediging van de president, en hebben er acht een veroordeling aan hun broek hangen.

De Algerijnse tak van de FIJ probeert sinds recent te bemiddelen in conflicten tussen overheid en journalisten, en organiseert zelfs binnenkort een conferentie voor rechters (!) en journalisten samen. De Nederlandse ambassade heeft een potje gevonden voor zes internetcomputers, die freelancers en ontslagen journalisten gratis kunnen gebruiken. Amarni voelt zich gesteund door de FIJ, en oogt strijdlustig. „De persvrijheid in Algerije is in gevaar, maar ik durf vrijuit te schrijven. En ik ben niet bang om de gevangenis in te gaan.”

bron: Spits (http://www.spitsnet.nl/)

In hoeverre verschilt de positie van Marokkaanse journalisten t.o.v. de Algerijnse?

amadeus
27-06-05, 15:09
Geplaatst door MO_NL
In hoeverre verschilt de positie van Marokkaanse journalisten t.o.v. de Algerijnse?
Geen idee Mo, kun jij ons daar niets over vertellen?

Of heb je niet zoveel contacten in je vaderland?

Pytaghoras
27-06-05, 16:25
Er is geen verschil tussen die twee landen:

MADRID, 13 APRIL. Een rechtbank in Rabat heeft gisteren de Marokkaanse journalist Ali Lmrabet een schrijfverbod van tien jaar en een boete opgelegd wegens ,,belediging'' van tegenstanders van het Polisariofront dat de onafhankelijkheid van de Westelijke Sahara nastreeft. Het vonnis tegen Lmrabet, die twee jaar geleden acht maanden in de cel zat wegens majesteitsschennis en wiens satirische weekblad Demain toen werd verboden, dreigt de lancering van een nieuw weekblad door de journalist te verhinderen.

Nadat vorige week de rechtbank de klacht in behandeling had genomen volgde gisteren met een voor Marokkaanse begrippen ongekende snelheid het vonnis. Lmrabet werd gelijktijdig aangeklaagd in verschillende steden in Marokko door tot dusver onbekende verenigingen die zeggen op te komen voor de belangen van families die te lijden hebben gehad van de activiteit van Polisario.

Aanleiding waren uitspraken van Lmrabet in een vraaggesprek met een Arabischtalig weekblad over de door Marokko bezette Westelijke Sahara, een onderwerp dat politiek uiterst gevoelig ligt. Lmrabet betoogde dat de honderdduizenden West-Saharanen die vastzitten in de Polisariokampen in het zuiden van Algerije vluchtelingen zijn en niet worden gegijzeld door het Polisario, zoals de officiële lezing van Marokkaanse zijde luidt.

,,Dit is een belachelijk vonnis dat bedoeld is om mijn nieuwe weekblad te torpederen'', aldus Lmrabet vanochtend vanuit Spanje. ,,Ik heb als burger een uitspraak gedaan in een vraaggesprek en nu verbiedt men mij mijn werk als journalist. Dit is een aanval op de vrijheid van meningsuiting. Zelfs in de koloniale periode is een dergelijk verbod niet voorgekomen.'' Lmrabet zou volgens eigen zeggen binnen enkele weken een nieuw satirisch weekblad op de Marokkaanse markt brengen onder de titel Demain Libéré. Zijn weekblad Demain werd twee jaar geleden verboden na publicatie van een spotprent over de koning en de mededeling dat een van de koninklijke paleizen in de aanbieding was.

De aanklacht wegens belediging tegen Lmrabet werd in Rabat ingediend door een man die volgens eigen zeggen lange tijd tegen zijn zin is vastgehouden in een van de Polisariokampen en daarbij was gemarteld. In journalistieke kringen in Marokko worden de processen evenwel gezien als een gecoördineerde actie van staatswege om het werk van Lmrabet onmogelijk te maken.

De journalist, die tevens medewerker is van het Spaanse dagblad El Mundo, keert eind deze week terug naar zijn land om de mogelijkheid van beroep tegen het vonnis te onderzoeken.