Bekijk Volledige Versie : Mediacircus Littleton = Mediacircus Mo B?
Littleton Mediacircus
Soms waart er een schokgolf van publieke verontwaardiging door de Verenigde Staten die zo groot is dat we hem hier in Europa kunnen voelen. Een van de meest rauwe van de laatste tijd was ongetwijfeld de ''killing spree'' die twee tieners in het gezapige stadje Littleton, Colorado op 20 april ontketenden.
Het is in de VS een beetje een mode, als je het zo kunt noemen, om spectaculair zelfmoord te plegen. Bij voorkeur onder het oog van een camera, en het liefst met medeneming van een paar onschuldige omstanders. Het is een weerzinwekkend verschijnsel, en in onze ogen typisch Amerikaans, iets waar we met ons Europese verstand niet bij kunnen. Wat je met zo'n gedachtengang al snel over het hoofd ziet is dat de Amerikanen er evenmin met hun verstand bij kunnen. En in tegenstelling tot Europa, waar dergelijke excessen gelukkig vrij sporadisch zijn, zal Amerika echter tot een verklaring, een soort conclusie moeten komen.
De Littleton-moorden zijn een wrang voorbeeld van een gebeurtenis die hoe dan ook begrepen moet worden. Binnen enkele dagen gonsden de Amerikaanse media van geruchten, de een nog wilder dan de ander. Ze hadden echter één ding gemeen: ze moesten verklaren wat twee onopvallende tieners tot een dergelijke daad dreef. Deze verklaringen bleven goeddeels steken in etiketjes-plakkerij. De jongens zouden een slechte jeugd gehad hebben, duivelaanbidders zijn, de foute muziek luisteren, geflipt zijn op The Matrix, teveel computerspelletjes gespeeld hebben, gefrustreerde homo's of studiebollen zijn, gang-leden, negerhaters, antisemieten.
Na maanden intensief speurwerk door een team van tientallen rechercheurs is men tot de conclusie gekomen dat eigenlijk geen enkele van deze geruchten steek houdt. De jongens waren in alle opzichten vrij gemiddeld, afgezien van een brandende ongerichte haat.
De gruwelijke details terzijde gelaten is het opmerkelijkste aan de hele kwestie de vloedgolf van morele verontwaardiging die naar aanleiding van zo'n in wezen a-politieke daad ontstond. De media speelden hierin een beslissende rol. Het was als zo'n scene uit een Amerikaanse film waarin de lokale sheriffs over het lijk gebogen staan en plotseling de Feds arriveren: We'll take it from here. Met een karakteristiek gebrek aan terughoudendheid lieten de media het hele scala aan schrikbeelden uit het Amerikaanse collectieve bewustzijn de revue passeren, soms met serieuze repercussies. Zo ontketenden sommige high-schools een ware heksenjacht op leerlingen die zich afwijkend kleedden of veel op het internet rondhingen. Wie de SlashDot website volgt (een ontmoetingsplaats voor dergelijke zonderlingen) is ook getuige geweest van de gekwelde reacties op deze heksenjachten.
Salon magazine heeft een doortimmerd artikel dat de feiten rond de Littleton-moorden op een rijtje zet, en en passant een boel wilde speculaties ontzenuwt. Het benadrukt terecht de rol van geruchtenversterker die de media in deze zaak speelden, en concludeert dat de moorden zelf min of meer ''random'' waren. Toch concentreert het artikel zich uiteindelijk net zoals de andere media-uitingen op de vraag waarom de moorden plaatsvonden, en niet op de vraag hoe ze hebben kunnen uitgroeien tot een nationale opinie-crisis.
Ofschoon het vrij moeilijk is om hierover als niet-Amerikaan een goed oordeel te vormen, helpt het misschien om hierbij een ander typisch Amerikaans verschijnsel te betrekken: de Hollywood film. Net zoals de cast van de gemiddelde Amerikaanse film netjes verdeeld is over de verschillende bevolkingsgroepen, zo vormden de dodelijke slachtoffers van de Littleton-moorden een keurige doorsnede van de Amerikaanse demografische verhoudingen: een christelijk meisje, een zwarte jongen, een joodse jongen, etc. En net zoals bij de film maximaliseert dit de kansen op identificatie bij het publiek.
Het lijkt misschien cru en vergezocht om dit soort vergelijkingen te trekken, maar vergeet niet dat het zowel bij films als bij verslaggeving om massacommunicatie gaat, waarin zekere mechanismen werkzaam zijn die zich weinig aantrekken van genregrenzen. Dit is al helemaal niet opmerkelijk in een cultuur als de Amerikaanse, waarin genregrenzen systematisch worden uitgevaagd ten faveure van een soort Grand Unifying Media Experience (denk hierbij ook aan reality-tv).
Of deze vergelijking nu steek houdt of niet, ik denk dat het in ieder geval de moeite waard is te ontleden waarin precies het mediagenieke van dit soort gebeurtenissen schuilt. Uiteindelijk is het waarschijnlijk zinniger om de anatomie van een massahysterie bloot te leggen dan de idiosyncratische hersenkronkels van een of twee gestoorde individuen. (FrankS / 1999-09-26 15:41:15)
ik viond dat je hier een goede punt maakt. mohammed b is een jongen die ver in een depressie zat. zijn aanraking met een extreme vorm van religie heeft alleen als vergrootglas gewerkt op datgeen wat hij eigenlijk al met of zonder de zegen van Allah van plan was.
Geplaatst door Vriend
ik viond dat je hier een goede punt maakt. mohammed b is een jongen die ver in een depressie zat. zijn aanraking met een extreme vorm van religie heeft alleen als vergrootglas gewerkt op datgeen wat hij eigenlijk al met of zonder de zegen van Allah van plan was.
Da's exact de reden waarom ik dit stuk plaatste.
Geplaatst door Juliette
De Littleton-moorden zijn een wrang voorbeeld van een gebeurtenis die hoe dan ook begrepen moet worden. Binnen enkele dagen gonsden de Amerikaanse media van geruchten, de een nog wilder dan de ander. Ze hadden echter één ding gemeen: ze moesten verklaren wat twee onopvallende tieners tot een dergelijke daad dreef. Deze verklaringen bleven goeddeels steken in etiketjes-plakkerij. De jongens zouden een slechte jeugd gehad hebben, duivelaanbidders zijn, de foute muziek luisteren, geflipt zijn op The Matrix, teveel computerspelletjes gespeeld hebben, gefrustreerde homo's of studiebollen zijn, gang-leden, negerhaters, antisemieten.
Na maanden intensief speurwerk door een team van tientallen rechercheurs is men tot de conclusie gekomen dat eigenlijk geen enkele van deze geruchten steek houdt. De jongens waren in alle opzichten vrij gemiddeld, afgezien van een brandende ongerichte haat.
DeStorthoop
12-07-05, 23:19
Ik hoorde pasgeleden ergens een gedragskundige zeggen (geen bronvermelding dus, helaas) dat mensen zoals Mo B en Volkert vd G in eerste instantie radicaal zijn en dat het "doel" daarbij op het tweede plan komt. Dat wil zeggen dat vdG net zo goed uit naam van (zijn idee van) de Islam had kunnen handelen en B. op zijn beurt net zo goed een dierenactivist had kunnen zijn. Ik vind dat wel aannemelijk.
Jammer is dat mensen die een bepaald doel nastreven vaak de neiging hebben gebeurtenissen te "duiden" in het licht van dat doel. De anti-geweldinvidieospelletjes-lobby stort zich op Littleton, rechts Nederland stort zich op vdG en Islamofoben, bush-adepten enz. enz. storten zich op B. De mediahype die daardoor onstaat is dus ook eigenlijk meer hetzelfde liedje van dezelfde figuren met dezelfde standpunten, maar dan met als thema de voorafgaande gebeurtenis. Ik zie in ieder geval alleen oppervlakkige verschillen tussen die hype rond Mourat D, die rond Mohammed B. en nu die rond de aanslagen in Londen.
Geplaatst door Vriend
ik viond dat je hier een goede punt maakt. mohammed b is een jongen die ver in een depressie zat. zijn aanraking met een extreme vorm van religie heeft alleen als vergrootglas gewerkt op datgeen wat hij eigenlijk al met of zonder de zegen van Allah van plan was.
Het Pieter Baan Centrum is het bepaald niet met je eerste opmerking eens.
Opvallende onderdeel vond ik wel de omgevingsfactor die de Officier van Justitie in zijn openingspleidooi benadrukte. Bij onderzoek van het sociale systeem (ouders, familie, kennissen, enz) van M. bleken politie en justitie op een muur van stilte te stuiten. Geen enkele vorm van medewerking. Dat sluit aan bij eerdere opmerkingen die ik over dit verschijnsel heb gemaakt.
Ik vind dat M. teveel geisoleerd van zijn omgeving wordt beschouwd.
Interessante vraag is: hoe komt het dat autoriteiten, maar ook media, er niet in slagen toegang te krijgen tot het sociale systeem van deze mensen?
En, verder terugkijkend, welke invloed hebben dit soort omgevingen in positieve of negatieve zin op de "wording" van M., tot wat hij nu is?
Dit soort vragen worden in allerlei interview en reportages, met allerlei deskundigen, angstvallig buiten het nieuws gehouden.
GiovanniHN
13-07-05, 13:05
Geplaatst door nard
Het Pieter Baan Centrum is het bepaald niet met je eerste opmerking eens.
Opvallende onderdeel vond ik wel de omgevingsfactor die de Officier van Justitie in zijn openingspleidooi benadrukte. Bij onderzoek van het sociale systeem (ouders, familie, kennissen, enz) van M. bleken politie en justitie op een muur van stilte te stuiten. Geen enkele vorm van medewerking. Dat sluit aan bij eerdere opmerkingen die ik over dit verschijnsel heb gemaakt.
Ik vind dat M. teveel geisoleerd van zijn omgeving wordt beschouwd.
Interessante vraag is: hoe komt het dat autoriteiten, maar ook media, er niet in slagen toegang te krijgen tot het sociale systeem van deze mensen?
En, verder terugkijkend, welke invloed hebben dit soort omgevingen in positieve of negatieve zin op de "wording" van M., tot wat hij nu is?
Dit soort vragen worden in allerlei interview en reportages, met allerlei deskundigen, angstvallig buiten het nieuws gehouden.
Hoe bedoel je? Er wordt juist alleen maar gericht op de omgeving van Mohammed B. Verschillende journalisten gaan op vakantie naar Marokko en interviewen tegelijkertijd eventjes een familielid van de Bouyeri's.
Er wordt gekeken naar de omgeving waar hij is opgegroeid. Zijn relatie met zijn familie. Zijn achtergrond, eigenlijk alles om een beeld te krijgen van zijn omgeving en hoe hij daarmee omging.
Alleen sloot hij zich daar helemaal vanaf. Zelfs zijn vrienden geven aan dat hij heel gesloten was. Hij had het altijd over de Islam en anders wel over geweld.
B. heeft iedereen buitengesloten en is in zijn eigen wereldje verdwenen, een waarin hij niemand toeliet. Hij is erg goed in het ontwikkelen van een rookgordijn. Voordat hij radicaliseerde was hij die lieve jongen, maar tegelijkertijd ook heel agressief. Die 'duistere' kant heeft hij eigenlijk altijd op de achtergrond proberen te houden en dus ook in zich.
Hij komt daardoor eerder over als iemand die niet goed weet hoe hij zichzelf in de hand moet houden. En van alles doet om zijn 'Mr. Hyde' op te sluiten.
Voor een beter besef van B. moet je dus ook eerder kijken naar andere gevallen waarin mensen zich extreem afsloten van de maatschappij.
En dan kom je ook weer uit bij wat er in Littleton is gebeurd. Dat waren gewoon buitenbeetjes, die geweld als afleiding zagen, maar op een gegeven moment raak je ook gewend aan geweld. En dan blijft er maar 1 ding over.
Geplaatst door GiovanniHN
Hoe bedoel je? Er wordt juist alleen maar gericht op de omgeving van Mohammed B. Verschillende journalisten gaan op vakantie naar Marokko en interviewen tegelijkertijd eventjes een familielid van de Bouyeri's.
Er wordt gekeken naar de omgeving waar hij is opgegroeid. Zijn relatie met zijn familie. Zijn achtergrond, eigenlijk alles om een beeld te krijgen van zijn omgeving en hoe hij daarmee omging.
Alleen sloot hij zich daar helemaal vanaf. Zelfs zijn vrienden geven aan dat hij heel gesloten was. Hij had het altijd over de Islam en anders wel over geweld.
B. heeft iedereen buitengesloten en is in zijn eigen wereldje verdwenen, een waarin hij niemand toeliet. Hij is erg goed in het ontwikkelen van een rookgordijn. Voordat hij radicaliseerde was hij die lieve jongen, maar tegelijkertijd ook heel agressief. Die 'duistere' kant heeft hij eigenlijk altijd op de achtergrond proberen te houden en dus ook in zich.
Hij komt daardoor eerder over als iemand die niet goed weet hoe hij zichzelf in de hand moet houden. En van alles doet om zijn 'Mr. Hyde' op te sluiten.
Voor een beter besef van B. moet je dus ook eerder kijken naar andere gevallen waarin mensen zich extreem afsloten van de maatschappij.
En dan kom je ook weer uit bij wat er in Littleton is gebeurd. Dat waren gewoon buitenbeetjes, die geweld als afleiding zagen, maar op een gegeven moment raak je ook gewend aan geweld. En dan blijft er maar 1 ding over.
Je gaat niet in op mijn punt. Een paar familieleden interviewen in Marokka heeft hier niets mee te maken.
Het gaat mij om het volgende:
Opvallende onderdeel vond ik wel de omgevingsfactor die de Officier van Justitie in zijn openingspleidooi benadrukte. Bij onderzoek van het sociale systeem (ouders, familie, kennissen, enz) van M. bleken politie en justitie tijdens het gerechtelijk onderzoek op een muur van stilte te stuiten. Geen enkele vorm van medewerking.
Dat is bijna letterlijk de manier waarop de Officier v J. het formuleerde.
Geplaatst door nard
Je gaat niet in op mijn punt. Een paar familieleden interviewen in Marokka heeft hier niets mee te maken.
Het gaat mij om het volgende:
En wat is je punt dan wel? Zijn ze medeplichtig omdat ze niet willen meewerken ofzo?
En als ze niet willen meewerken kan je daar toch geen conclusies uithalen?
Geplaatst door Juliette
Da's exact de reden waarom ik dit stuk plaatste.
Andy Warhol heeft ooit gezegd dat iedereen streeft naar 15 minuten van roem. Aan dit streven moest ik even denken.
Geplaatst door Bofko
Andy Warhol heeft ooit gezegd dat iedereen streeft naar 15 minuten van roem. Aan dit streven moest ik even denken.
In de zin dat negatieve aandacht ook aandacht is?
Geplaatst door Juliette
En wat is je punt dan wel? Zijn ze medeplichtig omdat ze niet willen meewerken ofzo?
En als ze niet willen meewerken kan je daar toch geen conclusies uithalen?
Medeplichtig? Nee, zeker niet. Tenzij dat bewezen kan worden.
Maar het duidt wat mij betreft op een, voorzichtig geformuleerd, nogal gesloten, afwerende en afdekkende omgeving.
Ik trek ook geen conclusies, maar ik geef aan dat ik dat, samen met de OvJ, een opvallend verschijnsel vind. Nogwel tijdens een gerechtelijk onderzoek.
Ik ben benieuwd in hoeverre dat dit soort "zwijgende" omgevingen ongewild bijdragen aan/een aanzet geven voor de manier waarop M. nu tegen de westerse maatschappij aankijkt.
GiovanniHN
13-07-05, 13:50
Aha, je bedoelt de mensen rondom Mohammed B. zelf.
Tja, ik zou het ook niet fijn vinden om te praten over mijn zus die Wim Kok heeft afgeslacht.
Maar dat heeft voor een groot deel ook te maken met de situatie. Die vader is depressief, de rest van de familie probeert ook maar zo goed mogelijk door te gaan. Broer Mo is overal op tv, de media hangt elke dag aan de deur, iedereen is gelijk verdacht en ze hebben niet de mogelijkheid iets te verwerken.
Die familie beschermt de vader, en de familie wordt beschermd door vrienden en kenissen.
Dat is op zich ook niet belangrijk voor het onderzoek, want de thuissituatie is gewoon duidelijk. Uit gesprekken met mensen uit de omgeving, maar ook uit politieonderzoeken.
Daar is over geschreven en veel over bekend. Dat ze niks willen zeggen heeft meer te maken met schaamte en het verwerkingsproces.
Geplaatst door Juliette
In de zin dat negatieve aandacht ook aandacht is?
Ik denk het wel. Niks is erger voor een jongere , die met ´grootse´ daden in het hoofd rondloopt, dan anoniem te moeten lijden. En dat terwijl in dit mediatijdperk beroemdheid om de hoek ligt.
Geplaatst door GiovanniHN
Aha, je bedoelt de mensen rondom Mohammed B. zelf.
Tja, ik zou het ook niet fijn vinden om te praten over mijn zus die Wim Kok heeft afgeslacht.
Maar dat heeft voor een groot deel ook te maken met de situatie. Die vader is depressief, de rest van de familie probeert ook maar zo goed mogelijk door te gaan. Broer Mo is overal op tv, de media hangt elke dag aan de deur, iedereen is gelijk verdacht en ze hebben niet de mogelijkheid iets te verwerken.
Die familie beschermt de vader, en de familie wordt beschermd door vrienden en kenissen.
Dat is op zich ook niet belangrijk voor het onderzoek, want de thuissituatie is gewoon duidelijk. Uit gesprekken met mensen uit de omgeving, maar ook uit politieonderzoeken.
Daar is over geschreven en veel over bekend. Dat ze niks willen zeggen heeft meer te maken met schaamte en het verwerkingsproces.
Dit soort dingen bedoel ik inderdaad.
Geplaatst door nard
Ik ben benieuwd in hoeverre dat dit soort "zwijgende" omgevingen ongewild bijdragen aan/een aanzet geven voor de manier waarop M. nu tegen de westerse maatschappij aankijkt.
In hoeverre is z'n omgeving 'zwijgend' geworden na de gebeurtenissen en alle toch wel negatieve en onaangename (media) aandacht? Ook iets om bij na te denken.
GiovanniHN
13-07-05, 13:58
Geplaatst door nard
Ik ben benieuwd in hoeverre dat dit soort "zwijgende" omgevingen ongewild bijdragen aan/een aanzet geven voor de manier waarop M. nu tegen de westerse maatschappij aankijkt.
Zoals ik al eerder aangaf. B. sloot zich af van iedereen, ook van die 'zwijgende omgeving'. In hoeverre er daar al sprake van was voor de moord op Van Gogh.
B. is iemand die zijn eigen weg zocht en in interviews en artikelen lees je ook dat de mensen om hem heen (binnen de Hofstadgroep en vrienden) anders waren. Hij paste gewoon nergens bij, daarom ben ik er ook nog steeds van overtuigd dat de moord een eenmansactie was.
~Panthera~
13-07-05, 13:58
Geplaatst door Juliette
In de zin dat negatieve aandacht ook aandacht is?
Oh, zeker weten.
Geplaatst door Juliette
In hoeverre is z'n omgeving 'zwijgend' geworden na de gebeurtenissen en alle toch wel negatieve en onaangename (media) aandacht? Ook iets om bij na te denken.
Als dat zo zou zijn wel ja, inderdaad.
Maar laat ik het hier nu niet mee eens zijn. Als je inhoudelijke reportages hoort (bijv. Standpunt.nl van gisteren, Sjors Frohlich in gesprek met mr. Boone) dan wordt de directe omgeving van M. keurig in de luwte gehouden. En dat is veel vaker hoorbaar, o.m. in de Ochtenden van deze week.
De media laten wat dat betreft zien wat hun politieke kleur en maatschappijvisie is.
Geplaatst door GiovanniHN
Zoals ik al eerder aangaf. B. sloot zich af van iedereen, ook van die 'zwijgende omgeving'. In hoeverre er daar al sprake van was voor de moord op Van Gogh.
B. is iemand die zijn eigen weg zocht en in interviews en artikelen lees je ook dat de mensen om hem heen (binnen de Hofstadgroep en vrienden) anders waren. Hij paste gewoon nergens bij, daarom ben ik er ook nog steeds van overtuigd dat de moord een eenmansactie was.
Ik denk dat je twee dingen moet scheiden: of de misdaad een eenmansactie was en waar we het hier over hebben; het karakter van de omgeving waar iemand vandaan komt.
Bij het eerste praat je over betrokkenheid bij een misdaad, bij het tweede over omgevingsfactoren, die vrijwel nooit op het vlak van het misdrijf liggen (voor de omgeving zelf althans).
GiovanniHN
13-07-05, 14:14
Het is de vraag hoe afstandelijk de media is geweest. Als je weet dat je niks uit de vader van B. kan krijgen, dan ga je ook niet door.
Maar besef wel dat we al 5 grote landelijke kranten hebben, die allemaal een journalist naar B.'s vader sturen. Haal daar nog een keer de regionale media bij (en misschien zelfs buitenlandse). De tv-programma's en je hebt per dag tientalen journalisten over de vloer die blijven zeuren over een interview of een reactie.
De eerste weken zijn zonder twijfel erg druk geweest en dan sluit je jezelf wel af.
Geplaatst door GiovanniHN
Het is de vraag hoe afstandelijk de media is geweest. Als je weet dat je niks uit de vader van B. kan krijgen, dan ga je ook niet door.
Maar besef wel dat we al 5 grote landelijke kranten hebben, die allemaal een journalist naar B.'s vader sturen. Haal daar nog een keer de regionale media bij (en misschien zelfs buitenlandse). De tv-programma's en je hebt per dag tientalen journalisten over de vloer die blijven zeuren over een interview of een reactie.
De eerste weken zijn zonder twijfel erg druk geweest en dan sluit je jezelf wel af.
Ja, dat kan ik snappen.
Maar journalisten komen niet bij alle mensen uit de sociale omgeving van M.
En bovendien is niet meewerken aan een gerechtelijk onderzoek een andere zaak dan niet meewerken aan journalisten.
GiovanniHN
13-07-05, 14:31
Geplaatst door nard
Ja, dat kan ik snappen.
Maar journalisten komen niet bij alle mensen uit de sociale omgeving van M.
En bovendien is niet meewerken aan een gerechtelijk onderzoek een andere zaak dan niet meewerken aan journalisten.
Als pappa niks wil zeggen, dan dochter, als die niks wil zeggen, dan de buurman, als die niks wil zeggen dan de overbuurman. En zo ga je iedereen langs. Dus ze hebben wel degelijk een groot aantal mensen gesproken. Want dit is een te mooi verhaal om niks mee te doen. Een journalist die hier echt iets mee wil spreekt toch al gauw minimaal 10 mensen.
En ja, niet meewerken aan een gerechtelijk onderzoek is officieel wel anders dan een interview geven. Maar uiteindelijk wel hetzelfde. Want hoeveel verschil is er nou eigenlijk tussen een journalist die irritante vragen stelt en een politieagent.
Geplaatst door GiovanniHN
En ja, niet meewerken aan een gerechtelijk onderzoek is officieel wel anders dan een interview geven. Maar uiteindelijk wel hetzelfde. Want hoeveel verschil is er nou eigenlijk tussen een journalist die irritante vragen stelt en een politieagent.
Een wereld van verschil
Geplaatst door Iglo
Een wereld van verschil
Juridisch wel ja. Maar voor die mensen blijft het iemand die lastige vragen stelt op een moment dat je het al erg moeilijk hebt.
Geplaatst door Juliette
Juridisch wel ja. Maar voor die mensen blijft het iemand die lastige vragen stelt op een moment dat je het al erg moeilijk hebt. Dat is een overeenkomst.
Het verschil is dat de journalist het wil weten voor de "sensatie". Terwijl de agent bezig is met het onderzoek van een moord. Ik vind dat je de plicht hebt om de agent zo goed mogelijk te helpen, als je kan.
Geplaatst door Iglo
Een wereld van verschil
Ja precies.
Het verschil tussen de sensatie - vrijheid van meningsuiting en voortgang van de Nederlandse rechtsstaat.
Geplaatst door Iglo
Het verschil is dat de journalist het wil weten voor de "sensatie". Terwijl de agent bezig is met het onderzoek van een moord. Ik vind dat je de plicht hebt om de agent zo goed mogelijk te helpen, als je kan.
Helemaal eens. Maar ik kan me indenken dat het vervelend blijft als je het meemaakt. Wie die vragen ook stelt.
Geplaatst door Juliette
Helemaal eens. Maar ik kan me indenken dat het vervelend blijft als je het meemaakt. Wie die vragen ook stelt.
Hm, ik kan me daar wel iets bij voorstellen, maar ik vind het een verre van steekhoudende verklaring voor .....
Opvallende onderdeel vond ik wel de omgevingsfactor die de Officier van Justitie in zijn openingspleidooi benadrukte. Bij onderzoek van het sociale systeem (ouders, familie, kennissen, enz) van M. bleken politie en justitie tijdens het gerechtelijk onderzoek op een muur van stilte te stuiten. Geen enkele vorm van medewerking.
..., verre van.
Ik geloof dat de OvJ letterlijk formuleerde: ".... we stuitten op een muur van zwijgzaamheid .... "
Als je als mensen uit de omgeving van deze jongen de taak van politie/justitie en journalistiek niet weet te onderscheiden, dan mankeert er wat aan je beeld van hoe de verhoudingen liggen in deze maatschappij.
Of je weet het heel goed te onderscheiden, maar je wenst gewoon niet mee te werken. En daar ligt mijn oorspronkelijke vraag; waarom wens je niet mee te werken?
GiovanniHN
13-07-05, 17:59
Het is helemaal geen wereld van verschil. Beide partijen willen hetzelfde weten en zullen dus ook dezelfde vragen stellen.
Het kan mij echt geen ruk schelen of iemand een perskaart heeft of een politiepenning, maar als hij dingen vraagt waar ik geen antwoord op wil geven, dan geef ik geen antwoord.
En zoals ik al zei, officieel is er een verschil. Maar in de praktijk wordt dat niet meegenomen.
~Panthera~
13-07-05, 18:48
Geplaatst door GiovanniHN
Het is de vraag hoe afstandelijk de media is geweest. Als je weet dat je niks uit de vader van B. kan krijgen, dan ga je ook niet door.
Maar besef wel dat we al 5 grote landelijke kranten hebben, die allemaal een journalist naar B.'s vader sturen. Haal daar nog een keer de regionale media bij (en misschien zelfs buitenlandse). De tv-programma's en je hebt per dag tientalen journalisten over de vloer die blijven zeuren over een interview of een reactie.
De eerste weken zijn zonder twijfel erg druk geweest en dan sluit je jezelf wel af.
Ik vraag me even af : de vriendin van Volkert vd G werdt na het hele gebeuren naar een ander adres gebracht.
Doen ze dit nu ook met de vader van Mo.B ?
T is maar een vraagje hoor. :rolleyes:
GiovanniHN
13-07-05, 18:55
Geplaatst door ~Panthera~
Ik vraag me even af : de vriendin van Volkert vd G werdt na het hele gebeuren naar een ander adres gebracht.
Doen ze dit nu ook met de vader van Mo.B ?
T is maar een vraagje hoor. :rolleyes:
Ik weet niet. Waarschijnlijk niet, van wat ik gelezen heb lijkt het erop dat hij zich heeft afgesloten in zijn eigen huis.
Misschien dat Willibrord Frequin hem op kan zoeken. :hihi:
~Panthera~
13-07-05, 18:57
Geplaatst door GiovanniHN
Ik weet niet. Waarschijnlijk niet, van wat ik gelezen heb lijkt het erop dat hij zich heeft afgesloten in zijn eigen huis.
Misschien dat Willibrord Frequin hem op kan zoeken. :hihi:
Geef ik hem nog gelijk ook: want was het niet zo, dat ze al meer dan een jaar geen kontakt meer hadden ?
LOL@frequin kan beter een shrink opzoeken.
GiovanniHN
13-07-05, 19:02
Geplaatst door ~Panthera~
Geef ik hem nog gelijk ook: want was het niet zo, dat ze al meer dan een jaar geen kontakt meer hadden ?
LOL@frequin kan beter een shrink opzoeken.
Ze hadden al een lange tijd geen contact, maar B. probeerde het wel weer goed te maken, volgens mij uit Islamitisch oogpunt omdat hij niet wilde sterven zonder het goed te maken.
Ron Haleber had hier ook een artikel geplaatst uit het NRC, waar heel veel info in stond.
~Panthera~
13-07-05, 19:10
Geplaatst door GiovanniHN
Ze hadden al een lange tijd geen contact, maar B. probeerde het wel weer goed te maken, volgens mij uit Islamitisch oogpunt omdat hij niet wilde sterven zonder het goed te maken.
Ron Haleber had hier ook een artikel geplaatst uit het NRC, waar heel veel info in stond.
Ja, precies, dus grote kans dat die man niet eens iets weet.
En die wordt dus nu lastig gevallen door weet ik veel wie met een camera.
Terwijl ze dit dus ook zouden moeten weten. :moe:
Vandaar mijn vraag ook.
Met twee maten meten, lijkt het wel.
Geplaatst door GiovanniHN
Het is helemaal geen wereld van verschil. Beide partijen willen hetzelfde weten en zullen dus ook dezelfde vragen stellen.
Het kan mij echt geen ruk schelen of iemand een perskaart heeft of een politiepenning, maar als hij dingen vraagt waar ik geen antwoord op wil geven, dan geef ik geen antwoord.
En zoals ik al zei, officieel is er een verschil. Maar in de praktijk wordt dat niet meegenomen.
Dat jou het verschil tussen nieuwsgaring en voortgang van het recht niet kan schelen, zegt meer iets over jou.
Het zou mij wel wat kunnen schelen en een boel ook.
En het zou voor iedereen een groot verschil moeten maken. Ook alle mensen in de omgeving van M. die gevraagd worden. En dat zijn bepaald niet alleen zijn directe familieleden. De discussie concentreren rond een beeld van een vader die door de media massaal wordt gestalkt, is pas ineffectief en surrealistisch.
Maar nee, "een muur van stilzwijgen".
En als dan nog blijkt dat er een aantal inhoudelijke aanwijzingen is dat zegt dat er meer mensen wisten dat er rond M. "iets gaande was", maar dat alleen juridisch onvoldoende hard te maken is, geeft mij dat een heel rare bijsmaak.
Nogmaals, er is inhoudelijk gewoon een wereld van verschil tussen nieuws en recht. Dat jij dat anders taxeert zegt meer over jouw waardebepaling van de rechtsgang in dit land.
Geplaatst door nard
Dat jou het verschil tussen nieuwsgaring en voortgang van het recht niet kan schelen, zegt meer iets over jou.
Het zou mij wel wat kunnen schelen en een boel ook.
En het zou voor iedereen een groot verschil moeten maken. Ook alle mensen in de omgeving van M. die gevraagd worden. En dat zijn bepaald niet alleen zijn directe familieleden. De discussie concentreren rond een beeld van een vader die door de media massaal wordt gestalkt, is pas ineffectief en surrealistisch.
Maar nee, "een muur van stilzwijgen".
En als dan nog blijkt dat er een aantal inhoudelijke aanwijzingen is dat zegt dat er meer mensen wisten dat er rond M. "iets gaande was", maar dat alleen juridisch onvoldoende hard te maken is, geeft mij dat een heel rare bijsmaak.
Nogmaals, er is inhoudelijk gewoon een wereld van verschil tussen nieuws en recht. Dat jij dat anders taxeert zegt meer over jouw waardebepaling van de rechtsgang in dit land.
Ik vind dat je teveel verondersteld door die "muur van stilzwijgen". Het gaat uiteindelijk om wat Mo gedaan heeft.
En dat mensen wisten 'dat er iets gaande was'? Dat gebeurd toch zoveel? Tot iemand eens door het lint gaat. En dan is het steevast: "er was wel iets met hem / haar, maar dit hadden we niet verwacht". Zoiets (ff veralgemenend).
Wat dat verschil tss nieuw en recht betreft heb je gelijk vin ik.
GiovanniHN
13-07-05, 21:18
Geplaatst door nard
Dat jou het verschil tussen nieuwsgaring en voortgang van het recht niet kan schelen, zegt meer iets over jou.
Het zou mij wel wat kunnen schelen en een boel ook.
En het zou voor iedereen een groot verschil moeten maken. Ook alle mensen in de omgeving van M. die gevraagd worden. En dat zijn bepaald niet alleen zijn directe familieleden. De discussie concentreren rond een beeld van een vader die door de media massaal wordt gestalkt, is pas ineffectief en surrealistisch.
Maar nee, "een muur van stilzwijgen".
En als dan nog blijkt dat er een aantal inhoudelijke aanwijzingen is dat zegt dat er meer mensen wisten dat er rond M. "iets gaande was", maar dat alleen juridisch onvoldoende hard te maken is, geeft mij dat een heel rare bijsmaak.
Nogmaals, er is inhoudelijk gewoon een wereld van verschil tussen nieuws en recht. Dat jij dat anders taxeert zegt meer over jouw waardebepaling van de rechtsgang in dit land.
Natuurlijk zie ik dat verschil ook, maar jij bekijkt het van de kant van het OM en ik van de familie.
Het OM heeft natuurlijk een ander doel dan een journalist.
Maar voor de familie maakt het geen bal uit, want zij krijgen alle ongewenste aandacht, zij krijgen alle kutvragen en zij moeten zich verantwoorden.
En dan maakt het niet uit wie de vragen stelt en om wat voor reden.
Een muur van stilzwijgen is trouwens ook wel een beetje overdreven, want er is voldoende informatie naar buiten gekomen. Ook van mensen die heel dicht bij hem stonden en met hem de onthoofdingsfilmpjes keken. En ook uit de verklaringen die zij gegeven hebben word het niet duidelijk of hij iets plande.